Blogposts

Kom naar de Vrijwilligersmarkt SED! Zaterdag 29 november organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland de Vrijwilligersmarkt voor inwoners van de gemeenten Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland (SED). Wil je vrijwilligerswerk doen, maar weet je nog niet wat en waar? Laat je inspireren door ruim 30 verschillende maatschappelijke organisaties uit de drie gemeenten. De Vrijwilligersmarkt SED is van 10.00 – 13.00 uur in Vereenigingsgebouw “de Tuf” in Bovenkarspel. Toegang is gratis. Er is een enorme diversiteit aan organisaties te vinden op de Vrijwilligersmarkt, zodat je als bezoeker een goed beeld krijgt van hoe divers vrijwilligerswerk is! Zo zal o.a. Het Flessensscheepjesmuseum, Kleinschalig Wonen Westwoud, Stichting Netwerk, EHBO Stede Broec, Calidus, Taalhuis Westfriesland en Reddingsstation Wijdenes aanwezig zijn. Er zal voor iedereen passend vrijwilligerswerk te vinden zijn op de Vrijwilligersmarkt SED! Alle deelnemende organisaties zijn te vinden op www.vrijwilligerspunt.com/vrijwilligersmarkt-SED Vrijwilligerspunt helpt Weet je ondanks het grote aanbod van maatschappelijke organisaties op de markt toch nog niet wat je leuk vindt en hoe je jouw talenten kunt inzetten? Kom dan langs de marktkraam van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Met een vacaturebank van ruim 400 openstaande vrijwilligersvacatures in West-Friesland kunnen we je helpen aan vrijwilligerswerk dat je plezier geeft én bij je past! Doe es gewoon vrijwillig en kom naar de Vrijwilligersmarkt SED! Wanneer: zaterdag 29 november 10.00 – 13.00 uur Waar: Vereenigingsgebouw “de Tuf”, Hoofdstraat 206 in Bovenkarspel Parkeren en toegang gratis.

In de gemeente Medemblik zoekt Taalhuis Westfriesland nieuwe taalvrijwilligers; mensen met een warm hart, een goed gevoel voor taal en de wens om écht iets te betekenen voor een ander. Want wie moeite heeft met de Nederlandse taal, mist niet alleen woorden, maar vaak ook kansen. Een taalvrijwilliger kan dat verschil maken met al één of twee uurtjes per week. Taalhuis Westfriesland zoekt taalvrijwilligers voor de instroomgroep in Medemblik, maar ook taalvrijwilligers die een-op-een willen helpen met de Nederlandse taal. Als taalvrijwilliger van een instroomgroep werk je wekelijks met een klein groepje deelnemers aan laagdrempelige taalopdrachten, spelletjes en verhalenkaarten. De deelnemers zijn anderstaligen die nog niet kunnen starten met officiële taallessen, omdat ze op een wachtlijst staan. Om te voorkomen dat hun motivatie en taalontwikkeling stilvallen, zijn er instroomgroepen: kleine groepen waarin deelnemers alvast kennismaken met de Nederlandse taal. Samen Als taalvrijwilliger instroomgroep sta je er nooit alleen voor; je vormt samen met andere vrijwilligers een hecht team. Per vrijwilliger werk je met maximaal 5 vrijwilligers. Taalvrijwilliger instroomgroep Annemieke: “Je geeft samen met nog een aantal vrijwilligers les aan zo’n 15 deelnemers. Het is heel leuk en vooral dankbaar werk; je zorgt ervoor dat de wachttijd geen verloren tijd is, maar een periode waarin deelnemers al echt stappen zetten. En hierdoor kunnen ze sneller meedoen in de samenleving en kunnen ze al wat Nederlands als ze naar school gaan. Geweldig dat ik met maar twee uurtjes in de week kan helpen met de Nederlandse taal!” Een-op-een taalvrijwilliger Als een-op-een taalvrijwilligers begeleid je deelnemers op een meer informele manier. Je spreekt met elkaar thuis of op een andere locatie af en praat over actuele thema’s en onderwerpen uit het dagelijkse leven. Taalvrijwilliger Louise: "Ik heb een Syrische vrouw geholpen met de Nederlandse taal. Ik kwam haar laatst tegen in de supermarkt. Ze liet me haar boodschappen zien en benoemde een voor een de producten. En toen deed ze hetzelfde met mijn boodschappen. Geweldig om te zien dat ze zo vooruit is gegaan, maar vooral ook Nederlands dúrft te praten! Voor mij een kleine moeite, maar voor haar een groot resultaat!" Meld je aan als taalvrijwilliger Wil jij iets betekenen voor een ander én daar zelf energie van krijgen? Meld je dan aan als taalvrijwilliger bij Taalhuis Westfriesland via deze link , [email protected], of bel 0229-216499 voor meer informatie. Met al één uurtje in de week kun jij iemand écht vooruithelpen.

Vrolijke mensen, mooie winkel, leuke spullen, gezellig contact met de klanten én met de collega’s: Maaike heeft genoeg redenen om elke week als vrijwilliger te werken bij kringloopwinkel Dromehof in Zwaag. En bovendien: elke werkdag komt ze weer met iets leuks thuis, vertelt ze. ‘Deze kandelaar, moet je kijken. Perfecte decoratie voor een feestje binnenkort.’ Je valt van de ene verbazing in de andere als je een rondje door kringloopwinkel Dromehof loopt. Rijen boeken staan netjes in de kast, in de stellingkasten erachter servies, glazen, knutselspullen, elektrische apparaten, koekblikken, knuffels, potten en pannen, allemaal netjes gesorteerd. En op de tweede verdieping: rijen met kledingrekken, allemaal netjes en zo goed als nieuw. In lage kasten staan pumps, gympen, laarzen, noem het maar op. ‘Iedereen kan hier winkelen’, vertelt vrijwilliger Maaike. ‘Als ik een dag aan de kassa werk, zie ik de hele samenleving voorbijkomen. Sommige mensen komen elke week, even kijken of er nog iets voor ze bij zit. Een moeder en dochter kwamen laatst samen winkelen, voor een paar tientjes gaan ze met tassen vol nieuwe kleding weer naar huis. Ouders kopen hier speelgoed voor hun kinderen.’ Gezellig samen De medewerkers weten inmiddels wat goed werkt in de winkel, en wat niet. ‘In de zomer zorgen we ervoor dat we voldoende emmers, strijkplanken, borden, theedoeken, bestek en pannen hebben. Jongeren die op kamers gaan omdat ze gaan studeren, kunnen dan voor weinig geld alles inslaan wat ze nodig hebben. En richting december zetten we alle bordspellen voor in de winkel. Dit is het seizoen van lekker binnen samen spelletjes doen, en die koop je hier voor een prikkie.’ Spierballen welkom Achter de winkel worden alle binnengekomen goederen gesorteerd. Er zijn een paar stelregels: alles wat vies of kapot is, gaat niet de winkel in. ‘Laatst vonden we een kunstgebit, dat hebben we ook weggegooid. Ja, de gekste dingen kom je tegen’, zegt de medewerker die aan het uitzoeken is. Stapels kleding wachten erop om gesorteerd te worden. ‘We hebben een medewerker die dat heel leuk vindt. Zij zorgt ervoor dat de kledingafdeling zo netjes is. Maar ze kan wel een collega gebruiken. Hier komen we ook de mooiste dingen tegen, sommige kleding met de prijskaartjes er nog aan.’ Ook medewerkers (met spierballen) voor de ophaaldienst zijn van harte welkom, net als kassamedewerkers voor het weekend. Iedere medewerker hier kent de verleiding: een boek wat ze niet kunnen laten liggen, een nieuw colbertje dat geweldig staat, leuk speelgoed voor de kleinkinderen. ‘Ik kom bijna elke werkdag met iets nieuws thuis’, zegt Maaike. ‘En rond de kerstdagen koop ik een stapeltje borden en wat extra bestek, als we veel eters verwachten. Vorig jaar kwam iemand die zeven gourmetstellen nodig had voor een kerstfeestje. Ja, waarom niet? Bij ons is dat niet duur.’ IJsjes uitdelen en een minibieb De opbrengsten van de kringloop gaan naar het goede doel: eenzame en hulpbehoevende ouderen. Dat regelt Dromehof allemaal zelf, vertelt oprichter Entenie Kleerekoper. ‘We bedenken activiteiten en voeren ze zelf uit, zoals ijsjes uitdelen bij een verzorgingshuis, een bingo-middag met mooie prijzen of een uitstapje.’ Maaike: ‘We maken mooie kerstpakketten en laatst hebben we een mini-bieb gemaakt voor een verzorgingshuis: een boekenkast met allemaal leuke boeken erin.’ Juist die acties voor het goede doel maken van Dromehof een bijzondere kringloopwinkel, zegt Entenie. ‘Je weet zeker dat er niks aan de strijkstok blijft hangen. We laten zien wat we doen en waar we voor staan. En dat zorgt ervoor dat mensen graag hun spullen bij ons wegbrengen en bij ons winkelen, ze weten dat het allemaal goed terecht komt.’ Word vrijwilliger bij Dromehof! Lijkt het je leuk om vrijwilliger te zijn bij Dromehof? Reageer dan op een van de vacatures! Klik hier voor alle vacatures.

In het Oorlogsmuseum Medemblik kwamen vandaag ruim 80 taalvrijwilligers van Taalhuis Westfriesland samen voor een middag vol waardering, ontmoeting en indrukwekkende verhalen. Nancy Ronosetiko van Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Ons Taalhuis kan rekenen op de inzet van maar liefst 280 taalvrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten voor kinderen en volwassen die de Nederlandse taal beter willen leren. Niet iedereen kon er vandaag bij zijn, maar het was mooi om zoveel vrijwilligers persoonlijk te bedanken tijdens deze gezellige én leerzame bijeenkomst op een indrukwekkende locatie.” Na een uitgebreide lunch kregen de taalvrijwilligers een rondleiding en vertelde een vrijwilliger van het museum weetjes en verhalen over de oorlog. De Stadsdichter van Medemblik, Martine Meester, droeg gedichten voor in het Westfries. Dat het Oorlogsmuseum als locatie is gekozen, is niet zonder reden. “Taal en vrijheid zijn nauw met elkaar verbonden”, zegt Nancy. “Wie de taal spreekt, krijgt meer mogelijkheden om mee te doen en zich vrij te bewegen in de samenleving. Dat past mooi bij de plek waar we vandaag samenkwamen; vrijheid is iets wat we niet voor lief mogen nemen.” Duidelijke taal Vandaag liet niet alleen zien hoe waardevol taalvrijwilligers zijn, maar ook hoeveel bijzondere en soms aangrijpende verhalen schuilgaan achter de ontmoetingen met hun deelnemers. Een van die verhalen komt van Sien, die al enkele jaren als taalvrijwilliger actief is. “Mijn Eritrese taalmaatje is gevlucht naar Nederland. Hij klaagde al een tijdje over rugpijn en met moeite begreep ik dat hij in Eritrea onder een boom terecht was gekomen. Pas veel later begreep ik dat hij ‘bom’ had gezegd en niet ‘boom’. Hij had granaatscherven in rug en been. Zo zie je maar hoe belangrijk taal is. Want, als je elkaars taal goed beheerst, begrijp je elkaar beter en kom je ook dichter tot elkaar.” Vriendschappen Er ontstaan ook mooie vriendschappen, zo vertelt voorlezer Vera: “Ik heb door het voorlezen meer begrip gekregen voor andere culturen. Omdat je bij de mensen thuiskomt, heb je echt persoonlijk contact en kom je steeds meer over elkaar te weten. Ik heb zelfs een vriendschap opgebouwd met een van mijn voorleesgezinnen. Fijn dat mijn vrijwilligerswerk als voorlezer er niet alleen voor zorgt dat ik een kind help met de taalontwikkeling, maar dat het ook nog een vriendschap oplevert. Daar ben ik heel dankbaar voor.” Ook taalvrijwilliger worden? Met al een uurtje in de week maak jij het verschil! Meer info via deze link of via [email protected] of 0229-216499.

Op donderdagavond 13 november 2025 vindt het zevende Sportcafé West-Friesland plaats bij VV De Blokkers in Blokker. Het Sportcafé is speciaal voor bestuurders én vrijwilligers van sportverenigingen uit de zeven Westfriese gemeenten. Wat maakt een sportvereniging écht van betekenis? Niet alleen de sport, maar vooral de mensen. De verhalen, de verbinding, het gevoel dat je ergens bij hoort. Tijdens deze inspirerende bijeenkomst duiken we in het ‘managen van betekenis’: hoe kun je als vereniging zorgen dat leden zich betrokken, gewaardeerd en verbonden voelen – binnen én buiten het veld? Laat je inspireren door praktijkvoorbeelden, ontmoet andere verenigingsmensen en ontdek hoe jouw club meer kan worden dan alleen een plek om te sporten: een plek om samen te groeien. Uit een recente behoeftepeiling blijkt dat veel verenigingen zoeken naar effectieve manieren om leden en vrijwilligers te behouden én nieuwe aan te trekken. Tijdens het Sportcafé bieden we praktische handvatten om hiermee aan de slag te gaan, zodat elke vereniging kan bouwen aan een plek om samen te groeien. Wat kun je verwachten? We beginnen met een inspirerende presentatie van Resie Hoeijmakers, universitair docent en onderzoeker bij het Mulier Instituut. Zij deelt inzichten uit haar promotieonderzoek over bestuurlijke dynamiek en het ‘managen van betekenis’ binnen sportverenigingen. Vervolgens gaan we uit elkaar in kleine groepen voor interactieve sessies om ideeën uit te wisselen en samen te werken. De avond wordt afgesloten met een gezellige netwerkborrel. Zien we je daar? De inloop is vanaf 19:00 uur en het programma start om 19:30 uur. Deelname is gratis, maar we vragen je wel om je aan te melden via [email protected] of direct via deze link . Heb je vragen? Neem contact op met Kevin Bleeker via [email protected]. Sportnetwerk Westfriesland is een samenwerking tussen Team Sportservice, Vrijwilligerspunt Westfriesland en Team Sport Hoorn.

Dementie zet het dagelijks leven op z’n kop. Gewoontes, sociale contacten en het vertrouwde ritme kunnen ongemerkt verdwijnen, zeker bij een verhuizing naar een nieuwe omgeving. Dat vraagt veel van mensen met dementie én van hun naasten. Het project Zorgsamer helpt om sociale verbindingen te behouden en te versterken, zodat mensen zo veel mogelijk hun vertrouwde leven kunnen voortzetten. Vrijwillige Sociaal Netwerkers spelen hierin een belangrijke rol, en daarom zijn nieuwe vrijwilligers hard nodig. In het project Zorgsamer staan niet de ziekte of zorg centraal, maar de mens en zijn omgeving. Vrijwillige Sociaal Netwerkers spelen daarbij een sleutelrol. Zij gaan in gesprek met mensen met (beginnende) dementie en hun naasten om te achterhalen wat écht belangrijk is in het dagelijks leven, zoals welke mensen ertoe doen en welke gewoontes structuur en plezier geven. Samen kijken zij hoe bestaande contacten kunnen worden versterkt en welke kleine activiteiten helpen om het leven vertrouwd en betekenisvol te houden. Kleine gebaren, groot verschil Wat dit in het dagelijks leven betekent, blijkt uit de ervaringen van de Sociaal Netwerkers. Zo begeleidde Sociaal Netwerker Anja meneer Pieters, die altijd vaste klant was op de zaterdagmarkt. Sinds zijn verhuizing kwam hij er niet meer. “Hij miste het praatje met de marktlui”, vertelt Anja. Nu gaat een vrijwilliger eens per twee weken met hem naar de markt. Een klein uitje, maar met grote betekenis. “Hij voelt zich weer onderdeel van het leven buiten de muren van de woonzorginstelling. En dat doet hem zichtbaar goed.” Bij mevrouw Els was praten soms lastig geworden, maar toen Sociaal Netwerker Henk ontdekte dat ze vroeger zong in een koor, bracht dat iets in beweging. “Ik heb samen met haar dochter een oude cd opgezocht met haar favoriete liedjes”, vertelt Henk. “Wanneer de muziek speelt, zingt Els zachtjes mee. Je ziet dan haar ogen glanzen. Even is ze weer de vrouw die ze altijd was. Dat moment van herkenning, van eigenheid, dat raakt me en dan ben ik dankbaar dat ik dit mooie en betekenisvolle vrijwilligerswerk mag doen.” Sociaal Netwerkers gezocht Het zijn precies dit soort persoonlijke oplossingen waar Zorgsamer om draait. Door betrokken vrijwilligers en een mensgerichte aanpak lukt het om ook in een nieuwe levensfase het dagelijks leven herkenbaar en waardevol te houden. Past de vrijwilligersfunctie Sociaal Netwerker helemaal bij jou? Neem dan contact op met MEE & de Wering via [email protected] of reageer hier op de vacature. We zoeken Sociaal Netwerkers in heel West-Friesland. Zorgsamer wordt mogelijk gemaakt door Vrijwilligerspunt Westfriesland, Omring, Geriant, Martha Flora, MEE & de Wering, Agis Innovatiefonds, Oranje Fonds en Westfries Woonzorgpact.

Donderdag 16 oktober, vond in De Brink in Obdam de 16 e editie van de Westfriese Beursvloer plaats, een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met Westfriese Uitdaging. 64 maatschappelijke organisaties en 51 bedrijven uit West-Friesland handelden vol enthousiasme niet in geld of aandelen, maar in Kennis & Kunde, Materialen & Middelen, Klussen en Mensen voor Mensen. Reddingsbrigade Wijdenes: “We hebben kunnen matchen, waar we voor kwamen. Wat een mooi evenement!” In totaal werden er 195 matches gesloten. Marian van Kampen, wethouder van de gastgemeente Koggenland, gaf met een slag op de gong het startsein van een uur lang handelen. Er waren organisaties die al diverse jaren meedoen, maar ook organisaties die voor het eerst een Beursvloer meemaakten. Zoals Ruud Wester van gastlocatie De Brink die al snel een mooie match maakte: “Ik ben zo ongelooflijk blij! We doen voor het eerst mee en we hebben een geweldige match met Heddes Bouw gemaakt: zij gaan de lekkende koekoek (vloerglasplaat) weer dicht maken. Een flinke klus, dus we zijn heel dankbaar!” Ook Shirley Rolfes van De Bemiddelingskamer deed voor het eerst mee. “Wat was het fantastisch; ik heb drie matches gemaakt. Bij het Oorlogsmuseum kunnen we een vrijwilligersuitje houden met al onze 65 vrijwilligers. Villa Vormgeving gaat voor ons een advertentie maken en Rodi Media stelt een hele pagina beschikbaar voor een advertentie! Wat een succes!” Jelle Bot van Tafeltennisvereniging Stede Broec maakte ook drie matches. “Wij willen meer zichtbaarheid aan de buitenkant van ons pand. Met M2 Printing maakten we een mooie match voor een doek. Beerepoot Automatisering gaat de beveiliging van onze ICT checken en onze vrijwilliger van het jaar krijgt van Van der Valk een dinercheque voor de Live & Cooking. Het was een hectisch, dynamisch en superleuk evenement!” Westfriese Beursvloer 2026 In totaal werden 195 matches gesloten, met één officiële éérste match. Wethouder Thijs Visser van de gemeente Stede Broec mocht deze eerste match bekend maken: de Westfriese Beursvloer 2026 vindt plaats in de gemeente Stede Broec, in Vereenigingsgebouw “De Tuf” in Bovenkarspel. Op 29 oktober 2026 gaan weer tientallen bedrijven en organisaties samen handelen. Maar eerste moeten alle 195 matches van dit jaar verzilverd worden!

‘Fundament’. Pieter van Maaren, waarnemend burgemeester van gemeente Koggenland, hoeft niet lang na te denken over welk woord voor hem het belang van vrijwilligerswerk beschrijft. “Ik denk dat vrijwilligerswerk zwaar wordt onderschat. Zonder vrijwilligers staat de samenleving stil.” Burgemeester Van Maaren is als we hem spreken nog maar vijf maanden aan het werk in gemeente Koggenland. Maar het is hem direct opgevallen: veel mensen doen hier vrijwilligerswerk. “Koggenland is samengesteld uit verschillende dorpskernen", zegt hij. “En daar zetten mensen zich met hart en ziel voor in. De dorpsraden, maar ook het ouderenwerk, de kerken, de sportverenigingen: de vrijwilligers zijn van onschatbare waarde. Dat is al jaren zo, maar er verandert wel wat. De mensen die zich hun hele leven lang inzetten voor één vereniging, de mastodonten van het vrijwilligerswerk, die verdwijnen. Jongere mensen willen graag in kortere projecten meedoen.” Samen sporten De waarde van vrijwilligerswerk moet niet worden onderschat. De burgemeester ziet het in alle aspecten van de samenleving. “Vrijwilligerswerk vormt de samenleving. Neem nou jongeren op een sportvereniging. Ze zijn lekker bezig, hangen niet op straat. Door de week moeten ze trainen, in het weekend spelen ze een wedstrijd, en daarna rollen ze moe hun bed in. Bovendien leren ze samen spelen en samenwerken met allerlei mensen. Jong, oud, verschillende opleidingen, verschillende achtergronden; iedereen komt bij elkaar op de sportvereniging. En zo’n vereniging kan bestaan dankzij al die vrijwilligers die zich ervoor inzetten.” De burgemeester weet waar hij over praat. Hij heeft vier kinderen, dus hij heeft de nodige sportshirts gewassen, teams naar uitwedstrijden vervoerd en kantinediensten gedraaid. “Dat is me met de paplepel ingegoten, mijn ouders hielpen ook overal mee. Ik kom uit een klein dorp, daar is dat toch gebruikelijker. En ik zie dat dat hier in de dorpskernen ook zo is. Mensen zetten zich vanzelfsprekend voor elkaar in.” Ga bij een club! Vrijwilligerswerk kan ook een mooie manier zijn om in een nieuwe woonplaats te aarden, ziet de burgemeester. “Aan nieuwkomers in onze gemeente adviseer ik dat ook: ga bij een club, sluit je aan bij een kerk of een vereniging. Doe mee. Dan leer je de taal en de cultuur pas echt kennen.” Want laten we vooral niet uit het oog verliezen waar het in de samenleving om gaat, zegt de burgemeester. “Uiteraard zijn stenen belangrijk, plekken om te wonen, een opleiding volgen enzovoort. Maar de mensen die iets voor elkaar over hebben, maken de samenleving. En dat is bij uitstek wat vrijwilligers doen. Ze zorgen voor een spelletjesmiddag in het verzorgingstehuis, ze coachen een sportteam of bieden kinderen na schooltijd een warm welkom. Dat netwerk van vrijwilligers vormt het fundament, zonder vrijwilligers staat de samenleving stil.”

Pennen, notitieblokjes, tasjes, koekjes; de deelnemende organisaties halen alles uit de kast om nieuwe vrijwilligers te werven, tijdens de Vrijwilligersmarkt in Cultura. De ruim 150 bezoekers nemen de aardigheidjes graag in ontvangst. Maar wat nog altijd de beste verleider is: een goed gesprek. Ruim dertig organisaties hebben zich verzameld in het cultureel centrum in Andijk op de Vrijwilligersmarkt Medemblik, georganiseerd door Vrijwilligerspunt. Van buurtprojecten tot regionale en zelfs landelijke initiatieven. Elk van hen zette het beste beentje voor om de bezoekers te verleiden tot vrijwilligerswerk. En meer. Zoals de medewerksters van Alzheimer Nederland uitleggen: “Wij komen hier ook om te netwerken en om te vertellen waar wij voor staan.” Dat de Vrijwilligersmarkt ook gaat om het ophalen van informatie wordt beaamd door Plonie, die met haar dochter Leeza de markt bezoekt. “Wij komen om te kijken welke mogelijkheden er zijn qua vrijwilligerswerk. Maar ik heb ook uitvoerig kunnen praten met een organisatie die mij meer kon vertellen over een problematiek die in mijn eigen omgeving speelt.” Leeza kwam met een ander doel naar de vrijwilligersmarkt: “Ik ben op zoek naar iets voor mijn maatschappelijke stage. Dan kun je natuurlijk op de site van Vrijwilligerspunt kijken, daar staat genoeg op. Maar in het echt toch aansprekender.” Roofvogels Ook Marit uit Wervershoof heeft zojuist met haar 15-jarige zoon Joppe een rondje langs de stands gemaakt. “Ik heb vrijwilligerswerk van huis uit meegekregen", legt Marit uit. “Iets voor een ander betekenen, dat zit er al heel lang in. Ik doe al het een en ander in het dorp, maar ik wilde vandaag eens kijken wat er verder zoal te vinden is in de omgeving. En dat is lekker divers heb ik gemerkt, er zit zeker iets voor mij bij.” Zoon Joppe is al op weg naar de uitgang als we hem vragen naar zijn ervaringen. “Ik heb nog niet echt iets gezien”, vertelt hij. “Ik vind sportieve dingen leuk en die zitten er niet echt tussen.” Als we vragen of hij van roofvogels houdt, lichten zijn ogen op. We verwijzen Joppe naar Wings of Change, waar roofvogels een belangrijke rol spelen bij het versterken van kwetsbare mensen. Tien minuten later komt hij glunderend terug, duim omhoog: “Te gek, ik heb me meteen aangemeld!” Geraniums Ook Bertha uit Andijk komt zich oriënteren. “Het hele dorp hing vol posters en informatie, dus dan wil je wel even kijken. Er is meer dan genoeg keus, ik heb allerlei informatie meegenomen en dat ga ik op mijn gemak eens analyseren. Zoek iets dat niet te veel verplichtingen heeft. Ik wil niet meteen ergens aan vastzitten.” Michael en Marion uit Twisk hebben ruimschoots de tijd genomen om een beeld te krijgen van de mogelijkheden. Marion: “Ik ga volgende week met pensioen en ik wil niet thuis achter de geraniums zitten. Ik kom zelf uit de transportsector en op de buurtbus of als chauffeur voor de Omring ligt voor de hand. Maar ik sluit iets anders niet uit.” Michael: “Ik moet nog drie jaar, maar ik denk erover om er nu alvast iets naast te gaan doen. Dan is deze markt een ideale manier om een beetje rond te kijken.” Waardering Wim uit Wervershoof heeft een duidelijke wens: “Het belangrijkste voor mij is dat je als vrijwilliger wordt gewaardeerd. Ik ben wel eens ergens geweest waar ik beschouwd werd als een werknemer en dat gaat wringen.” Fatima uit Syrië woont sinds 5 jaar in Nederland. Ze geeft aan: “Vrijwilligerswerk is dé manier om de wereld en de mensen om je heen te leren kennen. En het is natuurlijk een goede manier om de taal te leren.” José uit Medemblik is een hondenliefhebber. “Daar wil ik graag iets meer mee doen. Iemand meenemen met een hondenwandeling, naar de Vooroever bijvoorbeeld, als hondenbuddy. Daar ben ik naar op zoek. Niet spectaculair of zo, maar volgens mij hoeft vrijwilligerswerk ook weer niet meteen wereldschokkend te zijn, toch?” Zaadjes planten Een rondje langs de standhouders levert veel positieve reacties op, ook als de lijst met nieuwe vrijwilligers niet meteen ter plekke is uitgebreid. “Goede gesprekken”, “Onze organisatie goed kunnen presenteren”, “Mooie reacties gehad”; een greep uit de opmerkingen. Of, zoals een medewerkster van de Omring het verwoordt: “We hebben veel mensen kunnen spreken, goed kunnen uitleggen wat we doen, welke mogelijkheden wij bieden en wat we kunnen betekenen voor vrijwilligers. Als ik afga op de reactie van de mensen, weet ik bijna zeker dat we nog wel een paar telefoontjes van nieuwe vrijwilligers mogen verwachten. We hebben echt wat zaadjes geplant.”

Vrijwilligerspunt Westfriesland, MEE & de Wering en Stichting Netwerk hebben hun handtekening gezet onder een nieuwe samenwerking: VrijwilligWijzer. Een platform dat dé vindplaats is voor trainingen die vrijwilligers helpen groeien in kennis, zelfvertrouwen en vaardigheden. De drie organisaties bundelen met VrijwilligWijzer hun krachten om vrijwilligers in West-Friesland nóg beter te ondersteunen met een breed en kwalitatief trainingsaanbod. "Door samen te werken kunnen we nog beter voorzien in deskundigheidsbevordering van vrijwilligers”, zegt Miranda Zwart van Vrijwilligerspunt Westfriesland. "Onder de vlag van VrijwilligWijzer bieden we kwalitatief goede trainingen, waarmee vrijwilligers een mooi portfolio opbouwen en nieuwe contacten leggen. Ik ben trots dat we dit samen bereikt hebben en hoop dat ook andere organisaties aansluiten." Bianca Rooyers van MEE & de Wering is ook enthousiast: "Wat een mooie samenwerking! Bij MEE & de Wering geloven we in de meerwaarde van samen doen. Door onze krachten te bundelen, ontstaat een rijk trainingsaanbod dat vrijwilligers en inwoners versterkt in hun rol." Volgens Carina Hooiveld van Stichting Netwerk draait VrijwilligWijzer niet alleen om trainingen, maar vooral om verbinding en gezamenlijke kracht: "Door kennis en trainingen samen te brengen, versterken we de deskundigheid van vrijwilligers en maken we het makkelijker om elkaar te vinden. Zo vergroten we samen de impact voor de inwoners in heel West-Friesland. Dit sluit uitstekend aan bij onze kernwaarde: verbindt, versterkt en voorkomt." Met VrijwilligWijzer zetten de drie organisaties een belangrijke stap om samen de vrijwilligers op een laagdrempelige manier deskundigheid aan te bieden. Ook andere maatschappelijke organisaties zijn van harte welkom om hun trainingen aan te bieden via VrijwilligWijzer en om hun vrijwilligers deel te laten nemen aan de trainingen. Het aanbod van VrijwilligWijzer is te vinden op www.vrijwilligwijzer.nl

Goede vrijwilligers zijn hun gewicht in goud waard. En goede bestuursleden? Diamant, zo’n beetje. Zonnebloem Enkhuizen zoekt een paar van die diamantjes, namelijk een secretaris, een voorzitter en een algemeen bestuurslid. “We zijn een heel gezellig bestuur. Bij elke vergadering hebben we wat lekkers bij de koffie en over saaie onderwerpen vergaderen we maar kort.” Al jaren draait de Zonnebloem in Enkhuizen als een zonnetje. Een grote groep vrijwilligers is in touw om de gasten, dat zijn er zo’n driehonderd, blij te maken met bezoekjes, excursies en gezellige middagen. Een bingo, een Sinterklaasfeest, een boottochtje naar Urk of met de bus naar een muziekfestival, ze regelen het allemaal. Maar in het bestuur is stress. “We hebben een secretaris, een voorzitter en een bestuurslid nodig”, zegt scheidend voorzitter Lia Schuijt. “Het is moeilijk om nieuwe mensen te vinden. Jongere mensen hebben het te druk met hun baan, gezin en sociale contacten. En gepensioneerden willen zich niet vastleggen.” Lia moet na zestien jaar stoppen met haar bestuurswerk, dat is nou eenmaal een regel van de landelijke Zonnebloem. “Dat vind ik heel jammer. Het is zo’n leuke groep mensen en we brengen samen heel wat voor elkaar.” Met de boot naar Urk Dat kan Agaath Fluitman beamen. Zij is nu drie jaar penningmeester bij Zonnebloem Enkhuizen. “Toen ik stopte met werken, werd ik gevraagd voor deze functie. Het lijkt een beetje op mijn oude werk, ik heb altijd administratief werk gedaan. Het stelt eigenlijk niet zoveel voor: een of twee uur per week, ik kan het zelfs op vakantie in de camper doen. Soms is het wat drukker, vlak voor een evenement bijvoorbeeld.” Binnenkort staat er weer zo’n evenement op het programma: een boottocht naar Urk met een groot schip, vrijwilligers van De Zonnebloem varen gratis mee. Mensen verbinden met elkaar Het is opvallend hoeveel organisaties en mensen klaar staan om De Zonnebloem te helpen. Dat heeft vast te maken met de attente manier waarop het bestuur iedereen betrekt bij de activiteiten. “Elke sponsor krijgt een kaartje om te bedanken voor hun bijdrage”, vertelt Agaath. “Ook als het een kleine donatie is, doen we dat. En we hebben altijd aardigheidjes voor de mensen die ons helpen, zoals nu de schippers van de boot in Urk.” Lia vult aan: “We doen elk jaar een actie met cyclamen, die we cadeau krijgen van Syngenta. En onze zonnebloemplantjes, die we in het najaar uitdelen bij de supermarkt, worden ook gesponsord.” Zo verbindt de organisatie allemaal bedrijven in Enkhuizen en omgeving met De Zonnebloem, met soms een verrassing. “Een makelaar bood ons een paaslunch aan, voor 35 mensen. Hartstikke leuk, daar konden we veel mensen mee blij maken. En de plaatselijke kapper gaf een cadeaubon voor een knipbeurt weg, die hebben we verloot onder de leden. Degene die won, kon niet blijer zijn: ze kon mooi worden geknipt en geföhnd voor haar huwelijksjubileum.” Vergaderen met wat lekkers erbij Iedereen spant zich in voor De Zonnebloem, maar naar nieuwe bestuursleden moeten ze toch hard zoeken. “Zoveel werk is het niet”, zegt Agaath. “We vergaderen ongeveer zes keer per jaar. Dat zijn gezellige vergaderingen. We beginnen met koffie met wat lekkers, we sluiten af met een glaasje. Vier keer per jaar hebben we een vrijwilligersvergadering. De saaie agendapunten handelen we altijd zo snel mogelijk af. En als je onze gasten ziet genieten van onze activiteiten, weet je waar je het voor doet.” Waar moet het ideale bestuurslid aan voldoen? Dat is niet zo ingewikkeld, volgens Lia. “Man of vrouw, jong of oud, het maakt ons niet uit. Een beetje vaardig met Excel en Word is wel handig. Maar vooral: als iemand maar in Enkhuizen woont en een beetje gezellig is.” Als vrijwilliger aan de slag bij De Zonnebloem Enkhuizen? Meld je aan via de vacature op onze vacaturebank!

Urmie, kun je me helpen met deze brief? Kun je een bezwaarschrift voor me opstellen? Heb jij misschien meubels voor mij? Of een baan? Iedereen weet dat Urmie Seedorf altijd wil helpen. In 2017 richtte ze een stichting op, AyúdaMe, en nu helpen haar vrijwilligers en zij elk jaar zo’n vijfhonderd mensen. "Het is heel simpel: iemand vraagt of we kunnen helpen, en wij doen dat. Of we verwijzen ze door." Maatschappelijke organisaties en kerken uit de regio, allemaal weten ze AyúdaMe te vinden als er hulp nodig is. “En mensen bellen ook rechtstreeks, die hebben mijn nummer gekregen via vrienden of hulporganisaties. De telefoon rinkelt non stop, ook midden in de nacht word ik wel eens gebeld. Met allerlei hulpvragen, je kunt het soms zo gek niet verzinnen. Een voorbeeld is dat mensen die vanuit een opvanghuis naar een eigen woning verhuizen, hulp vragen bij het inrichten van hun huis. Zij hebben niks, krijgen een klein budget om de woning in te richten en dat is vaak al op als de vloerbedekking erin ligt. Met de spullen die wij van donateurs krijgen, maken onze vrijwilligers van een huis een thuis. Die spullen krijgen we gedoneerd van particulieren en bedrijven. Nu hebben we van een beddenzaak dertig boxspring-bedden aangeboden gekregen. De komende week gaan we die bij mensen neerzetten die dat echt goed kunnen gebruiken.” Bus maakt overuren Jammer dat de nieuwe bus van AyúdaMe niet op de foto kan, vindt Urmie. Want die bus speelt een grote rol bij het werk. “Mensen met een krap budget die via Marktplaats gratis meubels of spullen kunnen ophalen, hebben niet altijd vervoer. Dan komt onze bus met chauffeur te hulp. Hoe krijg je alle spullen naar het grof vuil? Of de meubels naar je nieuwe huis? Ja hoor, daar is de bus voor. We maken flink wat kilometers!” Sommige hulpvragen blijven Urmie verbazen. “Kun je mijn begrafenis regelen, was een keer de vraag. En dat kan. En iemand vroeg: heb je een baan voor me? Had ik toevallig net die ochtend iemand gesproken die een restaurant in het centrum van Hoorn heeft en hard op zoek was naar hulp.” Toeval bestaat niet, zegt Urmie. “Iemand heeft een koelkast nodig, een dag later krijg ik een telefoontje van een donateur die een koelkast aan ons wil geven. Dat gebeurt vaker. Mooi he?” Ontfermen En wat denk je van de maaltijdservice? De man van Urmie werkt bij een take-away-restaurant, op zondag kan hij meenemen wat niet is verkocht. Dat verdeelt Urmie in portiebakjes en op maandag brengt ze het rond. Zo helpt Stichting AyúdaMe dag in dag uit allemaal mensen, ongeveer vijfhonderd mensen per jaar. Prachtig, maar waarom doet Urmie dat? “Het is me met de paplepel ingegoten. Mijn moeder is net zo. Ze woont in Suriname en is daar ook altijd in touw om mensen te helpen. En wat je ziet, doe je na. En natuurlijk heeft het met mijn Christelijke achtergrond te maken. Heb je naasten lief, is me geleerd. Maar ik noem het liever: ontferm je over je naasten. Want liefde, dat zijn maar woorden. Door je over iemand te ontfermen, iemand echt te helpen, laat je zien wat liefde is.”

Hoe maak je Westfriesland nog meer maatschappelijk betrokken? Door connecties te leggen tussen bedrijven en stichtingen, en ervoor te zorgen dat ze elkaar helpen. Dat is waar de Westfriese Uitdaging voor staat, al elf jaar lang. “De kracht van een goede match? Dat beide partijen er blij van worden, ook zonder geld.” Veel bedrijven willen iets voor de maatschappij doen, maar ze weten niet zo goed hoe. Wendy Spil-Zoutendijk en haar team kunnen ze helpen. Via de Westfriese Uitdaging koppelen ze bedrijven aan vrijwilligersorganisaties. Tweedehands kantoormeubels, picknicktafels of een fietsenrek, maar ook belastingadvies of een nieuwe website, allemaal manieren om verenigingen en stichtingen te helpen. “Ik geef je een voorbeeld: een paardrijvereniging houdt regelmatig wedstrijden maar de stoelen voor de jury waren verre van comfortabel. Als Westfriese Uitdaging hebben wij de connectie gelegd met een meubelbedrijf. Zij hebben een rijtje stoelen gesponsord, zodat de jury er nu bij elke wedstrijd lekker bijzit. Zo makkelijk kan het zijn!” Driehonderd organisaties Je kunt het zo gek niet verzinnen, of de Westfriese Uitdaging weet het wel voor elkaar te krijgen. Krijgt een kantoorgebouw een nieuwe inrichting? Dan zorgt de Westfriese Uitdaging ervoor dat de oude spullen een nieuwe plek krijgen. Wendy: “De grote vaatwassers uit een bedrijfsrestaurant hebben we aan een voetbalvereniging kunnen schenken. Lekker, want elk weekend is het topdrukte in de kantine, dan komt een snelle vaatwasser wel van pas. Ook de vergadertafels en de zitjes hebben daar een plek gevonden.” Elk jaar worden zo ongeveer driehonderd organisaties geholpen door het team, twintig man sterk. Ook heeft de Westfriese Uitdaging een website waar vraag en aanbod bij elkaar komen. En op de Westfriese Beursvloer, georganiseerd door het Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met de Westfriese Uitdaging, komen in een paar uur tijd honderden matches tot stand. Bedankt met een appeltaart Het gaat niet altijd over spullen, soms bieden bedrijven hun kennis en hun tijd aan. “Een hovenier gaf advies aan een kerk hoe ze de tuin mooi kunnen inrichten en goed onderhouden. En een glazenwasser heeft de ramen gelapt van de glazen koepel in de verhalentuin.” Waardering speelt daarbij een grote rol, merkt Wendy. Want de matches zijn met gesloten beurs, de ontvangers doen wel iets terug. Wendy: “Een zelfgebakken appeltaart is altijd welkom. En de vrijwilligersorganisaties kunnen ook creatief kijken naar wat zij te bieden hebben. Misschien een mooie locatie die ze aan de sponsor ter beschikking kunnen stellen voor een bijeenkomst of een feestje.” Het gaat daarbij niet om de waarde, maar om echte connectie tussen mensen die elkaar anders misschien nooit hadden ontmoet. Dat is de kracht van een goede match, zegt Wendy. “Dan hebben beide partijen er een goed gevoel over. Soms hebben mensen echt de tranen in hun ogen, zo blij zijn ze met de hulp. Prachtig als we dat tot stand kunnen brengen.”

De agenda van Gerard van den Hengel, (inmiddels voormalig) burgemeester van gemeente Opmeer, is helemaal volgepland. Niet alleen met vergaderingen en werkbezoeken, ook met vrolijke activiteiten zoals het Timmerdorp en de Gabberweek. “Ongelofelijk veel vrijwilligers in onze gemeente zetten zich in voor al die mooie evenementen en activiteiten. Ik denk dat bijna iedereen die hier woont, ergens aan meedoet.” Het belang van vrijwilligerswerk voor gemeente Opmeer? Gigantisch, als je het Gerard van den Hengel vraagt. “Er worden hier zoveel activiteiten georganiseerd, daar ben ik diep van onder de indruk. Niet alleen de kermis, want dat heeft elke Westfriese gemeente wel, heb ik geleerd toen ik hier kwam wonen. Maar wij hebben ook de Gabberweek, de Tour de Fris en het Huttendorp.” Wie niet in Opmeer woont, heeft misschien meer uitleg nodig. Gabberweek? “Een week lang allemaal activiteiten voor kinderen en jongeren, in de voorjaarsvakantie. Excursies naar Texel, naar AZ of naar een speeltuin, maar ook muziekles en creatieve activiteiten. Allemaal georganiseerd door vrijwilligers.” De Gabberweek is zo’n groot succes, dat het vorig jaar ook voor senioren werd georganiseerd. De burgemeester heeft er zelf aan deelgenomen: “Ik heb als buschauffeur meegeholpen om mensen van de ene naar de andere activiteit te brengen. De stemming was opperbest, het leek wel een schoolreisje.” Deelnemer wordt leiding Tour de Fris, ook zoiets. Toen Westfriese jongeren negatief in de pers kwamen, bedachten vrijwilligers een activiteit om te laten zien dat tieners echt wat positiefs kunnen neerzetten. “Dat is een lange fietstocht,” legt de burgemeester uit, “van vijfhonderd of zeshonderd kilometer, met onderweg allerlei leerzame excursies. Elk jaar kiezen ze een andere bestemming. Het wordt heel strak georganiseerd.” Geldt ook voor het timmerdorp, hoogtepunt van de zomervakantie, waar kinderen hun eigen hut timmeren van oude houten pallets. “En het mooie is: kinderen die groter worden, gaan als leiding meehelpen. En later gaan ze zelfs in de organisatie zitten. Tot ze zelf kinderen hebben, die weer meedoen met timmerdorp.” Professionele vrijwilligers Serieus, elk moment van het jaar is er wel wat te doen. Wat denk je van het Jazzfestival in Aartswoud? De concerten en voorstellingen in de kerkjes van Wadway en Aartswoud? De museumboerderij in Hoogwoud? Het rundveemuseum in Aartswoud? Van den Hengel: “En dan hebben we het nog niet gehad over de voetbalverenigingen, de carnavalsfeesten, de activiteiten die de Zonnebloem organiseert voor ouderen, de zangkoren, de toneelgroepen. Allemaal dankzij ongelofelijk veel vrijwilligers, die dat uiterst professioneel organiseren, voorbereiden, uitvoeren en achteraf weer opruimen. Hier wordt zoveel georganiseerd, dat ik soms het gevoel heb dat bijna iedereen die hier woont, wel ergens vrijwilligerswerk doet.” Fijn, want die evenementen zorgen voor verbinding in de dorpsgemeenschap, merkt de burgemeester. “Tijdens het dorpsdiner zaten we met achthonderd Opmeerders aan tafel. Iedereen is welkom, niemand uitgezonderd. Ook als je budget niet toereikend is of als je nieuw bent in de gemeente Opmeer of in Nederland: iedereen kan meedoen.”

“Stilzitten is niks voor mij”, zegt Armal Fahimi. Zo maakte hij verkleed als Piet kinderen blij, sjouwde hij met spullen voor een tentenkamp en knapte hij een tuin op. Allemaal onderdeel van zijn Maatschappelijke Diensttijd, maar ook omdat hij nou eenmaal zo in elkaar zit. Zijn toekomstplannen zijn duidelijk, Armal Fahimi wil werken bij defensie. Het liefst als onderofficier van de pantserinfanterie, een functie waar hij al een keer op heeft gesolliciteerd. “Het is echt mijn kinderdroom, die baan. Ik wil altijd mensen helpen, of dat nou direct of indirect is. Niet alleen in oorlogstijd, want militairen worden bijvoorbeeld ook ingezet tijdens rampen.” Om zijn kansen op die droombaan te vergroten, meldde hij zich bij Vrijwilligerspunt aan voor de Maatschappelijke Diensttijd. Dat betekent o.a.: tachtig uur vrijwilligerswerk. Koud in het Pietendorp “Een militaire missie was mijn eerste klus”, vertelt hij. “Op de kazerne, met andere mensen die ook bij defensie willen werken. Op die manier kon ik ontdekken of dit werk echt bij me past. We sliepen in een tentenkamp, we moesten informatie verzamelen. En vooral: goed samenwerken.” Daar had hij al ervaring mee opgedaan tijdens het vrijwilligerswerk via zijn middelbare school, toen als Piet in het Pietendorp in het Openluchtmuseum. “Het was koud en het waaide hard. Maar het is prachtig als je de kinderen ziet genieten. Ze zijn in het begin verlegen, maar ze komen steeds meer los als ze zich ontspannen.” Kick Zijn kennismaking met defensie smaakte naar meer. Dus toen hij werd gevraagd om te helpen bij het opzetten van een tentenkamp, meldde hij zich direct aan. “Stilzitten is nou eenmaal niks voor mij,” legt hij uit. “En samen met andere mensen zoiets voor elkaar krijgen geeft me echt een kick. Drie dagen zijn we bezig geweest, iedereen zet zich in voor het gezamenlijke doel.” Maar zijn balboekje was nog niet vol, hij had tijd voor meer vrijwilligerswerk. En dus ging hij naar Vrijwilligerspunt en vroeg wat hij nog meer kon doen. Dat werd een tuin-opknap-klus bij een mevrouw in Grootebroek. “Zij was er jaren niet aan toegekomen, dus het was best wat werk. In één dag heb ik de voortuin aangepakt, met de achtertuin was ik langer bezig. Het onkruid was zo gegroeid, het leken wel struiken.” Ook de schutting heeft Armal gerepareerd, de pergola gesloopt en de tegels schoongemaakt. Tuinset erin, schommelbank geregeld: de tuin is onherkenbaar. Armal is bescheiden: “Ik vind werken in de tuin gewoon leuk om te doen, dus het was een kleine moeite.” Certificaat op cv De Maatschappelijke Diensttijd was voor Armal eigenlijk een manier om uit te zoeken of defensie bij hem past. En hij weet dat het certificaat goed op zijn cv staat bij de volgende sollicitatie naar zijn droombaan. “Maar ik heb het vooral gedaan omdat ik graag mensen wil helpen. Dat zit er bij mij gewoon in, ik ben een dienend type. En eigenlijk vind ik dat meer jongeren dit moeten doen. Je leert er veel van, bijvoorbeeld doorzetten. Als iemand anders blij is, geeft mij dat een goed gevoel.” Vrijwilligerspunt 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Daarom hebben we speciaal voor dit jubileum interviews afgenomen met de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio. Iedere maand zullen we een verhaal delen.

Weet je niet welke opleiding je wilt volgen? En weet je ook niet precies waar je talenten liggen? Volg een MDT-traject, adviseert Fleur Janssen. Zij deed voor haar MDT-traject tachtig uur vrijwilligerswerk op een woonzorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking. “Super leerzaam!” “Daar is Fleur weer!”, riepen de bewoners van De Vlindertuin blij als haar blauwe auto de parkeerplaats opdraaide. Want ze wisten dat ze met de 17-jarige konden afspreken om te gaan wandelen, een kopje thee te drinken, een spelletje te doen of samen te koken. “Op het prikbord hing een lijst, waar mensen op konden aangeven als ze met mij iets wilden ondernemen”, vertelt Fleur. "Soms stond er niks op het lijstje. Dan ging ik gezellig theedrinken in de woonkamer met de bewoners. Maar al snel meldde zich dan iemand om samen te tekenen of te knutselen. En een keer ben ik met twee bewoners gaan wandelen, we hebben wel drie uur door de Kersenboogerd gelopen. Ja, ik kende de omgeving niet, dus zij bepaalden de route én het tempo.” Korter, eenvoudiger De Vlindertuin is een kleinschalige woonzorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Een doelgroep waar Fleur helemaal geen ervaring mee had, tot haar vrijwilligerswerk. “Ik heb geleerd dat ik mijn taal moet aanpassen aan deze mensen”, zegt ze. “Ik gebruikte soms woorden die ze niet begrepen, waardoor mensen afhaakten. Ik moet rekening houden met wat ik zeg en hoe ik het zeg, en het vooral kort houden.” Waardevolle ervaring voor haar huidige loopbaan als radiodiagnostisch laborant. “Sommige patiënten in het ziekenhuis, waar ik nu werk, hebben ook een beperking. Ik weet dan dat ik goed moet uitleggen wat we gaan doen. En blijven opletten wat mensen begrijpen en hoe ze reageren op mij.” Persoonlijke ontwikkeling Het vrijwilligerswerk deed Fleur in het kader van het MDT-traject (afkorting voor: Maatschappelijke Diensttijd). En dat traject was dan weer onderdeel van haar opleiding MBRT aan de Hogeschool InHolland. “Iedereen moet daar in een schooljaar 128 uur besteden aan persoonlijke ontwikkeling. Dat kan op allerlei manieren. De school biedt activiteiten aan en je kunt bijvoorbeeld ook online cursussen volgen. Maar toen kwam ik in contact met Vrijwilligerspunt Westfriesland op een banenbeurs en zij vertelden over MDT. Ik voelde gelijk dat dat meer iets voor mij is. Vrijwilligerspunt helpt je vrijwilligerswerk zoeken dat echt bij je past. Bovendien kun je allerlei trainingen volgen om jezelf te ontwikkelen.” De MDT-uren zijn al twee jaar achter de rug, maar bij de trainingen blijft Fleur aanhaken. “Vooral EHBO-workshops en training reanimatie vind ik interessant. Maar ook de les over autisme en de training communicatievaardigheden zijn de moeite waard voor mij. Ik krijg een appje van Vrijwilligerspunt als er nog een plekje is bij een van de trainingen, meestal schuif ik aan. Je leert toch elke keer weer wat nieuws. Bovendien is het leuk om met de andere deelnemers te kletsen.” Geen idee Fleur was al bezig met haar opleiding toen MDT op haar pad kwam, maar ze ziet bij de trainingen ook mensen die nog geen idee hebben wat ze willen gaan doen na de middelbare school. “Daar is MDT heel geschikt voor. Vrijwilligerspunt heeft een grote vacaturebank, met organisaties waar je als gewone scholier niet zo makkelijk aanklopt. Bovendien is er een Jongerenbegeleider die je helpt met contact leggen en je kan begeleiden tijdens je vrijwilligerswerk. Voor mij was het een unieke ervaring, ik heb hier veel geleerd. Ik zou het iedereen aanraden.” Meer weten over MDT? Check onze webpagina .

Vrijwilligerspunt Westfriesland biedt vanaf het najaar een uitgebreid trainingsaanbod. De trainingen zijn gratis en voor vrijwilligers van stichtingen, verenigingen, clubs en buurtinitiatieven. Daarmee onderstreept Vrijwilligerspunt haar rol als kennis- en netwerkpartner in de regio. Door goed naar de behoeften van organisaties te luisteren, biedt het trainingsaanbod praktische handvatten voor duurzame versterking van het vrijwilligerswerk. Mariska Woudenberg, Vrijwilligerspunt Westfriesland: “We zien dat organisaties vooruit willen, en ook moeten: ze willen bijvoorbeeld zichtbaarder worden, hun financiering op orde krijgen of meer vrijwilligers binden aan hun organisatie. Maar waar begin je? Onze trainingen geven direct toepasbare kennis én energie om stappen te zetten.” Divers aanbod Het aanbod is divers, zoals de training ‘Financieel bestendigen’. Mariska: “Veel maatschappelijke initiatieven leunen op tijdelijke subsidies of fondsen. Maar wat als die bijdragen stoppen? In deze training ontdek je hoe je jouw project of organisatie financieel toekomstbestendig maakt. Super interessant voor initiatiefnemers, projectleiders en penningmeesters die verder willen bouwen, ook zonder subsidie.” Of de training ‘Hospitality: van goed naar goud’. Mariska: “Als gastvrouw of -heer ben je vaak het eerste warme welkom dat bezoekers ervaren. Dat doen zij al met veel gevoel en betrokkenheid. Juist daarom is deze training er: om wat deze vrijwilligers nu al goed doen, nog krachtiger te maken. Met kleine aanpassingen kunnen de vrijwilligers met nog meer plezier en zelfvertrouwen hun rol vervullen.” Leerzaam Ook op andere vlakken kunnen organisaties zich ontwikkelen. Zo leert de training ‘Het Nieuwe Werven’ hoe je vrijwilligers aanspreekt op wat het hén oplevert. Een deelnemer: “Ik heb geleerd dat je bijvoorbeeld in vacatureteksten vooral moet schrijven wat het de vrijwilliger brengt om bij jouw organisatie vrijwilligerswerk te komen doen en niet wat jij nodig hebt als organisatie. Dat doen wij nog niet, dus daar ga ik meteen mee aan de slag." Ook de training ‘GOED omgaan met dementie’ is leerzaam. Een deelnemer vertelde: "We hebben in deze training al vele voorbeelden gezien uit het dagelijks leven van iemand met dementie. Goed om de signalen te leren herkennen en te weten wat je in bepaalde situaties het beste kunt doen. Zo kunnen bijvoorbeeld vrijwilligers met (beginnende) dementie langer betrokken blijven bij de organisatie. Met deze training leer je echt hoe je dementievriendelijker kunt zijn." Meld je gratis aan Vrijwilligerspunt biedt jaarlijks tientallen trainingen aan. Voornamelijk gegeven door Vrijwilligerspunt zelf, maar ook door externe professionals. De diversiteit zorgt ervoor dat er voor iedere vrijwilliger een passende training bij zit. Of je nu bestuurslid, coördinator of betrokken vrijwilliger bent. Meer info en aanmelden voor een training, ga naar het trainingsoverzicht .

“Ik krijg elke dag betaald in liefde en waardering,” zegt Ton Appelman, vrijwillig chauffeur bij de Baanbreker. “Daar kan geen salaris tegenop.” Al meer dan tien jaar zet hij zich in voor anderen, en dat doet hij met zichtbaar plezier. Al meer dan tien jaar doet Ton Appelman vrijwilligerswerk. Eerst bij de Bosman, het verzorgingshuis in Venhuizen, want dat is bij hem op de hoek van de straat. “Ik begon er als manusje van alles, schilderijtjes ophangen en lampje aansluiten. Maar al snel kwam de organisatie erachter dat ik nogal een sociaal dier ben. Ik kan met alle bewoners gezellig kletsen. Toen werden mijn activiteiten ook wat anders, ik hielp bij activiteiten voor de bewoners, drie dagdelen in de week.” Maar tijdens corona kwam dat werk tot stilstand. Stilzitten? Niks voor Ton. Hij meldde zich bij de Baanbreker in Enkhuizen, een dagbesteding voor mensen met een beperking of psychische klachten. “Daar kon ik chauffeurswerk gaan doen. Ik haal de deelnemers ’s ochtends vroeg op, zodat ze op tijd bij de dagbesteding zijn. Voor sommige mensen is ander transport geen optie, dan komen ze te laat of ze zijn te lang onderweg.” Creativiteit en plezier Baanbreker heeft de deelnemers heel wat te bieden: een retro-winkel, een giftshop vol creatieve, zelfgemaakte cadeautjes, een kringloopwinkel en veel werkruimtes, onder andere een ruimte voor keramiek, een houtwerkplaats en een atelier. “Een plek vol creativiteit en energie”, zegt Ton. “Het is leuk om hier te werken. Een tijd geleden kreeg een schoolklas een rondleiding. Juf vroeg aan de kinderen: wat zijn vrijwilligers? De kinderen dachten dat het mensen zijn die werken, maar niet betaald krijgen. Ik zei meteen: niet betaald? Ik krijg hartstikke goed betaald. Niet met geld, maar met liefde en waardering. Dat is voor mij meer dan voldoende om dit werk te doen.” Bijzondere eigenschappen De verschillen tussen de deelnemers, de vrijwilligers en de begeleiding is niet groot, legt hij uit. “We zeggen hier: we werken met mensen met bijzondere eigenschappen. Eigenlijk heeft iedereen toch een bijzondere eigenschap? Ik ook, de begeleiding ook. Ik raakte werkloos na 25 jaar bikkelen. Dat was een klap, ik had het niet aan zien komen. Ik had tijd nodig om aan mijn problemen te werken en te herstellen van mijn burn-out. Maar na een tijdje wilde ik weer wat bijdragen aan de samenleving. Door mijn vrijwilligerswerk sta ik er niet naast, maar ik doe mee.” Kat uit de boom kijken Ton kan nog wat collega’s gebruiken, De Baanbreker is op zoek naar nieuwe chauffeurs. Volgens Ton een mooie vrijwilligersklus voor iemand die sociaal, geduldig en zorgzaam is. “Soms moet je een beetje de kat uit de boom kijken met de deelnemers”, zegt hij. “Iemand kan de ene dag vrolijk zijn en de volgende dag in de put zitten. Daar moet je mee om kunnen gaan. Soms is het zo gezellig en druk in de bus, dat ik tegen de passagiers moet zeggen: nu even rustig, want ik kan door de herrie de verkeerslichten niet horen. Dus humor, ja, dat is ook belangrijk.”

Dementie verandert je dagelijks leven, daarom is het belangrijk om thuis vast te houden aan wat vertrouwd is – en dat, als het nodig is, mee te nemen naar een nieuwe plek bij een verhuizing. Niet alleen verandert de omgeving, ook het sociale netwerk en het vertrouwde ritme van alledag komen onder druk te staan. Het is mogelijk dat familieleden overbelast raken, buren afhaken, en gewoontes die juist zoveel houvast geven, ongemerkt verdwijnen. Het project Zorgsamer helpt om die sociale verbindingen te behouden en te versterken, zodat mensen hun leven zoveel mogelijk op hun eigen manier kunnen blijven leven. Vrijwillige Sociaal Netwerkers spelen daarin een sleutelrol. In het project Zorgsamer staan niet de ziekte of de zorg centraal, maar de mens en zijn omgeving. Hoe kun je ervoor zorgen dat iemand zich thuis voelt? En hoe behoud je dat gevoel na een verhuizing naar een woonzorginstelling, zodat iemand het leven zoveel mogelijk kan invullen op een manier die vertrouwd en prettig voelt? Een belangrijke schakel in het project is de vrijwillige Sociaal Netwerker: iemand die het gesprek aangaat met mensen met (beginnende) dementie en hun naasten, om erachter te komen wat voor hen écht belangrijk is in het dagelijks leven. Welke mensen doen ertoe? Welke gewoontes geven structuur of plezier? Samen wordt er gekeken naar hoe bestaande contacten versterkt kunnen worden en welke kleine activiteiten kunnen helpen om het leven herkenbaar en betekenisvol te houden. Groot verschil Zo ging sociaal netwerker Marianne in gesprek met Marie: "Een lieve dame met dementie. Door middel van een leuk kaartenspel kwam ik erachter dat Marie elke ochtend de krant kreeg van haar buurman. Een vast moment in haar dag was het maken van de kruiswoordpuzzel. Toen heb ik ervoor gezorgd dat in de woonzorglocatie Marie elke dag de krant ontvangt. Zo kan ze blijven genieten van haar puzzelmoment - net als thuis. Deze kleine gebaren kunnen een groot verschil maken en zorgen ervoor dat ik met een glimlach weer naar huis fiets!" Sociaal Netwerkers gezocht Het zijn precies dit soort persoonlijke oplossingen waar Zorgsamer om draait. Door betrokken vrijwilligers en een mensgerichte aanpak lukt het om ook in een nieuwe levensfase het dagelijks leven herkenbaar en waardevol te houden. Past de vrijwilligersfunctie Sociaal Netwerker helemaal bij jou? Neem dan contact op met MEE & de Wering via [email protected] en maak echt het verschil voor iemand in een kwetsbare periode van het leven. We zoeken Sociaal Netwerkers in alle zeven gemeenten van West-Friesland. Lees hier de hele vacature. Zorgsamer is een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland, Omring, Geriant, Martha Flora, MEE & de Wering en morgenmakers, en wordt mogelijk gemaakt door het Agis Innovatiefonds en de gemeente Hoorn.

UPDATE: we hebben voldoende taalvrijwiligers gevonden!  Hou je van taal en vind je het leuk om anderen te helpen met de Nederlandse taal? Voor een groep Oekraïners in Hoorn zoekt Taalhuis Westfriesland taalvrijwilligers. Als taalvrijwilliger maak jij met een uurtje in de week al het verschil! Nu veel Oekraïners langer in Nederland blijven, hebben zij meer behoefte om de Nederlandse taal te leren. Daarom starten er in september in Hoorn lesgroepen, speciaal voor Oekraïners. De lessen worden gegeven op de opvanglocaties van de Oekraïners in Hoorn en verzorgd door Vonk Educatie. Tijdens de lessen ontvangen de cursisten huiswerk en praktijkopdrachten om hun Nederlands buiten de lessen te oefenen. De praktijk in Als taalvrijwilliger duik je niet samen de leerboeken in, dat doen de docenten van Vonk. Als taalvrijwilliger help je juist na lestijd een groepje van drie Oekraïners met huiswerk en met praktijkopdrachten. Praktijkopdrachten bestaan bijvoorbeeld uit een bezoek aan het gemeentehuis, de bibliotheek of (super)markt. De begeleiding van de taalvrijwilliger vindt plaats in en rondom de opvanglocatie in Hoorn. Training Voordat je als taalvrijwilliger aan de slag gaat, word je optimaal voorbereid door Taalhuis met een training over het begeleiden van anderstaligen. Daarna volgt een bijeenkomst waarbij je meer leert over de opzet van de taallessen en hoe je het beste kunt assisteren bij de praktijkopdrachten. Als je eenmaal aan de slag bent als taalvrijwilliger kun je uiteraard ook rekenen op ondersteuning van Taalhuis. Taalvrijwilliger Oekraïners iets voor jou? Ben je goed in Nederlands, ben je geduldig, kun je goed luisteren en heb je één of twee uurtjes in de week tijd? Dan zoeken deze Oekraïners jou! Taalvrijwilliger Carin weet uit ervaring dat je er veel moois voor terugkrijgt: "Ik nam de Oekraïense Egvina samen met haar dochtertje Lada mee naar de tennisclub, waar ze met open armen werd ontvangen. Hun sociale kring is veel groter geworden én ze kunnen al beter Nederlands spreken. Ze zijn zo blij! Van dit vrijwilligerswerk word ik echt gelukkig. Ik ben zelfs een dag minder gaan werken, zodat ik meer voor deze nieuwkomers kan betekenen." Ben jij ook enthousiast geraakt? Word taalvrijwilliger! Neem contact met ons op via [email protected] of bel 0229-216 499 en maak het verschil!

"Vrijwilligerswerk geeft zin aan je eigen leven, aan dat van een ander en aan de samenleving", zegt Michiel Pijl, burgemeester van de gemeente Medemblik. Volgens hem is zingeving de kern van vrijwilligerswerk: iets doen dat ertoe doet, niet uit commercieel belang, maar omdat je samen iets in stand wilt houden. Of het nu het zwembad, het museum of de sportclub is. "Zonder vrijwilligers geen samenleving", vervolgt hij. “Vrijwilligerswerk doe je vrijwillig, vanuit een eigen motivatie, betrokkenheid en het verlangen iets bij te dragen aan je omgeving, hoe klein dat ook is. Ik hoor ook vaak terug van vrijwilligers dat ze niet altijd bezig willen zijn met geld verdienen, maar ook iets willen doen dat ze zelf echt zinvol vinden, waar ze iets van leren en dat iets toevoegt aan hun eigen leven.” Volgens de burgemeester is dat precies waar zingeving over gaat: je voegt iets toe aan het leven van een ander én aan jezelf. "Dat geeft het leven kleur en waarde. Iets doen voor een ander, al is het maar een schoonmaakklusje voor de sportclub. Het bepaalt ons menszijn." Werkbezoek en vrijwilligerswerk Voor zijn werk, bezoekt de burgemeester geregeld maatschappelijke organisaties, waardoor hij heel goed zelf ziet hoe waardevol vrijwilligerswerk is. Zo was hij aanwezig bij het Stoommachinemuseum, waar vrijwilligers een kerstdiner hadden georganiseerd voor mensen die tijdens de feestdagen behoefte hebben aan gezelschap. “Ik sprak een aanwezige mantelzorger die het zo fijn vond hier te zijn; ze was even een avondje uit ‘het zorgen’. Zonder de inzet van een groepje vrijwilligers, had zij simpelweg niet die fijne avond gehad! " Ook noemt hij een schoonmaakactie van het zwembad in Midwoud. "Een groep mensen uit het dorp maakt het zwembad klaar voor het seizoen. Dat is vrijwilligerswerk in zijn puurste vorm: mensen offeren hun tijd op, zodat de hele gemeenschap ervan kan genieten." NLdoet Hoewel zijn agenda weinig ruimte laat voor structureel vrijwilligerswerk, deed de burgemeester dit jaar mee met NLdoet. "Vrijwilligerspunt zoekt voor ons de klussen. We hebben dit jaar koper gepoetst in het Witte Kerkje. Het college doet ieder jaar mee. Zo werd er vorig jaar geholpen met de lunch voor bewoners in een woonzorgcentrum. Zo ervaar je ook hoe divers vrijwilligerswerk is." Hij ziet deelname aan zulke activiteiten ook als een soort werkbezoek: “Het is een mooie manier om te ervaren wat er speelt in de samenleving en om mensen écht te ontmoeten.” Daarnaast is hij lid van de Raad van Toezicht van Vrijwilligerspunt. "Dat is ook vrijwilligerswerk. Hierdoor leer ik de organisatie beter kennen, maar ook de samenleving. En ik zie nog scherper hoe belangrijk vrijwilligerswerk is." De kracht van kleine daden Vrijwilligerswerk zit vaak in kleine dingen: een vuilnisbak buitenzetten voor de buurvrouw, boodschappen doen, een praatje maken. "Zeker in dorpen zie je dat gemeenschapsgevoel nog sterk terug", zegt de burgemeester. "Maar ook in een kleine stad als Medemblik is dat aanwezig. Het zijn die kleine dingen die een groot verschil maken en ervoor zorgen dat we als gemeenschap zelfvoorzienend blijven.” Volgens de burgemeester hoeven vrijwilligers geen bloemen of applaus. "Ze doen het omdat ze zich verantwoordelijk voelen voor hun omgeving. Niet vanuit hoogdravende ideeën, maar omdat ze vinden dat we het samen moeten doen. Dat vind ik zo mooi." Vrijwilligerspunt 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Daarom hebben we speciaal voor dit jubileum interviews afgenomen met de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio. Iedere maand zullen we een verhaal delen.

Steeds meer jongeren weten de weg naar MDT te vinden, vertelt Fleur Neefjes, projectleider MDT bij Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Jongeren zien in MDT een waardevol tussenstation naar werk of studie. Het zijn jongeren die zoekende zijn in de juiste keuze van werk of studie, of die extra ondersteuning zoeken in hun persoonlijke ontwikkeling. MDT helpt ze met het krijgen van de juiste bagage om uiteindelijk die juiste keuze te maken. Dat gebeurt door het doen van vrijwilligerswerk, maar ook door het volgen van trainingen die helpen bij de eigen ontwikkeling.” Met Maatschappelijke Diensttijd (MDT) ga je als jongere van 12 tot 30 jaar intensief als vrijwilliger aan de slag bij één of meerdere maatschappelijke organisaties. Je kunt ook meedoen met MDT als je al vrijwilligerswerk bij een organisatie doet. Zo kun je nog meer uit je vrijwilligerswerk halen. Want, doe je mee, dan ontwikkel je je talenten, vergroot je je netwerk én doe je tegelijkertijd iets voor een ander. “MDT is goed te combineren met een studie of naast het werk tijdens een tussenjaar”, vertelt Fleur. “Een MDT kost je gemiddeld 3 uur per week, voor een periode van maximaal zes maanden. Je stemt met de organisatie af hoe je de uren verdeelt.” Ervaringen die inspireren Vrijwilligerspunt helpt je bij het vinden van een organisatie om je MDT-traject te lopen. Maar dat kan dus ook bij een organisatie waar je al vrijwilligerswerk doet. MDT laat een blijvende indruk achter bij deelnemende jongeren. Steeds meer jongeren ontdekken wie ze zijn, wat ze willen en ze durven keuzes te maken voor hun toekomst. Zeker als je een tussenjaar hebt en jezelf (meer) wilt ontwikkelen of ervaring wilt opdoen, is MDT een goede optie. Dat deed Loekie. Ze zat tussen een afgebroken studie en een reis naar het buitenland in, en koos ervoor om voorlezer te worden bij het project SamenVoorlezen. Zo kon ze ervaring opdoen voor haar vervolgopleiding in het onderwijs. Fleur: “MDT heeft echt een enorme impact op de jongeren. We kunnen wel tientallen succesverhalen benoemen. Zoals die van MDT’er Romy, die niet alleen nu sterker in haar schoenen staat, maar er ook door MDT achter kwam welke studie écht bij haar past. Of MDT’er Vera die door MDT een vaste baan heeft gevonden. Maar ook Norah, die dankzij MDT binnenkort start met een opleiding activiteitenbegeleiding. En Thomas, die nu precies weet wat hij zoekt in een betaalde baan. Jongeren groeien met MDT in zelfvertrouwen, ontdekken wie ze zijn en wat ze willen.” Trainingen en certificaat Met MDT kun je bovendien profiteren van diverse trainingen die tijdens het traject worden aangeboden door Vrijwilligerspunt. Denk aan een training communicatie, timemanagement, grenzen aangeven en EHBO. Fleur: “Super voor je ontwikkeling én doordat je in contact komt met andere MDT’ers ook goed voor je netwerk. En niet onbelangrijk: MDT staat top op je cv; je ontvangt namelijk na afloop een Europees Erkend certificaat.” Doe mee met MDT! Klaar om stappen te zetten richting jouw toekomst? Neem contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek en dan ontdekken we samen wat bij jou past! Dat kan via [email protected] of bel 0229 - 21 64 99. Of stuur een whatsapp-bericht naar 06 – 10 53 39 87. Meer info vind je hier .

Is jouw maatschappelijke organisatie actief in de gemeente Medemblik en zoeken jullie vrijwilligers? Doe dan mee met de Vrijwilligersmarkt Medemblik op zaterdag 27 september van 13.00 – 16.00 uur in cultureel centrum Cultura te Andijk. Vrijwilligerspunt Westfriesland organiseert de markt in opdracht van de gemeente Medemblik, samen met het ‘Kom erbij Festival’. De vrijwilligersmarkt is voor iedere organisatie een geweldig platform om zich te presenteren, vrijwilligers  te werven  én te netwerken. Deelname is gratis! Ontdekken en netwerken  De Vrijwilligersmarkt is een uitgelezen kans voor aanstaande vrijwilligers en organisaties die vrijwilligers zoeken om nader met elkaar kennis te maken. Dat de kans op een match groot is, blijkt wel uit de succesverhalen van vorige deelnemers. Zo liet Tourist Information Medemblik weten: “We doen voor de eerste keer mee, dus wisten niet wat we konden verwachten. Maar wat een succes! We hebben al zes potentiële vrijwilligers!” Ook de Omring was enthousiast: “We doen al jaren mee met de Vrijwilligersmarkt, maar ik weet niet wat me overkomt: zoveel vrijwilligers hebben we nog nooit geworven!” Nog een voordeel: de Vrijwilligersmarkt blijkt voor deelnemende organisaties een ideale kans om andere organisaties te ontmoeten en tot mooie samenwerkingen te komen. Alle redenen dus om mee te doen! Samen met Kom erbij Festival Medemblik Dankzij de samenwerking met het Kom erbij Festival wordt de middag in cultureel centrum Cultura een dynamisch evenement, met activiteiten voor jong en oud, binnen én buiten. Het Kom erbij Festival staat in het teken van de Week tegen de eenzaamheid. Een prima combinatie dus; vrijwilligerswerk is immers een hele mooie manier om eenzaamheid tegen te gaan. Meedoen? Schrijf je snel in! Meld jouw organisatie zo snel mogelijk aan, er is slechts plek voor 30 organisaties. Stuur een mail naar [email protected] o.v.v. ‘Vrijwilligersmarkt Medemblik’. Meer informatie? Kijk op deze pagina .

Op donderdag 25 september viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40-jarig bestaan – en dat doen we groots! Ter ere van dit jubileum openen we in de avond exclusief de deuren van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen voor maar liefst 600 vrijwilligers uit de regio. Ben jij actief als vrijwilliger of werk je voor een vrijwilligersorganisatie? Dan nodigen we je van harte uit om deze bijzondere avond met ons mee te vieren. Het wordt een avond vol inspiratie, beleving en waardering. Wat kun je verwachten? Je krijgt toegang tot het museum, je krijgt een hapje en een drankje en je kunt inspirerende workshops en lezingen volgen. En omdat Vrijwilligerspunt jarig is, trakteren wij; er zijn dus geen kosten aan verbonden! En dat is mede mogelijk gemaakt door de hoofdsponsoren van dit jubileumfeest; Microsoft en Rabobank. Je kunt kiezen tussen alleen toegang tot het museum, of voor toegang én het volgen van workshops en lezingen. Workshops en Lezingen In totaal bieden we elf workshops en lezingen aan. Een greep uit het aanbod: Desinformatie: In de lezing over Desinformatie leer je van Marije Arentze van Fontys Hogeschool wat desinformatie is en hoe het verschilt van nepnieuws. Wat voor impact heeft het op de samenleving? En hoe verspreidt het zich gemakkelijk via social media? Ook wordt ingegaan op het herkennen en bestrijden van desinformatie, waarbij praktische handvatten worden gegeven. Toekomst vrijwilligerswerk: Prof. dr. Lucas Meijs geeft een interessante lezing over de toekomst van vrijwilligerswerk. Waar liggen kansen binnen de vrijwillige inzet in de toekomst? Waar zitten uitdagingen? Is of komt er een tekort aan vrijwillige inzet? Mogen we vrijwilligers als oplossing voor elke uitdaging in het sociaal domein zien? Of je nu in het bestuur zit van een initiatief of stichting, vrijwilligerswerk coördineert of faciliteert, (vrijwilligers)beleid maakt of bepaalt; je bent voorbereid voor de toekomst. Iedereen kan lobbyen: Erik van Venetië, adviseur in lobbyen en associé van Berenschot, neemt je in de energieke en humorvolle lezing 'Iedereen kan lobbyen' mee in de wereld van de Haagse lobby. Hoe zet je jouw organisatie op de kaart? Wat zijn de spelregels, valkuilen én slimme trucs? Erik deelt scherpe inzichten, inspirerende voorbeelden en smeuïge anekdotes uit Den Haag, Brussel en Berlijn. Of je nu serieus aan de slag wilt met lobby of gewoon zin hebt in een boeiende sessie met inhoud én humor – deze lezing blijft je bij. ‘Dragons’ Den’: Houd je je binnen de maatschappelijke organisatie bezig met fondsenwerving, projectontwikkeling, maatschappelijke initiatieven of zoek je voor een goed idee ondersteuning? Sluit dan vooral aan bij de ‘Dragons’ Den’. Kijk, leer en zie waar fondsen en andere geldschieters op letten in het dynamische spel van fondswerving. Een leerzame bijeenkomst voor iedereen met een goed idee waar geld voor nodig is. Aanmelden Je leest het: alle reden om er 25 september bij te zijn! Meld je aan via deze pagina voor toegang tot het museum en de workshops.

Locatie: de kookstudio van kookvereniging De Eenhoorn in Hoorn. Op het menu: pastinaaksoep, een stamppotje, ijs met kersen als nagerecht. In de keuken: de onvergetelijke kookclub van Alzheimer Nederland. Michel Rosier is de chef-kok bij de kookgroepen in West-Friesland. “Het is altijd gezellig en iedereen vindt hier z’n plek.” De geur van bouillon en knoflook komt je al tegemoet als je de kookstudio van De Eenhoorn in de Huesmolen binnenstapt. De pannen sissen, de messen kletteren en alle koks in de keuken zijn geconcentreerd aan het werk. Het is een bijzondere groep amateurchefs die zich hier uitslooft op het driegangenmenu, want we kijken even om de hoek bij De Onvergetelijke Kookclub, een initiatief van Alzheimer Nederland. Eens in de maand komen mensen met dementie en hun naasten bij elkaar om samen een fantastisch menu in elkaar te draaien. Met partner (of iemand anders) Het menu verzinnen, de recepten uitwerken en de boodschappen halen, dat regelt Michel Rosier allemaal. “In Hoorn staan we met acht koppels in de keuken. Het is een vaste groep, de meeste mensen komen elke maand. Sommige mensen nemen hun partner mee, of hun zoon of dochter. Samen werken we aan een driegangenmenu. Geen sterrenniveau, maar gewoon goed eten. Vaak zijn het gerechten die mensen thuis ook kunnen maken, op de kookclub doen ze soms nieuwe ideeën op.” Locatie plus chef Michel is al jarenlang lid van de kookvereniging. Alzheimer Nederland klopte bij hem aan toen ze een locatie zochten voor hun kookclub. Kon De Eenhoorn ze daarbij helpen? Michel was meteen enthousiast. “Ik ben niet alleen een van de chefs bij De Eenhoorn, ik kook ook als vrijwilliger in het hospice in Hoorn. Ik ben gek op koken en ik vind het prachtig om zulke avonden te begeleiden. Dus uiteindelijk zochten ze alleen een plek om te koken, maar ze vonden ook een kok die de groep kan begeleiden.” Koppels uit elkaar Is er een groot verschil tussen de Onvergetelijke Kookclub en gewone kookclubs die Michel begeleidt? Eigenlijk niet, zegt hij. “Het is altijd gezellig, iedereen vindt z’n plek. Wij proberen de koppels vaak uit elkaar te halen, het is leuk om ook eens iemand anders te spreken. Zo komen mantelzorgers ook met elkaar in gesprek, ik merk dat dat ze goed doet.” Michel en de andere vrijwilligers houden alles scherp in de gaten, want juist in deze kookclub kan het eens voorkomen dat iemand voor de tweede keer zout in de soep doet, of zelfs een derde keer. “Dat voorkomen we door goed op te letten. Maar verder passen we niet zoveel aan.” Succes Na het koken schuiven ze samen aan tafel om van hun werk te genieten. Michel: “Iedereen kan meedoen met de Onvergetelijke Kookclub, met een paar voorbehouden: mensen moeten nog zelfstandig wonen en het fysiek aankunnen. Iemand met valproblemen is bijvoorbeeld niet handig in de keuken. Maar als een deelnemer het liefst aan tafel zit en de aardappelen schilt, en de meer ingewikkelde bereidingen aan andere leden van de kookclub overlaat, is dat ook prima.” De Onvergetelijke Kookclub is zo’n succes, dat inmiddels ook een grote groep in Stedebroec loopt “Binnenkort gaan we in Opmeer starten. Ik zou graag nog wat vrijwilligers willen aanhaken, wat hulp kan ik goed gebruiken. Vooral wat jongere mensen, en dan bedoel ik rond een jaar of vijftig, zijn van harte welkom.”

Waar blijft gemeente Hoorn zonder vrijwilligers? Helemaal nergens, als je het burgemeester Jan Nieuwenburg vraagt. Taalmaatjes, hockeycoaches, leiding bij de scouting of carnavalsvierders, alle vrijwilligers samen maken van Hoorn een warme, sociale gemeente. “Van vrijwilligerswerk leer je: als je onbaatzuchtig geeft, krijg je veel terug.” Jan Nieuwenburg is een trotse burgemeester. Trots op de historische stad, op de dorpen waar iedereen elkaar helpt zonder poeha, op de verenigingen waar jong en oud lekker kunnen sporten, om maar wat te noemen. En hij is heel trots op de vrijwilligers in de gemeente Hoorn die dat allemaal mogelijk maken. “Op talloze plekken in onze gemeente zie ik veel mensen die zich vrijwillig inzetten. Hele bijzondere mensen zie ik jaarlijks bij de lintjesregen waarbij ik vrijwilligers die al jarenlang hun werk doen mag onderscheiden. Niet als vrijwilliger bij één organisatie, maar meestal bij meer. En dat allemaal naast hun werk en privéleven. Iets willen bijdragen aan de samenleving, ik ben er trots op dat dat leeft hier. Het zit de mensen in mijn gemeente in het DNA.” Structuur en zeilen De burgemeester heeft zelf jarenlang vrijwilligerswerk gedaan voor de scouting, een organisatie die hij nog steeds koestert. “Als 15-jarige heb ik daar veel geleerd: verantwoordelijkheid, structuur en natuurlijk zeilen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe leuk en belangrijk scouting is, daar worden kinderen en jongeren goed begeleid, zonder aanziens des persoons. Ik heb er ook geleerd: als je onbaatzuchtig geeft, krijg je veel terug.” Elkaar begrijpen Het belang van vrijwilligerswerk voor Hoorn, Zwaag en Blokker is niet te onderschatten. “Al onze sportclubs draaien op vrijwilligers. En denk eens aan de carnavalsvereniging in Zwaag, die de grootste optocht boven de rivieren organiseert: allemaal vrijwilligers die een week na de optocht alweer plannen maken voor volgend jaar. Aan de vrijwillige budgetmaatjes en de andere vrijwilligers in het sociaal domein. Of de taalvrijwilligers, die nieuwkomers in onze gemeente helpen bij de taal en de Nederlandse cultuur. Bij de naturalisatiebijeenkomsten, elke maand, zie ik ze voorbij komen en daar benadruk ik ook hoe belangrijk hun werk is: zonder taal kunnen mensen elkaar niet begrijpen. En zonder communicatie kunnen we niet goed samenleven.” De vrijwilligers zorgen met elkaar voor een plezierige, sociale samenleving. En dat is hard nodig, zegt de burgemeester. “Kijk maar naar het huidige politieke klimaat, kijk maar naar het wereldnieuws. We moeten op elkaar kunnen rekenen, op elkaar kunnen bouwen. Zo blijft de samenleving vitaal en veerkrachtig.” Vrijwilligerspunt 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Lijkt je klaslokaal ineens op een jungle of een tuincentrum, dan is Frank Timmerman van GreenBee Foundation op je basisschool. Zijn GreenBee Foundation geeft gastlessen op de basisschool over de power van planten. Frank: “Ik weet zeker dat in elke klas bij een paar kinderen een vonkje overslaat. En daar doen we het voor.” Hij weet zelf wanneer bij hem een schakelaar om ging: de les bloemschikken op de basisschool, gegeven door een broer van mijn opa. “Alles wat mijn oudoom vertelde over de bloemen ben ik nooit vergeten, van de andere lessen kan ik me niks meer herinneren. Dat maakte zo’n indruk op me, dat ik me meer ging verdiepen in bloemen en planten.” Dat heeft uiteindelijk geleid tot GreenBee, de organisatie met een team van vier mensen, die gastlessen geven op scholen om de kinderen een liefde voor planten bij te brengen. Planten hebben superkrachten Zo’n gastles begint altijd op dezelfde manier: Frank - of een van z’n collega’s - staat voor de klas, omringd door allemaal kamerplanten. Op elke pot staat de naam van een kind in de klas. “Ik deel die planten uit en vertel bij elke plant wat voor superkrachten hij heeft. De lepelplant, hij heet officieel spathiphyllum, zuivert bijvoorbeeld de lucht. De geldboom kan stokoud worden en de aloe vera helpt een droge huid. Zo heeft elke plant zijn eigen verhaal.” Ieder kind krijgt z’n eigen plant, die gaat na de les mee naar huis. “Sommige kinderen slaan meteen hun armen om de pot van hun plant. In de les die volgt gaan we uitzoeken wat planten nodig hebben om te groeien en te bloeien. Lucht, licht, warmte en vooral: liefde. En we praten over wat de planten voor ons doen. Ze geven ons zuurstof, ze zorgen ervoor dat het in huis gezellig is, je kunt je beter concentreren als er planten in de buurt zijn en je wordt creatiever, om maar wat voorbeelden te noemen.” Groen is belangrijk Elke klas is anders, maar in elke klas ziet Frank hetzelfde gebeuren: de kinderen worden enthousiast, ze zijn blij met hun plant en ze raken geïnteresseerd in groen. “De kracht van planten is wat dat betreft ongelofelijk. Als je je erin gaat verdiepen, merk je dat planten om je heen zo ontzettend belangrijk zijn. Ik weet zeker dat er in elke klas een paar kinderen zijn bij wie een vonk overslaat. Dat worden de change makers, die gaan op een andere manier naar de natuur kijken. Dat is ook de reden dat we met GreenBee zijn begonnen: we willen de liefde van kinderen voor groen aanwakkeren. Zo groeit hun respect voor planten en dat draagt weer bij aan een mooiere wereld, met evenwicht tussen mensen en de natuur.” Daarom wil GreenBee uitbreiden. Ze hebben al 85 gastlessen gegeven, in het hele land, maar streven er nu naar om alle 220 basisscholen in Noord-Holland te bezoeken. Daar is wel wat extra menskracht voor nodig. Frank: “Ik zou graag in contact willen komen met mensen die als vrijwilliger die gastlessen willen geven. Natuurlijk lopen ze eerst een paar keer met ons mee om te zien hoe we dat doen. En daarna kunnen ze zelf aan de slag met de draaiboeken en de uitgewerkte methode.” De planten, de potten en het lesmateriaal: voor alles heeft GreenBee sponsors kunnen vinden of donaties weten binnen te halen. Wat nog ontbreekt, is een bedrijfsbus. “We proppen nu alle spullen in de auto, ik kan in mijne voor twee klassen planten kwijt. Maar een bus zou veel praktischer zijn.” Bedrijven die op een of andere manier willen samenwerken, zijn ook van harte welkom. “We staan open voor verbinding,” zegt Frank. “We zoeken partners, die op welke manier dan ook iets willen terugdoen voor de maatschappij. Financieel of zelf lesgeven, vanuit je bedrijf of in je eentje, iedereen doet het op z’n eigen manier.” Goed zorgen En wie nu bang is dat die prachtige planten die mee naar huis gaan, binnen de kortste keren zijn veranderd in bossen stro of een handje snot: mis. “De kinderen zorgen allemaal vol overgave voor hun planten. In het boekje dat ze mee naar huis kunnen nemen, staat hoe ze dat het beste kunnen doen. En na een tijdje krijgen ze er zelf gevoel voor of de plant water nodig heeft, of misschien op een lichtere plek moet staan. Vorige week sprak ik een jongen die vijf jaar geleden in een van de eerste gastlessen zat. Hoe gaat het met je plant, vroeg ik. Die is zó groot", wees hij aan met z’n handen. "Prachtig toch?” Vrijwilligerswerk Ook vrijwilliger worden bij GreenBee? Check hier hun organisatiepagina voor de openstaande vrijwilligersfuncties.

Heeft jouw maatschappelijke organisatie een hulpvraag waarvoor binnen de eigen organisatie de middelen, expertise of mankracht ontbreken? Meld je dan aan voor de Westfriese Beursvloer, 16 oktober 2025 in De Brink in Obdam! De Westfriese Beursvloer is dé ontmoetingsplek voor maatschappelijke organisaties en maatschappelijk betrokken bedrijven uit de regio West-Friesland. Er wordt een uur lang actief gehandeld, maar; mét gesloten beurzen. Organisaties en bedrijven matchen met elkaar op het gebied van kennis en kunde, helpende handen, klussen en materialen. Een flyer laten ontwerpen, juridisch advies inwinnen, hulp bij een klus, tijdelijke opslag, of spullen voor een event: bedrijven uit West-Friesland helpen! In ruil daarvoor biedt de organisatie een passende tegenprestatie. Denk aan een workshop, optreden, lunch of rondleiding. Dé plek om elkaar te vinden De Westfriese Beursvloer is een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met de Westfriese Uitdaging. Bedrijven en organisaties uit de regio komen hier samen om binnen een uur zo veel mogelijk waardevolle matches te maken. Zodra de gong klinkt, gaan de deelnemers vol enthousiasme op zoek naar een match. In de afgelopen vijftien edities zijn al ruim 2.100 matches gemaakt. Succesvolle matches Miranda Brouwers van Muziekschool Boedijn was vorig jaar voor het eerst aanwezig: “We maakten maar liefst vier matches! We zochten onder andere een bedrijf dat onze oude huisraad kon afvoeren. En dat is gelukt met Firma Groot. Ook wilden we een logo laten maken voor een nieuw project. Bureau Villa Vormgeving maakte een vrolijk logo. Een goeie eerste editie voor ons, dus!” Ook Leviaan wist tijdens een eerdere editie flink wat te bereiken. Aida vertelt: “We wilden graag wat meer bekendheid voor onze stichting met een artikel van Rodi. En die match lukte vrij snel. Super.” Ook onverwachte matches ontstaan op de Beursvloer. Lisette: “Zo kwam ik in gesprek met iemand van Scootmobiel4all en voordat ik het wist, matchte we een scootmobiel in bruikleen. Sowieso is het heel waardevol veel in gesprek te gaan. Zowel met de bedrijven als met andere organisaties. Het brengt je op ideeën en je kunt vaak meer voor elkaar betekenen dan dat je denkt.” Meld je aan! Heeft jouw organisatie een hulpvraag die je met de eigen middelen niet voor elkaar krijgt? Doe 16 oktober gratis mee met de Westfriese Beursvloer! Je kunt jouw organisatie aanmelden via deze link . Voor meer informatie mail naar [email protected] of bel 0229-216499.

Vakantiefoto’s, selfies voor Instagram en tientallen plaatjes van de kat: we maken de hele dag foto’s. Wat zeggen die foto’s over onszelf? In West-Friesland start Jan Sitvast, bestuurslid van Humanitas West-Friesland, een fotogroep waarbij beelden meer zijn dan mooie plaatjes: ze worden een spiegel van je leven. “Foto’s geven inzicht in wat jij belangrijk vindt,” zegt hij. De activiteiten van Humanitas in West-Friesland beslaan een breed aanbod aan hulp. Dat gaat van hulp bij het op orde brengen van de administratie, hulp bij opvoeden, tot het schrijven van een levensboek en een telefooncirkel van mensen die elkaar elke ochtend opbellen om kort te kletsen. Naast directe hulp bij concrete problemen gaat het ook om verbinding en zingeving, vertelt Jan Sitvast: “Onderling contact en verbinding helpt tegen eenzaamheid.” Dat is ook het uitgangspunt van de nieuwe activiteit die Jan gaat starten in Stede Broec: de fotogroep. Scherpe foto’s? Niet nodig Perfecte foto’s maken of technisch je camera leren kennen, daar is de fotogroep van Jan Sitvast niet mee bezig. “De foto’s hoeven zelfs niet scherp te zijn”, zegt hij. “Het gaat erom wat je vastlegt, en wat het verhaal daarbij is. De fotogroep begint met het maken van foto’s van de omgeving. Dat kan van alles zijn: dingen die je leven de moeite waard maken, waar je van geniet of waar je je goed door gaat voelen.” Jan heeft al jaren ervaring met fotogroepen om jezelf beter te leren kennen. Sterker nog: hij ontwikkelde zelf deze methode om met foto’s te werken. “Na mijn opleiding als historicus ben ik in de psychiatrie gaan werken. Daar heb ik meerdere fotogroepen begeleid, uiteraard met mensen die vastliepen en een diagnose hadden. Maar ik weet zeker dat de fotogroep zoals ik die voor me zie, voor iedereen interessant kan zijn.” Diepere laag De foto’s uit de eerste bijeenkomst worden in de volgende bijeenkomsten geordend en besproken. De inzichten komen op papier en ook die teksten worden besproken. “Op die manier komen we tot een verhaal bij de foto’s. We komen uiteindelijk op een diepere, meer abstracte laag. En dat kan inzicht geven in alles wat je echt belangrijk vindt.” Jan heeft het meerdermalen zien gebeuren: mensen die aan de hand van foto’s die zelf hadden gemaakt, gingen nadenken over hun eigen leven en over wat ze misschien daarin willen veranderen. “Indrukwekkend. Het is ook mooi om aan de hand van de foto’s in gesprek te gaan met andere mensen. Zo leer je elkaar op een andere manier kennen.” Expositie Uiteindelijk kan de fotogroep toewerken naar een expositie. “Die tentoonstelling is in eerste instantie bedoeld voor onszelf, voor de deelnemers. Maar als iedereen dat leuk vindt, kunnen we ook vrienden en familie uitnodigen om de foto’s te bekijken.” Maar zover is het nog niet, nu zoekt Jan vooral mensen die mee willen doen met de fotogroep die in september gaat beginnen. Jan: “Ervaring met fotografie is niet nodig, deelname kost geen geld en iedereen kan meedoen. De enige voorwaarde is dat je het leuk vindt om over de foto’s te praten met andere mensen en dat je ervoor open staat om jezelf beter te leren kennen.” Humanitas zoekt vrijwilligers Ook vrijwilliger worden bij Humanitas West-Friesland zoals Jan Sitvast? Op onze vacaturebank vind je de vacatures die openstaan bij Humanitas! Klik op deze link voor een overzicht.

Voorlezen is niet alleen leuk, het is belangrijk voor de taalontwikkeling van een kind. Helaas is voorlezen niet voor iedereen vanzelfsprekend. Vooral in gezinnen waar ouders moeite hebben met de Nederlandse taal of zelf niet goed kunnen lezen, wordt er niet of nauwelijks voorgelezen. Het project SamenVoorlezen van Taalhuis Westfriesland biedt hier hulp, maar daarvoor zijn in Medemblik, Enkhuizen en Drechterland meer taalvrijwilligers nodig! Help met al één uurtje in de week SamenVoorlezen is er voor kinderen vanaf 2 tot 12 jaar die taal- of leesondersteuning kunnen gebruiken. Twintig weken lang gaat een taalvrijwilliger één uur per week, bij een gezin thuis of op school, (interactief) voorlezen en woordspelletjes doen. De nationaliteit van de kinderen maakt niet uit: hier geboren of nieuw in Nederland. Nancy Ronosetiko van Taalhuis Westfriesland: “Voorlezen is een geweldige manier om kinderen te helpen bij hun taalontwikkeling. Ook als het kind al (een beetje) kan lezen. Het heeft namelijk een positief effect op de woordenschat en spelling, en kinderen leren teksten beter te begrijpen. Daarnaast vergroot het de betrokkenheid van de ouders in het leesplezier.” Vooruitgang
 Dat voorlezen helpt, weet voorlezer Annette uit ervaring: “De moeder van mijn voorleeskindje vertelde dat hij echt vooruitgaat op school dankzij de voorleesuurtjes. Dat is natuurlijk prachtig om te horen. En toen hij zei: ‘Als ik later groot ben, wil ik net als jij voorlezer worden!’, dan is dat helemaal geweldig: daar doe je het voor.” Ook voorlezer Irma merkt het effect: “In het begin sprak het jongetje mij vooral na, maar na een paar weken begon hij zelf zinnetjes te maken. Hij ging echt sprongen maken in zijn taalgebruik. Dat geeft zoveel voldoening. En dat met maar één uurtje per week!” Leerkracht Marjan de Jong - Veerdig van basisschool 't Palet in Bovenkarspel vult aan: “Je merkt dat kinderen door het voorlezen zelf ook plezier in boeken krijgen. Ze groeien zichtbaar in taal.” Meld je aan als voorlezer
 Nancy: “Helaas hebben we een wachtlijst van gezinnen die wachten op een voorlezer, vooral in de gemeenten Medemblik, Enkhuizen en Drechterland. We hopen dat meer mensen zoals Annette en Irma zich aanmelden als voorlezer. Met één uurtje per week kun je écht het verschil maken.” Ondanks dat er wachtlijsten zijn, roept Taalhuis ook op om een gezin aan te melden. Ken je een kind dat taal- en leesondersteuning kan gebruiken? Meld deze dan hier aan, of stuur een mail naar [email protected] of bel 0229-216499.

Naar een bandje kijken, een dansvoorstelling zien en meedoen met de stadskaraoke: tijdens de Hoornse Stadsfeesten (13, 14 en 15 juni) kan het allemaal. Vrijwilliger Caressa de Vries en nog tachtig andere vrijwilligers maken dat mogelijk. “Ik maak de optredens allemaal mee achter de schermen.” Vorig jaar gaf Caressa zich voor het eerst op als vrijwilliger. “Het leek me gewoon leuk. Hoorn is mijn stad en dit is het feestje van de stad, dus daar wil ik graag aan bijdragen. Ik werd ingedeeld bij de kinderactiviteiten. Bij de springkussens en bij andere activiteiten hielp ik mee zodat alles rustig verliep.” Dat ging hartstikke goed, maar haar andere vrijwilligersklusje tijdens de Stadsfeesten beviel haar beter. “Ik werkte achter de schermen bij het hoofdpodium op het Roode Steen, waar de artiesten dus wachten op hun optreden. Achteraf blijven ze er ook nog even hangen. Ik was ingedeeld bij de bar, dus het kwam goed van pas dat ik wat horeca-ervaring heb.” Vriendin overgehaald Direct na afloop heeft ze zich weer opgegeven voor dit jaar. Geen springkussen meer, maar volop bij het grote podium aan de slag. “Ik heb een goede vriendin overgehaald om zich ook op te geven, ik heb haar voortdurend geappt. Ik weet zeker dat ze dit heel leuk gaat vinden. Je maakt een praatje met de artiesten, zorgt ervoor dat ze een drankje krijgen, laat ze zien waar ze hun spullen kunnen neerleggen.” Het is voor de organisatie geen probleem om de vriendinnen gezamenlijk in te delen, vertelt ze. “We hebben twee keer van tevoren een overleg met alle vrijwilligers. Dan wordt geïnventariseerd wat je graag wilt doen en wanneer je beschikbaar bent. Met alle voorkeuren wordt zoveel mogelijk rekening gehouden. Ook krijg je zo alvast een idee van het team vrijwilligers, en dat is altijd heel gezellig.” Rock ‘n roll Werken in de artiestenlounge bij het grote podium, dat klinkt hartstikke rock ‘n roll. Kijk maar even naar die line-up: The Very 80’s, JERRA& Chippa, Marianne Lighthart, om maar wat namen te noemen. En zondag de grote afsluiter op het hoofdpodium, de Night of the Gitar. Als bonus zullen Caressa en haar vriendin alle optredens wel vanuit de coulissen kunnen zien, of niet? “Nouja, dat is een beetje de vraag. We zijn waarschijnlijk druk bezig bij de artiestenbar. Maar ik weet zeker dat we de muziek wel horen, dus we staan zeker lekker te zingen en te swingen tijdens het werk.” Toch is het echt werken, vertelt ze. “Artiesten proberen toch meer gasten mee te nemen achter het podium dan ze van tevoren hebben aangegeven. Dan moeten we streng zijn, want de ruimte is beperkt. Anders is het achter het podium propvol.” Energie genoeg Aan het einde van de drie dagen stadsfeesten is Caressa helemaal versleten. “Bekaf,” zegt ze. “Er komt zoveel op je af, dat is gigantisch. Maar het geeft ook energie. Ik spreek allemaal leuke mensen, oude bekenden en nieuwe vrienden. En het is fantastisch om de Hoornse Stadsfeesten mee te maken als onderdeel van de organisatie, je ziet wat er allemaal bij komt kijken om een evenement zoals dit te organiseren.”

Hoe moeten sportverenigingen, kerken, de brandweer, politie en alle evenementen het redden zonder vrijwilligers? Dat is onmogelijk, interim-burgemeester Pieter Dijkman (inmiddels opgevolgd door Bram Diepstraten). “Mensen die zich belangeloos inzetten, maken de samenleving sterker.” Pieter Dijkman is van oorsprong geen Westfries en omdat hij interim-burgemeester is, woont hij ook niet in Hoogkarspel. Als relatieve buitenstaander vallen hem dus zaken op, die voor de echte Westfries doodnormaal zijn. Zo blijft hij zich verbazen over de gemeenschapszin van de inwoners van ‘zijn’ gemeente. “Neem nou woonzorgcentrum het Noorderlandhuis, vlakbij ons gemeentehuis in Hoogkarspel. Is het kermis, dan nodigen de kermisexploitanten de bewoners van het Noorderlandhuis uit. Als burgemeester mag ik ook mee, ambtsketen om, het is een feestelijk dagje uit. En datzelfde gebeurt bij woonzorgcentrum De Bosman in Venhuizen. Een groep vrijwilligers zorgt ervoor dat alle bewoners lekker naar de kermis kunnen, ook als ze in een rolstoel zitten of met een rollator lopen. Mensen genieten enorm als ze de attracties bekijken, een kopje koffie drinken, zelfs een rondje in de zweefmolen maken. En als die vrijwilligers er niet zouden zijn, ging het hele feest mooi niet door.” Ontsnappen uit het gemeentehuis Ook zo’n typisch Westfriese traditie als de dorpsveiling maakt elke keer weer een diepe indruk. “De lokale middenstand en de bewoners stellen kavels beschikbaar. Als gemeente bieden wij ook een kavel aan, vorig jaar was dat een escaperoom in ons gemeentehuis, een groot succes. Inwoners bieden tijdens de veiling op die kavels en met de opbrengst worden weer vrijwilligersprojecten mogelijk gemaakt. Dat is toch een geweldig initiatief!” Schouderklopje of een bedankje En wat nog het meeste indruk maakt: alle vrijwilligers doen hun werk niet om schouderklopjes te krijgen. Een bedankje? Nee hoor, niet nodig. “Natuurlijk zijn we als gemeente de vrijwilligers oneindig dankbaar. Het mooiste is dat mensen hun vrijwilligerswerk volledig belangeloos doen. Daar wordt niet over geteut, ze doen het gewoon. Niet voor zichzelf, maar voor de ander, voor de samenleving. De vrijwillige brandweer, sportverenigingen, vrijwilligers en zelfs de plaatselijke politiek; ze maken het allemaal mogelijk. En dat geldt ook voor mensen die een keertje de score bijhouden van een pubquiz in het dorpshuis, zoals ik laatst heb gedaan in mijn dorp, of die af en toe omkijken naar een buur die het niet makkelijk heeft. Als we ons met z’n allen inzetten, wordt de samenleving sterker en weerbaarder.” Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40 ste verjaardag. Het hele jaar door delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Op 20, 21 en 22 mei trokken 156 medewerkers van woningcorporatie Intermaris de wijken in om de handen uit de mouwen te steken. Ze hielpen drie dagen als vrijwilligers bij verschillende maatschappelijke organisaties in Purmerend en Hoorn; van tuinieren bij Plukbos Boedijn en Dierenweide De Zoete Inval, tot het begeleiden van activiteiten in Lindendael. Vrijwilligerspunt Westfriesland regelde de vrijwilligersklussen in Hoorn. Voor veel medewerkers was het een welkome afwisseling van het dagelijkse werk. Marije Zuurbier en Margreet Boots maakten bij DnoDoen de voor- en achtertuin weer netjes. Marije: “Ik zit al dagelijks achter het beeldscherm, dus daarom heb ik deze klus gekozen. Even lekker buiten bezig zijn en mijn hoofd leeg maken. Groen geeft rust!” Ook Margreet was enthousiast: “Ik werk al in de wijk, maar dit is weer een heel andere manier om iets bij te dragen.” Marissa Hartlief van DnoDoen was blij met het resultaat: “Het onkruid stond torenhoog en het was al lang een doorn in het oog, maar we hadden er gewoonweg geen tijd voor. Dankzij de hulp ziet het er weer netjes uit, echt heel blij mee!” Kijken achter de voordeur Bij Lindendael draaide het om aandacht voor mensen. Claire Russell: “Vorig jaar hielp ik mee met de Bingo en toen realiseerde ik me pas echt hoe belangrijk vrijwilligers zijn: zonder vrijwilligers is er geen Bingo! Daar had ik eigenlijk nooit zo bij stil gestaan. Nu gaan we wandelen met bewoners in een rolstoel. Daar komt toch echt meer bij kijken dan ik dacht.” Wobke Bangma deed mee met een dansactiviteit en verzorgde het drankje in de pauze: “Ik fiets hier elke dag langs, maar was hier nog nooit binnen geweest. Mooi om te zien wat er wordt georganiseerd voor mensen met dementie. Daar heb ik echt respect voor, hoor! Ik ben blij dat ik hiervoor heb gekozen.” Begeleider Ahilia Beharie was dankbaar: “We komen handen tekort, dus we zijn superblij met deze hulp. En wat deden ze het leuk!” Meer dan alleen woningen Na afloop werden bij Intermaris de ervaringen gedeeld. “Iedereen was enthousiast”, vertelt Marije Bregman van Intermaris: “Als woningcorporatie voelen wij ons niet alleen verantwoordelijk voor de woningen, maar ook voor de omgeving eromheen. Contact met huurders is daarom altijd waardevol. Ook met Intermaris DOET! hopen wij hun woonplezier te vergroten. Daar gaan we met z’n allen voor aan de slag. Dit geeft energie.” Maatschappelijk betrokken Anouschka Timm van Vrijwilligerspunt zorgde ervoor dat er voldoende klussen waren. “Mooi om te zien dat Intermaris het belang van vrijwilligerswerk inziet en de werktijd van medewerkers inzet om vrijwilligersorganisaties te helpen. Het zou geweldig zijn als meer bedrijven dit doen.”

Het begint met een kop koffie. En daarna volgt een gesprek. En daarna misschien nog veel meer gesprekken. Of activiteiten zoals wandelen of koken, reiki of een lunch. En misschien regelmatig lotgenotencontact. Pisa betekent veel voor mensen met kanker en hun naasten. En de gastheren en gastvrouwen spelen daarbij een voorname rol, vertelt Gerard Janssen Duijghuijsen, nu twee jaar gastheer in het huis. Krijgen mensen de diagnose ‘kanker’, dan komen ze in een emotionele achtbaan terecht. Afspraken in het ziekenhuis, gesprekken met familie en vrienden, en al die vragen in je hoofd… Lastig. “Informatie is er voldoende”, weet Gerard uit ervaring. “Met een stapel brochures en folders loop je het ziekenhuis uit. Maar op zo’n moment sta je daar misschien nog niet voor open. Of de informatie komt niet bij je binnen.” Hoe moet je dan verder? “Mensen worden naar ons verwezen vanuit het ziekenhuis, door hun arts of verpleegkundige. En soms via mond-tot-mondreclame, vrienden of familie die ons kennen.” Positieve gezondheid Pisa, een Ipso-centrum voor leven met en na kanker, is een toevluchtsoord voor iedereen met kanker en hun naasten. De gastvrouw of gastheer is de eerste die een gast van Pisa tegenkomt. “Het begint met een kopje thee”, zegt Gerard. “We praten met elkaar. We luisteren naar het verhaal van de gast en samen proberen we erachter te komen wat de gast nodig heeft. Alle vrijwilligers werken vanuit het model van ‘positieve gezondheid’. Samen met de gast bekijken we hoe ze scoren op aspecten als kwaliteit van leven, dagelijks functioneren en mentaal welbevinden. “Door de kanker of door de behandeling kom je bij het aspect ‘lichaamsfuncties’ misschien laag uit. Je hebt misschien pijn of je kunt fysiek niet meer wat eerder wel ging. Maar als we gaan werken aan ‘zingeving’ of aan ‘meedoen’, kan de score op die punten juist stijgen.” Volle agenda Om die positieve gezondheid te bevorderen, biedt Pisa allerlei activiteiten aan. Je kunt het zo gek niet verzinnen of je kunt eraan meedoen: van lotgenotencontact tot een wandelgroepje, van yoga tot samen lunchen – de agenda is bomvol. Gerard: “Dat is eigenlijk ook de reden dat we nieuwe gastheren en gastvrouwen zoeken. We willen liefst altijd met twee gastheren of gastvrouwen per dag aanwezig zijn. Dan kunnen we aandacht geven aan iemand die zomaar komt binnenlopen, terwijl geplande activiteiten ook worden begeleid. Mensen vinden hier altijd een luisterend oor, of ze nou vooraf een afspraak hebben gemaakt of niet.” Liever doen dan praten De groep vrijwilligers bij Pisa telt nu zo’n veertig man, nouja: vooral vrouwen. Als je het Gerard vraagt, mogen daar best wat mannen bijkomen. “Sommige mannen praten makkelijker met een andere man. Als we een paar dagen per week een man als gastheer hebben rondlopen, hoop ik dat dat ook andere mannen aantrekt die zich als gast bij Pisa melden. Ik heb gemerkt dat mannen over het algemeen liever doen dan praten. We staan overal voor open: als iemand een idee heeft voor een activiteit, krijg je alle ruimte om dat te organiseren.” Nieuwe gastvrouwen en gastheren krijgen een driedaagse cursus van Ipso, de organisatie achter centra voor mensen met kanker en hun naasten, voorheen: inloophuizen, in heel Nederland. En daarna lopen ze drie maanden mee met de ervaren gastheren en gastvrouwen in Pisa. Gerard: “Veel mensen die bij ons werken, hebben ervaring met kanker. Vaak is dat de reden dat ze vrijwilligerswerk voor Pisa willen doen. Tegelijkertijd staat bij ons de gast altijd centraal. Dat betekent dat je in de verwerking van je ziekte al wat stappen moet hebben gemaakt om een goede gastheer of gastvrouw te zijn. Zitten mensen nog met zichzelf en hun ziekte in de knoop, dan lukt dat niet.” Gesprekken met gasten van Pisa kunnen soms verdrietig zijn, weet Gerard. “Tijdens de training van Ipso leer je hoe je daarmee om kunt gaan. In intervisiegroepen met onze collega’s kunnen we als gastheer of gastvrouw elkaar ondersteunen en adviseren.” Goed voor gast én voor jezelf Een goede gastheer of gastvrouw is sociaal, vindt het fijn om met mensen om te gaan en wil graag iets betekenen voor een ander. “Je biedt ruimte aan iemand anders, ruimte om weer zelf de regie te pakken in een situatie waarin je je onmachtig kunt voelen,” zegt Gerard. “Dat is fijn voor onze gasten, maar ook voor jezelf, merk ik. Het werken bij Pisa zorgt ervoor dat ik meer zingeving ervaar. Daardoor stijgt mijn kwaliteit van leven ook.” Vrijwilliger bij Pisa Lijkt de rol van gastheer of gastvrouw je iets? Reageer dan op de vacature via deze link .

Vrijwilligerswerk kan een prachtige manier zijn om je eigen talenten te ontdekken. Zo kwam burgemeester Jeltje Hoekstra van de gemeente Enkhuizen via haar bestuurswerk voor een voetbalvereniging als twintiger in de lokale politiek terecht. En je ziet maar waar dat toe kan leiden. “Het voelt niet als werk, het voelt als zorgen voor elkaar en gezamenlijk iets voor elkaar krijgen.” Jeltje Hoekstra is de nieuwe burgemeester van Enkhuizen, begonnen in december. Als ze uit het raam kijkt van deze tijdelijke werkkamer – het gemeentehuis verhuist binnenkort naar een historisch pand in de binnenstad - dan ziet ze het al: die oude pandjes, de historische binnenstad, het Zuiderzeemuseum, de gemeente zou nergens zijn zonder al die vrijwilligers die zich inzetten om alles laten reilen en zeilen. “Dit is een gemeente met een rijk cultureel leven en veel evenementen. Of ze nou posters plakken, het verkeer regelen of activiteiten begeleiden: zonder vrijwilligers zou het onmogelijk zijn.” Wil je iets voor elkaar krijgen? Van jongs af aan doet burgemeester Hoekstra zelf ook vrijwilligerswerk – al zou ze het op die leeftijd nooit zo genoemd hebben. “Mijn ouders waren betrokken bij het verenigingsleven van het dorp waar we opgroeiden. Ik zat ook al jong in het bestuur van de ondernemersvereniging en van de plaatselijke voetbalvereniging. Ik ontdekte: als je iets gedaan wilt krijgen, moet je je daar zelf voor inspannen.” Moest de vereniging iets regelen met de gemeente, dan dook de jonge Jeltje daarin. “Ik nam contact op met de gemeenteraad, ging in fractie-overleggen uitleggen wat we wilden. En soms lukte het ook nog. Zo is als twintiger mijn belangstelling voor politiek ontstaan.” Als vrijwilliger kun je niet alleen iets bijdragen aan de samenleving, maar ook iets nieuws ontdekken van jezelf. “Vrijwilligerswerk kan mensen sterker maken. Bij een carrière-switch kun je via vrijwilligerswerk bijvoorbeeld andere werkervaring opdoen.” Mooie samenleving bouwen Ze maakte, naast haar werk in de lokale politiek, carrière bij grote verzekeraars. Maar werken voor de aandeelhouders stond haar op een bepaald moment tegen. “Het draait niet allemaal om geld en carrière maken”, zegt ze. “Een mooie, sterke samenleving bouwen vind ik veel belangrijker. Het voelt niet als werk, het voelt als zorgen voor elkaar en gezamenlijk iets voor elkaar krijgen. En juist vrijwilligerswerk is bij uitstek werk dat je doet vanuit liefde voor de samenleving. Je doet het voor elkaar en je doet het samen, dat is de succesfactor van vrijwilligerswerk.” Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40 ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Koen Dingemans ging van een middagje schoffelen en harken naar een jaar lang vrijwilligerswerk. De 15-jarige scholier uit Hoorn deed via NLdoet vrijwilligerswerk in het Risdamhuis. Dat vond hij zo leuk, dat hij bleef hangen. En nu gaat hij vaak dammen en pimpampetten met ouderen met dementie. Koen: “Leven is de moeite waard, ook met dementie. Dat heb ik hier geleerd.” Oscar Romero, de middelbare school van Koen Dingemans, doet elk jaar mee met NLdoet, georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland. De leerlingen kiezen waar ze een dag vrijwilligerswerk willen doen. Vorig jaar ging Koen met een paar klasgenoten aan de slag in de tuin van het Risdamhuis. “Lekker dicht bij huis”, verklaart hij zijn keuze. “En ik was wel benieuwd wat daar gebeurt. Ik was nog nooit met mensen met dementie in aanraking gekomen.” Toen de tuin was geschoffeld, al het oude blad was weggeharkt en zelfs de voorjaarsbloemen in de grond waren gezet, vroeg Koen of hij hier niet zou kunnen blijven. “De activiteitenbegeleider van het Risdamhuis vertelde me dat er veel mogelijkheden zijn voor vrijwilligers, ook als ze nog op school zitten. Ik liet mijn telefoonnummer achter en na een paar weken kon ik beginnen als vrijwilliger.” Praat maar gewoon Dat kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Koen is geïnteresseerd in werken in de zorg, ook door het voorbeeld van zijn tante die als verpleegkundige werkt en zijn nichtje die een zorgopleiding volgt. “Dat wil ik ook. Als ik m’n examen achter de rug heb, over ruim een jaar, ga ik mbo-verpleegkunde doen. Dit vrijwilligerswerk is een goede voorbereiding. Ik leer bijvoorbeeld hoe ik met kwetsbare mensen moet omgaan. Sommige bewoners kunnen bijvoorbeeld niet goed uitleggen wat ze willen of hoe ze zich voelen. Ik heb gemerkt dat gewoon met ze praten dan het beste is. Sommige mensen doen alsof ze met een klein kind praten, maar dat is echt niet nodig.” Koen vertelt dat het werken bij het Risdamhuis hem een ander beeld heeft gegeven hoe het is om dement te zijn. “Daar denken mensen vaak negatief over: dement, in een verzorgingshuis. Maar dit is een kleinschalige woonvorm. En hoewel dementie voor familie en vrienden ingrijpend is, zie ik dat de bewoners er goed mee kunnen leven. Hier is aandacht voor elkaar, het is gewoon zoals thuis. Het leven is de moeite waard, ook met dementie.” Pimpampet of de duo-fiets Elke week komt Koen naar het Risdamhuis om activiteiten te begeleiden. “Als het wat rustiger is, ga ik met een bewoner dammen. Nu wordt het weer wat drukker, er komen meer bewoners naar de activiteiten. Dan gaan we pimpampet spelen, of we doen een balspel. En als het weer het toelaat, gaan we binnenkort met bewoners op een duo-fiets erop uit. Een uitstapje naar de kinderboerderij staat ook op de planning.” De bewoners zijn heel blij met de vrijwilligers, merkt hij. “Hun wereld is klein geworden. Sommige mensen komen bijna niet buiten het Risdamhuis. Met de activiteiten maken we de bewoners blij, hun leven wordt een beetje mooier. Daarom zou ik iedereen aanraden om ook vrijwilligerswerk te doen. Vrienden vinden het leuk dat ik dit doe, maar zelf kiezen ze voor hun bijbaantjes. Dan verdienen ze tenminste nog wat, zeggen ze. Als ik volwassenen vertel over m’n vrijwilligerswerk, zeggen ze soms dat ze ook zoiets wel willen doen.” Hij zou het iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen, vooral jongeren. “Het kan een goede voorbereiding zijn op je vervolgopleiding. Maar vooral is het gewoon erg leuk.”

De lente is begonnen, en dat betekent: onkruid wieden, snoeien, bemesten, zaaien, planten en terrassen schoonmaken. De tuin vraagt om aandacht. Maar niet iedereen is in staat om zelf aan de slag te gaan. Voor ouderen of mensen met een beperking kan het onderhouden van de tuin een te grote klus zijn. Daarom zoekt Vrijwilligerspunt Westfriesland tuinvrijwilligers. Mensen zoals Jos, Freddy, Leon en Petra, die met hun inzet het verschil maken. Jos deed zijn eerste ervaring als tuinvrijwilliger op door een verplichte vrijwilligerswerk-dag vanuit zijn werkgever en besloot daarna vaker mensen met hun tuin te helpen. “Ik vond het leuker dan gedacht! Je bent heerlijk buiten bezig en kunt je gedachten even verzetten. Ik heb inmiddels meerdere tuintjes opgeknapt voor mensen die het zelf niet kunnen. En als alles er dan weer knap uitziet, dan zijn mensen zo dankbaar! Dat geeft me een goed gevoel!” Hogedrukreiniger Freddy werkt al meer dan 30 jaar in de schoonmaak en zag een oproep van Vrijwilligerspunt waarin iemand werd gezocht om tuintegels schoon te maken. “Ik heb de know-how én de juiste apparatuur, dus ik ben met mijn hogedrukreiniger langsgegaan. En ik nam mijn dochter van 9 mee, zodat ook zij leert dat je met een kleine moeite iets groots voor een ander kunt betekenen.” Voldoening Leon is geen professionele tuinman, maar vind het wel heel leuk. “Als iemand mij vertelt wat er gedaan moet worden, dan doe ik dat. Die tuin staat er dan weer prima bij. Ik kon met vervroegd pensioen, dus ik heb de tijd. Het is goed om iets voor een ander te doen zonder dat je er iets voor terugkrijgt. Het geeft veel voldoening en het zijn eenmalige klussen, dus je zit nergens aan vast.” Petra mist het tuinieren. “Ik ben kleiner gaan wonen en heb zelf geen tuin meer. Ik mis het tuinieren echt! Nu kan ik toch lekker buiten bezig zijn en ook iemand helpen. Allebei blij!” Tuinvrijwilliger iets voor jou? Er zijn veel mensen in West-Friesland die hulp kunnen gebruiken bij hun tuin. Heb jij een paar uurtjes de tijd om te helpen? Meld je dan aan als tuinvrijwilliger. Stuur een mail naar Hulp Dichtbij via [email protected] of bel 0229-216499. Of kijk hier voor tuinklussen.

Vrijwilligers zijn de ruggengraat van Stede Broec: van buurtruzies sussen tot nieuwkomers helpen, ze maken samenleven écht samen. Burgemeester Ronald Wortelboer ziet dagelijks hoe vrijwilligersorganisaties het verschil maken. ‘En vergis je niet: iemand die een praatje maakt met een eenzame buur, is net zo goed vrijwilliger.’ De vrijwilligers zijn het cement én de smeerolie van Stede Broec, zegt Ronald Wortelboer. ‘Ze houden de samenleving bij elkaar, op de vrijwilligers kunnen we bouwen. En door samen de schouders ergens onder te zetten, gaat het werk sneller en makkelijker. Of het nou bardiensten zijn bij de voetbalvereniging, nieuwkomers begeleiden in het Taalhuis of als buurtbemiddelaar burenruzies sussen; vrijwilligers zijn onmisbaar.’ De burgemeester weet waar hij over praat, want jaren geleden ging hij zelf als buurtbemiddelaar de boer op. ‘Ik was toen natuurlijk nog geen burgemeester, maar werkte als mediator. En dat wilde ik ook als vrijwilliger doen. Een conflict dat jarenlang voortsleepte, kon door één gesprek worden opgelost. Indrukwekkend, toch? Toen ik in Stede Broec ging werken, heb ik direct voorgesteld om hier ook met buurtbemiddeling te gaan werken.’ Meedoen met NLdoet Tegenwoordig is in de drukke agenda van de burgemeester echt geen gaatje meer te vinden om een vrijwilligersklus op te pakken. ‘Mijn afspraken zijn ook ’s avonds, en soms in het weekend’, zegt hij. ‘Maar elk jaar in maart doen we als college mee met NLdoet. Uiteenlopende klussen zijn dat. We hebben al eens een schuur geschilderd met z’n allen en geholpen bij het bijenstation. Zo’n dagje klussen bij een organisatie in de gemeente is niet alleen leuk om te doen, je steekt er ook wat van op.’ Wie maakt het verschil? Welke vrijwilligersorganisaties maken in Stede Broec het verschil? Aan dat antwoord gaat hij zich niet wagen, zegt hij. ‘Dat wordt een lange lijst, bij veel initiatieven in deze regio zijn vrijwilligers betrokken. En als ik dan een vereniging of een persoon vergeet te noemen, doe ik ze tekort. Maar er zijn een paar mensen die ik overal tegen lijk te komen. Ze herkennen zichzelf vast als ik dit vertel: altijd vrolijk, nooit een lang gezicht, met enorm veel energie. Spontaan zetten ze zich in voor verschillende organisaties. Trouwens, vrijwilligerswerk wordt niet alleen in organisaties gedaan. Mensen die gewoon een kopje koffiedrinken met een eenzame buur, of een praatje maken als ze weten dat daar behoefte aan is, doen eigenlijk ook vrijwilligerswerk, al zullen ze dat zelf niet zo noemen. Alle mensen die omzien naar elkaar, zich betrokken voelen bij hun dorp en bij de buurt, verdienen een groot compliment. Want een samenleving, het woord zegt het al, maken we samen.’ Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Het begon met Nederlandse conversatieles, maar het werden wekelijkse gesprekken over het leven, gezamenlijke etentjes en een warm familiegevoel. Taalvrijwilliger Renske Gaal: “Op de taaltraining leert Omar Nederlandse grammatica, wij oefenen samen hoe hij al die kennis kan toepassen.” Van harte welkom, kom binnen en voordat je met je ogen hebt geknipperd staan er baklava, thee en glazen water op tafel. “Zo gaat dat bij Syrische mensen”, zegt Omar Alomran. “Eten aanbieden, drinken aanbieden, het hoort bij onze cultuur. Als mensen weigeren, vragen we het nog een keer. Dat is gastvrijheid.” Renske Gaal komt nu al meer dan een jaar bij Omar en zijn vrouw Bodour Shurki Kordi over de vloer, ze weet inmiddels hoe het werkt. Elke week oefenen Omar en zij Nederlands. “Taalles is het niet”, zegt Renske. “Grammatica, spelling, al dat soort dingen leert Omar op de Nederlandse les in Hoorn. Dat is de voorbereiding op het inburgeringsexamen. Wij oefenen hoe hij die kennis kan toepassen in gesprekken. Omar is perfectionistisch en miste het vertrouwen dat hij bijvoorbeeld met mensen een praatje kon aanknopen. Dat zorgde voor een hoge drempel.” Groeiend zelfvertrouwen Wat oefenen ze dan? Samen bedenken ze opdrachten, zoals: ga vragen of je iets kunt kopiëren in de bibliotheek, vraag waar de studieplekken zijn. Alle mogelijke vragen en antwoorden bereiden ze voor en dan kan Omar erop af. “Dat lukt heel goed”, zegt hij, bijna tot zijn verbazing. “Mensen begrijpen me en ze helpen me. Op die manier groeit mijn zelfvertrouwen.” Renske heeft een tas vol slimme leermiddelen bij zich, zoals de taalplaten. Dat zijn grote tekeningen waarop van alles gebeurt, die aanleiding kunnen vormen voor een gesprek. Ook de kletskoek-kaartjes werken heel goed. “Dat zijn vragen die je aan elkaar kunt stellen om een gesprek te starten. Laatst trokken we het kaartje ‘Welke muziek heeft u ontroerd?’. Toen hadden we een gesprek over allerlei soorten muziek, van klassiek tot pop. En zo hebben we regelmatig mooie gesprekken met elkaar, waarin we allerlei aspecten van de Nederlandse cultuur bespreken.” Nederlands is moeilijk Renske en Omar kennen elkaar nu twee jaar, want toen begon Renske als taalvrijwilliger bij Bodour, zijn echtgenote. “Zij sprak al goed Engels en was vertrouwd met ons alfabet. Voor haar was het makkelijker om Nederlands te leren, hoe moeilijk onze taal ook is. Ze heeft nu een baan als regionaal assistent op de internationale marketingafdeling van een groot bedrijf, ze heeft mijn hulp niet meer nodig. Toen ze vroeg of ik Omar kon helpen, hoefde ik niet lang na te denken.” Nederlands leren is niet makkelijk. De inconsequenties in de taal vallen extra op als je het moet uitleggen aan iemand die de taal leert, merkt Renske. Omar vertelt: “Nederlandse muziek is ook moeilijk te verstaan. Maar ik probeer het journaal te kijken, dat wordt elke dag uitgezonden in duidelijke taal. En ik kijk op Youtube naar allemaal oefenvideo’s.” Drie uur per dag besteedt Omar aan het leren van de taal, nog afgezien van de taallessen in Hoorn en de wekelijkse afspraak met Renske. Geen wonder dat hij met sprongen vooruitgaat. Brug tussen culturen Omar: “De lessen zijn erg gezellig. Bodour en ik hebben ook een keer bij Renske en haar man Anton gegeten, ons zoontje Sam ging gezellig mee. Toen heb ik met Renske samen pannenkoeken gebakken. Erg lekker!” Renske: “En dat is meteen een leerzame ervaring, want we hebben allemaal woorden in de keuken behandeld. De beslagkom, de garde, de koekenpan, noem maar op.” Daarna werden Renske en Anton uitgenodigd bij het Syrische gezin thuis. Lamsvlees uit de oven, muhamara (een paprika-dipsaus) en humus, het was allemaal heerlijk. En op zijn telefoon laat Omar foto’s zien van een uitstapje naar kasteel Radboud. “Ik ben ook een keer naar de moskee geweest, op de open dag”, vertelt Renske. “Dat is voor mij het mooie van mijn vrijwilligerswerk als taalvrijwilliger; ik leer veel over andere culturen.” Omar zoekt naar de juiste woorden om uit te leggen wat Renske voor hem betekent. “Ze bouwt een brug tussen onze culturen. En ze is voor mij familie geworden, mijn familie in Nederland.”

In een samenleving waar steeds meer mensen afhankelijk zijn van informele hulp, speelt Hulp Dichtbij van Vrijwilligerspunt Westfriesland een onmisbare rol. Hulp Dichtbij zorgt ervoor dat mensen die hulp nodig hebben – van vervoer tot een luisterend oor – worden gekoppeld aan vrijwilligers die willen helpen. Vrijwilligerspunt zoekt vrijwilligers die het team van Hulp Dichtbij willen komen versterken. Als vrijwilliger Hulp Dichtbij ben je letterlijk de verbindende schakel tussen hulpvrager en vrijwilliger. Of het nu gaat om iemand die geen vervoer heeft naar het ziekenhuis, behoefte heeft aan gezelschap, of hulp kan gebruiken bij een klusje in huis of tuin, of bij het doen van een boodschapje: dankzij de inzet van vrijwilligers komt hulp binnen handbereik. Dankbaarheid “Elke hulpvraag die we kunnen oplossen met een vrijwilliger is geweldig”, vertelt Margo Besseling, coördinator van Hulp Dichtbij. “Soms krijgen we spoedaanvragen binnen, bijvoorbeeld als iemand ineens bij een specialist terechtkan maar geen vervoer heeft. En als het ons dan lukt om binnen een paar uur een vrijwilliger te regelen, dan is dat echt een bijzonder moment. Het is fantastisch om te zien dat er mensen zijn die het een kleine moeite vinden om iemand uit de brand te helpen. De dankbaarheid die je terugkrijgt is geweldig!" Vrijwilligers die zich aansluiten bij Hulp Dichtbij komen in een warm team terecht. Ze zijn het eerste aanspreekpunt voor hulpvragers, beantwoorden mails en telefoontjes, en proberen samen met collega’s snel en goed een passende match te maken. Elke dag is anders en iedere hulpvraag vraagt om een luisterend oor, creatief denken en soms een beetje speurwerk. Margo: "Het is heel belangrijk om je goed te kunnen verplaatsen in de hulpvraag, en hoe je zo goed en snel mogelijk een mooie match kan maken. Soms is het nodig creatief na te denken om de juiste vrijwilliger te vinden. Hulp is vaak dichterbij dan je denkt!" Word jij de matchmaker die Hulp Dichtbij zoekt? Wil jij het verschil maken in iemands leven? Dan wil je deze vrijwilligersfunctie niet missen. Vrijwilligerspunt Westfriesland zoekt mensen die minimaal twee dagdelen per week beschikbaar zijn, waarvan in ieder geval één op vrijdag. Affiniteit met mensen, oplossingsgericht denken en een beetje digitale handigheid zijn belangrijker dan ervaring. Stuur je motivatie en cv naar Margo Besseling via [email protected] . Vragen? Bel dan naar Vrijwilligerspunt via 0229 – 216 499 (ma - wo - do) en vraag naar Margo. Lees hier meer over de vacature.

Waar Vrijwilligerspunt Westfriesland en Stichting Netwerk alleen nog maar van konden dromen vorige week, werd vandaag werkelijkheid: er was hoog bezoek van het koningspaar! De oranje loper lag uit, taart stond klaar, vlaggetjes wapperden en uit een koninklijke auto stapten niemand minder dan koning Willem-Alexander en koningin Máxima uit. In het kader van het 40-jarig bestaan van beide organisaties, werd de feestelijke dag met een koninklijk bezoek vereerd – dat uiteindelijk een goed uitgevoerde 1 aprilgrap bleek te zijn. Directeur-bestuurders Carina Hooiveld (Stichting Netwerk) en Miranda Zwart (Vrijwilligerspunt Westfriesland) gingen helemaal in hun koninklijke rol op. Ze arriveerden als koning en koningin, compleet met koninklijke outfit en passend koninklijk gedrag. Binnen hield de ‘koning’ een toespraak over het 40-jarig bestaan van Stichting Netwerk, terwijl de ‘koningin’ de aanwezigen meenam in 40 jaar Vrijwilligerspunt. Koningin Máxima: “We waren uitgenodigd voor NLdoet, maar toen konden we helaas niet komen. Maar door de ongelooflijk leuke en ludieke actie van Vrijwilligerspunt zijn we er nu wel! U heeft namelijk vast de foto’s in de media gezien van klussende vrijwilligers met een masker van een van ons beiden op. En dat met de beide jubilarissen; extra rede om u te vereren met een bezoek.” Verrast Collega’s en bezoekers waren zichtbaar verrast. "Ik kreeg echt even de Sinterklaaskriebels”, aldus Fleur van Vrijwilligerspunt. "Ik dacht serieus: dit kán toch niet waar zijn? Sta ik hier in mijn spijkerbroek." Een oplettende medewerker van Stichting Netwerk zag al vrij snel dat het niet echt was: "Toen de chauffeur uitstapte om de autodeur voor de koning te openen, wist ik genoeg. Dat doet de echte chauffeur van het koningspaar nooit!" Met deze vrolijke 1 aprilgrap hebben beide stichtingen laten zien dat maatschappelijk betrokken werk ook met een flinke dosis creativiteit gepaard kan gaan.

Op donderdag 10 april vindt voor de zesde keer het Sportcafé West-Friesland plaats. Deze keer in de kantine van VV Grasshoppers in Hoogwoud. Dit gezamenlijke initiatief is bedoeld om sportclubs te inspireren en met elkaar en met clubondersteuners in contact te brengen. Op het programma staan twee actuele onderwerpen waar iedere sportvereniging mee te maken heeft; sociale veiligheid en sportdeelname. De avond wordt afgetrapt met het onderwerp sociale veiligheid. Geen gemakkelijk, maar wel noodzakelijk onderwerp van gesprek binnen sportverenigingen. Na de pauze kunnen deelnemers in gesprek gaan met één van de sportbonden die die avond aanwezig zijn. Daarnaast gaan de deelnemers in groepjes actief aan de slag met de resultaten uit het sportdeelname onderzoek. Uiteraard is er deze avond voldoende ruimte om te netwerken. Praktische informatie en aanmelden Locatie: Voetbalclub Grasshoppers, De Weijver 5, Hoogwoud Tijd: 19.00 uur inloop, 19.30 uur aanvang, 21.15 uur netwerkborrel Voor : Bestuurders, trainers en andere betrokkenen van sportclubs in West-Friesland Aanmelden: via deze link Waarom dit gezamenlijke initiatief? Het Sportcafé West-Friesland is een initiatief van Team Sportservice West-Friesland, Team Sport Hoorn en Vrijwilligerspunt Westfriesland. Wij bundelen onze krachten en organiseren twee bijeenkomsten per jaar. Daardoor kost het bestuurders en andere betrokkenen van verenigingen minder tijd om nieuwe kennis op te doen en anderen binnen het sportnetwerk te ontmoeten. Aanwezig zijn verder sportbonden, buurtsportcoaches, sportambtenaren en vertegenwoordigers van de lokale sportakkoorden. Het volgende Sportcafé staat gepland in de week van 10 t/m 14 november.

Nee niet alleen op 14 maart werd er volop geklust tijdens NLdoet: ook op 15 maart! Op zaterdag gingen diverse colleges aan de bak! Zoals wethouders Dick Bennis en René Assendelft van de gemeente Hoorn. Zij gingen o.a. de zolder opruimen van Theater Het Pakhuis. René Assendelft: "Heerlijk een praktisch klus. Ik kom vaak in dit theater, maar altijd als bezoeker. Leuk om eens achter de schermen te kunnen kijken. Door mijn bezoeken aan stichtingen en verenigingen zie ik hoe belangrijk vrijwilligerswerk is. Vrijwilligers zijn het cement van onze stad. Ik ben vrijwillige scheidsrechter bij Always Forward en dat vind ik heel leuk. Echt er is voor iedereen altijd wel iets te vinden dat bij je past. Zo kun je op je eigen manier iets bijdragen aan de maatschappij." Ook wethouder Dick Bennis vindt deze klus heerlijk om te doen. Eigenlijk heeft hij twee linker handen, zegt hij zelf: "Maar sjouwen en opruimen kan ik wel. Ik vind het belangrijk om iets voor een ander te doen. Vrijwilligerswerk zorgt voor saamhorigheid. Als we dat kwijt zouden raken, raken we alles kwijt. We leven al in een maatschappij waar veel 'alles voor zich' is. Nou, daar ben ik echt allergisch voor! Vrijwilligerswerk is super belangrijk!" Janine Slijkhuis van Theater Het Pakhuis: "De wethouders, bestuursleden en vrijwilligers hebben echt hard gewerkt. En wat ook geweldig is, is dat BHV-4-You hun auto en vrijwilliger beschikbaar stelde om het afval gelijk af te voeren. Wat een geweldige ochtend en wat is er veel gedaan. Meer dan we hadden durven hopen! Ik ben superblij." Ondertussen verzorgden wethouder Marian van Kampen van de gemeente Koggenland samen met haar partijgenoten koffie met gebak voor de bewoners van een verzorgingstehuis in Obdam. Er werd gezellig gekletst en er werden spelletjes met de bewoners gedaan. Een super gezellige ochtend! Wethouder Thijs Visser van gemeente Stede Broec zocht de kou op en was buiten flink in de weer bij Scouting Arcadia. "Ik doe mee met NLdoet, omdat ik zo organisaties beter leer kennen. Wat speelt er precies binnen de vereniging? De Scouting ken ik nog niet zo goed, daarom heb ik me voor deze klus ingeschreven, maar vooral ook omdat het lekker buiten is." Burgemeester Ronald Wortelboer van de gemeente Stede Broec zette zich in voor de Wereldwinkel. Speciaal voor NLdoet hadden ze een sokkenactie, waar bij elk verkocht paar sokken ook een paar sokken naar een dakloze gaat. Burgemeester Ronald Wortelboer: "Ik doe al voor het achtste jaar mee met NLdoet. Ik vind NLdoet echt geweldig. Ik heb gekozen voor deze vrijwilligersklus, omdat ik ook beschermheer van de Wereldwinkel ben. Het sokkenproject vind ik zo'n geweldig initiatief dat ik uiteraard deze klus heb gekozen. Binnen een uur hebben we al 9 paar sokken verkocht, dus ook 9 paar voor daklozen. Geweldig, toch?!" Op de foto bovenin: Burgemeester Wortelboer (links) Op de foto hieronder: Wethouder Thijs Visser (links) aan het snoeien bij Scouting Arcadia

Traditiegetrouw zette het Koningspaar zich ook dit jaar in voor NLdoet. Ter ere van het 40-jarig jubileum van Vrijwilligerspunt Westfriesland “bezochten” zij vandaag maar liefst 40 klussen in West-Friesland. Samen met 580 leerlingen van Vonk Grootebroek, het Copernicus SG in Hoorn en het Oscar Romero in Hoorn, staken zij de handen uit de mouwen. Ook diverse wethouders uit de gemeenten Hoorn, Medemblik, Stede Broec, Koggenland en Drechterland zetten zich vandaag vrijwillig in tijdens deze grootste vrijwilligersactie van Nederland. Van muurtjes schilderen en struiken snoeien tot ramen lappen, archiveren en zelfs LEGO sorteren: het aanbod aan klussen was weer divers. In totaal wist Vrijwilligerspunt voor 92 maatschappelijke organisaties uit West-Friesland extra handjes te vinden. Zo kregen zij hulp bij klussen waar de eigen vrijwilligers veelal niet aan toekomen. Ina, vrijwilligerscoördinator bij verpleeghuis De Wilgenhof vertelt waarom zij dit jaar meedoen: “Ik vind het belangrijk de verbinding te maken met jongeren en hen te enthousiasmeren voor ons geweldige werkveld. We zijn heel blij met ze en ze doen het fantastisch!” Robin stak de handen uit de mouwen bij Zwembad Het Molenbad: “Snoeien, takken opruimen, tegels schoonmaken, we doen van alles. In de zomer zwem ik hier altijd samen met vrienden, dus ik vind het extra leuk dat ik zo kan helpen om alles weer klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Het is hier altijd gezellig.” Brianna kluste bij Dierenweide de Zoete Inval: “Ik vind het een gezellige dag bij de dierenweide. Het is een leuke plek om vrijwilligerswerk te mogen doen, maar ook heel leuk dat ik met leerlingen van een andere school mag samenwerken en op deze manier meer jongeren leer kennen.” Koningspaar Vrijwilligerspunt kijkt terug op een zeer geslaagde dag en hoopt dat deze ervaring jong en oud inspireert om zich vaker in te zetten voor de maatschappij. Anouschka Timm, Vrijwilligerspunt: “Het is toch fantastisch dat het Koningspaar de moeite heeft genomen om maar liefst 40 klussen in West-Friesland ‘te bezoeken’. Hun betrokkenheid bij NLdoet en hun inzet voor vrijwilligerswerk zijn een inspiratie voor velen. Dat zij in ons jubileumjaar op deze manier aanwezig waren, maakt deze NLdoet er eentje om nooit te vergeten. Met de inzet van de vele leerlingen, wethouders en natuurlijk het koninklijk tintje was NLdoet 2025 vandaag in West-Friesland een groot succes!”

Wij doen 21 maart mee met de Kom Binnen Bij Bedrijven Dagen. Een regionaal initiatief waar bedrijven en organisaties een of meerdere dagen in de periode 15 tot en met 22 maart de deuren open zetten. En ook Vrijwilligerspunt zet de deuren open! Vrijwilligerspunt is gevestigd in ‘Huis voor de Stad’, het pand van Intermaris. Je kunt gezellig bij ons langskomen op 21 maart van 11.00 – 13.00 uur om kennis met ons te maken. De hal van Huis voor de Stad zal gevuld zijn met informatiestands van Intermaris, Stichting Netwerk, de Boog en Het Grootslag en natuurlijk van Vrijwilligerspunt. Ben je al vrijwilliger bij een stichting of vereniging? Wij informeren je dan graag over wat wij voor jouw organisatie kunnen betekenen. Maar ook als je graag vrijwilligerswerk wilt doen, maar je weet niet wat, kunnen wij je informeren. We hebben een vacaturebank waar ruim 400 vacatures op staan. Of we kunnen met een persoonlijk gesprek erachter komen wat voor soort vrijwilligerswerk bij je past. Maar ook als je "gewoon nieuwsgierig" bent om te zien waar we zitten, ben je van harte welkom! Tot 21 maart!

Op dinsdag 18 maart 2025 organiseert het Dorpenoverleg Blokker-Zwaag in samenwerking met Vrijwilligerspunt Westfriesland een inspirerende bijeenkomst over de vitaliteit van Blokker en Zwaag. Hoe kan een sterk verenigingsleven bijdragen aan een hechte en bruisende gemeenschap? Wat hebben verenigingen en stichtingen nodig om actief en toekomstbestendig te blijven? De deelnemers aan het dorpenoverleg en bestuursleden van verenigingen en stichtingen in Blokker en Zwaag zijn van harte uitgenodigd om deel te nemen. Het programma start met een terugblik en een vooruitblik op het werk van het Dorpenoverleg, gevolgd door een interactieve sessie onder leiding van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Hierin gaan deelnemers aan de slag met de vraag: “Wat is het beste idee om jouw buurt vitaal te houden?” Samen aan de slag Naast het uitwisselen van ideeën, wordt ook gekeken naar wat er nodig is om initiatieven daadwerkelijk te realiseren en welke rol het Dorpenoverleg hierin kan spelen. Dit maakt de bijeenkomst niet alleen inspirerend, maar ook praktisch en doelgericht. Programma De bijeenkomst vindt plaats in De Witte Valk, Dorpsstraat 175 te Zwaag en start om 19.30 uur. Per organisatie kunnen twee bestuursleden zich aanmelden. Aanmelden kan via deze link .

Hou je van taal en vind je het leuk om anderen te helpen met de Nederlandse taal? Voor een groep Oekraïners in Enkhuizen en Hoogkarspel zoekt Taalhuis Westfriesland taalvrijwilligers. Als taalvrijwilliger maak jij met een uurtje in de week al het verschil! Nu veel Oekraïners langer in Nederland blijven, hebben zij meer behoefte om de Nederlandse taal te leren. Daarom start er in Enkhuizen en Hoogkarspel een lesgroep, speciaal voor Oekraïners. De lessen worden gegeven door Vonk Educatie op de opvanglocaties van de Oekraïners. Tijdens de lessen ontvangen de cursisten huiswerk en praktijkopdrachten om hun Nederlands buiten de lessen te oefenen. De praktijk in Als taalvrijwilliger duik je niet samen de leerboeken in, dat doen de docenten van Vonk. Als taalvrijwilliger help je juist na lestijd een groepje van drie Oekraïners met de praktische opdrachten. Die bestaan bijvoorbeeld uit een bezoek aan het gemeentehuis, de bibliotheek of (super)markt. De begeleiding van de taalvrijwilliger vindt plaats in en rondom de opvanglocaties in Enkhuizen en Hoogkarspel. Training Voordat je als taalvrijwilliger aan de slag gaat, word je optimaal voorbereid door Taalhuis Westfriesland. Met een training van drie dagdelen leer je over het begeleiden van anderstaligen en hoe je het beste kunt assisteren bij de praktijkopdrachten. Als je aan de slag bent als taalvrijwilliger kun je ook rekenen op ondersteuning van Taalhuis. Taalvrijwilliger Oekraïners iets voor jou? Ben je goed in Nederlands, ben je geduldig, kun je goed luisteren en heb je één of twee uurtjes in de week tijd? Dan zoeken deze Oekraïners jou! Taalvrijwilliger Carin weet uit ervaring dat je er veel moois voor terugkrijgt: "Ik nam de Oekraïense Egvina samen met haar dochtertje Lada mee naar de tennisclub, waar ze met open armen werd ontvangen. Hun sociale kring is veel groter geworden én ze kunnen al beter Nederlands spreken. Ze zijn zo blij! Van dit vrijwilligerswerk word ik echt gelukkig. Ik ben zelfs een dag minder gaan werken, zodat ik meer voor deze nieuwkomers kan betekenen." Ben jij ook enthousiast geraakt? Word taalvrijwilliger! Neem contact met ons op via [email protected] of bel 0229-216499 en maak het verschil!

Op zaterdag 17 mei organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland Open Deuren Koggenland. Dan openen diverse maatschappelijke organisaties in de gemeente Koggenland van 10.00 – 13.00 uur hun deuren. Een unieke kans voor jouw vereniging, stichting of sociaal initiatief uit de gemeente Koggenland, om te laten zien wat jullie doen, wie jullie zijn en welke impact jullie maken in de regio. Open Deuren Koggenland biedt dé gelegenheid om in contact te komen met inwoners en hen te enthousiasmeren voor jullie activiteiten. En wie weet maak je bezoekers enthousiast om bij jouw organisatie vrijwilligerswerk te komen doen. Waarom meedoen? Veel inwoners van Koggenland weten niet welke mooie organisaties en initiatieven er in hun buurt actief zijn. Open Deuren Koggenland is hét moment om dat te veranderen. Laat bezoekers kennismaken met jullie werk door een rondleiding te geven, een laagdrempelige activiteit te organiseren, of gewoon gezellig in gesprek te gaan met een kop koffie. Hoe jullie invulling geven aan deze dag, is helemaal aan jullie. Zolang de deuren maar openstaan! Vrijwilligerspunt helpt je op weg Meedoen vraagt enige organisatie, maar Vrijwilligerspunt Westfriesland ondersteunt met gratis promotie en praktische hulpmiddelen. Denk aan een workshop met tips om je organisatie aantrekkelijk te presenteren, of een uitgebreid communicatiepakket met kant-en-klare teksten voor website en social media. Maar ook een promotiepakket met vlag en poster om de Open Deuren Koggenland op locatie extra zichtbaar te maken. Van advertenties, A0 borden langs de kant van de weg, tot plattegronden met alle deelnemende organisaties: Vrijwilligerspunt zorgt dat alle deelnemende organisaties gezien worden! Doe mee! Wil jij je organisatie in de spotlights zetten en nieuwe mensen bereiken? Meld je dan uiterlijk 2 april aan via dit aanmeldformulier . Heb je vragen? Neem dan contact op met onze collega Auke Abbekerk, [email protected] of bel 0229-216499. Meedoen is gratis. Zo laten we samen zien hoe waardevol maatschappelijke organisaties zijn voor de gemeente Koggenland en zijn inwoners.

Stichting Netwerk zet zich al 40 jaar in voor het welzijn van Hoorn en haar inwoners. Met de inzet van tientallen medewerkers en circa 850 vrijwilligers kunnen inwoners, jong en oud, hun talenten ontdekken en ontwikkelen, elkaar ontmoeten en meedoen in de samenleving. Carina Hooiveld, directeur-bestuurder van Stichting Netwerk: “Onze vrijwilligers zijn de ruggengraat van Hoorn en Stichting Netwerk. Zonder hen kunnen wij niet doen wat we nu doen.” Stichting Netwerk verbindt mensen met elkaar, versterkt hun eigen kracht en voorkomt dat kleine problemen groot worden. Carina: “Verbinden, versterken en voorkomen: na 40 jaar staat deze missie nog steeds als een huis. Wij doen dat voor alle bewoners, met speciale aandacht voor mensen die in een kwetsbare situatie zitten.” Daarin werkt Stichting Netwerk samen met partners, zoals Vrijwilligerspunt Westfriesland. Carina: “Soms zijn wij voor bepaalde vraagstukken niet de juiste partij en verwijzen wij door naar bijvoorbeeld Vrijwilligerspunt. We trekken ook samen op in projecten die te maken hebben met bijvoorbeeld vergrijzing, of eenzaamheid. We zijn niet elkaars concurrent, we versterken elkaar juist. Door samen te werken, kun je ook sámen iets opbouwen dat toekomstbestendig is.” Ruggengraat De 850 vrijwilligers zijn voor Stichting Netwerk onmisbaar. Carina: “Zij staan dichtbij mensen en buurten, weten wat er leeft en zien wat de bewoners nodig hebben. Ze denken met ons mee, houden ons scherp en zijn onze ogen en oren. En dat is enorm waardevol. Zij zijn de ruggengraat van onze organisatie, en van Hoorn. Vrijwilligers doen ertoe en ook vrijwilligerswerk doet ertoe. Als je vrijwilliger bent, doet dat ook iets voor jouw persoonlijke ontwikkeling en zingeving.” Vrijwilligerswerk Wat voor vrijwilligerswerk doet Carina? “Ik moet bekennen dat ik momenteel geen tijd kan vinden voor vrijwilligerswerk. Al kun je je wel afvragen: ‘Hoe definieer je vrijwilligerswerk?’ Want toen ik klassenmoeder was, of lid was van de huisvestingscommissie van de sportclub van mijn dochters, noemden we dat geen vrijwilligerswerk, maar dat is het eigenlijk wel. Ik denk dat ook veel Nederlanders vrijwilligerswerk doen, zonder dat ze het weten.” Carina heeft wel al veel vrijwilligerswerk gedaan. “Zoals bestuurslid van een wijkcentrum, vrijwilliger bij de atletiekvereniging en bij de voedselbank op Curaçao, waar ik gewoond heb. Ik merk wel dat ik altijd vrijwilligerswerk kies, dat raakvlakken heeft met mijn werk. Dus misschien moet ik juist wel totaal iets anders doen. Ik houd bijvoorbeeld van de natuur en van lekker buiten zijn, dus misschien vrijwilliger bij Natuurmonumenten? Want dat is het leuke aan vrijwilligerswerk; je kunt alles doen, als je er maar blij van wordt en het bijdraagt aan de samenleving!” Vrijwilliger worden bij Stichting Netwerk? Kijk op netwerkhoorn.nl/vrijwilligers Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Stichting Netwerk bestaat in 2025 40 jaar. Al 40 jaar is Netwerk dé organisatie voor welzijnswerk in Hoorn. Samen met medewerkers, vrijwilligers, partners en inwoners bouwen zij aan een sociale stad. Stichting Netwerk verbindt mensen, versterkt de eigen kracht en voorkomt dat kleine problemen groot worden. Vrijwilliger en MDT’er Linde van der Gulik (19) vertelt wat Netwerk voor haar betekent. Linde kwam via Vrijwilligerspunt Westfriesland met MDT (Maatschappelijke Diensttijd) in aanraking. Met MDT doe je iets voor een ander en/of de samenleving, ontwikkel je je talenten én kun je rekenen op betekenisvolle ontmoetingen. Vrijwilligerspunt koppelde haar aan Stichting Netwerk. Linde: “Ik ben begonnen met een MDT-traject wat betekent dat ik op vrijwillige basis ervaring opdoe in een maatschappelijke organisatie. Stichting Netwerk bood mij de kans om te helpen bij verschillende activiteiten om zo te kijken wat het beste bij mij past. Ik ben begonnen bij het Mama Café in wijkcentrum Kersenboogerd en ik hielp mee in de tweedehandskledingwinkel Groene Cirkel Netwerk Boutique. Het was leuk, maar ik haalde er niet genoeg voldoening uit. We kwamen uit bij de Girlsclub in MFA De Kreek en hier ben ik écht op mijn plek! Elke week help ik stagiaires met het organiseren van activiteiten voor de Girlsclub en begeleid ik de deelnemers.” Wat vindt Linde het mooiste aan dit vrijwilligerswerk? “Dat de meiden en stagiaires weten dat ze bij mij terecht kunnen voor vragen, advies of gewoon om een leuk praatje te maken.” Positieve kant van de wereld Stichting Netwerk heeft Linde de positieve kant van de wereld laten inzien. “Ik heb geleerd dat er wél mensen zijn die om elkaar geven en voor een liefdevollere samenleving willen zorgen. Door de Girlsclub heb ik het gevoel dat ik iets goeds doe en ik haal hier veel voldoening uit. En het heeft een positieve uitwerking op mijn zelfbeeld.” En hoe kijkt Linde terug op haar tijd bij Girlsclub? Linde: “Ik heb veel gelachen en mooie gesprekken gevoerd en dat doe ik nog steeds. Mensen geven vaak aan dat ze blij zijn met mijn openheid. Ik ben dankbaar voor de liefde die ik bij Stichting Netwerk mag ontvangen.” MDT iets voor jou? Lees hier meer.

In een knusse woonkamer in Bovenkarspel leest Ilona Stolwijk elke maandagmiddag voor aan een Syrisch gezin dat probeert zijn weg te vinden in de Nederlandse taal. Via het project SamenVoorlezen van Taalhuis Westfriesland helpt zij kinderen met een taalachterstand. En meer, want deze impact gaat verder dan alleen het lezen van verhalen. Redacteur: Jordy Gomes, Rodi Media “Ik was op zoek naar vrijwilligerswerk toen ik via een kennis hoorde over SamenVoorlezen”, vertelt Ilona. “Taal is ontzettend belangrijk in onze maatschappij. Het is de sleutel tot zelfredzaamheid en het begrijpen van alles om je heen. Het idee dat ik daarmee een gezin kan helpen, gaf me meteen inspiratie om dit traject aan te gaan.” Door Vrijwilligerspunt werd Ilona gekoppeld aan een Syrisch gezin met drie jonge kinderen. Het oudste meisje, van zeven jaar, was voor het traject aangemeld, maar haar jongere broertje en zusje doen ook mee. Zelfs de ouders schuiven regelmatig aan. “We beginnen meestal samen”, legt Ilona uit. “De moeder is er altijd bij en als het uitkomt, is de vader ook van de partij. Een warm welkom De betrokkenheid van het gezin geeft Ilona veel voldoening. “Ze zijn heel enthousiast en blij om me te zien. Zodra ik bij de deur aanbel, zie ik de handjes van de kinderen al door de brievenbus komen en hoor ik ze ‘Juf Ilona’ roepen. Het voelt goed om zo warm onthaald te worden, en langzaam bouw je toch een vertrouwensband met hen op.” Meer dan voorlezen Voor Ilona draait het voorlezen niet alleen om de verhalen. “Ik combineer het vaak met een taalspelletje”, vertelt ze. “Ik vraag bijvoorbeeld om het tegenovergestelde van woorden zoals dik en dun, of laat de kinderen voorwerpen in huis aanwijzen, zoals de deurkruk of een tafel. Dit soort oefeningen maken het interactief en zorgen ervoor dat de kinderen betrokken blijven. Over het algemeen hebben jonge kinderen een korte spannings- boog, dus het is essentieel om de activiteit af te wisselen. Beginnen met lezen werkt het beste omdat ze dan nog gefocust zijn. Daarna spelen we dus taalspelletjes om het leuk en leerzaam te houden.” Hoewel het lastig is om de exacte vooruitgang te meten, merkt Ilona dat het oudste meisje steeds meer durft te praten. “In het begin was ze heel stil en terughoudend, maar nu vertelt ze me steeds vaker verhalen. Als ze een fout maakt in haar zinsopbouw, help ik haar dat te verbeteren. Het is prachtig om te zien hoe haar zelfvertrouwen groeit.” Onvergetelijk moment De gastvrijheid van het Syrische gezin heeft diepe indruk op Ilona gemaakt. “Een keer had de moeder het over eten tijdens het voorlezen, maar ik begreep niet goed waar ze precies op doelde. Aan het einde van het uur werd ik verrast met een compleet avondmaal, wat ik natuurlijk niet kon weigeren. Het was zo hartverwarmend en typisch voor hun cultuur om me zo welkom te laten voelen. Dat soort momenten vergeet ik nooit.” Het project SamenVoorlezen biedt niet alleen ondersteuning aan de gezinnen, maar ook aan de vrijwilligers. “Ik krijg tussentijds contact en begeleiding. Dat is fijn, want je wilt zeker weten dat je op de goede weg zit”, legt Ilona uit. Het traject duurt meestal twintig weken, met als optie een verlenging van vijf weken. Bij de afsluiting is de contactpersoon van Vrijwilligerspunt aanwezig om alles netjes, maar vooral feestelijk af te ronden. Het voorleeskind wordt namelijk beloond met een heus diploma en een cadeautje. Voor Ilona is het duidelijk dat dit vrijwilligerswerk voor herhaling vatbaar is. “Na dit gezin ga ik graag verder met een ander voorleesgezin. Ik wil blijven bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen.” Voorlezer worden Ilona moedigt anderen aan om zich ook aan te melden bij SamenVoorlezen. “Het is een leuke manier om iets bij te dragen aan je omgeving. Je kunt je eigen tijd indelen en het voelt goed om te weten dat je echt helpt. In sommige gevallen profiteert niet alleen het kind, maar ook het hele gezin ervan.” Lijkt het jou leuk om voor te lezen en al met slechts één uurtje in de week het verschil te maken? Of ken je een gezin dat taalondersteuning kan gebruiken? Vul het aanmeldformulier in via d eze link , of stuur een mail naar [email protected] of bel naar 0229-216499.

Al van jongs af aan doet directeur-bestuurder Miranda Zwart van Vrijwilligerspunt Westfriesland vrijwilligerswerk. Wat er onder vrijwilligerswerk verstaan wordt, mag dan in de loop der jaren veranderd zijn, maar niet waar vrijwilligerswerk voor Miranda aan moet voldoen. “Ik wil als vrijwilliger echt iets kunnen bijdragen. En, het vrijwilligerswerk moet me energie geven. Dat is mijn belangrijkste voorwaarde, anders doe ik het niet.” Op 25 september 2025 wordt Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar. Dit jaar werkt Miranda 25 jaar voor Vrijwilligerspunt. Er is veel veranderd in die 40 jaar. Miranda: “Tegenwoordig is het onderscheid tussen betaald en vrijwilligerswerk veel minder duidelijk. Daarnaast werd vrijwilligerswerk in de jaren ’80 vaak gezien als een morele verplichting. Nu doe je vooral vrijwilligerswerk om jezelf te ontwikkelen, om je netwerk te verbreden en om zingeving te vinden door iets voor een ander te doen. Je kunt als vrijwilliger werkzaamheden doen, die je niet in een betaalde baan hebt kunnen vinden. Je talenten inzetten. Dat is toch mooi?! We kijken daarom nu ook meer naar wat de vrijwilliger te bieden heeft en zoeken daar vrijwilligerswerk bij, en minder andersom.” Energie Miranda was 8 jaar toen ze kennis maakte met vrijwilligerswerk. Miranda: “Ik collecteerde voor de Dierenbescherming en verkocht kalenders. Prachtig vond ik dat; ik was verliefd op alle dieren die erop stonden! Nu ben ik collectanten-coördinator bij de Brandwondenstichting en voorzitter van stichting Hòfi Chikí, een stichting die bosjes met inheemse planten en bomen plant op Curaçao. Ieder jaar is mijn doel bij de Brandwondenstichting dat we meer ophalen dan het jaar ervoor. Uiteraard ga ik zelf ook de deuren langs en het feit dat mensen bereid zijn een gift te doen, klein of groot, maakt mij oprecht blij. Met Hòfi Chikí wordt bijgedragen aan de natuur en de biodiversiteit op het eiland. Het is dan toch geweldig dat je daaraan kunt en mag bijdragen? Dat geeft me zoveel energie!” Waarom zou iedereen vrijwilligerswerk moeten doen? Miranda: “Iets doen voor een ander, zonder dat daar geld tegenover staat, dat zou eigenlijk iedereen moeten doen. In deze maatschappij is al zoveel geld gedreven. Dat je iets doet vanuit je intrinsieke motivatie, puur omdat je dat belangrijk en leuk vindt. Daar hou ik van.” Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Deze week zijn De Nationale Voorleesdagen. Het doel is voorlezen te stimuleren van kinderen van 0 tot 6 jaar, die zelf nog niet kunnen lezen of net een beetje kunnen lezen. Via Taalhuis Westfriesland helpen tientallen voorlezers van het project SamenVoorlezen kinderen met een taal- en leesachterstand. Nancy Ronosetiko, Taalhuis Westfriesland: “Voorlezen is niet vanzelfsprekend. Vooral wanneer de ouders zelf de Nederlandse taal niet beheersen of zelf moeite hebben met lezen.” Nancy: “Voorlezen is heel belangrijk voor kinderen, ook als het kind al (een beetje) kan lezen. Voorlezen is goed voor de taalontwikkeling. Het heeft namelijk een positief effect op de woordenschat en spelling, en kinderen leren teksten beter te begrijpen. Het lijkt misschien zo vanzelfsprekend; voor het slapengaan nog even een paar bladzijden voorlezen aan je kind. Maar wat als je als ouder zelf de Nederlandse taal niet goed beheerst of zelf moeite hebt met lezen? Met ons project ‘SamenVoorlezen’ gaan vrijwilligers bij een gezin thuis twintig weken, een uurtje per week, voorlezen. En dat helpt echt in de taalontwikkeling van het kind!” Dat kan voorlezer Annette alleen maar bevestigen: “De moeder van mijn voorleeskindje liet me weten dat hij echt vooruitgaat op school door mijn voorleesuurtjes. Dat is natuurlijk heel leuk om te horen. En wat helemaal leuk is, is dat mijn voorleeskindje van vijf tegen mij zei: ‘Als ik later groot ben, wil ik net als jij ook voorlezer worden!’ Geweldig dat ik als voorlezer echt iets kan bijdragen.” Voorlezers gezocht Helaas is er een tekort aan voorlezers. Nancy: “Vooral in de gemeenten Medemblik en Hoorn zoeken we voorlezers, maar eigenlijk overal in West-Friesland. Momenteel hebben we een wachtlijst van gezinnen die wachten op een voorlezer. Het zou geweldig zijn als mensen die houden van lezen, de tijd willen nemen om een uurtje in de week voor te lezen. Met dat ene uurtje kun je echt al een enorm verschil maken!” Wil jij helpen? Neem contact op met Taalhuis via [email protected] of bel 0229-216499. Meer informatie is te vinden op www.vrijwilligerspunt.com/samenvoorlezen .

Vorige week trakteerde Vrijwilligerspunt Westfriesland 40 organisaties op een heerlijke taart voor haar 40-jarige jubileum. Vandaag werden twaalf, eveneens jubilerende maatschappelijke organisaties in West-Friesland getrakteerd. Miranda Zwart, directeur-bestuurder, Vrijwilligerspunt: “We zijn niet de enige organisatie die dit jaar een jubileum viert en daarom besloten we ook andere jubilarissen te verblijden met een taart.” In november konden organisaties zich aanmelden voor de taartenactie, waaruit 40 winnaars zijn getrokken, die vorige week werden getrakteerd op een taart. Miranda: “Tussen de ruim 120 organisaties die zich hadden aangemeld voor de taartenactie, bleken organisaties te zitten die ook dit jaar een bijzonder jubileum vieren. Dit bracht ons op het idee om in ons eigen jubileumjaar deze organisaties te feliciteren met een taart. We hebben twaalf organisaties gevonden die dit jaar ook een jubileum vieren en vandaag werden de taarten uitgereikt.” Gefeliciteerd! Zo verrasten we onder andere Stichting Netwerk uit Hoorn. Carina Hooiveld, directeur-bestuurder: “Oh wat leuk, een taart! Ja, ook wij bestaan 40 jaar en daar gaan we dit jaar zeker extra aandacht aan besteden! Daarin verwacht ik ook een leuke samenwerking met Vrijwilligerspunt in; we hebben immers dezelfde belangen en werken al veel samen. Vanmiddag hebben we jubileumoverleg, dus dan snijden we lekker de taart aan!” De ‘koffievolleyballers’ van Volleybalvereniging Madjoe uit Enkhuizen onderbroken zelfs direct de training voor taart, koffie en een groepsfoto! Deze groep (oud)volleyballers, die al bijna 35 jaar bestaat, slaat iedere donderdag gezellig een balletje. De vereniging zelf bestaat dit jaar maar liefst 75 jaar. Namens Popkoor Back in Time uit Spierdijk nam Annette Koster de taart met een brede glimlach in ontvangst. “Wat bijzonder dat wij allebei ons 40-jarig jubileum vieren dit jaar! We zijn blij verrast met deze lekkere taart! Daar gaan wij zaterdag na ons optreden met z’n allen heerlijk van genieten.” Taarten van HEMA Hoorn De twaalf taarten zijn aangeboden door HEMA Hoorn. Teamleider Marga Visser: “Vrijwilligers zijn onmisbaar in diverse sectoren, dat hebben wij zelf gemerkt toen wij deze zomer dicht waren vanwege een verbouwing. Daarom wilden wij graag deze leuke actie sponsoren. HEMA Hoorn feliciteert Vrijwilligerspunt met haar 40-jarige jubileum en natuurlijk de twaalf organisaties die ook een bijzonder jubileumjaar hebben! En bij deze speciale dag hoort natuurlijk een overheerlijk stukje HEMA-taart!” Marga Visser, HEMA Hoorn

Ben jij werkzaam in zorg- en welzijn of cultuur, kom dan 5 februari naar Cultuurplein Westfriesland. Zorg- en welzijn en cultuur zijn twee verschillende werelden, maar kunnen elkaar versterken en verrijken. Maar… waar vind je elkaar en hoe leer je elkaars taal en gewoonten om tot een goede samenwerking te komen? Deelnemen aan cultuur is positief voor de gezondheid en biedt mogelijkheden voor ontwikkeling en activiteiten van bewoners, cliënten en leerlingen. Anderzijds bieden nieuwe doelgroepen weer mogelijkheden voor ontwikkeling binnen cultuur, maar ook nieuwe leden en vrijwilligers. Cultuurplein Westfriesland Deze avond biedt een mooi programma met inspiratie, informatie en kennismaken. Met sprekers uit de verschillende werkvelden: Aanmelden kan via Plein C (klik hier) Locatie: Dorpshuis De Brink, Dorpsstraat 155 te Obdam (ook goed bereikbaar met de trein)­­­­­ Wat is het Programma? 19:00 Welkomstwoord + panelgesprek Vijf sprekers pitchen kort hun samenwerkingsproject tussen cultuur en zorg/welzijn. Waar waren de successen, maar minstens zo belangrijk; wat ging er niet goed en wat waren de leermomenten. Vragen kunnen daarna worden gesteld aan de sprekers. 19:45 workshopronde Workshop 1 Eerste hulp bij het werken met zorg en welzijn Voor diegenen die de mogelijkheden willen verkennen om een samenwerking op te zetten. Wat komt er kijken bij een samenwerking, waar moet je op letten, welke dingen gaan anders? Janine Slijkhuis, directeur Theater Het Pakhuis vertelt aan de hand van praktijkvoorbeelden waar de kansen en uitdagingen liggen. Workshop 2 Inhoudelijke tips en tricks van werken met zorg en welzijn Er is een idee, de inhoud is grotendeels bekend, maar waar moet ik nog op letten? Pitch je projectidee te pitchen en feedback te ontvangen van de sprekers uit het panel en van de andere deelnemers. Workshop 3 Hoe bekostig je je project? Er ligt een concept projectplan, de behoefte bij de doelgroep is gepeild, samenwerking is afgestemd. Ga in gesprek met vertegenwoordigers van fondsen om je plan te toetsen. Sluit het aan bij de doelstellingen? Waar moet je op letten? Ontvang tips van de experts vanuit een aantal fondsen om je aanvraag bij fondsen of subsidieverstrekkers aan te scherpen en hiermee je succes te vergroten. 21:30 napraten en borrel Sluit de avond af door nog met mensen in gesprek te gaan over ideeën, projecten en samenwerkingen. Ook de sprekers en experts lopen rond, zodat je ook bij hen nog persoonlijk wat vragen kunt stellen. Wie zijn de sprekers en experts? Christiaan Verschoor, Manager Wijkwerk Stichting Netwerk Hoorn en bestuurslid Cultuur Hoorn Janine Slijkhuis, Directeur Theater Het Pakhuis, Dramaturg, adviseur culturele projecten, cursusleider Jelle Roeper, KNMO, Cultureel ondernemer inclusieve culturele projecten met diverse doelgroepen Levi Noë, Stadsdichter, spoken word artiest, workshop docent en docent TOPS Atelier. Maretty van de Mosselaar, Creatieveling, theater, schrijven, clownerie met ruime ervaring in de zorg. Verhip.nu Shirley Breuren, Initiatiefnemer en voorzitter van musicalvereniging Westend Junior Het Cultuurplein is er voor alle lokale cultuurmakers in West-Friesland. Van stichtingen, verenigingen en gezelschappen tot community ’s en kunst professionals. Voor iedereen binnen de kunstsector die actieve cultuurparticipatie mogelijk maakt. Het Cultuurplein verbindt deze cultuurmakers aan ondersteuners, financiers en partners ten behoeve van een vitale en toekomstbestendige sector. In Cultuurplein Westfriesland wordt samengewerkt door Plein C, Vrijwilligerspunt Westfriesland, Theater Het Pakhuis Rabobank Club Support en Westend Junior.

Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40e verjaardag en wie jarig is… trakteert! Daarom werden dinsdag 7 januari en donderdag 9 januari in totaal 40 taarten uitgereikt aan diverse maatschappelijke organisaties in West-Friesland. Miranda Zwart, directeur-bestuurder: “Een smaakvolle aftrap van een jaar met feestelijke activiteiten!” In november konden organisaties zich aanmelden voor de taartenactie. Miranda: “Ruim 120 organisaties hebben zich voor deze actie aangemeld. Op 7 december, op de Dag van de Vrijwilliger, maakten we de winnaars met een filmpje op Facebook bekend. En dinsdag en donderdag trokken diverse collega’s erop uit om de 40 winnaars te trakteren op een heerlijke taart.” En blij zijn de winnaars! Johan Ramkema, HVV Hollandia: “Wat geweldig dat we deze taart hebben gewonnen. Vandaag is het hier rustig maar morgen zijn we met zo’n 10 vrijwilligers, dus dan verrassen we ze met deze heerlijke traktatie. Bedankt!” Hannelies van der Heijden van Stichting Dierenweide de Zoete Inval: “Ik ben vereerd. Ik heb onze stichting aangemeld voor onze vrijwilligers. Die verdienen zo’n lekkere traktatie. Ze doen zoveel voor de stichting, dat waardeer ik enorm.” John Smits van Voetbal Vereniging Apollo 68 stond al vanaf 9 uur vol spanning te wachten. “Wat geweldig dat jullie al 40 jaar bestaan, ik kijk uit naar de rest van jullie jubileumjaar! Ik spring nu het liefst snel op de fiets, zodat ik de taart kan aansnijden en er samen met de vrijwilligers van kan genieten.” Karin Toet van Muziekschool Boedijn was verrast: “Ik was even vergeten dat jullie vanochtend kwamen! Wat heerlijk! Zelf bestaan we morgen 35 jaar, dus we vieren gewoon dubbel feest!” De taarten zijn aangeboden door Fruitkwekerij ’t Keetje, Bakkerij de Rode Luifel, Bakkerijmuseum Medemblik, Bakkerij 5 en De Makerij. Feestelijke activiteiten De taartenactie is slechts de aftrap van een feestelijk jaar. Miranda: “We hebben diverse feestelijke activiteiten dit jaar. Zo zal bijvoorbeeld iedere maand een mooi verhaal gedeeld worden met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio. Als klapstuk nodigen we alle vrijwilligers uit West-Friesland uit voor ons jubileumfeest in het Zuiderzee Museum eind september. Maar ook in oktober vieren we gewoon door met een extra feestelijke editie van de Westfriese Beursvloer in De Brink in Obdam en sluiten we het feestjaar op een bijzondere manier af op de Dag van de Vrijwilliger op 7 december. Iedereen zal weten dat we ons al 40 jaar met veel plezier inzetten voor het toegankelijk maken van vrijwilligerswerk en taal voor iedereen!” Op de hoogte blijven van alle activiteiten van Vrijwilligerspunt? Meld je aan voor de nieuwsbrief via www.vrijwilligerspunt.com/nieuwsbrief

Wanneer een oudere gaat verhuizen naar een woonzorglocatie, valt veelal een groot deel van het sociale netwerk weg. Dit verlies begint vaak al in de thuissituatie als het ouder worden beperkingen met zich meebrengt. Met het project Zorgsamer hebben de samenwerkende partners een methodiek in handen die op een innovatieve manier sociale netwerken van ouderen activeert en behoudt. Inmiddels zijn de eerste twee fasen van het project afgerond. Wij nodigen je graag uit om op 6 februari met ons terug te kijken op de behaalde resultaten, maar vooral ook om samen vooruit te kijken! De methodiek Zorgsamer Zorgsamer is een methodiek die erop gericht is om de samenwerking tussen formele en informele zorg te versterken. Het doel is om ouderen langer thuis te laten wonen en als dat niet meer kan, de overgang naar een wooninstelling soepel te laten verlopen. Uitgangspunt van Zorgsamer is het activeren, behouden en ondersteunen van sociale netwerken, zodat het netwerk de ouderen blijvend kan ondersteunen. Zorgsamer is geïnitieerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met Omring, Geriant, Martha Flora, MEE & de Wering en morgenmakers. En mogelijk gemaakt door het Agis Innovatiefonds en de gemeente Hoorn. De Inspiratiebijeenkomst Tijdens de bijeenkomst informeren we je graag over de behaalde resultaten van de afgelopen anderhalf jaar. Daarnaast hopen we je enthousiast te maken om ook aan te haken!­ ­ Tijdens de inspiratiebijeenkomst zal Frans Hoogeveen, gz-psycholoog, de lezing 'Wat willen mensen met dementie?' geven. Frans werkt sinds 1990 ten behoeve van mensen met dementie en hun naasten, zowel thuis als in het verpleeghuis. Hij is auteur van vele boeken en artikelen op het gebied van dementie. Voor Alzheimer Nederland is hij expert 'veranderende relaties bij dementie'. ­­ Wil je de inspiratiebijeenkomst bijwonen? Vul dan dit aanmeldformulier z.s.m. in, maar uiterlijk 14 januari. Datum : Donderdag 6 februari Locatie : Van der Valk Hotel Hoorn Programma : 14:30 uur - Ontvangst 15.00 uur - Start Inspiratiebijeenkomst Zorgsamer 17.15 -18.00 uur - Afsluiting met netwerkborrel en hapjes

Ons team van Taalhuis Westfriesland zoekt een nieuwe collega: Trajectcoach Taalhuis (16-20 uur). Is taal echt jouw ding? Dan is deze functie wellicht iets voor jou! Als Trajectcoach help je mensen met een taalachterstand bij het vinden van het juiste leertraject om (beter) te leren lezen, schrijven of spreken van de Nederlandse taal. Want, niet voor iedereen is bijvoorbeeld een boekje voorlezen aan je kinderen, een e-mail beantwoorden, of een boodschappenlijstje maken, vanzelfsprekend. Wil je weten wat je precies doet als Trajectcoach? Welke persoonlijke eigenschappen passen bij deze functie? Lees meer via deze link En word je nou helemaal blij van deze vacature? Reageer dan vóór 31 december! Word jij onze nieuwe collega?

Zet jouw vrijwilliger(s) in het zonnetje op 7 december, de Nationale Vrijwilligersdag! Op deze dag, ook wel bekend als Dag van de Vrijwilliger, worden alle vrijwilligers, helpers, omkijkers en impactmakers bedankt. En dat zijn er in Nederland een heleboel: ruim 49% van alle Nederlanders vrijwilligt minstens één keer per jaar (CBS). Dankzij hun enthousiasme, toewijding en inzet kunnen talloze initiatieven, organisaties en gemeenschappen groeien en bloeien. Heel verdiend dus dat we op deze dag even stilstaan bij hun waardevolle inzet en positieve impact! Doe je mee? Wil je ook jouw vrijwilliger(s) op deze dag in het zonnetje zetten? We hebben tips voor je om dat op een onvergetelijke manier te doen! Bekijk onze pagina 'Dag van de Vrijwilliger'.

Freek Boon komt al sinds maart 2023 over de vloer bij Oreen Hussein en Akkach Haïdir uit Syrië. Hij begon als taalvrijwilliger via Taalhuis Westfriesland, maar zo ziet hij zichzelf niet meer: “Ik zie het niet meer als vrijwilligerswerk. Als ik op bezoek kom, kom ik als vriend.” Oreen en Akkach zijn met hun twee zonen acht jaar geleden gevlucht uit Syrië naar Turkije. Na drie jaar ging Akkach naar Nederland. Alleen. Pas na bijna 1,5 jaar alleen gewoond te hebben in een AZC in Nederland, mochten zijn vrouw en kinderen overkomen. “Dat was een zware tijd”, vertelt Akkach. “Het was druk in het AZC en er waren veel problemen. En dan het gemis van mijn vrouw en kinderen. Gelukkig wonen we nu al ruim 3 jaar met onze zonen van inmiddels 12 en 15 jaar in dit fijne huis in Enkhuizen. Daar zijn we heel dankbaar voor.” Nadat Oreen en Akkach hun inburgeringsexamen hadden gehaald, stopten ze niet met het leren van de Nederlandse taal. Oreen: “We gaan geregeld naar het Taalcafé hier in Enkhuizen. Daar komen mensen uit allerlei landen, zoals Amerika, China, Indonesië en Columbia. Ook uit Arabisch sprekende landen, maar daar ga ik bewust niet bij zitten. Want, ik wil de Nederlandse taal leren en zo moet ik wel Nederlands spreken!” Taalvrijwilliger Maar Oreen en Akkach wilden nog meer Nederlands oefenen en hun vriendin Malika, die bij Vrijwilligerspunt Westfriesland werkt, adviseerde om bij Taalhuis Westfriesland om een taalvrijwilliger te vragen. En dat werd Freek Boon. Freek: “Ik heb samen met mijn vriendin een jaar in Málaga gewoond. Daar zijn we gelijk op Spaanse les gegaan, want de taal spreken van het land waar je woont, is heel belangrijk om je thuis te kunnen voelen. Dat hebben we zelf ondervonden. Daarom wilde ik daar ook wat mee doen toen we weer terug waren in Nederland. Ik meldde me aan als Taalvrijwilliger bij Taalhuis en ging op kennismakingsgesprek bij Oreen en Akkach. Het klikte meteen.” Huiswerk De eerste periode leerde Oreen en Akkach de taal door het doen van o.a. taalopdrachten en kregen ze huiswerk mee. “Dat doe ik nu niet meer”, vertelt Freek. “Ik deed ook vaak mijn huiswerk niet”, biecht Akkach al lachend op. Hoewel Oreen wel altijd ijverig was, pakt Freek het nu anders aan: “Ik overleg nu met beiden waar we het over gaan hebben. Zo vindt Oreen geschiedenis heel interessant en praat Akkach graag over politiek. We vinden altijd wel een onderwerp waar we over kunnen praten.” “Of Freek helpt ons met ingewikkelde formulieren”, vult Akkach aan. “Bijvoorbeeld van de belastingdienst of de gemeente. En Freek is mee geweest naar het oudergesprek op school. Dat was echt heel fijn.” (Vrijwilligers)werk Akkach werkt inmiddels als elektricien voor een bedrijf in Andijk en Oreen is vrijwilliger op de basisschool Het Driespan in Enkhuizen. Oreen: “Ik liet Freek weten dat ik het leuk vind met kinderen te werken. Freek is voor de zomervakantie met mij langs een aantal basisscholen gegaan om te vragen of ik de docenten kon helpen met de kinderen. Het Driespan was direct enthousiast en na de zomervakantie kon ik al aan de slag. Ik speel spelletjes met de kinderen en help de leerkrachten waar nodig. Heel goed voor mijn Nederlands en wat zo leuk is: de kinderen verbeteren me! Ik ging eerst maar een uurtje per week naar school. Ik wilde wel vaker, maar dat durfde ik niet te zeggen in het Nederlands. Maar, uiteindelijk was ik toch dapper genoeg om het te zeggen en nu mag ik zo vaak komen als ik wil.” Het Nederlands praten gaat Akkach gemakkelijker af. “Ik praat graag Nederlands. Ik praat het liefst met iedereen die ik tegenkom. Ik vind het zo fijn dat mensen nooit boos worden als ik iets niet begrijp. Dan doen ze altijd hun best om andere woorden te kiezen, die ik wel begrijp. Daarom vind ik het ook niet eng om Nederlands te praten.” Vriendschap Hoewel normaliter een taalvrijwilliger na een tijd wisselt van gezin, is Freek niet van plan weg te gaan. “Dat wil ik helemaal niet. Ik zie ze echt als vrienden. Je gaat toch niet ineens nooit meer langs je vrienden? En hele bijzonder vrienden, want ze hebben veel meegemaakt en hebben zó een ander levensverhaal dan Nederlanders! Dat vind ik interessant. En ik vind het geweldig om te zien dat ze enorm hun best doen om hier te integreren. Mooi dat ik daar een bijdrage aan kan leveren. Niet alleen door “les te geven”, maar ook door veel leuke dingen samen te doen. Zo gaan we bijvoorbeeld samen naar de vrijmarkt, of de Sinterklaasintocht, of we gaan varen met onze boot. Ze zijn zelfs op kraamvisite geweest van onze zoon Ruben. Ik neem Ruben ook vaak mee als ik hier kom. Als ik zonder Ruben kom, zijn ze gewoon teleurgesteld.” Oreen en Akkach zijn heel blij met Freek. Akkach: “Freek is heel aardig en we zijn heel dankbaar dat hij ons altijd wil helpen. Freek is voor ons een lid van de familie.”

Het kabinet is van plan om Maatschappelijke Diensttijd (MDT) af te schaffen. Iets dat Vrijwilligerspunt Westfriesland niet graag ziet gebeuren. Deze week wordt gedebatteerd over de toekomst van MDT. Miranda Zwart, directeur-bestuurder: ‘Wij bieden MDT nu ruim 5 jaar aan en hebben totaal al 500 jongeren door MDT kennis laten maken met vrijwilligerswerk. Dat goede gevoel dat je krijgt van vrijwilligerswerk, is de grootste waarde die je jongeren kunt bieden.’ MDT is een initiatief van de Nederlandse Rijksoverheid in samenspel met jongeren en organisaties uit de breedte van de samenleving. MDT daagt jongeren uit zich in te zetten voor de samenleving en tegelijkertijd persoonlijke vaardigheden te ontwikkelen en hun netwerk te vergroten. Steeds meer jongeren weten de weg naar MDT te vinden, vertelt Fleur Neefjes, projectleider MDT bij Vrijwilligerspunt: ‘Jongeren zien in MDT een waardevol tussenstation naar werk of studie. Het zijn jongeren die zoekende zijn in de juiste keuze van werk of studie, of die extra ondersteuning zoeken in hun persoonlijke ontwikkeling. MDT helpt ze met het krijgen van de juiste bagage om uiteindelijk die juiste keuze te maken. Dat gebeurt door het doen van vrijwilligerswerk, maar ook door het volgen van trainingen die helpen bij de eigen ontwikkeling.’ Jongeren in de organisatie Ook steeds meer vrijwilligersorganisaties zien de meerwaarde in van een MDT’er in hun organisatie. Miranda: ‘De vergrijzing zien we ook bij vrijwilligers toenemen. Op de ouderwetse manier vrijwilligerswerk doen, kost veel tijd. Niet alleen omdat er minder vrijwilligers zijn, maar ook omdat we een andere samenstelling van de bevolking krijgen. Jongeren brengen een andere, verfrissende kijk mee op de wereld en organiseren dingen op een andere manier. Zo zijn ze flexibeler in hun werkplek en werktijden, zetten ze Artificial Intelligence in en maken actief gebruik van andere digitale instrumenten, zoals social media. Dat heeft het vrijwilligerswerk in Nederland écht nodig.’ #DoormetMDT Als het aan Miranda en Fleur ligt, moet MDT en de financiering door het Rijk door blijven gaan. Fleur: ‘MDT heeft echt een enorme impact op de jongeren. We kunnen wel tientallen succesverhalen benoemen. Zoals die van MDT’er Romy die niet alleen nu sterker in haar schoenen staat, maar er ook door MDT achter kwam welke studie écht bij haar past. Of MDT’er Vera die door MDT een vaste baan heeft gevonden. Of Loekie, die er voor koos om voorlezer van het project SamenVoorlezen te worden, zodat ze ervaring op kon doen voor haar vervolgopleiding in het onderwijs. Wij hopen echt dat het kabinet van gedachten verandert en ziet hoe waardevol MDT is voor jongeren, maatschappelijke organisaties en onze samenleving. Wat ons betreft gaan we nog heel lang door met MDT!’

Ruim 90 taalvrijwilligers van Taalhuis Westfriesland werden op 14 november in het zonnetje gezet in Hét Postkantoor in Bovenkarspel. Nancy Ronosetiko, Taalhuis Westfriesland: “Helaas konden niet al onze 280 taalvrijwilligers vandaag komen, maar we zijn blij dat we aan veel van onze taalvrijwilligers onze waardering hebben kunnen laten blijken met een bijzondere middag en avond.” En bijzonder was het, want naast mooie woorden, hapjes en drankjes werden de taalvrijwilligers verrast met de voorstelling Friends To Be van Stichting Op Roet. Een voorstelling waarbij de vraag centraal staat of een Arabier en een Westerling vrienden kunnen worden. Dankzij of ondanks alle culturele verschillen die er zijn en verschillen in normen en waarden. Na afloop van de humorvolle voorstelling was er nog tijd voor interactie met de twee acteurs Nour Mardini en Gerard Venverloo. Maar iedereen was het erover eens: deze vriendschap móet lukken. “Maar wel met begrip voor elkaars verschillen”, vulde een van de taalvrijwilligers aan. Mooie ervaringen Kennismaken met andere culturen is voor vele taalvrijwilligers precies wat zij zo mooi vinden aan hun vrijwilligerswerk. Zoals taalvrijwilliger Riet Boon: “Ik werd door mijn deelnemer uitgenodigd voor de iftar, de maaltijd die gedurende de ramadan door moslims direct na zonsondergang genuttigd wordt. Heel bijzonder dat ik daarbij mocht zijn. Samen eten en verbinding met elkaar, dat is heel belangrijk.” Als taalvrijwilliger krijg je veel moois terug en maak je echt het verschil. Dat ervaart ook Paulien Ursem: “Twee mannen die ik heb geholpen, hebben beiden hun taxipas gehaald. En dat is geweldig, want het theorie-examen bevatte heel veel Nederlandse tekst.” Ook Renske Gaal maakte duidelijk het verschil als taalvrijwilliger: “Mijn deelnemer heeft een baan gevonden, waarmee hij nu niet meer afhankelijk is van een bijstandsuitkering. Dat is toch fantastisch?” Dankbaar Een taalvrijwilliger maakt ook geregeld grappige momenten mee, zoals voorlezer van SamenVoorlezen Hetty van Straten: “Ik las het boek ‘Laten dieren ook scheten?’ voor. Mijn Poolse voorleeskindje van 3 jaar begreep het woord ‘scheet’ niet. En dus deed ik het een beetje voor. Zo’n lol! Die middag liet hij er een paar en dus vroeg ik: ‘Hoe heet dat?’ ‘Scheet’, zei hij direct! Prachtig toch.” Dat de deelnemers de taalvrijwilligers enorm dankbaar zijn voor hun hulp, vertelde taalvrijwilliger Jan de Haan: “Ik drukte op de deurbel en Abdul deed met een big smile open. ‘Welkom!’, zegt hij. En, ik vóel me ook welkom.” Ook taalvrijwilliger worden? Met al een uurtje in de week maak jij het verschil! Meer info op www.vrijwilligerspunt.com/taalhuis of via [email protected] of 0229-216499.

Ken jij een kind tussen 2 en 12 jaar met een taalachterstand? Bijvoorbeeld omdat het kind nieuw is in Nederland? Het project SamenVoorlezen van Taalhuis Westfriesland heeft voorlezers in de Gemeente Stede Broec en Gemeente Enkhuizen die iedere week komen voorlezen bij een gezin thuis of op school. Zo helpen zij met de Nederlandse taal en bij het verminderen van de taalachterstand. Het lijkt zo vanzelfsprekend; voor het slapen gaan nog even een paar bladzijden voorlezen aan je kind. Voorlezen is niet alleen heel gezellig, maar ook goed voor de taalontwikkeling van het kind. Het helpt bijvoorbeeld de woordenschat te vergroten en de spelling te verbeteren. Maar wat als je als ouder zelf de Nederlandse taal niet goed beheerst, of zelf moeite hebt met lezen? Dan kunnen de voorlezers van SamenVoorlezen helpen! Zij komen twintig weken lang elke week voorlezen. Voorlezen bij een gezin Dat voorlezen echt zin heeft, vertelt voorlezer Irma, die iedere week bij een gezin thuis kwam voorlezen: “In het begin sprak Szymon me vooral na, maar na een tijdje ging hij zelf babbelen. De laatste keer dat we samen gingen lezen, had hij een boekje over de boerderij uitgezocht. Ik wees op een beestje en zei: kijk, die heeft grote oren en een grijze kleur, dus dat is een olifant. Hij verbeterde me meteen: nee, dat is een muis! Dan blijkt: hij begrijpt wat ik zeg, kan zelf zinnetjes maken en uitleggen waarom hij het niet met me eens is. Hij is enorm vooruitgegaan in die twintig weken. Daar heeft hij vast veel plezier van als hij straks naar school gaat.” Voorlezen op school Ook op de basisscholen komen voorlezers voorlezen. Zoals op basisschool 't Palet in Bovenkarspel. Leerkracht en leescoördinator Marjan de Jong - Veerdig: “Je merkt dat de kinderen doordat ze worden voorgelezen het zelf ook leuker gaan vinden. Als je mooie verhalen hoort, krijg je zelf ook zin om te lezen! De woordenschat groeit: we zien iedere week vooruitgang bij deze kinderen." Meld een kind aan Wil jij één of meerdere kinderen aanmelden voor SamenVoorlezen uit de gemeente Stede Broec of Enkhuizen? Vul het aanmeldformulier in via deze link , of stuur een mail naar [email protected] of bel 0229-216499.

Hoe kunnen we mensen met autisme beter begrijpen als we het zelf niet eerst voelen? Wat doet het met je als duidelijkheid ontbreekt en je wordt bestookt met prikkels? Lukt het je dan nog steeds om de meest eenvoudige opdrachten uit te voeren? Hoe voel jij je hierbij en hoe ga je daarmee om? Laat je inspireren tijdens de MDT Inspiratieavond Autisme op 28 november, kom meer over jezelf te weten en ga met tips naar huis die makkelijk toe te passen zijn in de praktijk. Vrijwilligerspunt Westfriesland organiseert donderdag 28 november een inspiratieavond over Autisme voor jongeren van 12- 30 jaar, gegeven door NVA Noord Holland. Een avond die inzicht biedt in wat autisme echt is én hoe het voelt om autisme te hebben. Doormiddel van opdrachten krijg je een beeld van hoe mensen met autisme de wereld ervaren. Iedere opdracht wordt gevolgd door een uitleg over autisme waarbij de meest recente inzichten over het voorspellende brein zijn meegenomen. Tijdens het circuit ben je voortdurend bezig met opdrachten die elk een thema behandelen. Inspirator Tessa Sijm De bijeenkomst is mogelijk gemaakt door oud-MDT'er Tessa Sijm. Tessa volgde tijdens haar examenjaar via Vrijwilligerspunt een MDT-traject. Tessa heeft zelf autisme en is door MDT (Maatschappelijke Diensttijd) een stuk zelfverzekerder geworden. Ze heeft vooral geleerd dat haar autisme haar niet in de weg hoeft te staan. En dat bewijst de winst van de Young Impact Award vorig jaar voor de categorie 'maatschappij'. Hiervoor ontving ze prijzengeld en ze wenste dat Vrijwilligerspunt van een deel van het prijzengeld een bijeenkomst organiseerde over autisme. En dat is dus gelukt! Tessa zal tijdens de bijeenkomst ook haar verhaal vertellen over haar autisme en over wat MDT haar heeft gebracht. Tessa: “Ik realiseer me dat ik een voorbeeld ben voor andere jongeren met autisme. Als het mij lukt om te bereiken wat ik wil, waarom zouden zij dat dan niet ook kunnen? Met deze training wil ik jongeren inspireren en overtuigen van hun kracht. Autistisch of niet; uiteindelijk hebben wij jongeren met veel dezelfde uitdagingen te maken.” Meld je aan voor de inspiratieavond De avond start om 19.00u, het is mogelijk voorafgaand een hapje mee te eten. Locatie: Vrijwilligerspunt Westfriesland, Maelsonstraat 12 in Hoorn. Aanmelden en meer informatie via [email protected] , 0229-216499 of 06- 82651230 (bellen of whatsapp). Je kunt je ook aanmelden via deze link .

Hou je van taal en vind je het leuk om anderen te helpen met de Nederlandse taal? Voor een groep Oekraïners in de gemeente Medemblik zoekt Taalhuis Westfriesland taalvrijwilligers. Als taalvrijwilliger maak jij met een uurtje in de week al het verschil! Nu veel Oekraïners langer in Nederland blijven, hebben zij meer behoefte om de Nederlandse taal te leren. Daarom starten er in de gemeente Medemblik binnenkort meerdere lesgroepen, speciaal voor Oekraïners, verzorgd door Vonk Educatie. De lessen worden gegeven op de opvanglocaties van de Oekraïners in Andijk en Opperdoes. Tijdens de lessen ontvangen de cursisten huiswerk en praktijkopdrachten om hun Nederlands buiten de lessen te oefenen. De praktijk in Als taalvrijwilliger hoef je niet de lesboeken in te duiken, dat doen de docenten van Vonk. Wel help je na lestijd een groepje van drie Oekraïners met huiswerk en met de praktijkopdrachten. Dat doe je door bijvoorbeeld samen een (super)markt te bezoeken, de deelnemer de weg te laten vragen op straat, of door samen het weerbericht te bekijken. De begeleiding van de taalvrijwilliger vindt plaats in en rondom de opvanglocaties in Andijk en Opperdoes. Training Voordat je als taalvrijwilliger aan de slag gaat, word je optimaal voorbereid door Taalhuis Westfriesland met een training van drie dagdelen over het begeleiden van anderstaligen. Daarna volgt een bijeenkomst waarbij je meer leert over de opzet van de taallessen en hoe je het beste kunt assisteren bij de praktijkopdrachten. Uiteraard kun je altijd rekenen op ondersteuning van Taalhuis. Taalbuddy iets voor jou? Ben je goed in Nederlands, ben je geduldig, kun je goed luisteren en heb je één of twee uurtjes in de week tijd? Dan zoeken deze Oekraïners jou! Taalvrijwilliger Carin weet uit ervaring dat je er veel moois voor terugkrijgt: "Ik nam de Oekraïense Egvina samen met haar dochtertje Lada mee naar de tennisclub, waar ze met open armen werd ontvangen. Hun sociale kring is veel groter geworden én ze kunnen al beter Nederlands spreken. Ze zijn zo blij! Van dit vrijwilligerswerk word ik echt gelukkig. Ik ben zelfs een dag minder gaan werken, zodat ik meer voor deze nieuwkomers kan betekenen." Ben jij ook enthousiast geraakt? Word Taalvrijwilliger! Neem contact met ons op via [email protected] of bel 0229-216499 en maak het verschil!

Taalvrijwilliger Joyce Bol doet haar vrijwilligerswerk met hart en ziel. Met een mooie reden: ze wil nieuwkomers weer zichzelf laten zijn en laten zien. ‘Op de Nederlandse les leren ze de d’s en de t’s, maar ik wil met ze praten zodat ze met andere mensen in Nederland een verbinding kunnen maken en zichzelf in hun nieuwe land kunnen terugvinden.’ De overburen vingen een Oekraïens gezin op en via via kwam Joyce in contact met dit stel. ‘Ik had ze aangeboden: als jullie kinderen willen spelen, we hebben allemaal speelgoed in onze schuur staan, ze zijn van harte welkom. Toen hun kinderen kwamen springen op onze trampoline, kwam ik met de ouders in gesprek. Zij werden eigenlijk mijn eerste taalmaatjes. Eerder had ik wel over dit vrijwilligerswerk nagedacht, maar ik durfde de stap niet te nemen.’ Wie ben je? Op dit moment begeleidt Joyce als taalvrijwilliger van Taalhuis Westfriesland twee taalmaatjes. Eens per week bezoeken ze elkaar, soms bij Joyce thuis en soms bij het taalmaatje thuis. Haar insteek is duidelijk: gewoon gezellig kletsen. ‘Ze zitten ook op school, dat is allemaal goed georganiseerd. Daar leren ze nieuwe woorden en grammatica, maar tijdens onze afspraak wil ik gewoon met elkaar praten. Wie ben je? Hoe vind je jezelf weer terug in een ander land? Volgens mij kunnen mensen sneller integreren in onze samenleving als ze zichzelf kunnen zijn en zich welkom voelen.’ Speelafspraak plannen Dus oefent Joyce met de taalmaatjes hoe je een praatje met de buurman maakt, speelafspraken maakt op het schoolplein of hoe het allemaal werkt in de kledingwinkel. En Joyce moedigt haar taalmaatjes aan mee te doen met activiteiten, bijvoorbeeld op school. ‘Waarom zit jouw kind niet op het timmerdorp, vroeg ik aan een van de taalmaatjes. Ze wist niet wat het was en hoe dat werkte. Aanmelden, zeg ik dan. En als er op de school van de kinderen vrijwilligers worden gevraagd voor een activiteit, zeg ik tegen de taalmaatjes dat ze zich daar ook voor kunnen opgeven. Vaak willen mensen wel, maar durven ze niet.’ Dus Joyce is niet alleen een begripvolle vriendin voor de taalmaatjes, maar soms ook een stok achter de deur of een schop onder de kont. ‘Nouja, een lief duwtje in de rug, zou ik zeggen. Want zo streng ben ik nou ook weer niet.’ Ga in gesprek Gelukszoekers? Joyce noemt ze liever ‘liefdeszoekers’. ‘Die negativiteit in het nieuws over vluchtelingen vind ik lastig. Mensen die hier naartoe vluchten, hebben van alles achter de rug. Stel je voor dat je een jaar of veertig bent, maar je spreekt de taal alsof je hooguit drie jaar oud bent en je doet werk op het niveau van een twintigjarige. Dan wordt niet gezien wie je bent en wat je kunt. Mensen die zo kritisch zijn, zou ik adviseren: ga eens in gesprek. De mensen die ik heb ontmoet zijn buitengewoon ontwikkeld, heel vriendelijk en ze doen enorm hun best voor hun nieuwe leven.’ Koffiedrinken De gesprekken die Joyce voert met de taalmaatjes, brachten haar op een nieuw idee. Ze organiseert binnenkort een koffiegroepje. Eens in de twee weken zet ze op dinsdagochtend een goeie pot koffie, nieuwkomers uit Midwoud die willen kletsen, kunnen aanschuiven. ‘Via de school heb ik een oproepje gedaan, ook mijn taalmaatjes komen. Ik vind het maar spannend, ik weet niet hoe het gaat lopen. Toen ik dat tegen een taalmaatje zei, reageerde ze verbaasd. ‘Jij? Maar je spreekt al Nederlands!’ Heb je ook zin om taalvrijwilliger te worden? Joyce raadt het je van harte aan. Als zij het kan, kan iedereen het, zegt ze. “Ik ben dyslectisch, ik ben geen juf en ik kan geen lesgeven. Maar wat ik taalmaatjes wel kan meegeven: dat ze mens mogen zijn. Dat is het belangrijkste van alles.’ Taalvrijwilliger worden Ga naar de pagina van Taalhuis voor meer informatie over de mogelijkheden.

Dreigt er burenruzie, maar hou je het liever gezellig in de straat? Dan schakel je De Bemiddelingskamer in. Janneke en Marian zijn vrijwilligers bij De Bemiddelingskamer. Zij brengen buren met elkaar in gesprek, om te voorkomen dat ruzies escaleren. “Ze hoeven geen beste vrienden te worden, als ze maar met elkaar in gesprek blijven.” Iedereen denkt gelijk aan de Rijdende Rechter als het over burenruzies gaat. Mensen die elkaar de huid vol schelden op de televisie, tot de rechter met zijn hamer op tafel slaat en zegt hoe het zit. De schutting mag blijven staan, de boom wordt omgezaagd en de kinderen mogen niet meer stampen op de trap, dat is zijn uitspraak en daar moet iedereen het mee doen. Zo werkt De Bemiddelingskamer dus niet, leggen Marian en Janneke uit. “Wij komen het liefst in een eerder stadium in actie. Als mensen al volop ruzie maken, is het moeilijk om een oplossing te vinden”, zegt Janneke. “Wij blijven neutraal, geven niemand gelijk of ongelijk. Het gaat erom dat de buren met elkaar in gesprek komen.” Elke kant van het verhaal Burenruzies maken nogal wat los, merkt het tweetal. Als een van de buren contact met De Bemiddelingskamer opneemt, bijvoorbeeld op aanraden van de woningbouwvereniging of de gemeente, gaan ze met z’n tweeën naar de aanmelder toe. Janneke: “We laten iemand z’n verhaal doen. We luisteren heel goed en we benadrukken dat wij geen partij kiezen. In het relaas zoeken we naar het gevoel en het verlangen wat eronder zit. Mensen zijn boos, verdrietig, bang soms. Daar is ruimte voor.” Na het verhaal van de eerste buur, lopen ze direct naar de andere buur. “We maken geen afspraak vooraf, we bellen gewoon aan. Dat pakt meestal goed uit. We geven aan dat we hun kant van het verhaal willen horen. Komt het echt niet uit, dan komen we later terug.” Op neutraal terrein Zijn de bemiddelaars bij beide partijen geweest, dan vragen ze: staan jullie open voor een bemiddelingsgesprek? Vaak willen mensen dat wel, zegt Marian. “Op neutraal terrein gaan we met elkaar in gesprek, in een buurthuis of een café. Wij zorgen tijdens dat gesprek dat iedereen zijn verhaal kan doen, dat emoties de ruimte krijgen en dat het verlangen van beide buren op tafel komt. Vaak komt dit overeen. Iedereen wil natuurlijk prettig wonen. Aan het einde van zo’n gesprek maken de buren afspraken met elkaar. Daarmee is de kou meestal uit de lucht. Voor de buren is het goed om te weten dat de bemiddelaars niks noteren of registreren. “We hebben geen dossiers, we maken geen verslag. Dus wat er tussen de buren wordt afgesproken, of juist niet, blijft tussen ons. Geen andere instantie heeft daar iets mee te maken. Als de buren het prettig vinden, kunnen ze daar ter plekke wel zelf de afspraken noteren.” Goed luisteren Om een goede bemiddelaar te zijn, moet je geïnteresseerd zijn in mensen. Goed kunnen luisteren is ook een voorwaarde, vragen stellen en vooral: doorvragen. En je eigen oordeel uitzetten, niet direct uitspreken wat je ergens van denkt of vindt. “Je wordt niet direct op buren afgestuurd”, zegt Janneke. “Nieuwe bemiddelaars krijgen eerst een training van drie dagen. Daar leren ze hoe ze neutraal blijven, welke gesprekstechnieken je kunt toepassen en hoe we ons werk het beste doen.” Janneke en Marian werken soms samen, maar vaker gaan ze met een andere bemiddelaar op pad. Dat kan net zo goed werken, vertellen ze. “Soms vind je dan makkelijker aansluiting bij de mensen waar je mee praat.” En de combinatie met een baan is goed te regelen. “Sommige mensen werken wat meer, sommige wat minder. Je kunt zelf aangeven hoeveel tijd je beschikbaar bent.” Mooi gesprek Soms is buurtbemiddeling niet het juiste instrument om problemen op te lossen. Er spelen andere problemen, of soms ziet de andere buur het niet zitten. Maar dat betekent niet dat alle inspanning voor niks was, zegt Janneke. “Mensen hebben hun verhaal kunnen doen. Soms is dat al voldoende. Je merkt toch dat iedereen z’n eigen waarheid heeft. Maar misschien dat mensen denken: ik zet toch m’n muziek wat zachter. Dan is er toch iets veranderd.” Ook de buurtbemiddelaars gaan dan niet teleurgesteld weg. “Welnee, vaak hebben we toch een mooi gesprek kunnen voeren”, zegt Janneke. “We hebben iets kunnen betekenen, al is het maar iets kleins. Zo dragen we ons steentje bij aan een betere woon- en leefomgeving.” Op de foto: Marian (l) en Janneke (r)

Vanmiddag, op donderdag 17 oktober, vond in Schouwburg Het Park in Hoorn de feestelijke 15 e editie van de Westfriese Beursvloer plaats, een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met Westfriese Uitdaging. 64 maatschappelijke organisaties en 42 bedrijven uit West-Friesland handelden vol enthousiasme niet in geld of aandelen, maar in Kennis & Kunde, Materialen & Middelen, Klussen en Mensen voor Mensen. Jeannette Duyvestijn, Bakkerijmuseum Medemblik: “We hebben vier matches gemaakt, waaronder met He-Rho Bouw & Schoonmaak die een lekkende en te heet wordende kraan gaat maken. Voor ons echt een supergeslaagde beursvloer!” Aan het einde van de beursmiddag stond de teller op 192 matches! Toen om 16.15 uur de gongslag ging, werd het gelijk een georganiseerde chaos: organisaties en bedrijven renden nog net niet door elkaar om tot een match te komen. Want, er mocht een uur gehandeld worden: geen tijd te verliezen. En gehandeld werd er! Miranda Brouwers van Muziekschool Boedijn, was voor het eerst op de Westfriese Beursvloer en had vier wensen op haar lijstje: “Bovenaan stond toch wel een bedrijf die onze oude huisraad kan afvoeren. We hebben een match met Firma Groot gemaakt. Heel blij mee, dus die kunnen we afvinken! Villa Vormgeving gaat voor ons een logo maken voor een nieuw project dat we samen met het Dijklander Ziekenhuis doen. Dan hebben we ook een match met de Brandweer die ons gaat voorlichten over brandveiligheid en de Sesam Academie gaat ons helpen met het opzetten van een vrijwilligerspool. Je snapt dat we heel blij zijn!” Ook MEE & de Wering is blij. Marjan Steltman: “Wij zoeken voor de goodiebags voor onze vrijwilligers leuke cadeautjes. We hebben een match met de gemeente Medemblik gemaakt. Wat ze precies in de goodiebag kunnen doen, weten ze nog niet, maar ze gaan iets leuks verzinnen. Heel erg blij mee, want het gaat om ruim 400 vrijwilligers!” Strijd Diana van der Meulen van Philadelphia Zorg moest wel even haar charmes in de strijd gooien: “Ik sta in de rij voor een gesprek met Heddes Bouw, want wij willen een zonnedoek plaatsen en daarvoor moeten vier flinke palen in de grond. Maar, ik weet dat ik niet de enige ben, dus ik hoop dat ze ons kunnen helpen.” Even later spraken wij een blije Diana: “Het is niet alleen gelukt om de palen te krijgen, maar zij zorgen er ook voor dat ze de grond in komen. Nu alleen nog een zonnedoek, maar daar hebben we al een tip voor gekregen. Een geslaagde beursvloer voor ons dus!” Maatschappelijk betrokken Ook vanuit de bedrijven kwam veel enthousiasme. Zoals van Alex Gitzels van Aandacht.media die zich pas gisteren had aangemeld om mee te doen. “Ik heb diverse matches gemaakt. Ik ga een podcast maken voor Museumstoomtram Hoorn-Medemblik, erg leuk. En ik ga diverse organisaties een training geven in het schrijven van persberichten en dan vooral in hoe ze wat losser kunnen schrijven. Ik nodig ze dan allemaal tegelijk uit, dan kunnen ze ook van elkaar leren. Ik ben blij dat ik zo op het laatste moment nog ben aangesloten en organisaties kan helpen.” Proosten Deze Westfriese Beursvloer was de 15 e editie en die was extra feestelijk. Behalve dat de bezoekers werden getrakteerd op een heerlijk taartje met een 15-jarig logo, werd er na afloop van deze succesvolle editie ook nog geproost met champagne. Brigitta Posch, Vrijwilligerspunt: “We vieren vandaag niet alleen de 15 e editie van de Westfriese Beursvloer en dat we maar liefst 192 matches hebben gesloten, maar het is ook dit jaar de 10 e verjaardag van de Westfriese Uitdaging. En we blikken ook alvast vooruit: volgend jaar bestaat Vrijwilligerspunt namelijk 40 jaar. Oja, en we weten ook al waar de Westfriese Beursvloer volgend jaar plaatsvindt: in De Brink in Obdam. Een geweldige match die we hebben gemaakt met de gemeente Koggenland! Genoeg redenen om te proosten, toch?!”

Als bestuurslid van de voetbalvereniging weet je alles van de buitenspelval, als bestuurslid van een zorgorganisatie snap jij ook hoe je voor vrijwilligers zorgt en als bestuurslid van de moestuinvereniging breng jij alle leden tot bloei. Maar netwerken, dat zit misschien niet zo in je DNA. Gelukkig, dat kun je leren tijdens de expertsessie van Vrijwilligerspunt Westfriesland op donderdagavond 28 november. De expertsessie Netwerken en pitchen wordt op donderdagavond gehouden in de congresruimte van Theater Het Park. Twee toonaangevende gastsprekers, Esmeralda Kleinreesink en Tienko Siersema, vertellen hoe je kunt pitchen, wat een netwerk is, hoe je dat opbouwt en hoe je het kunt inzetten voor jouw vrijwilligersorganisatie. Programma De avond begint om 18.00 uur met een lichte maaltijd. Daarna volgen de workshops pitchen en de workshop netwerken, met een pauze ertussen. Daarna kan iedereen het geleerde in de praktijk brengen en gaan netwerken. Om 21.30 uur wordt de avond afgesloten met een Q&A: wat gaat beter? En waar moet nog aandacht aan worden besteed? Expert 1: Esmeralda Kleinreesink Netwerken is belangrijk. Maar wat zeg je wel, en wat niet? Hoe zorg je voor een goede eerste indruk? En een boeiend gesprek? Esmeralda Kleinreesink leert ons de perfecte netwerkpitch, het geheim om mensen te overtuigen, boeien en inspireren. Esmeralda traint directeuren, ondernemers en topprofessionals om te pitchen. Niet met goedkope trucjes, maar met praktische, wetenschappelijk bewezen technieken. Expert 2: Tienko Siersema Zakelijk wordt er heel wat afgenetwerkt, maar als je het aan Tienko Siersema vraagt, is dat allemaal niet zo effectief. Dat wil hij veranderen. Netwerken is mensen aan elkaar verbinden. Hoe doe je dat? Daar kan Tienko bij helpen. Hij leert mensen om op een gestructureerde manier te kijken naar zichzelf én naar hun omgeving. Efficiënt omgaan met netwerken levert tijdwinst en rust op. Tienko werkt als gecertificeerd trainer in strategische aanbevelingenmarketing om van daaruit ondernemers succesvol te laten worden. Meedoen? Voor deze gratis expertsessie kun je aanmelden via deze link of door een mail te sturen naar [email protected] , 0229-216499.

Afgelopen zaterdag, 12 oktober, vond in de Westerkerk in Enkhuizen de eerste editie plaats van de Vrijwilligersmarkt SED. 42 organisaties uit de gemeenten Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland lieten aan ruim 300 bezoekers zien hoe divers vrijwilligerswerk is. Irene Versnel van Hertenkamp Enkhuizen, een van de deelnemende organisaties: “We hadden eigenlijk geen verwachting, maar wat een fijne sfeer en wat een leuke mensen allemaal. Leuk dat hier zoveel aanbod is; je kunt hier zeker vrijwilligerswerk vinden. En wij hebben van 15 mensen de namen mogen noteren! Boven verwachting dus!” Niet alleen voor de Hertenkamp Enkhuizen was deze eerste editie een succes, ook voor Kleinschalig Wonen Westwoud. Hedda Ruwers: “We hebben al met zekerheid twee vrijwilligers geworven. Eentje die ontbijtdienst wil draaien en een jongedame van 16 jaar die een tussenjaar heeft en graag vrijwilligerswerk bij ons wil doen. Het maakt haar niet uit wat, dus dat gaat zeker goedkomen. Voor ons dus nu al succesvol!” Lonneke Rijkmans van het Rode Kruis verwacht volgend jaar weer mee te doen. “Ik heb gewoon nog nauwelijks tijd gehad om even te zitten, zoveel mensen hebben we al gesproken! We hebben zeker vier mensen enthousiast gemaakt om ons te helpen met het voorlichten van ouderen over veiligheid in en rondom huis. En ook hebben we diverse organisaties die bewonersgroepen hebben gesproken, want aan die bewoners kunnen we voorlichtingsbijeenkomsten geven. Deze markt is dus ook geweldig om te netwerken. Ik denk dat we volgend jaar er weer bij zijn, hoor!” Vrijwilligerswerk vinden Met 42 organisaties was het aanbod groot, maar ook heel divers. Dé perfecte plek om passend vrijwilligerswerk te vinden en dat is precies waar Jos Lup voor kwam. Jos: “Ik ga volgend jaar met pensioen en wil dan graag iets voor een ander betekenen door vrijwilligerswerk te doen. Ik weet nog niet wat, dus ik kom hier kijken wat er zoal leeft. Ik zoek vooral flexibel vrijwilligerswerk, want we willen wel af en toe met de camper erop uit.” Ook Peter van Velzen zoekt vrijwilligerswerk, maar dan naast zijn werk. “Ik heb een eigen klusbedrijf. Ik zou graag mensen helpen die mijn hulp echt goed kunnen gebruiken, omdat ze bijvoorbeeld zelf geen geld hebben om een professional in te huren. Dat mag natuurlijk ook een organisatie zijn. Ook ga ik zeker op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt kijken, want daarop blijkt de afdeling Hulp Dichtbij van Vrijwilligerspunt geregeld klushulpvragen te plaatsen.” Bekendheid Richard van Ark van Stichting Kalyani zocht vanaf zijn kleurrijke markttafel o.a. collectanten en vrijwilligers die willen helpen met lesgeven aan weeskinderen in Sri Lanka. “Er hebben zich al drie mensen aangemeld om te collecteren. Daar zijn wij heel blij mee. Maar ook met de bekendheid van Kalyani die wij door deze markt hebben kunnen vergroten.” Ook voor Park de Woid zorgde de markt voor meer vrijwilligers én bekendheid. “We hebben hoogstwaarschijnlijk een vrijwilliger gevonden voor de groenploeg en voor het schilderwerk. Dus dat is geweldig, maar we hebben ook veel leuke gesprekken gehad met mensen die ons nog niet kenden; heel goed voor onze bekendheid!”

De Vrijwilligersmarkt van de gemeente Koggenland werd zondag 6 oktober goed bezocht. In Sporthal Koggenland in De Goorn vonden ruim 30 organisaties uit de regio nieuwe vrijwilligers. Keuzestress bij de bezoekers: “Er is zoveel vrijwilligerswerk en het is zo divers, het is moeilijk om te kiezen!” Buiten de sporthal staat een sportief stel. Ze combineren een fietstocht door Koggenland met een bezoek aan de Vrijwilligersmarkt in De Goorn. “We wilden altijd al vrijwilligerswerk doen, maar het voelt als een hoge drempel om zelf organisaties te benaderen", vertellen ze. “Op de markt zagen we allemaal verschillende organisaties. We hebben ons ingeschreven bij Warm Thuis, maar het was nog lastig kiezen.” Vrijwilligerswerk als verslaving Warm Thuis, een woonvoorziening voor mensen met dementie, doet hele goede zaken op de Vrijwilligersmarkt. Maar liefst twintig mensen laten hun telefoonnummer achter bij het kraampje. Zij zijn geïnteresseerd in vrijwilligerswerk bij de organisatie. Activiteitenbegeleiders Marianne Autor en Esther Weel van Warm Thuis zijn enthousiast over de markt. “Wij zijn heel blij met de vrijwilligers. We merken dat mensen het vrijwilligerswerk zo leuk vinden, dat het bijna voelt als een verslaving. Ze hebben echt passie voor hun werk bij onze bewoners.” Zaadje planten Ook bij de andere kraampjes op de Vrijwilligersmarkt is de stemming goed. De Bemiddelingskamer is druk in gesprek met bezoekers. “We merken dat mensen gericht naar de markt zijn gekomen, ze hebben interesse. Ze stellen goede vragen.” Ook De Bemiddelingskamer heeft contact gelegd met mensen die geïnteresseerd zijn om als vrijwilliger bij ze aan de slag te gaan. De Schutsluis in Rustenburg is altijd op zoek naar nieuwe sluiswachters. Daarom schreven ze zich direct in voor de markt. “Een goede gelegenheid voor ons om mensen te interesseren voor ons team. En dat lukt.” Ook Esdégé Reigersdaal is blij. “Sommige mensen zijn direct geïnteresseerd. Bij andere planten we een zaadje.” Vacaturebank De Vrijwilligersmarkt gemist? Op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt staan ruim 400 vrijwilligersvacatures: www.vrijwilligerspunt.com/vacaturebank

Abbekerk, 28 september 2024 - De Vrijwilligersmarkt van de gemeente Medemblik werd zaterdag 28 september goed bezocht. De derde editie van de markt, georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Medemblik, werd gehouden in dorpshuis De Nieuwe Haven in Abbekerk. Ruim 30 organisaties uit Medemblik e.o. lieten zien hoe divers vrijwilligerswerk is. De toneelzaal van het dorpshuis is helemaal gevuld, bezoekers lopen langzaam van het ene naar het andere kraampje. Vivian Geels staat als vrijwilligerscoördinator achter de tafel van De Omring. Haar organisatie doet regelmatig mee met de vrijwilligersmarkten die in de regio worden georganiseerd. Ook vandaag heeft ze weer nieuwe vrijwilligers weten te interesseren voor De Omring. “Het lijkt wel of iedereen uit de regio hier vandaag loopt! Ik spreek veel mensen die vrijwilligerswerk willen doen, bij De Omring of bij een van de andere organisaties die hier staan.” Niet alleen techneuten Hans Schouten bekijkt geïnteresseerd de folders op de tafel van De Omring. Het logo op zijn t-shirt verraadt dat hij als vrijwilliger al onder de pannen is bij het Nederlands Stoommachine Museum. “Ik ben sinds een paar jaar met pensioen, maar dat betekent niet dat ik niks doe. Mijn agenda is gevuld met vrijwilligerswerk, onder andere met het werken bij het stoommachinemuseum.” Ook hij heeft veel geïnteresseerde mensen gesproken bij zijn kraampje. “Veel mensen weten niet wat voor werk er bij ons te doen is. We zoeken niet alleen techneuten, zoals ik, maar ook mensen die rondleidingen kunnen geven, de horeca draaien of houten materiaal slopen zodat we het kunnen stoken.” Nieuwe vrijwilligers en nieuwe leden Ook bij de stand van Seniorenvereniging Noorderkoggenland is het een drukte van belang. Dat komt vooral door Lucy van der Wal, die snel contact maakt met bezoekers van de markt en ze op een charmante manier weet te interesseren voor alle activiteiten van de Seniorenvereniging. “Het echte effect van de markt gaan we over een paar weken merken,” zegt voorzitter Herman Borger. Het mes snijdt aan twee kanten voor deze vereniging. “We zoeken natuurlijk vrijwilligers, maar mensen kunnen ook lid worden van onze vereniging. Dan krijgen ze korting op de uitstapjes en evenementen die we voor senioren organiseren.” Win-win Ook Vivian van De Omring merkt dat de Vrijwilligersmarkt meer kan opleveren dan nieuwe vrijwilligers. “Netwerken met andere vrijwilligersorganisaties is heel waardevol. Zo kwam ik in contact met de mensen die vanuit dit dorpshuis een maaltijdservice hebben opgezet. Mensen kunnen hier eens in de maand aanschuiven voor een warme maaltijd en desgewenst brengen ze eten ook bij mensen thuis. Als zorgorganisatie kennen we mensen die eenzaam zijn en de dagelijkse maaltijd niet meer zelf kunnen regelen. Als we die bij dit initiatief kunnen laten aansluiten, is dat win-win.” De vrijwilligersmarkt is onderdeel van het Kom Erbij Evenement, georganiseerd door het Jongerenwerk en Opbouwwerk Medemblik

Stel je voor: je hebt jonge kinderen, en geen netwerk om je te helpen. Geen buurvrouw die een pan soep brengt, geen opa die een middag kan oppassen, geen vriendin om stoom bij af te blazen. Dat is behoorlijk eenzaam, weet organisatie Home-Start. De vrijwilligers van Home-Start helpen elk jaar zo’n 40 Westfriese gezinnen die het alleen niet meer redden, vertelt projectcoördinator Christine Samsom. Jonge ouders hebben het ontzettend druk met alles wat ze moeten doen om hun gezin draaiend te houden. Ontbreekt het ze aan mensen in de buurt om eens bij te springen, dan kan het isolement van de ouders groot worden. “Ik spreek veel ouders die zich eenzaam voelen. Met wie kunnen ze praten over alles wat ze meemaken? Wie kan eens met ze meedenken over de organisatie van het jonge gezin? En bij wie kunnen ze even, al is het maar een uurtje, uitpuffen van alle hectiek? Er zijn mensen die niet kunnen rekenen op hulp van familie, vrienden of buren. En dat is behoorlijk eenzaam.” Netwerk groeit Vrijwilligers van Home-Start, een initiatief van Humanitas, helpen die jonge gezinnen. Eens per week komt iemand langs, vaak ervaringsdeskundigen die weten hoe een gezin met kleine kinderen reilt en zeilt. “We werken vraaggericht,” zegt Christine. “Dat betekent dat we gaan inventariseren waar het gezin behoefte aan heeft. Vaak is een klein sociaal netwerk het probleem. Daar kunnen we bij ondersteunen.” Praatje aanknopen Niet iedereen stapt makkelijk op mensen af om een praatje te maken, laat staan om eens hulp te vragen. Heerlijk als je daar ondersteuning bij krijgt. “Kom, we gaan met de kinderen naar de speeltuin op de hoek, zegt zo’n vrijwilliger. Of ze gaan mee naar een ouder en kind ochtend. Lopen samen naar het schoolplein, om een praatje aan te knopen met de andere ouders die daar staan. Die eerste stappen zijn belangrijk, dan komt de boel in beweging. Er verandert iets. Het isolement waar je door de drukte in kunt komen, wordt doorbroken.” Win-win De hulp van Home-Start is tijdelijk, ongeveer een jaar. Daarna kunnen gezinnen het verder zelf, de vrijwilligers zijn een tijdelijke steunpilaar. Heeft Christine een tip voor jonge ouders die zich ook eenzaam voelen? “Schakel hulp in. Dat is een win-win-situatie. Ook voor een vrijwilliger is het heel gezellig om in een gezin te komen helpen!” Ook vrijwilliger worden bij Home-Start? Bekijk dan de vacatures en reageer meteen! Foto: Unsplash (Hillshire Farm)

Sem Veldhuizen (17) liep Maatschappelijke Stage (MaS) bij JCT the Future uit Andijk en is daar sinds 3 jaar vaste vrijwilliger. “Ik kwam hier zelf al vaak, omdat ik, net als veel jongeren die hier komen, moeite had met vrienden maken. Door mijn maatschappelijke stage en vrijwilligerswerk heb ik niet alleen zelf vrienden gemaakt, maar help ik ook andere jongeren die moeilijk connectie kunnen maken. Daar word ik echt vrolijk van.” JCT The Future organiseert activiteitenmiddagen en -avonden voor kinderen en jongeren uit Andijk en omstreken. Drie keer per week staan 's avonds de deuren open voor jongeren vanaf 12 jaar. Jongeren kunnen dan op een rustige, ongedwongen manier in contact komen met andere jongeren en chillen en gamen of een praatje maken met de vrijwilligers. Sem: “Dat zijn vooral kwetsbare jongeren. Bijvoorbeeld jongeren die speciaal onderwijs volgen, of moeite hebben met het leggen van sociale contacten. Maar ook jongeren die het thuis niet gemakkelijk hebben en een luisterend oor kunnen gebruiken.” Maatschappelijke Stage Toen Sem op het Clusius College (het huidige Vonk) zat, moest hij een Maatschappelijke Stage zoeken. Sem: “Maar waar?! Toen dacht ik aan The Future. Ik kwam daar zelf ook geregeld. Ik had moeite met het maken van vrienden. Hier kwamen ook jongeren uit Grootebroek, dus ik besloot hier toen naartoe te gaan. Ik voelde me gelijk op mijn gemak en merkte dat ik me gemakkelijker begon open te stellen, ook voor vriendschappen. Een vriend van me had hier ook stagegelopen, dus toen besloot ik Sandra Arendz, bestuurslid, te vragen of ik hier mijn MaS mocht doen. Sandra was gelijk enthousiast. Ik mocht helpen bij het organiseren van events en mocht achter de bar staan. Vooral dat vond ik heel leuk. Nog steeds. Ik ga namelijk graag het gesprek aan met de jongeren. Ik merk dat me dat ook goed afgaat. Ja, dat was vroeger wel anders! Ik ben vooral heel benieuwd naar waarom ze naar The Future komen en wat hun rugzakje is. Jongeren zijn vaak open naar mij toe. Ik ben denk ik makkelijk benaderbaar. Ik snap de jongeren, want ook ik heb me zo gevoeld als zij en ben natuurlijk zelf ook jong. Ze voelen dat ze mij kunnen vertrouwen en dat is ook zeker zo: wat zij ons vertellen, blijft tussen ons. En dat voelt veilig.” Vriendengroep Toen de MaS voorbij was, wilde Sem eigenlijk niet weg en vroeg Sandra of hij kon blijven als vaste vrijwilliger. “Sandra gaf aan heel blij met me te zijn en me graag als vrijwilliger te willen houden. Dat was dus snel geregeld, haha! Ik werk nu de ene week op dinsdagavond en de andere week op woensdagavond. De deuren gaan om 18.30 uur open en voor die tijd zet ik alles klaar: krukken van de bar, zitzakken op de grond, lekkers klaarzetten en alles gezellig maken. Ik vind het echt heel leuk. Het is mooi om te zien dat de jongeren die hier komen, en dat zijn vaak dezelfden, een vriendengroep zijn geworden die elkaar ook steunt. Komt er eentje boos binnen, dan weten de anderen hem of haar weer op te vrolijken. Ook ik ben niet altijd even goed gehumeurd, maar dan zorgen de jongeren er weer voor dat ook ik blij weer naar huis ga.” Extra hulp Het enthousiasme van Sem heeft ervoor gezorgd dat ook zijn moeder vrijwilliger is geworden. “Mijn moeder had niet veel te doen als ze vrij was van werk. Ik raadde haar aan om ook bij The Future te komen. En nu is zij bestuurslid. Zelfs mijn vader is betrokken bij The Future. Maar dan op een andere manier. Hij heeft een foodtruck en allerlei machines zoals een slushmachine. Dus als het warm is of er een event is, dan mag The Future die machine lenen en wordt de foodtruck neergezet. Goed geregeld, toch? Wat ik ook heb geregeld is dat mijn werkgever, ik werk voor Zeilmakerij van de Gruiter in Andijk, een reclamezeil heeft gesponsord. Het logo hangt nu groot aan het pand en hangt in de vlaggenmast.” Kom helpen Als het aan Sem ligt, moet iedereen vrijwilligerswerk doen. “Vrijwilligers zijn de sleutel van de maatschappij. Waarom moet je altijd iets voor geld doen en waarom niet gewoon omdat je het voor een ander wilt doen? Als je het alleen voor het geld doet, doe je het niet altijd omdat je het zo leuk vindt. Dat doe je wel als je vrijwilligerswerk doet. Behalve dat het leuk is, doe je er ook veel ervaring mee op. Heel waardevol. Laten we niet vechten met elkaar of ruzie maken, maar de vriendschappelijkheid weer terugbrengen. Als vrijwilliger bijvoorbeeld!”

Wil je vrijwilligerswerk doen, maar weet je nog niet wat en waar? Laat je inspireren op een van de vrijwilligersmarkten die Vrijwilligerspunt Westfriesland dit najaar organiseert in West-Friesland in opdracht van de gemeenten. Vrijwilligersmarkt Medemblik – 28 september De eerste dit najaar is de Vrijwilligersmarkt Medemblik op zaterdag 28 september. De Vrijwilligersmarkt Medemblik vindt plaats in Dorpshuis De Nieuwe Haven in Abbekerk. Dan vindt ook het Kom erbij Festival plaats, dat georganiseerd wordt door de gemeente Medemblik. Het is een festival waar jong en oud kan genieten van allerlei leuke, sportieve, culturele en informatieve activiteiten. De Vrijwilligersmarkt Medemblik en het Kom Erbij Festival zijn van 13.30 – 16.30 uur en de toegang is gratis. Vrijwilligersmarkt Koggenland – 6 oktober De tweede is de Vrijwilligersmarkt Koggenland die op zondag 6 oktober plaatsvindt in De Koggenhal in De Goorn. Gelijktijdig met de Vrijwilligersmarkt Koggenland is de vierde editie van ELK; hardlopen, fietsen en wandelen door Koggenland. En Team Sportservice Westfriesland en Sportraad Koggenland bieden buiten diverse sportactiviteiten aan. De Vrijwilligersmarkt Koggenland is van 11.00 - 14.00 uur. Vrijwilligersmarkt SED – 12 oktober En de laatste dit jaar is op zaterdag 12 oktober: de Vrijwilligersmarkt SED in de Westerkerk in Enkhuizen. Kom je uit Stede Broec, Enkhuizen of Drechterland, dan is dit dé plek waar je vrijwilligerswerk bij jou in de buurt kunt vinden. De Vrijwilligersmarkt SED is van 10.00 - 13.00 uur. Volop inspiratie Op iedere vrijwilligersmarkt staan zo’n 30 organisaties die samen een enorme diversiteit aan vrijwilligerswerk laten zien. Laat je inspireren, of vind dé vrijwilligersklus die bij je past. Zoals meneer Magdy Soliman, die tijdens een vrijwilligersmarkt passend vrijwilligerswerk vond: “Ik ben sinds een week met pensioen en ik wil niet in een gat vallen. Ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar had geen idee wat. Taalhuis Westfriesland zoekt taalvrijwilligers. Het lijkt me heel leuk gezinnen te helpen met de Nederlandse taal, dus ik denk dat ik iets heb gevonden dat echt bij me past!" Weet je ondanks het grote aanbod van maatschappelijke organisaties op de markt toch nog niet wat je leuk vindt en hoe je jouw talenten kunt inzetten? Kom dan langs de marktkraam van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Zij hebben een vacaturebank met ruim 400 openstaande vrijwilligersvacatures in West-Friesland.

Dineke Copier (62) kookt al vijf jaar bijna iedere laatste woensdag van de maand voor het aanschuifbuffet in Sociaal Cultureel Centrum de Schoof. “Iedereen is welkom. Het maakt niet uit of je jong bent, oud, geld hebt, of krap bij kas zit. Het aanschuifbuffet is voor iedereen die behoefte heeft aan gezelligheid, een praatje en een goede maaltijd.” Dineke is al 28 jaar vrijwilliger. “Ik heb vooral veel gewerkt met kinderen. Zo ben ik vrijwilliger bij de Speel-o-Theek geweest, heb ik een knutselgroepje opgezet en heb ik jaren, samen met mijn dochter, kinderen kookles gegeven. ‘De Kokkies”, heette dat kookclubje. Heel erg leuk, maar na een paar jaar werd de animo toch wat minder. Eigenlijk wilde ik ook wel iets anders en ik wilde meer met ouderen gaan werken. Toen werden we benaderd door de gemeente, die vroeg of we ook niet zoiets als De Kokkies konden opzetten voor ouderen. Zij zochten iets om kwetsbare ouderen weer meer te betrekken bij de maatschappij. En zo kwamen we zo’n vijf jaar geleden op het idee om één keer per maand het aanschuifbuffet te organiseren.” Vrijwilligersteam Een aanschuifbuffet maken en organiseren doe je niet even met z’n tweetjes en daarom is Dineke superblij met de vele vrijwilligers. “Er bestond al een soortgelijk initiatief vanuit de gemeente en die vrijwilligers besloten te blijven koken, maar dan voor het aanschuifbuffet. Ook stonden spontaan nieuwe vrijwilligers op die wilden meehelpen. Inmiddels zijn we met een team van zo’n 10 vrijwilligers die iedere maand het aanschuifbuffet mogelijk maken.” Zelf koken En dat flinke team is nodig, want wat begon met een handjevol mensen die meeaten, is inmiddels uitgegroeid tot een volle eetzaal. Dineke: “Er kunnen maximaal 40 mensen eten en het zit altijd vol. Iedere maand kiezen we een thema. Bijvoorbeeld Indonesisch, of juist lekker Hollands. We zijn met acht koks en iedereen kookt wat. We starten altijd met een voorgerecht: vaak een lekker soepje met een broodje met kruidenboter. Die soep maak ik meestal. Het hoofdgerecht is in buffetvorm met verschillende gerechten, zo kan iedereen zelf kiezen waar hij of zij trek in heeft. Het is wel altijd gezond, dus geen patat en gefrituurde vis. We eindigen met een lekker toetje.” Het aanschuifbuffet begint om 17.00 uur, maar de eerste vrijwilligers zijn al om 13.00 uur in de weer. “Die starten dan met koken hier in de keuken. Niet iedereen kookt hier overigens, sommigen bereiden alles thuis voor. Behalve koken, moet natuurlijk ook de eetzaal gezellig worden gemaakt en tafels worden gedekt. Er wordt iedere maand weer hard gewerkt door de vrijwilligers om alles weer een succes te maken. Twee keer per jaar maken we er een extra feestje van: met de Kerst organiseren we nog een bingo erbij en voor de zomervakantie doen we bbq. Met patat. Dan maken we een uitzondering…” Blije gezichten En dat het een succes is, dat laten de bezoekers iedere keer weer weten. Dineke: “Je ziet het meteen: ze lachen, genieten van het eten, een dikke smile op het gezicht. Je ziet iedere maand veel dezelfde gezichten, maar er vallen ook mensen af en er komen nieuwe bij. Het is fijn dat nog steeds mensen ons weten te vinden. Toen mijn dochter en ik hier vijf jaar geleden mee begonnen, moesten we nog een advertentie plaatsen in de lokale krantjes, maar nu is het vooral mond-op-mond reclame. Het mooiste vind ik om te zien als mensen voor het eerst komen, ze bij binnenkomst nog wat schuw en onwennig zijn, maar met een lach en al kletsend weer weggaan. Ze worden hier echt blij van. Zo zei een dame laatst “De stoelen zeggen ook niets, dus ik zit liever hier.” Dat is toch ook zo?! En samen eten, doet ook eten hè?! Er komt hier iedere maand een dame die slecht at, maar nu gaat ze steeds beter eten. Dat doet gezelligheid ook met je!” Het aanschuifbuffet is ook een plek waar vriendschappen ontstaan. “Ik zag laatst een heer die bij ons geregeld aanschuift, bij de biljartclub. Hij had van tafelgenoten gehoord over de biljartclub en vond dat zo leuk, dat hij nu ook hier in de Schoof iedere week komt biljarten. Er ontstaan dus ook nieuwe vriendschappen!” Trots “Eigenlijk gaan we iedere keer weer trots naar huis”, gaat Dineke enthousiast verder. “We zeggen altijd weer na afloop: het is ons maar weer mooi gelukt om voor 40 mensen te koken en weer 40 mensen blij te maken. En dat ze blij naar huis gaan, laten ze ook echt merken. We krijgen vaak lieve woorden, een aanraking of zelfs een knuffel. Dan ga je echt trots naar huis. Ik wil dit dan ook zeker nog 10 jaar doen. Ik ben dan wel niet zo’n hele goeie kok, maar ik vind het heel leuk en vooral dankbaar vrijwilligerswerk.” Schuif ook aan! Ook mee-eten met het aanschuifbuffet? Meld je aan bij De Schoof via [email protected] óf via 0228-581876. De kosten zijn 12,50 euro. Het aanschuifbuffet is iedere woensdagavond van 17.00 – 19.00 uur, behalve in de zomervakantie. De vrijwilligers met Dineke in het midden onderaan.

Donderdag 12 september zullen jongeren op de route tussen Den Haag Centraal en het Tweede Kamergebouw complimentenkaarten uitdelen aan parlementsleden, politici en voorbijgangers. Zij vertellen over hun positieve ervaring met MDT (Maatschappelijke Diensttijd). De jongeren zijn herkenbaar aan hartjesballonnen en maken duidelijk dat MDT het hart van de samenleving is. Het Hoofdlijnenakkoord voorziet in afschaffing van MDT. Dat moet niet gebeuren, aldus deze jongeren. Want: · MDT pakt polarisatie aan . 95% van de deelnemende jongeren zegt na afloop het belangrijk te vinden iets te doen voor een ander; · MDT draagt bij aan bestaanszekerheid . 48% van de lopende MDT-projecten richt zich op jongeren met minder kansen; · MDT zorgt voor talentontwikkeling en verbinding met tekortsectoren . 78% van de MDT-projecten zijn actief in de sector zorg en welzijn. MDT is bottom-up opgezet, met de stem van jongeren centraal. In Hoorn hebben 142 jongeren meegedaan aan MDT, in heel Nederland 150.000. Met 7 jaar achter de rug en 2.000 samenwerkingspartners is MDT gegroeid tot het hart van de Nederlandse samenleving. " MDT is een van de meest succesvolle overheidsprogramma's sinds de Tweede Wereldoorlog. Door die 200 miljoen euro te schrappen, verliezen we uiteindelijk miljarden aan bijvoorbeeld uitkeringen en dure (geestelijke) gezondheidszorg. Volgens mij is dit het domste besluit uit het hoofdlijnenakkoord ." - Erik Gerritsen, voorzitter directieraad van woningcorporatie Ymere en voormalig secretaris-generaal Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. “Ik heb nieuwe talenten ontdekt, ben gegroeid als persoon en dankzij MDT heb ik nu een vaste baan!”  - Vera, MDT-deelnemer. “ Ik doe MDT in mijn tussenjaar. Zo kan ik alvast ervaring opdoen voor mijn vervolgopleiding.” – Loekie, MDT-deelnemer. “ Ik ben echt heel blij dat ik MDT gedaan heb, ik zou het iedereen aanraden. Zeker als je net als ik nog niet weet wat je wilt worden, of jezelf wilt ontwikkelen. Ik ben een stuk zelfverzekerder geworden en kijk terug op een superleuke en waardevolle ervaring.”- Eva, MDT-deelnemer. De jongeren overhandigen aan de Tweede Kamer een manifest, opgesteld door de Nationale Jeugdraad, waarin zij het belang van MDT verder onderstrepen.

Stel je nou voor dat je niet meer kunt lopen. Geen stap meer, omdat je benen niet meewerken. Wat dan? Het leven van Jeanette Huizen staat van het ene op het andere moment stil, ze kan niks meer zelf en heeft overal hulp bij nodig. Eens per week komt vrijwilliger Demi, die zorgt voor een vrolijk moment in de ‘dikke ellende’, zoals Jeanette het noemt. Op de terugweg van de supermarkt naar huis zakte Jeanette in elkaar. Haar benen hadden geen kracht meer, ze kon geen stap meer zetten. “Gelukkig liep ik met mijn rollator, daar ben ik op gaan zitten”, vertelt ze. “Ik kon niet meer lopen. Zittend op mijn rollator ben ik thuisgekomen. En daarna is het nog een paar keer gebeurd. Vreemde mensen moesten me overeind helpen, dat is een akelige ervaring.” Kant-en-klaar Jeanette gaat ziekenhuis in, ziekenhuis uit, maar de oorzaak is nog onbekend. Terwijl haar artsen alle mogelijke moeite doen om uit te zoeken wat er aan de hand is, schakelt Jeanette praktische hulp in. “Ik woon alleen, ik moet het zelf regelen. Dus ik heb huishoudelijke hulp geregeld, laat kant-en-klaarmaaltijden bezorgen, de buren helpen me als ze kunnen en ik heb een ergotherapeut ingeschakeld. En ik heb Vrijwilligerspunt gebeld, omdat ik graag met een vrijwilliger wilde afspreken om bijvoorbeeld de boodschappen samen te doen.” Zo simpel kan het zijn Demi kwam bij Jeanette. Vanaf moment één was dat een gouden combinatie. “We spreken elke week af. Dan gaan we naar het winkelcentrum. Lekker een visje halen bij de visboer. Zo simpel kan het zijn.” Zo’n rondje door het winkelcentrum maakt voor Jeanette een groot verschil. “Je kunt je niet voorstellen hoe belangrijk het is om wat leuks te doen, zomaar. Het is voor mij even een ontsnapping uit die dikke ellende die mijn leven op dit moment is.” Jeanette is een optimistisch type, maar het valt niet mee om positief te blijven in deze onzekerheid. “Ik kom dingen tegen die ik nooit zou hebben verwacht. Want doordat ik nu in een rolstoel zit, ben ik voor alles van andere mensen afhankelijk. De huishoudelijke hulp is nu op vakantie, ik probeer thuis wat schoon te maken, maar dat lukt echt niet.” Gezocht: nieuwe Demi Elke week spreekt Jeanette met Demi af, ze kijkt er de hele week naar uit. Maar: Demi stopt met het vrijwilligerswerk. “Ze is aan het solliciteren naar een baan. Als ze betaald werk heeft, is er geen tijd meer.” Dat is heel jammer. “Ik kan gelukkig nog steeds genieten van kleine dingen, zoals mijn breiwerk, visite van de buurkat en de vogels in de tuin. En van de bezoekjes van Demi, want die uitstapjes maken een groot verschil. Dus ik hoop dat we snel een nieuwe vrijwilliger vinden, die net zo gezellig is als Demi.”

Hoorn, 6 september 2024 - In de regio West-Friesland hebben één op de acht volwassenen moeite met lezen en schrijven en/of het gebruik van computers, telefoons en tablets. Dit maakt het lastig om informatie over ziekte en gezondheid te vinden, te begrijpen en toe te passen. Daardoor kan niet iedereen altijd goed voor de eigen gezondheid zorgen. Om die reden hebben het Dijklander Ziekenhuis en Taalhuis Westfriesland de handen ineengeslagen om samen deze mensen zo goed mogelijk te helpen om informatie te vinden en begrijpen. De nationale Week van lezen en schrijven, van 8 tot en met 15 september aanstaande vormt het startschot. Elke dag wel iemand die de informatie niet snapt Wie medische informatie niet goed begrijpt of formulieren verkeerd invult, kan steeds verder in de problemen raken. De soms complexe medische informatie maakt het voor laaggeletterden moeilijk om zich te houden aan afspraken, leefregels en bijvoorbeeld medicatiegebruik met alle gevolgen van dien. Ilse de Vries, programmamanager continu verbeteren: “Laaggeletterdheid leidt op diverse plekken in de zorg tot problemen. In de regio West-Friesland is maar liefst 18% (van 16 jaar en ouder) van de bevolking laaggeletterd. Dat betekent dat iedere zorgverlener van het Dijklander Ziekenhuis elke dag wel iemand ziet die de informatie waarschijnlijk onvoldoende tot zich kan nemen, of niet na kan lezen of de uitleg niet snapt. Omdat veel mensen zich schamen voor laaggeletterdheid, is dat niet altijd meteen duidelijk. En dat leidt regelmatig tot problemen zoals een patiënt die te laat of niet op een afspraak verschijnt, die formulieren niet invult of medicijnen niet inneemt zoals is voorschreven.” Nancy Ronosetiko, c oördinator Taalhuis Westfriesland: “We gaan deze samenwerking aan om bewustwording op het thema Laaggeletterdheid te creëren bij medewerkers van het ziekenhuis. Wij gaan samen aan de slag, onder meer door workshops aan te bieden en informatie uit te wisselen. Door bewustwording, signaleren en doorverwijzing van en door medewerkers kunnen we samen ervoor zorgen dat patiënten, die moeite hebben met lezen en schrijven, zo goed mogelijk geholpen worden.” Het Dijklander Ziekenhuis werkt naast Taalhuis Westfriesland ook samen met het NL Plein van Bibliotheek Waterland en heeft contacten bij de Stichting Lezen en Schrijven en Expertisecentrum Pharos. De samenwerking moet leiden tot betere zorg voor laaggeletterde patiënten. Op de foto: Een taalambassadeur van Taalhuis Westfriesland bezocht begin augustus op verzoek van het Dijklander Ziekenhuis de locatie in Hoorn om eens van hem te horen of onze bewegwijzering voor hem voldoende duidelijk is. Hieruit kwamen enkele verbeterpunten die inmiddels worden opgepakt.

Hoe word je een goede vrijwilligerscoördinator? En hoe schrijf je een projectplan dat scoort? Hoe werf je nieuwe vrijwilligers voor jouw organisaties? Dat kunnen vrijwilligers allemaal leren bij het Vrijwilligerspunt Westfriesland. Dat biedt gratis opleidingen, workshops en cursussen aan voor vrijwilligers. Op deze website staat het volledige aanbod, maar we noemen vast een paar hoogtepunten. Tot de herfstvakantie zijn er nog diverse interessante trainingen bij te wonen. Georganiseerd door Vrijwilligerspunt zelf, of door partners. Het aanbod is divers en deelname aan cursussen, trainingen en workshops van Vrijwilligerspunt zelf zijn helemaal gratis. De bijeenkomsten worden allemaal gehouden aan de Maelsonstraat 12 in Hoorn. Vrijwilligerscoördinator worden Donderdag 12 september is de eerste bijeenkomst de driedaagse training ‘Vrijwilligerscoördinator’, de andere twee bijeenkomsten zijn op donderdag 19 en donderdag 26 september. In drie avonden leren deelnemers wat het takenpakket van een vrijwilligerscoördinator kan zijn, hoe zo’n coördinator optimaal wordt ingezet en wat vrijwilligersbeleid is. Een interessante training voor vrijwilligers die bij hun organisatie een volgende stap willen zetten. Lees hier meer . Projectplan schrijven Heb je een goed idee voor jouw vrijwilligersorganisatie? Als je daar subsidie of fondsen voor wilt verzamelen, heb je vaak een projectplan nodig. Hoe je zo’n plan schrijft, leer je tijdens de themabijeenkomst ‘Hoe schrijf je een goed projectplan’, die wordt gehouden op dinsdag 17 september van 19.00 tot 21.30 uur. Deelnemers leren hun doelen SMART te formuleren en een sluitende begroting op te stellen. Lees hier meer Geldzorgen aankaarten Steeds meer mensen komen financieel in de knel. En ze zoeken daar vaak te laat hulp bij. Omdat vrijwilligers bij veel mensen over de vloer komen, kunnen zij financiële problemen signaleren en bespreekbaar maken. De cursus ‘Signaleren en aankaarten van geldzorgen’, die wordt gegeven op dinsdagavond 24 september door SchuldHulpMaatje, geeft handvatten om dat op de juiste manier te doen. Je leert ook hoe je mensen kunt doorverwijzen naar de juiste hulp. Praten over geld kan lastig voelen, maar SchuldHulpMaatjes weten uit ervaring dat het mensen die krap zitten, erg kan opluchten. Lees hier meer Inspiratie voor de zorg En wil je weten hoe jouw organisatie kan bijdragen aan de lokale zorg, volg dan de informatiesessie Lokaal Samenspel op donderdag 10 oktober. Twee experts vertellen over het belang van de sociale basis en een goede samenwerking tussen zorg en informele zorg. Ze laten twee inspirerende voorbeelden zien van samenwerkingsverbanden in het sociaal domein. Lees hier meer Vrijwilligers werven Veel vrijwilligersorganisaties vragen zich af: waar halen we nieuwe vrijwilligers vandaan? Daar geeft de workshop ‘Het nieuwe werven’ antwoord op. Als organisatie ga je uitzoeken waarom vrijwilligers uitgerekend bij jullie aansluiten. Dat inzicht pas je toe bij het werven van nieuwe vrijwilligers. De bijeenkomst wordt gehouden op dinsdagavond 22 oktober van 19.00 tot 21.30 uur. Lees hier meer Meer weten? Kijk hier voor het totale aanbod! Hier kun je ook inschrijven voor de workshops. Bellen kan ook: 0229-216499.

Heeft jouw maatschappelijke organisatie hulpvragen waarvoor binnen de organisatie de expertise, materialen, middelen of mankracht ontbreekt? Doe dan 17 oktober mee met de feestelijke 15e editie van de Westfriese Beursvloer in Schouwburg Het Park! De Westfriese Beursvloer is dé ontmoetingsplek voor non-profit organisaties en maatschappelijk betrokken bedrijven uit West-Friesland. Er wordt een uur lang gehandeld mét gesloten beurzen. Organisaties en bedrijven gaan actief handelen in kennis en kunde, materialen en middelen, klussen en mensen voor mensen. De Westfriese Beursvloer is een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met de Westfriese Uitdaging. De Westfriese Beursvloer is een uitgesproken gelegenheid voor bedrijven en organisaties om met elkaar in contact te komen. Organisaties hebben vaak vragen waarvoor binnen de eigen organisatie de expertise, materialen of mankracht ontbreekt. Denk aan ontwerp van een flyer, juridisch advies, meubilair, een locatie voor een vrijwilligersevent, of een kleine verbouwing. Bedrijven kunnen hierop inspelen door vanuit hun bedrijfsvoering de organisatie te ondersteunen. Dit allemaal voor een leuke maatschappelijke, tegenprestatie van de organisatie. Op zoek naar de match Na de gongslag gaan ondernemers en vrijwilligers van de organisaties uit de regio tegelijkertijd de vloer op met hun vraag en aanbod. Het handelen kan beginnen! Beide partijen proberen binnen een uur een zo goed mogelijke match te vinden. Is die er, dan wordt deze officieel vastgelegd. In de afgelopen 14 edities zijn bij elkaar al zo’n 2.000 matches gesloten. Leviaan was vorig jaar een van de organisaties die voor het eerst meedeed, en met succes! “We wilden graag wat meer bekendheid voor onze stichting met een artikel van Rodi. En die match lukte vrij snel. Super.” Ook onverwachte matches ontstonden. Lisette: “Zo kwam ik in gesprek met iemand van Scootmobiel4all en voordat ik het wist, matchte we een scootmobiel in bruikleen. Sowieso is het heel waardevol veel in gesprek te gaan. Zowel met de bedrijven als met andere organisaties. Het brengt je op ideeën en je kunt vaak meer voor elkaar betekenen dan dat je denkt.” Meer informatie en aanmelden kan via deze link.

Door Maatschappelijke Diensttijd veranderde Romy Soepboer niet alleen van studie. Ze veranderde ook naar een meer zelfverzekerde en sociale jongedame. “Ik praat nu veel makkelijker met mensen, dat durfde ik vroeger echt niet. Ik sta steviger in mijn schoenen.” “Het ging niet zo goed met mij en mijn thuissituatie”, vertelt Romy. “Ik was heel onzeker, vrienden had ik niet en thuis was ik liever niet. Ik bleef daarom vaak langer op school hangen. Dat merkten ze op school ook en mijn mentor raadde me vrijwilligerswerk aan en verwees me door naar Vrijwilligerspunt. Daar kwam ik in gesprek met Fleur van Maatschappelijke Diensttijd en ik dacht gelijk: dat is wat voor mij.” Fleur legde Romy uit dat ze met Maatschappelijke Diensttijd (MDT), totaal 80 uur vrijwilligerswerk gaat doen en met trainingen en bijeenkomsten met andere MDT’ers werkt aan haar eigen ontwikkeling. “Ik voelde me best alleen en vond het leuk dat ik nieuwe mensen kon leren kennen via MDT. Daarnaast was ik ook niet meer zo zeker of ik wel rechten wilde gaan studeren, of toch iets socialer zoals het onderwijs. MDT is een goede manier om daar achter te komen.” Romy vertelde dat ze het leuk vindt om met taal bezig te zijn. Fleur adviseerde haar om taalvrijwilliger te worden. “Ik kreeg een training van Taalhuis Westfriesland en vond het gelijk leuk. Ik was 16 toen ik als taalvrijwilliger startte. Ik vond mezelf wel nog te jong om met ouderen te werken. Daar kwam ik achter toen ik werd gekoppeld aan een Chinese vrouw. Zij was veel ouder dan ik en ik wist niet goed hoe ik daarmee om moest gaan. Gelukkig vond de vrouw het leeftijdsverschil ook te groot en Vrijwilligerspunt zocht voor mij een betere match. Uiteindelijk kwam ik bij mij op school, het Horizon College, terecht in de klas om leerlingen van 15 tot 19 jaar tijdens de lessen te helpen met hun opdrachten. Het zijn leerlingen die nieuw zijn in Nederland en nog extra ondersteuning kunnen gebruiken bij de Nederlandse taal. Ik voelde me gelijk op mijn plek. Ik begrijp ook goed waar ze vandaan komen. Ook zij voelen zich vaak eenzaam en onzeker. Door de dingen die zij hebben meegemaakt, maar ook doordat ze nog niet goed genoeg de Nederlandse taal beheersen. Door hen te helpen, krijg ik zelf meer zelfvertrouwen. Je ziet ze groeien en ze zeggen ook vaak hoe blij en dankbaar ze zijn dat ik ze help.” Hoewel Romy inmiddels haar MDT heeft afgerond, is ze nog steeds als taalvrijwilliger actief. “Ik ben begin dit jaar gestopt met mijn studie Business Services. Door MDT weet ik het zeker: ik wil het onderwijs in. Volgend schooljaar begin ik met de studie Onderwijsassistent. Tot die tijd ben ik nog steeds in de klas te vinden en in de zomervakantie wil ik me ook inzetten als taalvrijwilliger. Ik heb mijn sociale kring echt uitgebreid. Er zijn vriendschappen ontstaan en in de pauzes heb ik het met de leerlingen die ik help gezellig. Ik vind het leuk om meer over hun cultuur te leren en zij over onze cultuur. Ik kan zelfs al een paar woorden Arabisch. Als ik volgend jaar weer ga studeren, zal ik minder tijd hebben voor vrijwilligerswerk, maar als het lukt, wil ik taalvrijwilliger blijven. Bijvoorbeeld als voorlezer voor jongere kinderen. Dat past goed bij mijn opleiding en lijkt me heel leuk.” Haar vrijwilligerswerk als taalvrijwilliger, heeft haar veel zekerder gemaakt. Romy: “Ik was heel onzeker over wat ik kon. Ik kreeg wel vaak genoeg te horen dat ik het goed deed, maar ik geloofde het gewoon niet, zo onzeker was ik over mezelf. Door de trainingen die in het MDT-traject worden aangeboden, zoals het stellen van doelen en presentatievaardigheden, ben ik steeds meer gaan geloven in mezelf. Ik leerde ook om mijn grenzen aan te geven. Ik wil iedereen graag helpen, maar ik kan er niet voor iedereen zijn. Ik durf nu eerder ‘nee’ te zeggen. Ik durf nu ook sneller met anderen het gesprek aan te gaan, zowel op school als daarbuiten. Dat heeft MDT mij gebracht. En dat vertel ik ook graag aan andere jongeren. Veel jongeren vinden het leuk om te horen hoe enthousiast ik erover ben. Maar zelf willen ze het dan toch vaak niet doen, omdat het vrijwillig is. Ik zeg dan dat ik er veel meer aan heb overgehouden dan geld. Geld is belangrijk, maar de ervaring die ik eruit heb gehaald, vind ik veel belangrijker!” MDT ook iets voor jou? Lees hier meer. Wil je taalvrijwilliger worden of daar meer over weten? Klik hier .

Durf jij te vragen aan mensen of ze nog rond kunnen komen? Zelfs als je bijvoorbeeld ziet dat de koelkast leeg is, of dat spullen in huis aan vervanging toe zijn? Dat kan best moeilijk zijn, weten de experts van SchuldHulpMaatje. Daarom geven ze op dinsdag 24 september bij Vrijwilligerspunt Westfriesland een workshop ‘Signaleren en aankaarten van geldzorgen’, speciaal voor vrijwilligers. Schuldhulpmaatjes zijn vrijwilligers die orde brengen in financiële chaos. Ze worden door mensen gevraagd om hulp, als het overzicht op geldzaken kwijt is en problemen dreigen te ontstaan, vertelt Ilse de Bruin, coördinator SchuldHulpMaatje West-Friesland. “Zo’n veertig vrijwilligers helpen in heel West-Friesland mensen die door de bomen het bos niet meer zien. We ondersteunen de gemeenten in West-Friesland met hulpvragen in financiële administratie en soms melden mensen zichzelf aan, via de website bijvoorbeeld.” Vijf jaar doorlopen Gemiddeld loopt iemand vijf jaar door met geldzorgen, weet Ilse. De schaamte om hulp te vragen is groot. “We merken dat mensen het moeilijk vinden om toe te geven dat ze de grip kwijt zijn op hun administratie. Maar door de problemen te negeren, worden ze doorgaans groter. Steeds meer mensen komen maar moeilijk rond, merken wij in ons werk. De dagelijkse boodschappen zijn duur en andere kosten, zoals verzekeringen, stijgen ook. Ook tweeverdieners en jongeren kunnen soms hun inkomsten en uitgaven niet overzien. De groep is dus breder dan je misschien zou denken.” Begin het gesprek Vrijwilligers komen bij veel mensen over de vloer. Om te helpen bij een klusje of de boodschappen, de hond uit te laten, voor te lezen aan de kinderen of de groene bak aan de weg te zetten… noem maar op. Misschien signaleer je als vrijwilliger dat het budget in een gezin erg krap is. “Red je het een beetje? Dat is een goede manier om het gesprek over geld te beginnen”, vertelt Ilse. “En ben ervan bewust dat het soms makkelijker is om met een buitenstaander te praten dan bijvoorbeeld met familie. Mensen willen misschien graag hun verhaal kwijt bij jou als vrijwilliger.” Doorverwijzen Natuurlijk hoeven vrijwilligers daarna niet zelf met de rekeningafschriften en de aanmaningen aan de slag. Juist doorverwijzen naar organisaties en andere vrijwilligers met kennis en ervaring is een goed idee. “Onze schuldhulpmaatjes krijgen een cursus. En het zijn mensen die het leuk vinden om een administratie op orde te brengen. Ze hebben allemaal wel wat met cijfertjes, zeg maar.” Die schuldhulpmaatjes weten vaak ook welke toeslagen en tegemoetkomingen mensen met een krap budget kunnen aanvragen. “Veel van die potjes zijn onbekend. Daarom is er een project ontwikkeld, de Potjescheck. Wij helpen mensen graag om te onderzoeken waar ze voor in aanmerking komen.” Doe mee met de workshop In de workshop ‘Signaleren en aankaarten van geldzorgen’ op dinsdag 24 september leren vrijwilligers hoe ze geldproblemen kunnen signaleren. Een lege koelkast is een teken, maar ook een stapel ongeopende post of kapotte meubels die maar niet worden vervangen, kunnen betekenen dat het financieel heel krap is. De workshop, georganiseerd door SchuldHulpMaatje, geeft praktische handvatten om dat bespreekbaar te maken. Ilse: “Geldzorgen geven veel stress. Veel mensen die wij helpen, zeggen dat het aanpakken van de problemen voelt als een opluchting. Als je als vrijwilliger je hand uitsteekt en mensen naar de juiste hulp verwijst, kunnen grotere problemen worden voorkomen.” Meedoen aan de workshop? Schrijf je in via deze link .

Lokaal Samenspel is een programma van het Oranjefonds dat zich richt op het versterken van de samenwerking tussen welzijns- en vrijwilligersorganisaties, de lokale overheid en zorgaanbieders. Op 10 oktober houden MEE & de Wering, Stichting Netwerk en Vrijwilligerspunt Westfriesland een inspiratiebijeenkomst om de resultaten van Lokaal Samenspel te delen. Daarnaast vertellen diverse sprekers uit het werkveld over het belang van de sociale basis en een goede samenwerking tussen zorg en informele zorg. Iedereen die belangstelling heeft in dit onderwerp, is welkom om bij de bijeenkomst aanwezig te zijn. De drie betrokken partijen hebben met hun samenwerking als doel de inwoner effectiever en efficiënter te helpen. De samenwerking is op preventie gericht en dus op het voorkomen van problemen, waarmee je duurdere zorg kunt verminderen. De samenwerking vanuit Lokaal Samenspel is een succes. De vervolgstap is om andere relevante organisaties aan te laten haken. Tijdens de bijeenkomst worden de successen en twee inspirerende voorbeelden van samenwerkingsverbanden in het sociaal domein gedeeld. Sprekers Inspirerende sprekers delen hun kennis en ervaring. Antoinette Reerink vertelt in haar presentatie hoe een beter, meer gelijkwaardig samenspel tussen formele en informele zorg kan bijdragen aan meer kwaliteit van leven van kwetsbare mensen en hun naasten. Antoinette is senior-adviseur bij de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS) en (mede-)auteur van het advies met de titel: 'Anders leven en zorgen’. De tweede spreker is Julia Muller projectleider van het Netwerk Informele Zorg Utrecht (NIZU) en expert op thema samenwerking tussen formele en informele zorg vanuit het programma Samen Ouder Worden. Julia neemt de aanwezigen mee in de ervaringen van 10 jaar samenwerking in Utrecht, de do's en de dont's en het belang van een sterke samenwerking tussen informele zorg partijen, om zo goed samen te werken met de formele zorg. De laatste spreker is Monique van de Ven, manager van het Knooppunt Informele Zorg. Monique zal vertellen hoe het Knooppunt informele zorg is opgebouwd. Samen met de welzijn- en zorgpartners in de regio ondersteunen ze de inwoners met hun hulpvragen. Ze zijn de 'fysieke sociale kaart' voor zowel de inwoner als voor de professionals in het formele veld. Aanmelden De bijeenkomst vindt op 10 oktober plaats in het Van der Valk Hotel Hoorn van 14.00 uur (ontvangst) tot 17.00 uur (einde inspiratiebijeenkomst) en wordt afgesloten met een netwerkborrel (tot 18.00 uur). Aanmelden kan via [email protected] . Meer informatie over de bijeenkomst Lokaal Samenspel via Mariska Woudenberg, 0229-216499.

Als je al veertig jaar penningmeester bent van verschillende verenigingen, zoals Leo Smit, heb je allemaal ontwikkelingen meegemaakt: van kasboek naar computerprogramma en van een fietstas vol acceptgiro’s naar een paar muisklikken en klaar. “Maar nu is het tijd voor een nieuwe, jonge generatie om het stokje over te pakken.” Als tennisliefhebber meldde Leo Smit zich in 1978 aan voor de gloednieuwe tennisclub Westerkogge in Avenhorn. “Wij waren hier net komen wonen en dit leek me een goede manier om mensen in mijn nieuwe woonplaats te leren kennen. We speelden toen nog in een lege schuur. Later kwamen er eigen tennisbanen, de vereniging groeide.” Rekenen en narekenen Lezers die jonger zijn dan pakweg dertig zullen zich verbazen over wat Leo vertelt. Toen hij penningmeester werd in 1981, werd de volledige boekhouding bijgehouden op papier. Geen computer, alleen een rekenmachine en grote schriften, waar Leo alle inkomsten en uitgaven in bijhield. “Ik werkte met zogenaamde doorschrijfboekhoudingen. Dat betekende rekenen, rekenen en nog een keer narekenen, want alles moest precies uitkomen. Uren was ik ermee bezig.” Ook de ledenadministratie kwam op Leo’s bordje. “Ik vond op zolder nog een ouderwetse kaartenbak, zo hielden we toen de gegevens bij. Om de contributie te innen, stuurde ik elk jaar brieven uit naar de leden, met een acceptgiro erbij. Bij leden in De Goorn en Avenhorn stopte ik ze zelf in de brievenbus, dat was makkelijker en goedkoper.” Op de computer Toen hij halverwege jaren tachtig via zijn werk boekhoudprogramma’s op de computer leerde kennen, zag hij meteen wat voor verschil dat zou maken. Al snel ging Tennisclub Westerkogge ook over op de computer. Hoewel, die digitalisering bracht ook weer werk met zich mee. “Ik hou nu een administratie bij van onze leden voor de tennisbond, eentje voor onszelf en dan hebben we nog een computersysteem waarmee mensen toegang krijgen tot het tennispark en de kleedkamers, dat beheer ik ook.” Er komen steeds meer kleine klusjes bij de penningmeester terecht, merkt Leo. Het kost hem bijna geen tijd, want alle gegevens zitten toch in zijn computer. “Moet er iets verstuurd worden vanuit het bestuur, dan doe ik dat via de mail. En ik hou elke dag de mailboxen bij.” Nerveus voor de kascommissie De leukste klus als penningmeester vindt Leo het opstellen van de begroting. Een sluitende begroting, natuurlijk. “Dat is elk jaar weer even puzzelen. Ons ledenaantal loopt wat terug, de vereniging vergrijst, en we willen liefst de contributie houden zoals ‘ie nu is. Ook samenwerken met de kascommissie is leuk om te doen. In het begin was ik daar wat nerveus over, ze controleren toch wat je doet, maar daar ben ik nu wel overheen.” De klus als penningmeester bevalt hem zo goed, dat hij ook bij zijn biljartvereniging de boeken bijhoudt. En toen de locatie waar de biljartvereniging speelt nog iemand zocht voor de administratie, stak Leo zijn vinger op. “Ik vind administratieve klussen gewoon heel leuk om te doen”, zegt hij. “Hoe kan het efficiënter? Dat zoek ik uit. En ik probeer subsidies te regelen voor de verenigingen, zoals nu voor de biljartclub.” Nieuw bloed welkom Helaas kan Leo zelf niet meer op de tennisbaan staan: zijn leeftijd en twee nieuwe heupen maken dat onmogelijk. “Daarom ben ik gaan biljarten, dat kan nog wél.” Dus hij denkt nu dat het misschien tijd wordt voor een nieuwe penningmeester om het werk op de tennisvereniging van hem over te nemen. “Tijd voor nieuw bloed in de club. Natuurlijk ben ik beschikbaar om mijn opvolger te helpen waar dat maar kan. Want als penningmeester kom je altijd van die klusjes tegen waarvan je je afvraagt: hoe hebben we dat vorige jaren ook alweer gedaan? Ik heb wel eens geprobeerd vast te leggen wat ik als penningmeester allemaal doe en weet, maar daar was geen beginnen aan. Liever leg ik het persoonlijk uit.” Blijft hij dan wel lid van tennisclub Westerkogge, als hij én niet meer tennist, én geen penningmeester meer is? “Ik ben erelid. En dat is een lidmaatschap voor het leven.”

Is jouw vereniging, stichting of club op zoek naar meer vrijwilligers? Doe dan mee met een van de drie vrijwilligersmarkten die Vrijwilligerspunt Westfriesland dit najaar in opdracht van de gemeenten organiseert! De vrijwilligersmarkt is een geweldig platform om jouw organisatie te presenteren, vrijwilligers te werven én te netwerken met andere organisaties uit de regio. En, deelname is gratis! De eerste dit najaar is de Vrijwilligersmarkt Medemblik op zaterdag 28 september. De Vrijwilligersmarkt Medemblik vindt plaats in Dorpshuis De Nieuwe Haven in Abbekerk. Dan vindt ook het Kom erbij Festival plaats, dat georganiseerd wordt door de gemeente Medemblik. De tweede is de Vrijwilligersmarkt Koggenland die op zondag 6 oktober plaatsvindt in De Koggenhal in De Goorn. In en rondom de Koggenhal worden er dan ook diverse sportactiviteiten georganiseerd. En de laatste dit jaar is op zaterdag 12 oktober: de Vrijwilligersmarkt SED in de Westerkerk in Enkhuizen. Komt jouw organisatie uit Stede Broec, Enkhuizen of Drechterland, dan is dit dé plek waar je nieuwe vrijwilligers kunt vinden. Ontdekken en netwerken De vrijwilligersmarkten zijn voor potentiële vrijwilligers dé uitgelezen plek om op een laagdrempelige manier te ontdekken wat er voor diversiteit aan vrijwilligerswerk in hun gemeente wordt aangeboden. Waarom als organisatie meedoen met de Vrijwilligersmarkt? Allereerst omdat je zo je organisatie in de schijnwerpers kunt zetten. Daarnaast is de kans heel groot dat je naar huis gaat met een of meerdere nieuwe vrijwilligers! Zo liet het Oorlogsmuseum na deelname weten: “We zijn super enthousiast: we hebben maar liefst dertien namen mogen noteren van mensen die binnenkort een dagje komen meelopen. Voor ons kan deze markt echt niet meer stuk!” Ook de Omring was enthousiast: “We doen al jaren mee met de Vrijwilligersmarkt, maar ik weet niet wat me overkomt: zoveel vrijwilligers hebben we nog nooit geworven!” Maar naast het vinden van vrijwilligers bieden de markten ook de mogelijkheid om te netwerken met andere organisaties. En, deelname is gratis. Alle reden dus om mee te doen! Meer informatie vind je op www.vrijwilligerspunt.com/vrijwilligersmarkt-medemblik , www.vrijwilligerspunt.com/vrijwilligersmarkt-Koggenland en www.vrijwilligerspunt.com/vrijwilligersmarkt-SED Meld je aan via [email protected] o.v.v. de vrijwilligersmarkt waaraan je wilt deelnemen.

Haar moeder hield van lezen, haar zussen houden van lezen en zelf is ze ook gek op lezen. Vrijwilligerswerk als voorlezer in het project SamenVoorlezen leek Mieke van Engen dan ook perfect. En het feit dat ze chronisch ziek is, blijkt geen enkel probleem voor het gezin van de 5-jarige Krystina. Ze houdt van boeken, van lezen en ook van voorlezen. En zoals ze erover praat, merk je meteen: ze kan het ook gewoon goed. Dus vrijwilligerswerk als voorlezer past perfect bij Mieke van Engen uit Westwoud. Toch had ze vooraf haar bedenkingen. “Ik ben chronisch ziek, dus ik zocht een gezin in de buurt. Dan kan ik er misschien met mijn scootmobiel wel komen. En lang rechtop zitten lukt me niet. Gelukkig was dat allemaal geen probleem voor het Poolse gezin waar ik via het project SamenVoorlezen aan werd voorgesteld.” Verstopt achter de bank De eerste kennismaking met de ouders van Krystina was hartverwarmend. “Natuurlijk verstopte dat kleine meisje zich achter de bank. Ze is nog maar vijf! Dus ik zei: waar is Krystina, ik zie haar helemaal niet! Toen was het ijs gebroken. En haar ouders waren heel blij dat er iemand kwam om te helpen met de taal.” Het eerste boekje dat Mieke meenam, was toch een beetje te makkelijk voor Krystina. Gauw op zoek naar andere boeken. Waar vind je die? Taalhuis heeft een boekenkast vol met boekjes die de voorlezers mogen gebruiken, maar Mieke keek ook even dichterbij. “Ik heb in een Facebook-groep aan mijn buren gevraagd wie me kon helpen. Al snel kreeg ik een reactie van mensen met kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd. Ze waren meteen enthousiast: kom maar kijken in onze boekenkast, je kunt de boeken van ons lenen. Zij adviseerden de Gruffalo, en dat is nu onze favoriet. Wat een prachtig boek, zo’n leuk en grappig verhaal. De tekst is fijn om voor te lezen, op rijm, en de illustraties maken het nog leuker. Kijk, daar zit de muis weer met z’n nootje, zo griezelig ziet de Gruffalo eruit, zo bang is de slang. We hebben veel om het boek gelachen samen.” Welke taal is dit? Ook bij de kringloopwinkel en in de weggeefhoek op Facebook vond Mieke de mooiste kinderboeken. “De bibliotheek is voor mij een beetje lastig, maar dit werkt net zo goed. En deze boeken mag je gewoon houden! Ik heb inmiddels een flinke stapel in de kast van leuke voorleesboeken.” Krystina kletst er lekker op los met Mieke, haar taalontwikkeling gaat heel hard vooruit. “Tussen het voorlezen door deden we soms ook een kaartspelletje, ook een goede manier om taalvaardigheid te vergroten. Ik vond haar eigenlijk al best goed praten. Ze spreekt drie talen: Pools, Engels en Nederlands. Soms vroeg ze aan haar moeder: in welke taal moet ik dit zeggen? Ik heb bewondering voor zo’n klein grietje dat die talen allemaal leert. Dat is toch knap?” Over naar Groep 3 De leraren op de basisschool ontdekten het talentalent van Krystina ook. Na de zomer mag ze naar Groep 3, en dat was voordat het voorlezen begon nog maar de vraag. Krystina is heel blij en haar ouders ook. Die bedankten Mieke met een grote doos chocola en een mooie bos bloemen. “Haar ouders zijn sowieso lieve en warme mensen. Ik kan niet lang zitten, maar ik kon op hun bank lekker liggen. Wil je nog een paar kussens erbij, vroegen ze dan. Kon ik niet op mijn scootmobiel komen, dan boden ze aan om me op te halen en weer thuis te brengen. Andere dag beter? Geen probleem. Door flexibiliteit aan allebei de kanten, werd onze samenwerking een groot succes.” Mensen-mens Wat heeft het voorlezen Mieke zelf opgeleverd? “Iets betekenen voor iemand anders is heel bijzonder. Door mijn beperkingen kan ik niet meer zoveel doen voor andere mensen als ik zou willen, terwijl ik een echt mensen-mens ben. In dit gezin voelde ik me welkom en ik zag dat ik binnen mijn mogelijkheden een verschil heb kunnen maken. Ik kijk uit naar het volgende gezin waar ik kan voorlezen. Ik hoop dat het een kind van ongeveer dezelfde leeftijd is, dan kan ik mijn stapel boeken meenemen. En de Gruffalo ligt bovenop!”

De verhuizing kwam eraan, maar zelf alle lampen demonteren en in het nieuwe huis weer ophangen ging Ciska en haar dochter Sabrina echt niet lukken. Ze riepen hulp in via Hulp Dichtbij van Vrijwilligerspunt. En daar was Jan. “De klus was zo geklaard en het was bijzonder gezellig. Zelfs onze hond vond ‘m aardig, en zij is de makkelijkste niet.” Soms houden fysieke beperkingen in dat je klusjes die andere mensen bij wijze van spreken met een handje op hun rug doen, niet meer zelf kunt uitvoeren. Ciska kampt met COPD, ze heeft hartproblemen en haar benen laten haar soms in de steek. Tja, dan is een verhuizing een groot project, hoe blij je ook bent dat je kunt verhuizen. “Mijn moeder wees me op Vrijwilligerspunt”, vertelt Ciska. “Ik heb uitgelegd waar ik hulp bij kon gebruiken. Alle lampen in mijn huis moesten bijvoorbeeld worden losgeschroefd en in het nieuwe huis weer worden aangesloten. Dat kan ik zelf echt niet.” Blaffen naar mannen En daar was Jan. Hij kwam even kennismaken met Ciska en haar dochter Sabrina. Hij bekeek hoeveel werk het was en wist zelfs hond Cinna op haar gemak te stellen. “Als puppy heeft ze als zwerfhond in Portugal gewoond”, vertelt Sabrina. “Vooral mannen wantrouwt ze. Maar bij Jan was het snel goed. Hij gaf haar wat lekkers, ze heeft even geblaft en toen was ze rustig.” In een paar uur werden alle lampen door Jan vakkundig losgekoppeld en in het nieuwe huis weer opgehangen. Eén lampje lukte niet: in de slaapkamer was het zo’n warboel van snoeren, dat Ciska hem aanraadde om dat maar te laten zitten. “Ik zet daar gewoon schemerlampjes neer, veel leuker.” Klap op de vuurpijl: Jan zag in de gang de kapstok nog op de grond staan. “Die heeft hij ook nog even opgehangen. Geweldig!” Echt gezellig Moeder en dochter zitten inmiddels in hun nieuwe huis. Ze zijn blij met de hulp van Jan. “Het was ook gezellig, het is een aardige vent. We hebben echt lol gehad.” Jan moest in de zomer een operatie ondergaan, dus hij was even niet beschikbaar voor klusjes. Maar hij heeft z’n nummer bij de dames achtergelaten. “Als er nog wat is, bellen jullie maar, zei hij. Vriendelijk hè?” Ciska weet nog wel een klusje. De muren in het nieuwe huis moeten nog worden geschilderd. “Dat gaan we eerst zelf proberen, maar misschien lukt het niet. Ja, het moet wél netjes! Dus dan schakel ik weer hulp in. Misschien bel ik Jan, misschien vraag ik of Vrijwilligerspunt nog een keer iemand voor me kan vinden.” Op de foto: vlnr Sabrina en Ciska met hond Cinna

Komt jouw maatschappelijke organisatie uit de gemeente Medemblik of is daar actief en zoeken jullie vrijwilligers? Doe dan mee met de Vrijwilligersmarkt Medemblik! Op zaterdag 28 september van 13.30 – 16.30 uur organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Medemblik een vrijwilligersmarkt in Dorpshuis De Nieuwe Haven in Abbekerk. De vrijwilligersmarkt is onderdeel van het ‘Kom erbij Festival’ dat de gemeente organiseert in en om het Dorpshuis. De vrijwilligersmarkt is een geweldig platform om jouw organisatie te presenteren, vrijwilligers te werven én te netwerken met andere organisaties uit de regio. En, deelname is gratis! Ontdekken en netwerken De markt is voor potentiële vrijwilligers dé uitgelezen plek om op een laagdrempelige manier te ontdekken wat er voor diversiteit aan vrijwilligerswerk in de gemeente Medemblik en omgeving wordt aangeboden. Waarom als organisatie meedoen met de Vrijwilligersmarkt? Allereerst omdat je zo je organisatie in de schijnwerpers kunt zetten. Daarnaast is de kans heel groot dat je naar huis gaat met een of meerdere nieuwe vrijwilligers! Zo liet deelnemende organisatie Tourist Information Medemblik vorig jaar weten: “We doen voor de eerste keer mee, dus wisten niet wat we konden verwachten. Maar wat een succes! We hebben al zes potentiële vrijwilligers!” Ook de Omring was enthousiast: “We doen al jaren mee met de Vrijwilligersmarkt, maar ik weet niet wat me overkomt: zoveel vrijwilligers hebben we nog nooit geworven!” Uit de voorgaande edities is bovendien gebleken dat de markt voor de deelnemende organisaties een waardevolle gelegenheid is om andere organisaties te ontmoeten en tot mooie samenwerkingen te komen. Alle redenen dus om mee te doen! Kom erbij Festival Medemblik Tijdens het Kom erbij Festival zijn er volop activiteiten voor jong en oud. Een vrijwilligersmarkt is dus een geweldige aanvulling op dit festival dat in het teken staat van de Week tegen de eenzaamheid. Want, vrijwilligerswerk helpt om eenzaamheid tegen te gaan. Meedoen? Meld jouw organisatie dan z.s.m. aan want er is beperkte plek. Stuur een mail naar [email protected] o.v.v. ‘Vrijwilligersmarkt Medemblik’. Voor meer informatie kijk op deze pagina.

Ceylan Serpici liep Maatschappelijke Stage (MaS) op de kinderboerderij van Park de Woid in Lutjebroek. Ze had eigenlijk niet zo’n zin in stagelopen, maar nu is ze blij dat ze het gedaan heeft: “Ik werd gevraagd of ik na mijn stage wilde blijven als vrijwilliger. Ik ga nu om de zondag een paar uurtjes helpen en ik heb zelfs mijn broertje enthousiast gemaakt: we gaan nu samen!” Vrijwilligerspunt organiseerde in november op het Martinus College een stagemarkt waar zo’n twintig organisaties zich presenteerden. Net als haar klasgenootjes, ging Ceylan naar de stagemarkt om een stageplek te vinden. Ceylan: “Ik wist eigenlijk toen nog niet wat je allemaal kunt doen als vrijwilliger. Ik dacht dat het voornamelijk werken in een winkel was, zoals een kringloopwinkel en daar had ik eigenlijk helemaal niet zo’n zin in.” Park de Woid Op de stagemarkt kwam Ceylan erachter hoe divers vrijwilligerswerk is. “Op de stagemarkt stonden sportverenigingen, een museum, een zorginstelling en nog veel meer. Ik wist helemaal niet dat daar ook vrijwilligers actief zijn! Ik wist wel dat ik iets met kinderen of met dieren wilde doen, maar wat, geen idee. En toen kwam ik bij de kraam van Park de Woid terecht en ik was gelijk enthousiast. Hier zijn dieren! Precies wat ik leuk vind. En ze waren zo aardig! Ze vertelden enthousiast wat ik daar mocht doen en dat ze het super zouden vinden als ik bij hun stage kwam lopen. Ik wist het meteen: hier wil ik mijn MaS doen!” Band De eerste dag moest Ceylan nog even haar draai vinden. “Je weet nog niet goed wat je moet doen en wat je wel en niet mag doen, zoals de dieren aaien. Maar, dat mocht, natuurlijk! Echt leuk, want je bouwt zo ook een band op met de dieren. De konijnen bijvoorbeeld waren in het begin nog schuw, maar nadat ik een paar keer was geweest, kwamen ze zelfs al naar me toe als ze me hoorden en uiteindelijk aten ze uit m’n hand. En de geitjes, die zijn zo schattig! Ik mocht ze namen geven. En dat is extra bijzonder, omdat geen dier hier een naam had. Nou, nu loopt er dus een Mickey, Lizzy en Mia rond en sinds kort ook twee schapen met een naam: Vince en Vájen. Leuk he?! Ik doe van alles op de kinderboerderij. Ik maak hokken schoon, veeg, vul het hooi aan, geef de dieren te eten en raap kippeneieren. En dat samen met andere vrijwilligers en dat is heel gezellig. Je bent nooit alleen.” Blijven Na zo’n 30 uur stagegelopen te hebben, zat de MaS er voor Ceylan op. Park de Woid zag haar echter liever niet gaan. Ceylan: “Ze vroegen of ik om de zondag een paar uurtjes wilde komen helpen. Ik hoefde niet lang na te denken: ja superleuk! En het leuke is: m’n broertje van negen werd door mijn verhalen en de foto’s zo enthousiast dat hij vroeg of hij mee mocht. En nu gaan we samen!” Leerzaam Ceylan moedigt andere jongeren aan om ook vrijwilligerswerk te gaan doen. Ceylan: “Je kunt zelf kiezen wat je gaat doen en dus wat je leuk vindt. Je leert er ook veel van. Ik heb geleerd hoe je met dieren om moet gaan. We hebben een kat thuis, maar hoe je geitjes, konijnen, duiven en kippen moet verzorgen, wist ik niet. Je leert ook met andere mensen omgaan, want je hebt te maken met collega’s, maar ook met bezoekers van alle leeftijden.” Vrijwilligers onmisbaar “Ik heb ook geleerd hoe belangrijk vrijwilligerswerk is. Ik wist namelijk niet dat zoveel organisaties afhankelijk zijn van vrijwilligers. Als wij hier niet zijn, dan worden de dieren niet verzorgd. Maar ook als er geen vrijwilligers zijn bij de sportvereniging, dan kunnen we niet sporten, of als er geen vrijwilligers zijn in verzorgingstehuizen, dan kunnen er geen activiteiten worden georganiseerd voor de ouderen. Dat zie ik nu in. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat ik vrijwilligerswerk doe. Ik kan zo mensen en dieren helpen. Als ik straks ga studeren, denk ik niet dat ik nog doorga met mijn vrijwilligers werk, omdat ik waarschijnlijk dan te ver ben. Maar tot die tijd blijf ik hier helpen. Vind het veel te leuk en zo kan ik de geitjes zien opgroeien!”

Iedere dag achter de computer? Dat is niks voor Ninthe Lamers. Tijdens haar stage bij Vrijwilligerspunt Westfriesland doet ze regelmatig een vrijwillig klusje, zoals tuinieren of een potje Stratego. Leerlingen van de opleiding Sociaal Werk aan het Horizon College lopen veel stages, op allerlei uiteenlopende plekken. Ninthe werd gekoppeld aan Vrijwilligerspunt, op steenworp afstand van haar school. ‘Ik werk op kantoor met het team van Hulp Dichtbij. Ik pak hulpvragen op, schrijf vacatures en voer veel telefoongesprekken.’ Maar elke dag op kantoor, dat is niks voor Ninthe. Saai! Daarom ging ze zich al snel inzetten voor mensen die ze in de vacaturebank tegenkwam. ‘Een mevrouw zocht gezelschap om af en toe bordspelletjes te spelen’, vertelt ze. ‘En ik ben gek op spelletjes, ik ben hartstikke fanatiek! Twee keer ben ik bij haar op bezoek geweest. Ze heeft een kast vol met allerlei spelletjes, daar hebben we wat spellen uitgekozen en lekker een paar uur Stratego en Zeeslag gespeeld. Binnenkort spreken we weer af.’ Zere schouder Hoe maak je de hele tuin onkruidvrij, als je schouder zeer doent Ninthe ging aan de slag. ‘Ik las de vacature van een mevrouw die een schouderoperatie heeft gehad. Ik dacht meteen: dat is zielig, dan kun je helemaal niks! Ze zocht hulp om haar tuin op te knappen, dus dat heb ik een dag gedaan.’ Het was flink zweten voor Ninthe, want het was een warme dag, maar het is haar gelukt: de tuin ziet er piekfijn uit. ‘Werken in de tuin heb ik thuis wel geleerd, het was leuk om te doen. En fijn dat ik iemand kan helpen met mijn werk.’ Nieuwe computer Alles bij elkaar is de stage bij Vrijwilligerspunt een groot succes. Ninthe merkt dat haar computerskills vooruit zijn gegaan. ‘Ik heb helemaal niks met computers, maar ik heb het de afgelopen weken goed geleerd. Inmiddels lukt het heel goed. Ik weet niet precies wat er gaat gebeuren als ik met een andere computer moet werken, maar met deze computer gaat het echt goed.’ Maar ze is vooral blij dat ze de afgelopen maanden veel nieuwe mensen heeft leren kennen. ‘Ik stap niet zo makkelijk op mensen af om een praatje te maken’, zegt Ninthe. ‘Dan ben ik bang dat mensen dat raar vinden. Maar op deze stage heb ik met veel verschillende mensen gepraat. Daar heb ik veel aan tijdens mijn opleiding, bij mijn volgende stage en straks in mijn werk. Ik ben blij dat ik over die drempel ben gestapt.’

Zoals je als burger met DigiD kunt inloggen bij de overheid, zo kun je als maatschappelijke organisatie dat doen met eHerkenning. Hiermee kun je als stichting, vereniging of club veilig vertrouwelijke gegevens uitwisselen met diverse (overheids)dienstverleners. EHerkenning vraag je aan via één van de gecertificeerde leveranciers. Kan jouw organisatie daar hulp bij gebruiken? Vrijwilligerspunt Westfriesland helpt bij de aanvraag en hoe je vervolgens eHerkenning gebruikt. Met eHerkenning kun je jouw organisatie veilig online identificeren en kun je bij diverse dienstverleners inloggen. Niet alleen bij de gemeente voor je subsidieaanvraag of -verantwoording, maar ook bij bijvoorbeeld de belastingdienst, het UWV en private organisaties zoals verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen. De adviseurs van Vrijwilligerspunt helpen EH2+, EH3 en EH4 zijn de betrouwbaarheidsniveaus die beschikbaar zijn. Hoe hoger het betrouwbaarheidsniveau, hoe veiliger de toegang is tot je gegevens. Maar, welk betrouwbaarheidsniveau moet je nou voor jouw organisatie aanvragen? Hoe werkt het inloggen om je subsidie aan te kunnen vragen? Kun je hulp gebruiken bij het aanvragen van de juiste eHerkenning? Dan kun je rekenen op de adviseurs van Vrijwilligerspunt. Naast het helpen bij de eHerkenning, kunnen de adviseurs ook helpen bij het maken van een projectplan en begroting. Daarnaast zijn zij op de hoogte van de subsidiemogelijkheden. Neem contact op via [email protected] of bel 0229-216499.

Waar kunnen vrouwen op een ontspannen manier Nederlands leren, terwijl ze ook werken aan hun sociale contacten? Terwijl ondertussen het ene na het andere prachtige borduurwerk onder hun handen ontstaat? Bij About A Jacket, het borduuratelier aan het Dampten, werken elke week bijna 45 vrouwen aan gezamenlijke borduurprojecten. Bijna bij toeval ontdekte initiatiefnemer Marilou Evelo de verbindende kracht van naald en draad. Op de eerste borduurdagen zag Marilou Evelo het gebeuren: deelnemers kwamen binnen en er was direct een connectie. ‘De vrouwen begrijpen elkaar zonder een woord te zeggen’, zegt ze. ‘Ze spreken niet dezelfde taal, maar ze herkennen elkaars verhaal. Dat is de kracht van About A Jacket; het haalt vrouwen uit hun isolement.’ Nu is het borduuratelier vier dagen per week open. Elke dag schuiven acht tot twaalf vrouwen aan de grote tafels om verder te gaan met hun borduurwerk, soms zelfs meer. ‘We werken aan gezamenlijke projecten, bijvoorbeeld de speciale geborduurde jasjes die we elk jaar voor Vrouwendag maken. Afgelopen jaar hebben we een jasje gemaakt voor Adelheid Roosen, dat ze op vrouwendag feestelijk in ontvangst heeft genomen.’ Borduren is het middel Het borduuravontuur van Maryloe begon jaren geleden, toen ze als mode-ontwerper contact had met kledingateliers in Zuid-Amerika. Het plan was om daar een samenwerking op te zetten met een borduuratelier om geborduurde jasjes te maken. ‘Samenwerken met mensen aan de andere kant van de wereld was lastiger dan ik dacht. Daarom heb ik een borduuratelier opgezet in Nederland. Op zoek naar mensen die kunnen borduren, dacht ik aan nieuwkomers. Mijn idee was een bedrijf waar iedereen wat aan had: de mensen die de producten kopen, en de mensen die ze maken. Zo is About A Jacket begonnen. Het bleek onmogelijk om er een winstgevend bedrijf van te maken, maar ik merkte het positieve effect van samen borduren bij de deelnemers. Borduren is niet het doel, het is het middel.’ Eerst rijgsteken, en dan verder Via WerkSaam Westfriesland, taalschool Edinova, NewBees, of als introducée komen de deelnemers bij About A Jacket terecht. Met behoud van uitkering kunnen de vrouwen aan de slag. ‘Hoe heet je? Waar kom je vandaan? Kun je borduren? Uitgebreider is de intake niet. En zelfs als vrouwen ‘nee’ antwoorden op de laatste vraag, kunnen ze meedoen. Dan beginnen we bij de rijgsteken en vanaf dat punt leer je het vanzelf. We gaan gewoon beginnen.’ Inmiddels werken in het atelier vrouwen uit conflictgebieden in Oost-Afrika en (centraal) Azië. Vrijwilligers houden de gesprekken op gang, zodat de deelnemers tijdens het werken hun beheersing van het Nederlands kunnen verbeteren. Want tijdens het borduren wordt er volop gekletst en gelachen. ‘Hier werken alleen vrouwen. Daardoor is het borduuratelier een veilige plek voor iedereen. We hebben ook wel eens nagedacht om ook mannen te laten meewerken, maar dat pakt niet goed uit. De vrouwen die hier komen voelen zich dan niet op hun gemak en de dynamiek in de groep verandert direct. Jammer, want voor de emancipatie zou het ook goed zijn als mannen zich kunnen aansluiten. Emancipatie is geen vrouwenzaak, ook mannen moeten emanciperen.’ Jasje voor Agatha Onlangs kreeg About A Jacket een prachtig cadeau van Abovo. Via de Westfriese Beursvloer, dat jaarlijks georganiseerd wordt door Vrijwilligerspunt, kwam Abovo in contact met het borduuratelier. Het mediabureau maakte een kunstwerk, waarbij een geborduurd jasje werd gefotoshopt op een antiek portret van Agatha van Foreest. ‘We hebben speciaal voor haar een jasje gemaakt. Ze was de dochter van regent Nanning van Foreest, een machtige man in West-Friesland in de achttiende eeuw. Toen haar echtgenoot overleed, dongen veel mannen uit de regio naar haar hand. Maar de schatrijke Agatha koos voor een huwelijk uit liefde met de tuinman, die van aanzienlijk lagere stand was dan zijzelf en ook nog eens jaren jonger. Ze verhuisden, samen met haar kinderen, naar de Beemster. Voor haar maakten we een jasje met een speciale scheurtechniek, om te laten zien dat Agatha uit haar keurslijf is gebroken. De linnen mouwen verwijzen naar de eenvoudige afkomst van Jan, haar tweede man. We hebben er bloemen en tortelduifjes op geborduurd als symbool voor hun liefde.’ Dankzij Carolien Vloeijberghs van Abovo draagt Agatha het jasje nu, op het bewerkte portret lijkt ze in het prachtige kleding een stuk comfortabeler dan in de strakke zijden jurk uit die tijd. Het hangt nu in het atelier en glimlacht, heel beschaafd, naar de bordurende dames die er ook morgen weer aan de slag gaan. ‘Natuurlijk hebben we ook verloop. Vrouwen die na een tijdje naar betaald werk doorstromen of iets anders gaan doen. Maar van mij hoeft niemand weg. Het is allemaal veel te leuk.’ Het borduuratelier maakt niet alleen die bijzondere jasjes voor Agatha van Foreest en Adelheid Roosen, maar ook kleinere borduurwerken. ‘We borduren bijvoorbeeld telefoontasjes, erg leuk. En we hebben geborduurd op spijkerjasjes, een mooie manier om van een doodgewoon jasje iets bijzonders te maken.’

Terwijl de meeste mensen het journaal kijken, de vaatwasser aanzetten of de tuin begieten, zit een clubje fanatieke taalvrijwilligers op maandagavond in de lesruimte van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Ze volgen een workshop bij coördinator Nini Viëtor van Taalhuis Westfriesland, onderdeel van Vrijwilligerspunt, om de taalondersteuning voor anderstaligen nog creatiever en leuker te maken. ‘Hoe taalvaardiger je zelf bent, hoe lastiger het kan zijn om heel eenvoudig te praten.’ Taal leer je niet uit een boek of in een klaslokaal, maar door te luisteren en te praten. Daar gaat de inspiratieles over: hoe krijg je nieuwkomers die nog niet zo goed Nederlands spreken zover dat ze in gesprek gaan met collega’s, de medewerkers van de supermarkt of andere ouders op het schoolplein? Met kleine opdrachten, slim opgebouwd zodat iedereen, maakt niet uit hoe goed hun Nederlands is, eraan kan meedoen. ‘Begin met in kaart brengen van de wensen van de deelnemers’,’ adviseert Nini. In de workshop van vanavond zitten twaalf vrijwilligers, toevallig allemaal vrouwen. Sommige vrijwilligers begeleiden één persoon, elke week een uurtje, anderen werken met een groepje leerlingen. ‘Welke situaties in hun dagelijks leven willen ze graag in het Nederlands oefenen? Een speelafspraak voor je kind maken op het schoolplein, een telefoontje naar de woningbouwvereniging of gewoon op straat vragen hoe laat het is. Alles is mogelijk als het maar aansluit bij de deelnemer.’ Heel gemotiveerd Francis geeft al langer taalondersteuning, maar nog niet zo lang in de bibliotheek in Hoorn. Samen met andere vrijwilligers begeleidt ze daar het Taalcafé, waar anderstaligen binnen kunnen lopen. ‘We geven altijd wat uitleg over onze taal, bijvoorbeeld over de voorzetsels. Daarna hebben we in een spelvorm wat opdrachten, zodat mensen meteen kunnen oefenen.’ Het valt haar op hoe gedreven mensen zijn die meedoen. ‘Ze willen allemaal leren, leren, leren. De deelnemers zijn heel gemotiveerd.’ Praten over het weer De organisatie van de training heeft uiteenlopende situaties op papier gezet: groente kopen op de markt, iets bestellen in de horeca, een praatje maken over het weer. Het zijn suggesties, de instructeurs kunnen zelf ook allemaal oefeningen verzinnen. ‘Inventariseer welke woorden die horen bij de situatie al bekend zijn bij de leerlingen’, legt Nini uit. ‘En oefen daarna de situatie een paar keer met elkaar of in de groep.’ Zijn sommige woorden of zinnen heel lastig, dan kan een spiekbriefje uitkomst bieden. ‘Net als op de middelbare school: het feit dat dat spiekbriefje in je zak zit, geeft zelfvertrouwen en waarschijnlijk is het niet eens nodig.’ Nog een tip van Nini: dat spiekbriefje kan ook een spraakberichtje op whatsapp zijn – ook handig om lastige woorden met ‘eu’ en ‘au’ nog een keer te oefenen voor de nieuwkomers. En in de bijeenkomst erna? Evalueren natuurlijk, zegt de groep unaniem. Daar is Nini het mee eens. ‘En uitgebreid complimenteren dat iemand het heeft gedurfd, want het is nogal wat. En kreeg je deelnemer koudwatervrees? Maakt niet uit. Je kunt bespreken wat er nodig is om het volgende keer wél te durven. Misschien was dit een te grote stap, verdeel de opdracht dan in kleinere taken.’ Aan de slag Joke is ook een van de taalvrijwilligers in de training. Ze is pas een maand bezig met het geven van taalondersteuning. ‘Via een oud-collega hoorde ik over dit vrijwilligerswerk. Ik geef de ondersteuning in de Huesmolen, samen met een andere trainer begeleiden we een groep van tien tot twaalf mensen uit alle windstreken.’ Ze is enthousiast over de training. ‘Ik ga overleggen met de andere trainer hoe we dit in onze taalondersteuning kunnen opnemen. En veel van de materialen kende ik nog niet, maar ik begrijp dat ik die ook kan lenen van Vrijwilligerspunt. Daar ga ik binnenkort mee aan de slag.’ Ongeduldig Nederlands praten met échte Nederlanders valt niet altijd mee, dat weten de taalvrijwilligers ook. ‘Mensen schakelen snel over op Engels, omdat dat makkelijker is’, zegt een deelnemer. ‘Maar ja, dan kunnen mensen hun Nederlands niet oefenen.’ Nini herkent dat ongeduld bij Nederlanders. ‘Vergeet ook niet dat wij allemaal op een gegeven moment raken afgestemd op de anderstaligen die we begeleiden. We ‘verstaan’ hun Nederlands dan beter. Dat geldt niet voor iedereen. Bovendien heeft niet iedereen de tijd en het geduld om goed te luisteren en nog een keer iets te herhalen.’ Wie ben ik Bij de borrel achteraf wisselen de taalvrijwilligers tips met elkaar uit. Kwartetten blijkt een goede manier om de woordenschat te vergroten en het praten wat te oefenen. Judith Stoop van Taalhuis, die vertelt dat er een speciaal kwartet beschikbaar is om Nederlands te oefenen. Wie ben ik, het raadspelletje voor kinderen, wordt ook getipt als spelletje om Nederlands te oefenen. ‘Nooit aan gedacht, maar ik kan me voorstellen dat het goed werkt,’ zegt taalvrijwilliger Francis. ‘Dat ga ik de komende bijeenkomst eens uitproberen.’

Na twee carrière moves is Menno Smith nu een jaar zzp’er geluids- en zendertechniek. Sinds 2,5 jaar is Menno vrijwilliger techniek bij Theater Het Pakhuis in Hoorn. Daarnaast is hij onder andere bestuurslid bij Westend Junior, de jeugd musicalgroep van Hoorn. ‘Die magie die je met theater en musical met elkaar maakt is fantastisch. Je biedt mensen de mogelijkheid even te ontsnappen uit hun dagelijkse leven.’ ‘De theaterwereld is altijd al mijn passie geweest', vertelt Menno. 'Ik heb 20 jaar in musicals gespeeld en dus vooral óp het toneel gestaan. Maar wat er achter de schermen gebeurt, heeft ook altijd aan mij getrokken. Het is supercool als je ziet wat er qua techniek gebeurt om een voorstelling mogelijk te maken.’ Met de paplepel ingegoten Menno is opgegroeid in een gezin met ouders die beiden actief als vrijwilligers waren. ‘Je zou kunnen zeggen dat vrijwilligerswerk er met de paplepel is ingegoten’. Menno vindt dat werk als vrijwilliger iets is wat er gewoon bij hoort. Als je een beetje om je heen kijkt en er open voor staat, zie je vanzelf waar je iets kan bijdragen. Toen zijn kinderen klein waren, heeft Menno zich bijvoorbeeld actief ingezet als vrijwilliger bij de speelgoed-uitleen (Speel-o-theek) in Purmerend en later ook als bestuurslid van een musical vereniging. Nieuwsgierigheid Zo’n 2,5 jaar geleden voelde Menno dat hij de uitdaging op zijn werk niet meer zag. Hij meldde zich daarom bij Theater Het Pakhuis en bood zich aan als techniekvrijwilliger. ‘Ik kon gelijk beginnen’, vertelt Menno. ‘Als techniek vrijwilliger in Het Pakhuis draai je mee in alles wat er (op technisch vlak) speelt in het theater. En zo kom je er vanzelf achter waar je sterke kanten liggen. Voor mij betekende dat, dat ik mij in hoofdzaak met de geluidstechniek op en rondom het toneel ben gaan bemoeien’. Er is altijd een tekort aan technische vrijwilligers. Menno: ‘Ik denk omdat veel mensen denken dat je een technische achtergrond moet hebben om hier aan de slag te kunnen als technisch vrijwilliger. Maar dat is niet zo: je kunt hier letterlijk vanaf nul beginnen. Eén keer per jaar geven wij een cursus theatertechniek. De basis, daar beginnen we mee. Het enige wat je mee moet nemen is je nieuwsgierigheid en de wil om er energie in te steken.’ Teamspirit Inmiddels heeft Menno van de theatertechniek zijn beroep heeft gemaakt, maar hij is nog geregeld te vinden als vrijwilliger in het theater. ‘Het is toch anders dan mijn betaalde werk. Het theater is kleinschalig en daardoor krijg je meer het gevoel dat je het echt met elkaar doet, en dat maakt het heel bijzonder. Ook omdat hier veel beginnende artiesten komen, die hier soms zelfs voor de eerste keer op het toneel staan. Zo is dit theater een broedplaats voor talent en dat maken wij samen mogelijk.’ Leerplek Niet alleen een broedplaats van talent op het toneel, ook achter de schermen. Menno: ‘Ondanks dat ik er ook mijn beroep van heb gemaakt, kom ik hier nog graag werken. Juist door de kleinschaligheid en de ongedwongen sfeer, kan je hier ook eens iets doen wat je nog niet zo goed in de vingers hebt. En gaat er eens iets niet helemaal goed, dan hoort dat er gewoon bij. Dat geldt op het toneel net zo goed als achter de schermen. Een plek dus om uit te proberen, te leren en te groeien’. Het Pakhuis is altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers. ‘Naast de techniek, is hier nog veel meer te doen: gasten ontvangen, kaartjes verkopen, helpen bij de communicatie, onderhoud en koken voor de crew. Je bent niet gebonden aan vaste dagen. Er is een intekenlijst, waarop je aangeeft wanneer je wilt komen helpen. Daarom hebben we ook een team van zo’n 15 technici. Je kunt immers niet verwachten dat iedereen elk weekend wil werken’. Verbinding Voordat Menno naar zijn andere vrijwilligerswerk gaat, zijn bestuurdersrol bij Westend Junior, wil hij benadrukken hoe belangrijk kunst en cultuur is. ‘We hebben meer kunst- en cultuur nodig. Vooral in deze tijd waarin we het nieuws nauwelijks meer aan durven te zetten. Bezuinigen op kunst en cultuur? Geen goed idee! Om de saamhorigheid in dit land te versterken, moeten we juist meer investeren in kunst en cultuur. Dat is het middel om verbinding terug te brengen en polarisatie het hoofd te bieden.’ Word ook vrijwilliger bij Theater Het Pakhuis Je vind hier de openstaande vacatures.

Vorige week kreeg basisschool ’t Palet uit Bovenkarspel het eerste deel uit de boekenreeks van Het Muizenhuis en de verhalen van Sam & Julia uitgereikt. Aan leerkracht en leescoördinator Marjan de Jong – Veerdig de eer om het boek van Kim Boos van Vrijwilligerspunt Westfriesland in ontvangst te nemen, enthousiast bijgestaan door voorlezer Marlies Demirel en twee leerlingen. Marjan: “We willen een leesschool zijn, omdat lezen en voorlezen bijdraagt aan een mooie kans om kinderen goed te laten starten in de maatschappij. We zijn dan ook heel erg blij met dit geschenk van Vrijwilligerspunt. Wat een prachtig mooi en vooral groot boek!” Een medewerker van Vrijwilligerspunt kreeg vorig jaar een aantal van deze prachtige boeken van een buurman. Kim: “Zomaar. Geweldig toch?! We wisten meteen wat we ermee gingen doen: schenken aan basisscholen, zodat zij eruit kunnen voorlezen. ’t Palet is de eerste school die van ons een boek krijgt.” SamenVoorlezen Marlies komt als voorlezer van het project SamenVoorlezen van Vrijwilligerspunt iedere week een half uurtje voorlezen aan een aantal kinderen met een taalachterstand. Marlies: “Ik kom in totaal twintig weken één keer per week voorlezen. Ik heb drie groepjes van drie kinderen die ik voorlees. Zo krijgen ze de volle aandacht en is er ook ruimte voor interactie, want er wordt niet alleen maar gelezen!” Dat blijkt als Marlies na overhandiging gelijk gaat voorlezen. “Ik zie dit boek voor het eerst en vind het meteen geweldig! Alleen al de binnenkant van de kaft is prachtig: het hele muizenhuis staat erop afgebeeld. En zo hoef ik niet alleen voor te lezen, maar kan ik ook het gesprek met de kinderen aangaan: Wat zie je op de tekeningen? Heb jij ook zo’n huis? Hoe ziet jouw kamer eruit? Zo leren ze niet alleen beter lezen, maar ook spreken.” Lezen is leuk Dat ook de voorleeskinderen enthousiast zijn over het boek, merken we niet alleen tijdens het voorlezen, ook achteraf spat het eraf. Nicola, die later is aangesloten: “Ik vind het een heel leuk boek over de muis! Ik oefen zelf iedere maandag en dinsdag met lezen.” En dat is precies de bedoeling van het voorlezen. Marjan: “Je merkt dat de kinderen doordat ze worden voorgelezen het zelf ook leuker gaan vinden. Als je mooie verhalen hoort, krijg je zelf ook zin om te lezen! De woordenschat groeit: we zien iedere week vooruitgang bij deze kinderen. Lezen en voorlezen is dan ook een belangrijk onderdeel in onze lessen. We betrekken ook de ouders erbij: Hoe lees je thuis voor? Hoe kun je als ouder je kind(eren) stimuleren om te lezen? Wij zijn voor gelijke kansen en hebben hoge verwachtingen van onze leerlingen. Zo kunnen we een mooie bijdrage leveren aan een goede toekomst voor onze leerlingen.” Niet alleen de kinderen vinden lezen leuker doordat ze voorgelezen worden, ook Marlies: “Eigenlijk hield ik helemaal niet van lezen. Maar omdat ik het superleuk vind om met kinderen te werken, ben ik vrijwillige voorlezer bij SamenVoorlezen geworden. Het is zo leuk als kinderen blij zijn als je er weer bent en dat ze echt plezier hebben tijdens het voorlezen. Dan krijg je toch zelf ook plezier in lezen!? Sterker nog: ik vind het zo leuk, dat ik ook aan lezen ben geslagen. Thuis ligt een boek, maar ik ga straks eerst het verhaal van Sam en Julia uitlezen, want ik ben benieuwd hoe het verhaal afloopt.” Ook voorlezer worden? Met slechts een uurtje per week, maak jij het verschil! Stuur een mail naar [email protected] .

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Lees aan het einde hoe je kunt profiteren van de korting. Deze maand is dat de voorstelling Filemon & Lammert; Sport kijken voor een weergaloos leven op zaterdag 8 juni. Je betaalt voor deze voorstelling geen 22,50 euro, maar slechts 11,25 euro, dus dat is maar liefst 50 procent korting! Leer alles wat je moet weten over het leven door een nieuwe kijk op sport. Deze avond is voor iedereen die regelmatig sport kijkt of in huis woont met iemand die dat doet. In aanloop naar de overvolle sportzomer van 2024 brengen TV-maker/presentator Filemon Wesselink en filosoof/schrijver Lammert Kamphuis een uniek theaterprogramma over de levenslessen die te trekken zijn uit het kijken naar sport. Leer van Mohammed Ali hoe je geduldiger wordt, van Pogacar wat echte vrijheid is en van Nadal hoe je je gemoedsrust traint. De zomer van ‘24 brengt ons de Olympische Spelen, het EK voetbal, uiteraard de Tour de France en waarschijnlijk is Max Verstappen hard op weg naar een nieuwe wereldtitel in de Formule 1. Aan de hand van bekende en onbekende sportfragmenten verrassen Filemon en Lammert je met hun filosofische kijk op sport. Dus, annuleer die zweethutceremonie, gooi alle zelfhulpboeken van je nachtkastje, zet je life-coach bij het grofvuil en kom naar deze voorstelling. Filemon en Lammert leren je in één avond hoe je zappend op de bank jouw leven kan verrijken. Nietzsche is dood, lang leve Messi! Klik hier voor meer info en boeken. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Vera Commandeur wilde graag iets betekenen voor de maatschappij en ging op zoek naar vrijwilligerswerk. Al googelend kwam Vera op de website van Vrijwilligerspunt terecht en vond informatie over maatschappelijke diensttijd (MDT). ‘Ik had er nog nooit van gehoord, maar ben super blij dat ik MDT heb gedaan. Dankzij MDT heb ik nu een vaste baan!’ Vera voelde zich onzeker voordat ze begon met MDT. Toch zette ze haar onzekerheid opzij en ging bij Vrijwilligerspunt op kennismakingsgesprek. Karlijn Schouten van Vrijwilligerspunt raadde haar aan om voorlezer te worden bij het project SamenVoorlezen. Vera: ‘Ik vond het gelijk een goed idee en ging voorlezen bij een gezin. Twintig weken lang een uurtje per week voorlezen aan kinderen met een taalachterstand. Ik merkte al gauw dat een uur voorlezen achter elkaar te lang is voor kinderen. Hoe los ik dat op? Mijn creativiteit werd gelijk getest en ik koos ervoor ook taalspelletjes te doen, even een dansje tussendoor, of even buitenspelen. Dat werkte! Als hij echt geen zin had om te lezen, maakten we bijvoorbeeld samen een puzzel. Want ook tijdens het puzzelen kun je nieuwe woorden leren.’ Diverse vrijwilligersklussen Vera kreeg de smaak te pakken van het vrijwilligerswerk en ging ook bij Leekerweide aan de slag. ‘Bij Leekerweide begeleidde ik kinderen met een beperking op de naschoolse opvang. Ik deed allerlei leuke dingen met ze: cupcakes bakken, knutselen, spelletjes en sportieve activiteiten in de gymzaal. Niet alleen de kinderen waren blij als ik er was, ook het personeel; het gaf hen de tijd om even wat andere werkzaamheden op te pakken.’ Vera deed ook verschillende eenmalige klussen. Zo paste ze een ochtend op kinderen van Oekraïense vluchtelingen en hielp ze met knutselactiviteiten bij De Hoornse Stadsfeesten. Ze had regelmatig contact met Karlijn en Fleur, die haar begeleidden tijdens haar MDT-traject. Vera: ‘Dat was heel fijn. Hoe ging het met me? Had ik nog ergens hulp bij nodig? Ging ik de kant op die ik wilde?’ Vaste baan Naast de een-op-een gesprekken hielpen de maandelijks aangeboden trainingen haar ook in haar ontwikkeling. ‘Ik denk dat ik alle trainingen wel heb gevolgd. Ik leerde over assertiviteit, tijdmanagement, ik deed een EHBO-training, ik leerde hoe ik mezelf moet presenteren etcetera. Vooral die laatste training heeft mij enorm geholpen en kwam op het juiste moment. Ik was namelijk net op zoek naar een vaste baan en solliciteren vond ik eigenlijk best eng. Maar door de training werd ik zelfverzekerder en leerde ik hoe ik me moet presenteren, dus ook tijdens een sollicitatiegesprek. En weet je wat het mooie is? Ik heb nu een betaalde baan! Jezelf tegenkomen MDT is een leerproces. In de 80 uren dat je vrijwilligerswerk doet en door de diverse trainingen die je volgt, ontwikkel je jezelf op allerlei vlakken. Vera: ‘Niet alleen op professioneel vlak, maar vooral ook persoonlijk. Waar ik altijd tegenaan liep, was dat ik slecht grenzen kon aangeven. Toen ik een aantal weken aan het voorlezen was, werd het me even teveel en moest ik helaas eerder stoppen met voorlezen. Dat deed ik in overleg met Karlijn en ik leerde hoe ik moest toegeven aan die persoonlijke grens en dat dat vooral helemaal niet erg is. Het was moeilijk, maar ik deed het. Dat heb ik dus wel mooi geleerd door MDT; ik kan nu beter mijn grenzen bewaken.’ Gewin MDT heeft Vera naast persoonlijke ontwikkeling meer gebracht. ‘Vriendschap!’, zegt Vera enthousiast. ‘Tijdens de trainingen en uitjes die worden georganiseerd door Vrijwilligerspunt ontmoet je ook andere MDT’ers. Daar heb ik Tessa ontmoet. We zijn nu zelfs beste vriendinnen! Ik ontdekte door MDT ook mijn talenten. Ik blijk namelijk toneel heel leuk te vinden. Tijdens mijn vrijwilligerswerk bij de toneelgroep van Leekerweide heb ik samen met twee andere vrijwilligers gewerkt aan een toneelstuk waar de cliënten een rol in speelden. Zelf deed ik ook mee in het stuk, omdat ik de cliënten op die manier makkelijker kon ondersteunen op het podium als dat nodig was. De uitvoering die vorige zomer plaatsvond in Wognum was een enorm succes en de cliënten vonden het geweldig! Dat heeft me ook geholpen om zelfverzekerder te worden. Ik vond het gewoon ook echt heel leuk. Zo leuk, dat ik me heb aangemeld bij de Toneelvereniging in mijn eigen dorp!’ Doe mee met MDT Vera raadt elke jongere aan om MDT te doen. ‘Ik hoor vaak jongeren zeggen over vrijwilligerswerk: 'Je krijgt er niet voor betaald, dus dan doe ik liever niets.” Ik kan dan alleen maar zeggen dat iets doen voor een ander je echt een heel goed gevoel geeft en dat het je veel oplevert voor later. Je doet namelijk veel ervaring op en werkt aan persoonlijke doelen. Het heeft mijn leven enorm verrijkt. Ik heb nieuwe talenten ontdekt, ben gegroeid als persoon en heb er een mooie vriendschap aan overgehouden. Dat is onbetaalbaar.' MDT ook iets voor jou? Lees hier meer!

Toenemende kosten, een eroderend draagvlak en veranderende interesse: uitdagingen waar de amateurkunstsector mee te maken heeft. Daarom organiseert Plein C in samenwerking met Vrijwilligerspunt Westfriesland, Theater Het Pakhuis, Stichting Westend Junior en Rabobank Westfriesland op 11 juni het Cultuurplein voor cultuurmakers. Tijdens het Cultuurplein wordt samen gezocht naar toepasbare oplossingen. De eerste editie heeft het thema: ‘Waar betalen we het van?’ Cultuurmakers zijn uitgenodigd om mee te denken. De organisatoren geloven in de maatschappelijke (meer)waarde van kunst en cultuur. Zowel voor de samenleving, als voor het individu. Niet voor niets telt Nederland zo’n 6,4 miljoen mensen die in hun vrije tijd actief deelnemen aan kunst en cultuur. Investeren in kunst en cultuur maakt een regio aantrekkelijk om te wonen en of te ondernemen. Het vormt een lokale identiteit en heeft een positief effect op de leefbaarheid. Toch staat de amateurkunstsector voor een aantal uitdagingen. Tijdens het Cultuurplein gaan de partijen de (amateur)kunstsector organisatorisch versterken. Een netwerkbijeenkomst over de kracht van cultuurbeoefening. Verbinden cultuurmakers Het Cultuurplein is er voor alle lokale cultuurmakers in West-Friesland. Van stichtingen, verenigingen en gezelschappen tot community ’s en kunstprofessionals. Voor iedereen binnen de kunstsector die actieve cultuurparticipatie mogelijk maakt. Het Cultuurplein verbindt deze cultuurmakers aan ondersteuners, financiers en partners ten behoeve van een vitale en toekomstbestendige sector. Doe mee met het Cultuurplein Zijn de eerdergenoemde uitdagingen voor jouw organisatie herkenbaar en wil je actief meedenken over oplossingen? Doe dan mee met het Cultuurplein, want alleen samen kunnen we zorgen voor verandering! Tijdens de eerste editie staat financiering centraal: ‘Waar betalen we het van?’. Je wordt gevoed met succesvolle projectideeën van anderen, krijgt een overzicht van bestaande financieringsmogelijkheden en je kunt je idee pitchen bij de aanwezige expert en fondsen. Ook kan je je voorafgaand, of tijdens het Cultuurplein aanmelden voor een matchingsregeling waarbij je een-op-een begeleiding krijgt van een expert met het schrijven van een projectplan, opstellen van een begroting en het zoeken van financiering. Aanmelden kan via deze link . DATUM: 11 juni 2024 TIJD: 19:00 – 21:30 LOCATIE: Vrijwilligerspunt Westfriesland, Maelsonstraat 12, 1624 NP Hoorn

De hal van Huis voor de Stad, waar Vrijwilligerspunt gevestigd is, fleurt weer op dankzij de kunstwerken van De Blauwe Schuit. Vanaf 3 mei tot en met 21 augustus is deze nieuwe expositie te zien in de hal. De expositie is gratis te bekijken en iedereen is welkom. De kunstwerken van De Blauwe Schuit De Blauwe Schuit is een kunst- en cultureelcentrum. Er worden cursussen en workshops gegeven. De kunstwerken van de expositie zijn gemaakt in de groepen van docent Hilde Schaap. Zij heeft haar cursisten de opdracht gegeven om een onderwerp uit te beelden met een schaduw in een andere kleur dan gebruikelijk. Dit zorgt voor bijzondere en kleurrijke werken. Ook hangen de kunstwerken van de cursisten in de groep van docent Thea Brouwers in de hal. Zij hebben zich laten inspireren door de kunstschilder Nick McPhail. De opdracht was om in lagen te schilderen op een achtergrond met een felle kleur. Op de schilderijen staan een muur, hoek of trap met in de omgeving een herkenbare vorm. Zoals een fiets, ligstoel of mens. Over Huis voor de Stad Vrijwilligerpunt zit in het gebouw ‘Huis voor de Stad’ aan de Maelsonstraat in Hoorn. Het Huis voor de Stad biedt een plek aan verschillende maatschappelijke organisaties. Met enkele werken wij ook regelmatig samen! In Huis voor de Stad komen dus verschillende mensen samen. Bezichtiging expositie De expositie is van 3 mei tot en met 21 augustus 2024 te zien. Huis voor de Stad is open op maandag van 08.30 tot 16.00 uur en dinsdag tot en met vrijdag van 08.30 tot 17.00 uur. Het bevindt zich aan de Maelsonstraat 12 in Hoorn.

Vrijwilligerspunt Westfriesland, WerkSaam Westfriesland en de woningcorporaties Het Grootslag en De Woonschakel zijn 1 mei gezamenlijk met het project genaamd Helden van de buurt gestart. De vier partijen werken in dit project samen om enerzijds hulpvragen van bewoners op te kunnen pakken en anderzijds om jongeren te activeren de benodigde hulp te bieden. Miranda Zwart, directeur-bestuurder Vrijwilligerspunt: "Een fantastisch mooi initiatief dat mensen helpt die extra hulp nodig hebben. We zijn heel blij dat we met deze partijen de handen ineen kunnen slaan, om zo samen toe te werken naar een samenleving waaraan iedereen kan deelnemen." De corporaties willen naast de al aangeboden diensten, aanvullende diensten bieden aan hun huurders die moeite hebben met klusjes in en rond de woning. In de nieuwe samenwerking worden de hulpvragen vanuit de woningcorporaties opgepakt door de Helden van de buurt: een groep jonge vrijwilligers, in de leeftijd 18 tot 30 jaar, die cliënt zijn van WerkSaam. Vrijwilligerspunt bemiddelt de hulpvragen en begeleidt de vrijwilligers die de hulpvragen oppakken. Samenwerkingsovereenkomsten De samenwerkingsovereenkomsten met de woningcorporaties Het Grootslag en De Woonschakel werden eind april getekend voor een pilot van een jaar. Mariëlle de Wit van De Woonschakel: “Werkzaamheden als de tuin bijhouden en klusjes in huis behoren in principe tot de verantwoordelijkheid van de huurder. Maar wij realiseren ons dat er ook huurders zijn die door hun fysieke of mentale beperking daartoe niet altijd in staat zijn. We willen daarom ons beleid iets verruimen, waardoor we net dat stapje extra kunnen zetten voor onze huurders.” Henriëtte Doppenberg van Het Grootslag sluit zich daarbij aan en voegt toe: “Wij willen dat ook onze kwetsbare huurders zelfstandig kunnen blijven wonen. Het project Helden van de buurt geeft ons de mogelijkheid om deze huurders nog meer aandacht en hulp te bieden.” Maatschappelijke diensttijd Met Helden van de buurt vervullen jongeren hun maatschappelijke diensttijd. Tijdens een maatschappelijke diensttijd doe je iets voor een ander en/of de samenleving, ontwikkel je je talenten én kun je rekenen op betekenisvolle ontmoetingen. WerkSaam zette vorige week de handtekening onder de overeenkomst. Daniëlle Gelinck van WerkSaam: “Helden van de buurt past goed bij onze doelstellingen om cliënten te laten re-integreren in de arbeidsmarkt. Het is een goede opstap naar de arbeidsmarkt. Ze leren waar hun talenten liggen en middels het aanbod van trainingen kunnen ze zich verder ontwikkelen en iets betekenen voor een ander. Ervaringen die hen helpen om weer zelfredzaam te worden en uiteindelijk zelfs betaald werk te krijgen. We zijn dan ook heel blij dat we onderdeel uitmaken van dit nieuwe project en kijken uit naar de samenwerking.” Meer informatie over het project Helden van de buurt via Dominique Trippelvitz, [email protected] , 0229-216499 Op foto bovenaan: Miranda Zwart (l) en Daniëlle Gelinck Op foto hieronder: Henriëtte Doppenbert (l), Miranda Zwart (m), Mariëlle de Wit (r)

Lekkere soep of een feestelijk toetje, gebakken aardappels of aardappelkroketjes: wat er ook op het menu staat, het seniorendiner in de Horstenburgh in Obdam is elke maand een groot succes. Ruim veertig senioren schuiven in april aan voor een speciaal diner, om te vieren dat de diners al 12,5 jaar worden gehouden. Gerrit en José zijn de organisatoren van het eerste uur. ‘We houden er gewoon van om mensen gastvrij te ontvangen en ze in de watten te leggen’, zeggen ze. Toen vrijwilligers werden gezocht voor de maandelijkse seniorendiners, was Gerrit Bakkum de eerste die zich aanmeldde. Hij is dan al jaren actief in allerlei vrijwilligerswerk in de gemeente en dit werk spreekt hem, als horeca-man, direct aan. ‘Het is gewoon leuk om onder de mensen te zijn’, zegt hij. En dat was ook de reden voor José Kruijer om zich aan te melden, ongeveer vijf minuten nadat Gerrit was binnengestapt. ‘Vrijwilligerswerk doe ik al mijn hele leven’, vertelt ze. ‘Dat is me met de paplepel ingegoten. Mijn ouders deden vrijwilligerswerk en als kind hielp ik ze al.’ De diners zijn een initiatief van de gemeente, uitgevoerd door woonzorgcentrum Horstenburgh. En de afwas Het eerste seniorendiner was direct een succes. Met 35 mee-eters zat de zaal meteen vol, geen kip kon er meer bij. ‘We zaten toen nog in een kleinere eetkamer, rond de vijfde verjaardag van de diners zijn we naar een grotere ruimte verhuisd’, herinnert José zich. Het diner wordt gekookt door de koks van de Horstenburgh, vrijwilligers schenken de drankjes in, serveren het eten uit en doen na afloop de afwas. Met een ploegje van zes zorgen ze ervoor dat het niemand aan iets ontbreekt tijdens het etentje. Daardoor kunnen senioren voor een relatief klein bedrag, in het begin zelfs nog maar acht euro, smullen van een tweegangendiner, met stokbrood en kruidenboter vooraf en een lekker kopje koffie toe. Aanschuiven en meekletsen Vanuit de hele streek komen mensen naar het seniorendiner, ook vanuit Hensbroek, Spierdijk en Koggenland. Gemiddelde leeftijd: zo’n 75, als ze moesten gokken, ‘maar er zitten ook mensen van dik in de tachtig aan tafel’. Gerrit en José kennen alle deelnemers wel zo’n beetje. Als het eten is uitgeserveerd, schuiven ze zelf ook aan om mee te eten. José: ‘Het is elke keer weer zo gezellig, mensen genieten van het eten en van elkaars gezelschap.’ Gerrit: ‘We horen de mooiste verhalen tijdens het eten. Zoals van twee mensen die op latere leeftijd, allebei alleenstaand nadat hun partner was overleden, toch weer verliefd werden en gezellig samen bij ons kwamen eten.’ Koks sloven zich uit De witlofrolletjes zijn populair en ook als er stamppot op het menu staat, zijn de gasten extra enthousiast. ‘Dat is ook heerlijk’, vertelt Gerrit met smaak. ‘Drie verschillende stamppotten, met spek en met rookworst. Dat is altijd een populair menu.’ Zelf denkt hij met genoegen terug aan een romig witlofgerecht van een paar jaar geleden. ‘Ik heb het recept aan de kok gevraagd, maar nee, dat kon ze niet verklappen.’ De komende editie wordt extra speciaal. Niet alleen wordt de aankleding extra feestelijk, met een mooie bloemenboog, speciale menukaarten en kleurige placemats, ook sloven de koks zich uit op een speciaal verrassingsmenu. José regelt de reserveringen en de gastenlijst: ‘De burgemeester komt eten, net als de beleidsmedewerker. En de vrouw van Gerrit is uitgenodigd als een speciale gast.’ Want dit diner is niet alleen een jubileum, maar ook het afscheidsetentje van Gerrit. Zijn gezondheid laat hem in de steek, waardoor hij het wat rustiger aan moet gaan doen. ‘Gelukkig hebben we jonge nieuwe medewerkers kunnen vinden, dus we hebben op dit moment genoeg mensen om te helpen,’ vertelt José. ‘We hebben mensen uit ons eigen netwerk gevraagd of ze willen aansluiten bij het team vrijwilligers. Dat is fijn, want dan weet je welk vlees je in de kuip hebt.’ Het komende diner is dus de laatste keer dat Gerrit erbij is. Gaat hij bij zijn vrouw aan tafel zitten om rustig van het diner te genieten? ‘Nee hoor, ik ben gewoon aan het werk. Laat mij maar lekker druk bezig zijn, dat past veel be

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Lees aan het einde hoe je kunt profiteren van de korting. Deze maand is dat de voorstelling Supernormaal (5+) ; een grappige en ontroerende familievoorstelling, op donderdag 2 mei om 14.30 uur! Het gaat over wat normaal is? Ben jij normaal? Hoe kunnen we uit al die hokjes stappen? In de wonderlijke wereld van 'Supernormaal' wil een driehoek liever een rechthoek zijn en houdt een juf niet van brave kinderen. Een doodnormale dag wordt een feest van kleurrijke figuren die in geen enkel hokje passen. Opeens huppelt er een harig blauw figuur rond en beginnen de gordijnen te dansen op de beat. Anders zijn is helemaal geen straf. Sterker nog: het is misschien wel een superpower. Je betaalt geen 15,00 euro, maar slechts 7,50 euro per kaartje. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. De tweede voorstelling is Slachthuis vijf, op donderdag 30 mei. Billy Pilgrim is losgeraakt van de tijd. De Amerikaanse soldaat kan in 1945 door een deur stappen en ergens in 1965 naar buiten komen. Zo herbeleeft hij aan het eind van de Tweede Wereldoorlog het gruwelijke bombardement op Dresden en wordt hij tegelijkertijd door aliens ontvoerd en tentoongesteld op hun planeet Tralfamadore. Je betaalt geen 29,50 euro maar 19,50 voor een kaartje. Klik hier om te bestellen met korting. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van de kaartje. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen. Slachthuis Vijf

Vandaag kwamen ruim 250 bezoekers naar de Vrijwilligersmarkt Hoorn van Vrijwilligerspunt Westfriesland in de Noorderkerk in Hoorn. Bezoekster mevrouw Van der Sluis: “We zijn net in Hoorn komen wonen. Ik ben op zoek naar vrijwilligerswerk en zo kan ik goed zien wat er allemaal te doen is in de stad. Erg leuk.” Na een openingswoordje van wethouder Karin Hakhoff van de gemeente Hoorn gingen de deuren van de Noorderkerk om 10.00 uur open. Sommige bezoekers kwamen gericht, anderen lieten zich verrassen. Zoals meneer Magdy Soliman, die als een van de eersten op de markt was: “Ik ben sinds een week met pensioen en ik wil niet in een gat vallen. Ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar had geen idee wat. Mijn buurvrouw attendeerde me op de vrijwilligersmarkt. Taalhuis Westfriesland zoekt taalvrijwilligers en ik denk dat dat heel goed bij me past. Het lijkt me heel leuk gezinnen te helpen met de Nederlandse taal. Ik ben zelf 40 jaar geleden naar Nederland gekomen en ik weet hoe moeilijk het is om je weg te vinden en de taal te leren.” Een andere bezoeker reageerde zeer positief over de vrijwilligersmarkt: “Een pluim dat jullie dit organiseren. Zoveel verschillende organisaties bij elkaar. Zo krijg je een goed beeld van de vele mogelijkheden. Ik ga hier vast vrijwilligerswerk vinden. Het is al leuk om hier rond te lopen en wat een mooie locatie.” Nieuwe vrijwilligers Diverse organisaties hebben al eerder deelgenomen aan de vrijwilligersmarkt, zoals de Omring. Manon Dieters: “De vrijwilligers die we vorig jaar op de markt hebben geworven, doen nog steeds vrijwilligerswerk bij ons. Geweldig toch? Vandaag hebben we minstens negen mensen enthousiast kunnen maken. Voor ons weer een geslaagde markt!“ Ook Theater Het Pakhuis was weer aanwezig en scoorde goed. Ruud Borra: “Wij komen ieder jaar en elk jaar gaan we met vrijwilligers naar huis. Dit jaar zestien serieuze gesprekken gehad: voor de functie van gastheer of -vrouw en voor de techniek. We zijn heel blij! We gaan maandag iedereen persoonlijk contacten!” Het Copernicus SG deed voor het eerst mee met de vrijwilligersmarkt. Directeur Pol Hinke: “De eerste reactie die wij vandaag vaak krijgen is: ‘Wat doen jullie nou hier?’. Veel mensen weten dus niet dat wij ook veel met vrijwilligers werken, bijvoorbeeld voor surveillancewerk of hulp bij praktijklessen. Dus het is goed dat we hier zijn. We hebben vandaag een Turkse oud-natuurkundeleraar gesproken die nu twee jaar in Nederland woont en graag bij ons vrijwilligerswerk komt doen om zo ook de Nederlandse taal te leren. Wat ons betreft kan hij komen helpen bij de technieklessen!” Netwerken De deelnemende organisaties bleken ook wat voor elkaar te kunnen betekenen. Jet Lendfers van IBBO Heliotroop: “We hebben drie namen van potentiële vrijwilligers genoteerd, maar ook die van een imker van de Bijenteeltvereniging West-Friesland, die hier ook op de markt staat. Hij wil onze leerlingen een keer komen vertellen over bijenteelt. Dat is natuurlijk ook een mooie winst vandaag!” Vacaturebank De Vrijwilligersmarkt gemist? Op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt staan ruim 350 vrijwilligersvacatures uit heel West-Friesland. De Vrijwilligersmarkt Hoorn is georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Hoorn en mogelijk gemaakt door Provincie Noord Holland. Bekijk hieronder hoe geslaagd het was!

Vrijwilligerspunt Westfriesland mocht Inge Vossenaar en Daisy Satijn van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) ontvangen in het Oorlogsmuseum in Medemblik. Miranda Zwart, directeur-bestuurder Vrijwilligerspunt Westfriesland. “Tijdens een informele bijeenkomst hebben we onze ervaringen gedeeld over het MDT-traject waaraan via Vrijwilligerspunt inmiddels al ruim 300 jongeren hebben deelgenomen. Een eer dat het Ministerie van OCW onze ervaringen wil gebruiken om maatschappelijke diensttijd nog verder uit te bouwen en toegankelijker te maken voor jongeren en maatschappelijke organisaties.” Op de foto: Inge Vossenaar van het Ministerie van OCW en links van haar Wouter Schild van Vereniging NOV (en tevens initiatiefnemer van deze bijeenkomst), in gesprek met lerares Leonie van SG de Dijk en leerling Jairo die ook een MDT traject volgt. Niet alleen Inge Vossenaar, directeur-generaal Primair en Voortgezet Onderwijs bij het Ministerie van OCW, en Daisy Satijn, waarnemend programmadirecteur Maatschappelijke Diensttijd (MDT), waren aanwezig. Ook vertegenwoordigers van Stichting Netwerk, SG de Dijk en Werksaam waren er en vertelden over hun rol als doorverwijzers van jongeren naar MDT. Daarnaast vertelden vier jongeren hun verhaal over wat MDT hen gebracht heeft. Met elkaar Inge Vossenaar: “Iedereen die hier vandaag op deze inspirerende locatie aanwezig is, levert op zijn eigen manier een bijdrage aan MDT en dat is heel mooi om te zien. De enthousiaste verhalen van Vrijwilligerspunt, de doorverwijzers en de jongeren vertellen goed waar we het met elkaar voor doen en dat we het ook echt mét elkaar doen. Het laat zien dat als je samen die energie creëert, het niet alleen goed voelt, maar ook enthousiasmeert om nog meer samen te doen. MDT is voor mij na vandaag nog concreter geworden. Ik heb een goed beeld gekregen van de diversiteit van het aanbod en het belang van de samenwerking met een breed scala aan partners. Een waardevolle bijeenkomst.” Zelfvertrouwen Daisy Satijn en haar team bezoeken geregeld MDT-projecten en gaan dan in gesprek met de jongeren: “Zij kunnen het beste vertellen wat MDT precies is en waarom het zo waardevol voor hen is. Het valt mij ook weer op bij de jongeren die vandaag aanwezig zijn, dat ze gaan stralen als ze over hun MDT vertellen. Dat ze het anderen gunnen en er veel zelfvertrouwen van hebben gekregen. De jongeren laten zien dat het oké is dat je soms gewoon even niet weet wat je wilt, maar dat er door MDT altijd een plek is waar je naartoe kunt gaan. Dat je kunt groeien, meer zelfvertrouwen krijgt en iets kunt betekenen voor een ander, ook als je iets kleins doet.” Erkend Certificaat Aan Daisy Satijn de eervolle taak om MDT’ers Niels en Lorenza aan het einde van de bijeenkomst het Europees erkende certificaat uit te reiken. Miranda Zwart: “Iedereen die een MDT-traject afrondt, ontvangt deze ‘Europass’. Dan pakken we goed uit, met slingers en taart, zoals vandaag. Dat certificaat is zeer waardevol voor de jongeren en staat goed op hun cv. Het is een mooie bevestiging van een waardevolle periode in hun leven waarin grote ontwikkelingsstappen zijn gezet.” Niels en Lorenza met Daisy Satijn nadat zij van haar de welverdiende Europass kregen uitgereikt

Die ene vervolgopleiding was toch niet wat hij had verwacht, de tweede opleiding liet nog maanden op zich wachten. En dan? Niels Loonstra (18 jaar) meldde zich aan voor MDT Missie en leerde zichzelf nog beter kennen. ‘Ik heb vooraf flink getwijfeld, maar nu ben ik blij dat ik het heb gedaan. Ik ben helemaal voorbereid op mijn vervolgstap.’ Zo makkelijk is het niet om een goede vervolgopleiding te kiezen, heeft Niels Loonstra gemerkt. De politieopleiding leek hem wel wat, maar defensie sprak hem ook aan. Toen hij na een paar maanden stopte met een opleiding die toch niet zo goed bij hem paste, wist hij even niet hoe nu verder. ‘Ik moest een paar maanden wachten, wat moet ik nou in die tussentijd? Ik dacht: laat ik maar vrijwilligerswerk doen. Via het ROC en Vrijwilligerspunt Westfriesland kwam ik MDT Missie tegen. Fleur van Vrijwilligerspunt dacht dat het echt wat voor mij zou zijn, maar ik had zo m’n twijfels.’ Ambities ontdekken MDT (Maatschappelijke Diensttijd) Missie is een project waarbij jongeren kennis maken met defensie en vrijwilligerswerk doen, om zo zichzelf en hun eigen ambities beter te leren kennen. ‘Ik dacht: heb ik daar zin in? Maar defensie trekt me ook erg aan. En die veertig uur vrijwilligerswerk is zo om, toch? Dus ik besloot om te gaan.’ Het traject begon met een bivak van drie dagen. Dus Niels pakte z’n tas en ging hup de bus in, om met een groep gelijkgestemden dat avontuur aan te gaan. ‘Wat een avontuur, met een avondmissie, kilometers lopen met alle bepakking, ’s nachts vluchten, een hindernisbaan en slapen in het bos. Niet alleen fysiek een uitdaging, maar ook mentaal, want in gesprekken bij het kampvuur gingen we als deelnemers in gesprek met elkaar. Het was indrukwekkend.’ Die gesprekken met de andere deelnemers waren voor Niels erg leerzaam. ‘Mensen vertelden open over hun ervaringen, dingen die ze zelfs aan hun vrienden niet hadden verteld. Ik kwam tot de conclusie dat ik het best goed heb. Ik hoorde mensen vertellen over mishandelingen, flinke problemen, een moeilijke thuissituatie. Dat speelt bij mij allemaal gelukkig niet.’ De smaak te pakken Door de Missie MDT kreeg Niels wel de smaak te pakken voor defensie. Hij heeft zich ingeschreven voor de luchtmobiele brigade en ging aan de slag met de veertig uur vrijwilligerswerk, die ook bij de missie hoort. ‘Ik kon aan de slag in het Oorlogsmuseum in Medemblik, een prachtige plek met leuke mensen. Helpen in de keuken, schoonmaken, meewerken in het museum, ik doe gewoon alles wat voorbijkomt en ik vind het erg leuk.’ Zo leuk zelfs dat hij is blijven hangen, hij blijft nog regelmatig bijspringen in het museum. Naast zijn voorbereidingen op de toelatingstoets voor de luchtmobiele brigade, want daar is hij ook druk mee. ‘Het is een strenge fysieke test, ik train hard zodat ik aan de eisen voldoe. Dankzij de MDT Missie heb ik duidelijk in beeld wat ik wil, en daar ga ik nu vol voor.’ Op de foto: Niels met het erkende Europese Certificaat 'Europass' die hij heeft ontvangen in het Oorlogsmuseum na het afronden van het MDT-traject

Ieder jaar doen ruim 600 leerlingen van diverse basisscholen uit o.a. Hoorn fietsexamen. Stichting Fietsexamen Hoorn neemt voor de tweede keer de organisatie op zich. Saskia Lambeek is een van de drie bestuursleden: “We hebben maar één doel: de verkeersveiligheid van de leerlingen vergroten.” Stichting Fietsexamen Hoorn bestaat pas een jaar, maar het fietsexamen wordt al jaren afgelegd. Saskia: “De organisatie lag eerst bij de scholen zelf. Maar steeds minder scholen voelden zich geroepen om de organisatie op zich te nemen. Voor corona was de Westfiese Vrije School Parcival een van de scholen die de organisatie deed, zij pakte dit ook weer op na corona, alleen wilde zij dit doen in samenwerking met alle deelnemende scholen, zo ook de school van mijn zoon, de Pontonnier. De leerkracht die op dat moment verkeer in portefeuille had, kon niet bij de eerste bijeenkomst zijn en vroeg of ik hier heel wilde dit was in het schooljaar 2021-2022. Ik was toen verkeersouder. Ik maakte de leerlingen al wegwijs in het verkeer, dus ik dacht; prima, doe ik! Samen met twee andere verkeersouders en de leerkracht van de Parcival hebben we het praktijkexamen georganiseerd. We besloten toen een stichting op te zetten om zo de continuïteit van het fietsexamen te kunnen garanderen. Want we waren het er alle drie over eens: het fietsexamen moet blijven voor de verkeersveiligheid van de leerlingen!” 630 leerlingen fietsexamen Ieder jaar worden alle basisscholen uit Hoorn uitgenodigd om mee te doen met het fietsexamen. Saskia: “We benaderen alle basisscholen in Hoorn, maar ook over de gemeentegrens komt er steeds meer belangstelling. En daar zijn we natuurlijk blij mee. In mei zullen 630 leerlingen uit groep 7 en 8 fietsexamen in Hoorn gaan doen. En dat is best een strakke organisatie. In twee shifts van twee uur, over drie dagen verdeeld, vertrekt iedere minuut een leerling op de fiets. Ze leggen een ongeveer twintig minuten durende route af dwars door Hoorn. Op negen punten langs de route worden de leerlingen gecontroleerd door vrijwilligers. Fietsen de leerlingen op de juiste manier op de rotonde? Geven ze voorrang? Stoppen ze voor rood licht? Lezen ze de verkeersborden goed?” Geslaagd of gezakt En dan aan het einde van het fietsexamen, iedereen geslaagd! Toch? Saskia: “Nou, dat is niet zo vanzelfsprekend hoor! We adviseren de scholen minstens drie keer de route te oefenen. Maar helaas wordt dat niet altijd gedaan. En ja, dan is de kans echt groter dat ze zakken. Op een van de eerder genoemde punten, maar ook omdat ze bijvoorbeeld een controlepost missen. Echt, het zal niet de eerste keer zijn dat een leerling de eerste controlepost al niet bereikt. Hoe dan?! Dat begrijp je toch niet? Maar het gebeurt. Of ze missen een aantal posten. Hoogstwaarschijnlijk snijden ze af, maar dat weet ik niet met zekerheid. In ieder geval zakken ze dan en mogen ze het een week later nog een keer proberen met een herexamen.” Vrijwilligers werven Zonder vrijwilligers, geen fietsexamen. Saskia: “Vrijwilligers zijn echt onmisbaar. We hebben ze nodig op de negen controleposten. Maar ook bij de start, voor het uitdelen van de hesjes en voor het controleren van de fietsen. En we hebben reserve vrijwilligers nodig, want een vrijwilliger moet ook weleens plassen. En het examen gaat gewoon door, hè?! Helaas is het ieder jaar weer lastig om vrijwilligers te werven. We doen altijd een oproep aan de ouders, maar we krijgen vaak terug: ‘geen tijd’. We moeten dus ook verder gaan zoeken.” Hulp van Vrijwilligerspunt Saskia heeft voor het werven van vrijwilligers de hulp van Vrijwilligerspunt ingeschakeld. Saskia: “Het eerste contact met Vrijwilligerspunt kwam eigenlijk vanuit Vrijwilligerspunt zelf. Adviseur Brigitta van Vrijwilligerspunt zocht voor Intermaris Doet!, waarbij werknemers van Intermaris vrijwilligerswerk gaan doen, vrijwilligersklussen en vorig jaar viel het fietsexamen precies op die dag. Toen kregen we 20 vrijwilligers. Geweldig. Ook konden we onze vacature plaatsen op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt en ook daaruit kregen we diverse vrijwilligers. Helaas valt Intermaris Doet! dit jaar niet tijdens het fietsexamen, maar we gaan wel weer de vacature via de vacaturebank van Vrijwilligerspunt delen. Ook adviseerde adviseur Auke me om een oproep te sturen naar de lokale en regionale kranten en vooral actief op social media te werven. We kregen ook de tip om posters te hangen in de wijkcentra in Hoorn. Ik ben momenteel bezig met het ontwerp. Ook willen we gedurende de rest van het jaar meer zichtbaar zijn en laten zien hoe belangrijk het fietsexamen is. Een goed advies meegekregen van de training van Vrijwilligerspunt over zichtbaarheid van je organisatie. Daar heb ik dus echt wat aan gehad. Hopelijk weten we zo vrijwilligers voor langere tijd te verbinden aan onze stichting, zodat we ieder jaar weer een beroep op ze kunnen doen. Dat zou geweldig zijn.” Word ook vrijwilliger bij Fietsexamen Hoorn Meld je hier aan als fietsexamenvrijwilliger .

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Lees aan het einde hoe je kunt profiteren van de korting. Deze maand is dat de musical Je, Anne die plaatsvindt op vrijdag 12 april. De musical is gebaseerd op het Dagboek van Anne Frank. In Je, Anne vormen liedjes en dagboekfragmenten een rode draad door de vertelling van de complete onderduikperiode in het Achterhuis. De moeilijke momenten, de spanning en onzekerheden, maar ook de onderlinge warmte en momentjes van hoop worden belicht. Je betaalt geen 36,50 euro, maar 27,50 euro per kaartje. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Op donderdag 18 april kun je naar de musical 100% Coco New York (9+). De succesvolle reeks boeken en films van Niki Smit krijgt een vervolg met een compleet nieuwe musical, 100% COCO New York! Van de makers van de musicals 100% COCO, Brugklas en Misfit. Coco gaat modelessen volgen aan de Teen Vogue University. Hier leert ze alles over de sixties, pied-de-poules en punkie looks. Coco loves New York en kan niet wachten om haar avontuur daar te beginnen. Maar dan komt haar vriendje Bruno vlak voor ze vertrekt met een verwarrende mededeling. Ze gaat naar New York, maar hoe lang kan ze daar blijven zonder Bruno kwijt te raken? De eerste 100% COCO-musical werd genomineerd voor 3 Musical Awards! Een kaartje kost nu 17,30 euro in plaats van 23,00 euro. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Heb je een idee voor een sociale activiteit die je buurt en de regio ten goede kan komen? Wil je je gemeenschap groener, gezonder en meer inclusief maken? Heb je financiële steun nodig om dit te realiseren? Vraag dan een bijdrage uit het fonds ‘Iedereen kan meedoen’ aan! Microsoft stelt in samenwerking met Vrijwilligerspunt het fonds beschikbaar voor organisaties uit West-Friesland. Microsoft en Vrijwilligerspunt Westfriesland willen dat iedereen kan meedoen aan het sociale en maatschappelijke leven. In goede gezondheid en in een prettige omgeving. In vervolg op het Microsoft Minifonds van 2021 en 2022 stelt Microsoft, in samenwerking met Vrijwilligerspunt, het 'Iedereen kan meedoen-fonds' beschikbaar. Vrijwilligerspunt zal de praktische uitvoering van de aanvragen en eventuele toekenning van gelden uit het fonds verzorgen. Aanmeldingen gesloten Het is niet meer mogelijk een bijdrage aan te vragen uit het Iedereen kan Meedoen fonds. Het beschikbare bedrag is inmiddels volledig ten goede gekomen aan projecten in West-Friesland.

Vandaag, op vrijdag 15 maart, gingen 330 leerlingen van het Copernicus SG in Hoorn, de Dijk in Medemblik en Vonk Grootebroek klussen voor NLdoet. Maar ook diverse wethouders uit de Westfriese gemeenten staken de handen uit de mouwen en klusten er op los. Anouschka Timm, Vrijwilligerspunt Westfriesland: "Het was weer een succesvolle NLdoet dit jaar en gelukkig zat het weer mee!" Anouschka Timm, Vrijwilligerspunt Westfriesland: "Vorige week gingen al 600 leerlingen van het Oscar Romero klussen voor NLdoet. Vandaag, op de officiële NLdoet-dag, gingen de leerlingen van de drie scholen klussen bij bijna 60 diverse vrijwilligersorganisaties. Het was voor ons een hele klus om de klusplekken te vinden. Het waren er ook meer dan vorig jaar, want voor het eerst deed ook Vonk Grootebroek mee. Maar het is gelukt en we hebben heel veel organisaties blij gemaakt. En het geweldige is dat ik nu al van ongeveer 20 leerlingen heb teruggekregen dat ze het vandaag zo leuk vonden bij de organisatie, dat ze daar wel vaker als vrijwilliger aan de slag willen! Kijk, niet alleen leren de jongeren hoe het is om iets voor een ander te doen en zijn de organisaties super geholpen met de extra handjes, maar ze houden er dus ook jonge vrijwilligers aan over! Dat is toch te gek?!" Diverse klussen Struiken snoeien, muurtje schilderen, ramen lappen, spelletjes doen met bewoners, lunch voorbereiden, schoonmaken... het aanbod aan klussen was divers. Alex hielp De Boterhal in Hoorn met het ontnieten en sorteren van documenten, zodat deze kunnen worden gedigitaliseerd en gearchiveerd in het Westfries Archief. Alex: “Ik kijk zelf ook altijd in digitale archieven als ik ergens meer over wil weten. Het is heel belangrijk dat we van wat er vroeger geschreven is, kunnen leren. Leuk dat ik zo daaraan kan bijdragen.” Noa hielp in Stal Andijk: "Ik heb zelf deze klus gevonden. Mijn paard staat namelijk hier. We hebben al van alles gedaan, zoals hooi verplaatsen en de bakranden schoonmaken. Ik vind het leuk om te doen, beter dan op school zitten. Op school ben je alleen bezig met de boeken en nu zijn we lekker in de praktijk bezig." Extra handjes Dat die extra handjes heel welkom zijn, liet ook het Oorlogsmuseum in Medemblik weten. Femke: "Eens in de twee jaar laten we de vloer hier goed schoonmaken, dus gisteren moesten alle stoelen en tafels eruit. Twee uur waren we bezig! Vandaag kon alles weer terug en met de extra handen waren we in een half uur klaar. Super fijn! En straks gaan ze ons nog helpen met het schoonmaken van alle huisjes in het museum. Echt van die klussen waar we zelf vaak niet aan toe komen." Wethouders klussen mee Behalve de leerlingen, grepen ook diverse wethouders van de Westfriese gemeenten NLdoet aan om iets voor een ander te doen. Zoals Wethouder Gerben Gringhuis die samen met de wethouders Yannick Nijsingh en Jeroen Broeders uit Medemblik meehielpen met de 'Open Tafel' in woonzorglocatie Valbrug. “Vorig jaar hadden we een buitenklus. Ook heel leuk, maar toen waren we vooral met elkaar. Nu schenken we koffie aan de bewoners van Valbrug, verzorgen we de lunch en maken we een praatje. We hebben nu echt contact met de mensen en dat vind ik eigenlijk leuker. Ik doe zelf ook veel vrijwilligerswerk en vind het belangrijk op die manier een steentje bij te dragen aan de maatschappij. Dat geef ik ook mee aan mijn kinderen en gelukkig zien ze ook in dat vrijwilligerswerk leuk en ook heel waardevol is. Ik hoop dat andere ouders dat ook doen.”

Op 8 maart, op Nationale Pannenkoekendag, gingen 82 leerlingen van het Oscar Romero in het kader van NLdoet pannenkoeken bakken bij diverse zorglocaties in West-Friesland. Anouschka Timm, projectleider Maatschappelijke Stage bij Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Zowel de organisaties als de leerlingen, maar vooral ook de bezoekers en bewoners die getrakteerd werden op zelfgebakken pannenkoeken, waren super blij.” Hoewel het 15 maart officieel NLdoet is, gingen vandaag ruim 600 leerlingen van het Oscar Romero uit Hoorn hun maatschappelijke stage-uren lopen met uiteenlopende klussen bij diverse vrijwilligersorganisaties in West-Friesland. Daarvan gingen 82 leerlingen letterlijk aan de bak en bakten samen stapels pannenkoeken. Anouschka Timm: “Het Oscar Romero heeft deze week activiteitenweek en daarom paste het beter om het op 8 maart doen. Een soort pre-NLdoet. We zagen dat het 8 maart Nationale Pannenkoekendag is en gebruikten dit als haakje om vrijwilligersorganisaties te enthousiasmeren om een pannenkoekenmiddag te organiseren. En dat is gelukt! Maar liefst 18 zorglocaties in West-Friesland zoals zorgboerderijen, woonlocaties en dagbestedingen vonden dit een super idee en zo konden 82 leerlingen van het Oscar Romero bewoners en bezoekers vandaag verwennen met zelfgebakken pannenkoeken.” Beginners en gevorderden Tussen de pannenkoekenbakkers zaten zowel beginners al gevorderden. Zoals beginner Kaylie die pannenkoeken ging bakken voor de bewoners van het Nicolaas verpleeghuis in Lutjebroek: “Een ei heb ik weleens gebakken, maar een pannenkoek niet. Is het echt zo dat de eerste altijd mislukt?” Daarentegen waren de pannenkoekenbakkers bij dagbesteding Atelier ‘t 2de Plan in Hoorn meer gevorderd. Raya: “Meestal bakt mijn vader de pannenkoeken, maar ik doe het ook soms. Ik vind het leuk om te doen.” Sven: “Ik vind het ook leuk om pannenkoeken te bakken en ook heel leuk dat we eerst nog even met de bezoekers aan tafel hebben kunnen praten. Ik wist eigenlijk niet dat we voor zoveel mensen gingen bakken, dus we moeten nog even aan de slag, al begint het al een aardige stapel te worden.” Trudy, begeleider van Atelier ‘t 2de Plan: “Het is lekker druk in huis! Voor sommige bezoekers misschien té druk, maar ook zij genieten van de pannenkoeken. We hebben eerst samen met de leerlingen boodschappen gedaan en nu zijn ze lekker aan het bakken. Goed om te zien dat de leerlingen zich gelijk thuis voelen en ook met de bezoekers het gesprek aangaan. Heel leuk dat ze er zijn en ik denk heel leerzaam voor de leerlingen.” Ook de Omring, locatie De Watermolen in Abbekerk was blij met de komst van de leerlingen. Hetty: “Wat zijn dit ontzettende enthousiaste leerlingen! Ze hebben allemaal enorm hun best gedaan en de bewoners hebben heerlijk gegeten!”

Vrijwilligerspunt Westfriesland heeft een superleuke (betaalde) vacature, namelijk als Jongerenbegeleider MDT. Enthousiasmeren, werven en verbinden van jongeren aan vrijwilligerswerk en de jongeren vervolgens begeleiden en helpen bij hun ontwikkeling. Dat is in een notendop wat de Jongerenbegeleider MDT gaat doen. Uiteraard samen met de toffe collega's van Vrijwilligerspunt! MDT, wat is dat? MDT staat voor maatschappelijke diensttijd. Een super leerzaam traject voor jongeren tussen de 12 en 30 jaar die zich vrijwillig willen inzetten én zichzelf willen ontwikkelen. Met doelen die zij zichzelf stellen gaan ze een half jaar, 80 uur totaal, vrijwilligerswerk doen bij een maatschappelijke organisatie in West-Friesland. MDT is een geweldige manier voor jongeren om niet alleen iets goeds voor een ander te doen en te betekenen, maar ook om eigen talenten, valkuilen en ontwikkelpunten te ontdekken en betekenisvolle ontmoetingen te hebben. Lees hier meer over MDT. Wat ga jij doen? Nou, allereerst jongeren enthousiasmeren, werven en verbinden! Je gaat op zoek naar jongeren bij wie dit MDT traject past en ze vervolgens enthousiasmeren om MDT te gaan doen. Dit kunnen ook kwetsbare jongeren zijn. Je gaat met ze om tafel om duidelijk te krijgen wat de jongere wil bereiken, zodat je ze vervolgens kunt verbinden aan die maatschappelijke organisatie die helemaal bij de doelstellingen past. En natuurlijk hou je tussentijds contact met de jongere en met de organisatie waar de jongere vrijwilligerswerk doet. Gaat alles nog goed? Kunnen de doelen behaald worden? Is zowel de jongere als de organisatie tevreden? Je helpt ook mee met de organisatie van activiteiten voor de jongeren, zoals uitjes en trainingen. En dan uiteindelijk eigenlijk het allermooiste: na zes maanden mag je het Europees erkende certificaat uitreiken. Een mooie bevestiging van hard werken en ontwikkelen. Wie zoeken we? Het is een voordeel als je ervaring hebt met het werken met jongeren tussen de 12 en 30 jaar, maar het vooral leuk vindt om te werken met deze doelgroep. De termen ‘ondernemen’, ‘netwerken’ en ‘enthousiasmeren’ zijn jou totaal niet vreemd. Je bent een echte doorzetter en resultaatgericht. Wat we nog meer in je zoeken en nog meer details over deze toffe functie? Lees de vacature op onze website of neem direct contact op met onze collega Fleur Neefjes, [email protected] of bel 0229-216499. Word jij onze nieuwe collega? Reageren kan tot en met 31 maart.

Een grote internationale carrière, een indrukwekkende reis of juist een bescheiden leven met alledaagse gebeurtenissen, iedereen heeft een verhaal te vertellen. Het team van vrijwilligers van Humanitas West-Friesland, afdeling Levensboeken, heeft inmiddels al ruim vijftig boeken met levensverhalen geschreven. Thérèse Beemsterboer, een van de elf vrijwillige schrijvers: ‘Mensen geven hun persoonlijke levensboek met hun eigen levensverhaal cadeau aan de kinderen, familie en vrienden.’ Een boek schrijven is een flinke klus, vertelt Thérèse. ‘Ik ben er ongeveer een jaar mee bezig. Via Levensboek van Humanitas word ik gekoppeld aan een verteller, zoals we dat noemen, en daar hou ik ongeveer tien tot twaalf interviews mee. Tussen ieder interview zit telkens een paar weken, want voor een verteller kan het intensief zijn om herinneringen uit het verleden weer op te halen en te delen met mij. En ik heb dan even de tijd om vast te leggen wat ik heb gehoord.’ In die fase, van zes tot negen maanden, van praten en luisteren, maakt Thérèse van alle informatie een goedlopend persoonlijk verhaal. Dat kan eventueel worden geïllustreerd met foto’s, diploma’s of andere beelden, passend bij het levensverhaal. Een vrijwillige eindredacteur en een vormgever van Levensboek zorgen voor de finishing touch en na ongeveer een jaar ligt het boek bij de drukker. ‘We laten zoveel exemplaren drukken als de verteller wil.’ Verdiepen in iemands leven Hoe is Thérèse schrijver van levensverhalen geworden? Ze werkte jarenlang in de zorg, maar schrijven had altijd haar interesse. Een vriendin deed dit vrijwilligerswerk al, en toen Thérèse klaar was met werken, heeft ze zich ook aangesloten bij de schrijfgroep Levensboek in West-Friesland. ‘In het ziekenhuis had ik maar korte tijd voor een intake in de spreekkamer, nu kom ik letterlijk bij mensen thuis en krijg ik ruim de tijd om me langer en grondiger in het verhaal van iemand te verdiepen. Samenwerken met de andere schrijvers is ook interessant, we volgen workshops om ons schrijfwerk te verbeteren en we houden intervisiebijeenkomsten met elkaar.’ Die worden georganiseerd door de werkgroep Levensboek. Levensverhaal cadeau Inmiddels werkt Thérèse aan boek nummer drie. Het werk blijft haar fascineren. ‘Sommige mensen maken indrukwekkende zaken mee, anderen hebben zo op het eerste oog weinig avonturen beleefd. Maar elk leven, groot of klein, heeft z’n eigen verhaal. Het is prachtig om dat te horen. Mensen delen hun jeugdherinneringen en hun levenslessen, vertellen over hun kinderen en hun loopbaan. Soms gaat een boek over één specifiek onderwerp uit het leven van een verteller en wordt het meer een themaboek. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wat te vertellen heeft.’ Soms melden mensen zichzelf aan bij Humanitas om hun levensverhaal te laten vastleggen, soms krijgen ze het traject cadeau van hun kinderen of kleinkinderen. ‘Genoeg mensen die te horen krijgen: je vertelt altijd zulke leuke dingen, dat moet je eens vast laten leggen. Straks ben je er niet meer en dan zijn die mooie ervaringen ook weg, dat zou toch jammer zijn?’ Boek van de verteller Al die grote en kleine verhalen bij elkaar scheppen ook een tijdsbeeld van onze streek, want het team van Thérèse werkt alleen in West-Friesland. ‘Daarom bieden we de mogelijkheid aan de verteller om een exemplaar van zijn levensboek te schenken aan het Meertens Instituut (een onderzoekinstituut voor Nederlandse taal en cultuur, red.). Zij kunnen dan inzicht krijgen in hoe bijvoorbeeld feestdagen worden gevierd in de regio en door de jaren heen.’ De levensboeken komen niet bij de boekhandel of in de bibliotheek terecht, vertelt Thérèse. ‘Het is echt het persoonlijke levensboek van de verteller. Het gaat erom dat zijn of haar levensverhaal zo mooi mogelijk wordt vastgelegd. En als schrijver ben ik daaraan ondergeschikt.’

Woensdag 6 maart, op de Dag van Westfriesland, ondertekenden Miranda Zwart, directeur-bestuurder van Vrijwilligerspunt Westfriesland en Ronald Bleeker, directeur coöperatieve Rabobank, een driejarige samenwerkingsovereenkomst. Miranda Zwart: “Ook in 2020 bezegelden we onze samenwerking met een overeenkomst voor drie jaar. Wij zijn heel blij dat de Rabobank wederom vertrouwen heeft in onze expertise in het adviseren en ondersteunen van vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties. Samen maken we stichtingen en verenigingen sterker.” Op de fiets Tijdens de Dag van Westfriesland in het Oorlogsmuseum in Medemblik waren Rabobank en Vrijwilligerspunt een van de partijen die voor nieuwe initiatieven en/of samenwerkingen het podium kregen. Maar niet voordat Ronald en Miranda samen op de fiets naar het Oorlogsmuseum kwamen. “Dat is vooral symbolisch bedoeld”, lacht Miranda. “Ik mocht vanmiddag bij Ronald achterop de bagagedrager van de Rabobank-fiets en dat symboliseert onze mooie samenwerking. De missie van Vrijwilligerspunt en de missie van de Rabobank staan beide voor ‘samen bereik je meer dan alleen’. Door de financiële bijdrage van de Rabobank, kunnen we nog meer organisaties helpen bij het vinden van co-financiering of andere fondsen. Maar ook alternatieve mogelijkheden bieden om activiteiten te realiseren. Bijvoorbeeld door het organiseren van de Westfriese Beursvloer waarbij vrijwilligersorganisaties en bedrijven uit West-Friesland gaan handelen met gesloten beurzen.” Inclusie en het versterken van het verenigingsleven in West-Friesland Rabobank ziet in Vrijwilligerspunt een partner die namens de bank partijen aan elkaar kan verbinden om zo de regio te versterken op het gebied van inclusie en de organisatiekracht van verenigingen. Ronald Bleeker: “Vandaag zetten we opnieuw onze handtekening onder een driejarige samenwerkingsovereenkomst met Vrijwilligerspunt. Net zoals in 2020, zijn we verheugd om onze expertise in het ondersteunen van vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties te bundelen. Samen versterken we stichtingen en verenigingen, want in een gezamenlijke inspanning bereiken we meer dan individueel mogelijk is.”

Zaterdag 20 april organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Hoorn de Vrijwilligersmarkt Hoorn in de Noorderkerk in Hoorn. Is jouw organisatie gehuisvest en/of actief in de gemeente Hoorn, dan kun je actief aan deelnemen aan de vrijwilligersmarkt met een eigen markttafel. De Vrijwilligersmarkt Hoorn wordt mede mogelijk gemaakt door Provincie Noord-Holland. Staat jouw organisatie ook op de Vrijwilligersmarkt Hoorn? Er is plek voor minimaal 30 organisaties uit de gemeente Hoorn e.o. De Vrijwilligersmarkt is een geweldig platform om jouw organisatie te presenteren, vrijwilligers te werven én te netwerken met andere organisaties uit de regio. Doet jouw organisatie mee? De Vrijwilligersmarkt Hoorn vindt plaats op zaterdag 20 april van 10.00 – 13.00 uur (organisaties opbouwen vanaf 09.00 uur) en deelname is gratis! Ontdekken en netwerken De markt is voor potentiële vrijwilligers dé uitgelezen plek om op een laagdrempelige manier te ontdekken wat er voor diversiteit aan vrijwilligerswerk wordt aangeboden in en om de gemeente Hoorn. Waarom meedoen aan de Vrijwilligersmarkt Hoorn? Allereerst omdat je zo je organisatie in de schijnwerpers kunt zetten. Daarnaast is inmiddels na zes edities wel bewezen dat door deelname de kans heel groot is, dat je naar huis gaat met een of zelfs meerdere vrijwilligers! Daarnaast is de markt voor de deelnemende organisaties een waardevolle gelegenheid om andere organisaties te ontmoeten en tot mooie samenwerkingen te komen. Alle redenen dus om mee te doen! Deelnemen aan de Vrijwilligersmarkt Hoorn Deelname aan de Vrijwilligersmarkt is gratis. Elke deelnemende organisatie krijgt een tafel van 120 x 60 cm toegewezen die geheel naar eigen inzicht en behoefte kan worden ingericht en aangekleed. Bovendien is er naast de tafel ruimte voor één banner. Per organisatie is er ruimte voor bij voorkeur niet meer dan twee personen (gezien de ruimte). Voor iedere organisatie bieden we voor twee personen onbeperkt thee & koffie en een kleine lunch. Meedoen? Meld je dan z.s.m. aan! Stuur een mail naar [email protected] o.v.v. ‘Vrijwilligersmarkt Hoorn’. Wil je zien hoe een vrijwilligersmarkt eruitziet? Bekijk dan hier het filmpje van de laatste vrijwilligersmarkt die we hielden in Hoorn in Sportcentrum Vredehof. Na inschrijving ontvang je van ons z.s.m. een bevestiging van deelname. Later informeren we je uitgebreid over o.a. parkeren, opbouwen en tips over hoe je jouw deelname aan de Vrijwilligersmarkt via je eigen communicatiekanalen kunt promoten. Zie hier welke organisaties zich al hebben aangemeld.

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Deze maand is dat de familievoorstelling ' Birds' ( 12+) die plaatsvindt op vrijdag 22 maart. In deze voorstelling vol dans, spoken word en muziek word je meegezogen in de belevingswereld van een jongere die woont in een jeugdzorginstelling. Hierbij komen vragen langs als; Hoe deal je met de toekomst als je geen veilig nest hebt gehad? Ben je wel klaar voor de maatschappij? En is de maatschappij wel klaar voor jou? Je betaalt geen 18,50 euro, maar 12,50 euro per kaartje. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Op vrijdag 29, zaterdag 30 en zondag 31 maart kun je naar de musical 'De Man van La Mancha'. Een rijke en originele musical over de wonderlijke wereld van idealist Don Quichot, op het ritme van de flamenco. 'De man van La Mancha', gebaseerd op het wereldberoemde boek van Miguel de Cervantes uit 1605, vertelt het aanstekelijke verhaal van de ridder Don Quichot. Het ritme van de flamenco bepaalt de hartslag van deze nieuwe en eigentijdse enscenering van de geliefde musicalklassieker. Een kaartje kost nu 39,50 euro in plaats van 49,50 euro. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Voor haar studie Social Work bij InHolland Alkmaar moest Cheyenne Aker stage lopen. Ze koos voor het MDT-traject en kwam bij Vrijwilligerspunt terecht. Haar uren liep ze bij een dagbesteding voor ouderen in Hoogkarspel en bij Bets (85) uit Westwoud. 'Ook nu mijn MDT is afgelopen zie ik Bets nog steeds. Al is het maar een half uurtje per week, we worden er allebei heel blij van.' Iets met kinderen, of met mensen met een beperking? Nee dat sprak Cheyenne niet aan. 'Hoewel ik nu een stage loop met mensen met een beperking en dat is echt superleuk! Maar toen wist ik het echt niet', vertelt Cheyenne. 'Fleur Neefjes van Vrijwilligerspunt vertelde me over Bets en eigenlijk leek dat me meteen een hele leuke plek om mijn MDT te lopen.' Bij MDT (maatschappelijke diensttijd) doe je minimaal 80 uur vrijwilligerswerk bij een maatschappelijke organisatie of een-op-een zoals Cheyenne deed bij Bets. Tijdens het MDT-traject word je begeleid door Vrijwilligerspunt, krijg je trainingen om jezelf verder te ontwikkelen en ontvang je uiteindelijk een erkend Europees certificaat. Kletsen en een spelletje Cheyenne: 'Ik ging eerst met iemand van MEE & de Wering mee naar Bets. Ik vond het eerlijk gezegd wel heel spannend en ongemakkelijk. We schelen ruim 60 jaar, dus dat is heel wat. Hoe leg ik het contact? Waar heb ik het over? Maar het viel allemaal hartstikke mee, want Bets is heel praterig en het klikte meteen. De tweede keer ging ik dan ook alleen. Bakkie erbij en kletsen maar. Vooral over vroeger en daar heeft Bets veel over te vertellen! Dan vertelt ze over wat ze voor werk deed en hoe ze haar inmiddels overleden man heeft ontmoet. Ik vertel haar ook over mijn leven: mijn studie, werk, vakanties en over uitgaan met mijn vriendinnen. Dat vindt ze heel leuk om te horen. Maar we hebben het ook over serieuze dingen, bijvoorbeeld over de ellende die zich afspeelt in de wereld. We hebben echt leuke en interessante gesprekken en ik leer veel van haar.' Er wordt niet altijd geklets, ook de spelletjes komen uit de kast. 'Rummikub of ganzenborden. Dat vindt Bets leuk om te spelen. Ik ook, al moest ik wel weer even de spelregels doornemen. Spelletjes vind ik vooral leuk als ik win, dus ik ben heel fanatiek!' Dagbesteding Iedere twee weken ging Cheyenne twee uurtjes op bezoek bij Bets. 'Daarmee haalde ik de benodigde 80 uur niet, daarom zocht ik er nog een stageplek bij. Via Vrijwilligerspunt kwam ik terecht bij Het Noorderlandhuis, een dagbesteding voor ouderen in Hoogkarspel. Toch weer anders, want je hebt iets minder contact met de ouderen. Ze zijn vooral zelfstandig bezig. Maar een praatje maken is er altijd bij en vooral het samenwerken met collega’s heb ik daar geleerd. Je staat er met z’n tweeën, dus hoe verdeel je de taken? Je helpt elkaar waar nodig en bespreekt de dag samen. Ik heb daar ook geleerd om te plannen en dat helpt me weer in mijn privéleven. Ik moet naar school, ik loop stage, ik werk en heb een paard. Best veel, dus een goede tijdsplanning is wel zo fijn.' Blijvend contact Ondanks dat Cheyenne haar MDT heeft afgerond, ziet ze Bets nog steeds. 'Ze liet me weten dat ze zich vaak eenzaam voelt, nu haar man is overleden. Ze kijkt echt uit naar mijn komst. Hoewel ze vergeetachtig aan het worden is, herkent ze me nog steeds en is ze steeds zo blij als ze me ziet! En daar haal ik natuurlijk ook heel veel plezier uit. Al kom ik maar een half uurtje, ze knapt er zo van op. En voor mij een kleine moeite, maar vooral: ik vind het ook heel gezellig. Dus ik blijf gewoon geregeld bij haar op bezoek komen!'

Het splinternieuwe bestuur van s.v. Enkhuizen kon het vrijwilligersbeleid van de voetbalvereniging helemaal zelf opbouwen. Waar begin je dan? Gelukkig kon Auke Abbekerk van de afdeling Advies & Ondersteuning van Vrijwilligerspunt ze helpen. Vrijwilligerscoördinator Bart Spruit: ‘Hij heeft ervaring met verenigingen en hij kan die toespitsen op elke situatie’. Bart vergelijkt de situatie met een lege LEGO-grondplaat. ‘Zo’n groene plaat waar niks op staat. Stukje bij beetje zijn wij als bestuur daar iets moois op aan het bouwen. Een vereniging met trainers, met sporters en met vrijwilligers. En met name voor die vrijwilligers hebben we de hulp van Vrijwilligerspunt ingeroepen.’ De vereniging met meer dan duizend leden heeft een vrijwilligersbeleid nodig. Hoe vind je nieuwe vrijwilligers, hoe behoud je vrijwilligers die zich inzetten voor je club en hoe zorg je ervoor dat elk verenigingslid z’n steentje bijdraagt? Daar heeft Auke Abbekerk, adviseur bij Vrijwilligerspunt, verstand van. Bart: ‘We willen niet dat mensen de voetbalclub zien als een sportschool: je komt, je sport en je gaat weer weg. Onze vereniging is iets gezamenlijks, we kunnen alleen bestaan als iedereen meedoet.’ Verenigen doe je samen. App maakt meewerken makkelijk Daarom vraagt de vereniging aan alle leden om zes uur per jaar te helpen, bij allerlei taken. Zijn de leden jonger dan zestien, dan worden de ouders aangesproken. ‘Die taakplicht hebben meer verenigingen, soms is dat een worsteling. Wij maken het meehelpen zo makkelijk mogelijk, met een speciale app waarom mensen kunnen aangeven wanneer ze tijd hebben. Iedereen leeft zo’n beetje op z’n mobiele telefoon, dus dan moet zo’n app invullen wel lukken.’ Dat was een tip van Auke: maak meedoen laagdrempelig, dan willen meer mensen meedoen. ‘We zijn er nu twee maanden mee bezig. Het werkt goed.’ Persoonlijk benaderen Vrijwilligers voor meer structurele taken vindt s.v. Enkhuizen door leden persoonlijk te benaderen. ‘Als we weten dat iemand bijvoorbeeld iets doet met communicatie, kunnen we ze appen of opbellen en vragen of ze misschien iets willen bijdragen aan ons clubblad op het gebied van social media. Op die manier voelen mensen zich uitgenodigd om mee te doen. Onze groep vaste vrijwilligers groeit gestaag op deze manier.’ In een database worden de profielen van mensen bijgehouden, zodat Bart precies weet wie hij kan vragen voor welke vrijwilligersklus. Het vrijwilligersbeleid beschrijft alle B’s: hoe kun je vrijwilligers binnenhalen, belonen, begeleiden, behouden en hoe kun je de samenwerking met vrijwilligers beëindigen. ‘Eigenlijk hadden we zelf al best veel voor elkaar toen Auke met ons over het vrijwilligersbeleid kwam praten’, vertelt Bart. ‘Hij heeft ervaring met meerdere verenigingen en hij is erg betrokken. Hij weet wat werkt, en wat niet. Zo hebben we samen een mooi beleid kunnen opzetten.’ Kunnen wij jouw organisatie ook helpen? Kan jouw organisatie ook ondersteuning gebruiken van een van onze adviseurs? Laat het ons weten via het contactformulier of bel 0229-216499.

Vanaf 4 maart zal het pand aan de Maelsonstraat 20 in Hoorn bewoond worden door circa 30 statushouders en 10 Oekraïense vluchtelingen. De gemeente Hoorn is verantwoordelijk voor de organisatie van de opvang. Vrijwilligerspunt Westfriesland is door de gemeente gevraagd de werving en coördinatie van de vrijwilligers op zich te nemen. Voor de periode van 17 maart tot en met 15 mei zoekt Vrijwilligerspunt daarom vrijwilligers die activiteiten kunnen organiseren en begeleiden. De gevraagde hulp is gericht op het organiseren en begeleiden van activiteiten. Denk aan sportactiviteiten zoals wandelen, voetballen en bootcamp. Maar ook het bijbrengen van de beginselen van de Nederlandse taal. Klaas-Jan, Vrijwilligerspunt: “We zoeken vrijwilligers die kunnen helpen met het leggen van een basis van het Nederlands die je nodig hebt om je bijvoorbeeld voor te stellen, de weg te vinden of iets in de winkel te kopen. Uiteraard worden vrijwilligers hierin begeleid.” Ook zoekt Vrijwilligerspunt vrijwilligers die de nieuwe bewoners wegwijs willen maken in de stad. Klaas-Jan: “Het is belangrijk dat ze de weg weten in de stad. Daarvoor zoeken we vrijwilligers die het leuk vinden om in groepjes een rondje stad te lopen, of samen ergens een kopje koffie te drinken, zodat ze zich snel thuis zullen voelen in Hoorn.” Aanmelden als vrijwilliger Via deze link vind je de diverse openstaande vacatures. Hulp is zowel overdag als ’s avonds welkom, al is er een voorkeur voor overdag. De dag en hoeveelheid uren is in overleg met de vrijwilliger. Meer informatie via Vrijwilligerspunt: [email protected] of 0229-216499.

Van 24 januari tot en met 3 februari zijn de Nationale Voorleesdagen gegaan met als doel het voorlezen aan kinderen te bevorderen. Een uitgelezen moment voor Taalhuis Westfriesland van Vrijwilligerspunt Westfriesland om extra aandacht te geven aan haar project SamenVoorlezen. Bij SamenVoorlezen gaat twintig weken lang een taalvrijwilliger een uurtje per week voorlezen bij een gezin om zo de taalvaardigheid van de kinderen te verbeteren. Nancy Ronosetiko van Vrijwilligerspunt: ‘We kunnen nog veel voorlezers gebruiken!’ Even een paar bladzijden voorlezen aan je kind voor het slapengaan; het lijkt zo vanzelfsprekend. Maar wat als je als ouder de Nederlandse taal niet goed beheerst of zelf moeite hebt met lezen? SamenVoorlezen zet taalvrijwilligers in die kinderen voorlezen. De kinderen zijn tussen de 2 tot 12 jaar oud en kunnen taal- of leesondersteuning gebruiken. Het zijn kinderen die hier zijn geboren, of nieuw zijn in Nederland. Nancy: ‘Vorig jaar hebben 85 voorlezers van SamenVoorlezen ruim 100 gezinnen uit West-Friesland voorgelezen. Dit jaar verwachten we dat er nog meer behoefte is aan voorlezen en daarvoor zijn extra voorlezers nodig. Landelijk zien we namelijk dat de leesvaardigheid van kinderen achteruitgaat. Voorlezen is een van de middelen om de kans op achterstand te beperken.’ Plezier Op basisschool de Hoeksteen worden extra voorleeslessen ingezet waar diverse taalvrijwilligers van SamenVoorlezen komen voorlezen. Juf Jolanda Andringa is daar heel enthousiast over: ‘Door het voorlezen groeit de woordenschat. Kinderen raken vertrouwd met de Nederlandse taal en ze maken kilometers met de Nederlandse taal. En helemaal leuk is, dat ze zin krijgen om het lezen te leren.’ Dat voorlezen niet alleen heel nuttig is, maar vooral heel leuk, ondervond voorlezer Lisa Romeo: ‘De kinderen waren zo blij, hun vrolijke koppies als ik voor de deur stond, zal ik niet vergeten. Ik vind het bijzonder dat je met zoiets kleins als een uurtje in de week samen lezen, zo’n groot verschil kunt maken. Dat heeft indruk op me gemaakt: de dankbaarheid van de kinderen en hun ouders, en het plezier dat we samen hadden met de boeken.’ Aanmelden als voorlezer Voorlezen ook iets voor jou? Wil je met slechts een uurtje in de week een gezin helpen met de Nederlandse taal? Er wachten nog veel gezinnen op een voorlezer! Meld je aan als voorlezer via [email protected] of bel 0229-216499. Kijk voor meer informatie op de pagina van SamenVoorlezen .

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Deze maand is dat de toneelvoorstelling ' Papadag bestaat niet ' op woensdag 7 februari met Johnny Kraaijkamp en Soy Kroon. Een tweemansshow die mikt op de lach! Je betaalt geen 27,50 euro, maar 19,50 euro per kaartje. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Op zaterdag 10 en zondag 11 februari kun je naar de toneelvoorstelling ‘ Murder on the Orient Express ', hét plot-twist moord-mysterie van Agatha Christie. Een kaartje kost nu 32,00 euro in plaats van 39,50 euro. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. En als laatste de het theaterstuk ' Gullivers reizen ' naar het gelijknamige boek van Jonathan Swift uit 1726. Het boek komt vol humor tot leven! Een leuke voorstelling voor jeugd (vanaf 8 jaar) en familie! Een kaartje kost geen 15,00 euro, maar 10,00 euro. Klik hier voor meer info over de voorstelling en voor het bestellen van kaartjes. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Vrijwilliger zijn van een vrijwilligersorganisatie duizenden kilometers verderop? Dat kan natuurlijk ook! Miranda Zwart is nu ruim drie jaar voorzitter van de stichting Hòfi Chikí. Hòfi Chikí plant op Curaçao kleine bosjes met inheemse bomen en planten in urbane en rurale gebieden. Miranda: 'Natuur is hartstikke belangrijk voor mens en dier en ik zet me daarom graag in om het prachtige Curaçao nog een stukje mooier en groener te maken. Meer groen zorgt namelijk voor meer biodiversiteit, een betere luchtkwaliteit, verminderede wateroverlast en biedt een gezonde speel- en leeromgeving voor de kinderen op Curaçao. We hopen dat meer mensen onze stichting willen ondersteunen.' Lennart Bak is de oprichter van Hòfi Chikí. In 2016 raakte hij geïnspireerd door de beweging Tiny Forest. Een beweging die de ‘Do it yourself’-methode heeft ontwikkeld waarmee mensen zelf een tiny forest kunnen bouwen. Toen Lennart in 2018 naar Curaçao verhuisde, wilde hij ook hier deze beweging van de grond krijgen. In 2021 richtte hij officieel de Stichting Hòfi Chikí op. In 2020 bezocht Miranda samen met nog vijf vriendinnen hun vriendin op Curaçao, de vrouw van Lennart. Miranda: 'Lennart nam ons mee naar het bos naast de basisschool Klein College. Het is het eerste tiny forest van Curaçao dat geplant is. We waren echt onder de indruk. Het beslaat een gebied van 160m2 en bevat zo’n 480 inheemse struiken, heesters en bomen van 41 verschillende soorten. Alsof je ineens in een heel andere wereld bent beland!' Leren over boompjes en beestjes Het land waar het bos op groeit, ligt naast de tuinkas van de school. Miranda: 'En dat is nou het mooie van dit tiny forest project. Het is niet alleen een manier om Curaçao te vergoenen, maar het project is ook onderdeel van het educatieve Natuur en Milieu Educatieprogramma van de school. De kinderen krijgen les tussen het groen en leren over alles wat er groeit, bloeit en leeft. Ze leren over de soorten insecten die hier leven, de bomen en struiken die hier groeien en vooral wat natuur doet voor mens en dier. Geweldig dat zo twee mooie doelen in een klap worden gerealiseerd.' In maart 2023 is het tweede tiny forest geplant; Tiny Forest Groot Piskadera, naast de Universiteit van Curaçao. Een bos van maar liefst 250m2 met 750 inheemse struiken, heesters en bomen. Ook dit bos heeft een educatieve rol. 'Het blijft natuurlijk niet bij deze twee projecten. Onze droom is dat het hele eiland straks met elkaar verbonden is door tiny forests, zodat dieren van de ene naar de andere kant kunnen en Curaçao altijd groen is.' Ja, ik doe mee! De stichting draait volledig op vrijwilligers, fondsen en giften. Vrijwilligers die wonen op Curaçao, maar ook in Nederland. Miranda: 'De stichting zocht een voorzitter en Lennart vroeg me na het bezoek of het iets voor mij was. Hartstikke slim natuurlijk van hem… Hij zag dat ik enthousiast was en dat ik natuur, maar ook het besef van de waarde van natuur heel belangrijk vind om door te geven. En als je het niet vraagt… Natuurlijk zei ik ‘Ja, ik doe mee!’. Dat natuur niet vanzelfsprekend is, realiseren we ons veel te weinig. Je moet echt leren dat het bestaan van bomen, struiken en beestjes een doel heeft en dat het allemaal met elkaar in verband staat. Dat kun je niet jong genoeg leren. Met Hòfi Chikí wordt bijgedragen aan de natuur en de biodiversiteit. Het is dan toch geweldig dat je daaraan kunt en mag bijdragen?' Communicatie op afstand De vrijwilligers van Hòfi Chikí wonen op Curaçao en in Nederland, is dat niet onhandig? Miranda: 'Het is belangrijk dat alle vrijwilligers betrokken blijven en daar doen we als bestuur alles aan. Natuurlijk is dat een uitdaging als de vrijwilligers zo ver van elkaar zitten. En dan heb je ook nog het tijdsverschil. Maar, het lukt ons om geregeld “de koppen bij elkaar” te steken, digitaal uiteraard. Het is ook een voordeel dat er vrijwilligers zijn die in Nederland wonen. Zo biedt Nederland meer mogelijkheden om fondsen aan te vragen. Het is dan natuurlijk ook handig dat ik directeur-bestuurder van Vrijwilligerspunt Westfriesland ben: met het uitgebreide netwerk van Vrijwilligerspunt weten wij welke paden we moeten bewandelen om bij de juiste fondsen binnen te komen.' Meer vrijwilligers Hòfi Chikí kan meer vrijwilligers gebruiken. Miranda: 'We hebben een aantal vacatures openstaan en daarvoor hoef je dus echt niet per se op Curaçao te wonen! Zo zoeken we een communicatiespecialist die ons wil helpen met de bekendheid van Hòfi Chikí. Door het bijhouden van de website, het delen van mooie verhalen en successen via persberichten, social media en nieuwsbrieven. We weten namelijk zeker dat we door te vertellen over wat we doen, we nog meer mensen enthousiast kunnen maken ons te komen helpen. Want de natuur naar mens en dier brengen; dat is toch fantastisch om aan bij te dragen?!' Ook vrijwilliger worden bij Hòfi Chiki? Je vindt hier de openstaande vacatures.

Fatima was het eerste kindje waar Sonja den Besten aan ging voorlezen. Twee jaar later zit ze weer met Fatima op de bank. ‘Het verhaal over een monster was heel spannend, daarom hebben we hem een andere naam gegeven.’ Voorlezen is bij elk kind anders. Dat ligt bijvoorbeeld aan de leeftijd, heeft Sonja den Besten gemerkt. ‘Toen Fatima vier jaar was, begon ik met voorlezen. Ik merkte dat ze zich nog niet zo lang kon concentreren. We wisselden voorlezen af met spelletjes. Ze wilde bijvoorbeeld graag kappertje spelen en mijn haar werd dan gekapt. Fatima spreekt en hoort thuis vooral Arabisch. Door samen te spelen, oefenden we tegelijkertijd de Nederlandse taal.’ Van harte welkom Het voorlezen past perfect bij Sonja. Ze deed al jaren vrijwilligerswerk, maar SamenVoorlezen was onbekend. ‘Ik hoorde erover op de kunst & cultuurmarkt in Hoorn, bij het kraampje van Vrijwilligerspunt. Ik vroeg me af: is mijn stem wel goed genoeg? Kan ik dat wel? Ik had contact met Vrijwilligerspunt en een week later kon ik beginnen.’ Ze werd van harte welkom geheten bij het eerste gezin. Het contact loopt vanaf het eerste moment soepel. ‘De eerste afspraken waren midden in de coronatijd. Dat was lastig. Maar de communicatie is goed, dus we konden toch afspreken.’ Voorlezen én rekensommen Twee jaar later, en daar is Sonja weer. Inmiddels heeft ze andere kinderen voorgelezen, maar ze komt met veel plezier bij Fatima terug. Het meisje zit inmiddels in groep 3. ‘Het is zo leuk om het verschil te zien. Voorlezen gaat steeds makkelijker’, vertelt Sonja. ‘Ze kan nu langer stilzitten en beter luisteren. Ze vindt rekenen veel leuker dan taal, dus we doen tussen het voorlezen door een paar rekensommen. Het is zo’n leuk, speels, creatief meisje. Ze heeft laatst zelfs een schilderij voor me gemaakt!’ Sonja weet precies welke boeken in de smaak vallen bij Fatima. ‘Sprookjes zijn altijd goed, boeken over prinsessen zijn haar favoriet. En een boek over monsters, hoewel dat wel erg spannend was. Ik wil natuurlijk niet dat zij ’s nachts wakker ligt van een griezelig verhaal. Daarom hebben we samen een andere naam voor het monster verzonnen. Fatima noemt hem nu Piet. Dan is het monster ontwapend.’ Alfabet aan de muur De reden dat Sonja zo graag als voorleesvrijwilliger werkt? Niet alleen om haar liefde voor boeken en lezen te delen. ‘De warmte van het gezin is geweldig. We respecteren elkaar, we zijn gelijkwaardig en ik voel me zo welkom. De moeder vindt het heel belangrijk dat haar dochter goed Nederlands leert en goed haar best doet op school. Het Nederlandse alfabet hebben ze als poster aan de muur gehangen, heel slim!’ En Sonja is nog lang niet klaar. Want het jongere broertje van Fatima wil ook graag worden voorgelezen… ‘Moeder Sharifa heeft al gevraagd: kunnen we jou weer reserveren? Dan kom je volgend jaar gewoon terug!’

Is jouw maatschappelijke organisatie op zoek naar nieuwe (jonge) vrijwilligers én heb je nog (voorjaars)klussen liggen waar extra handjes voor nodig zijn? Doe dan mee met NLdoet op 15 maart 2024, de grootste vrijwilligersactie van Nederland. Dan gaan namelijk zo’n 700 leerlingen van Copernicus uit Hoorn, SG De Dijk uit Medemblik en Vonk uit Grootebroek klussen in West-Friesland aanpakken. Meld je klus nu al aan bij Vrijwilligerspunt Westfriesland via [email protected]! Wist je dat het geregeld voorkomt dat leerlingen na hun NLdoet-klus blijven hangen als vrijwilliger, omdat ze het werk en de organisatie zo leuk vinden? Des te meer reden dus om klussen aan te melden voor NLdoet op 15 maart! Een week eerder, op 8 maart, gaan leerlingen van het Oscar Romero uit Hoorn al aan de slag; een soort pre-NLdoet. Dus ook dan kan er volop geklust worden. Klussen Het gaat om allerlei soorten klussen. Denk aan een muurtje schilderen, schoonmaken, sorteerklusjes, tuintje voorjaar-klaar maken, spelletjesmiddag begeleiden, high-tea organiseren, opruimwerkzaamheden… in en om jouw stichting, vereniging, zorginstelling of club liggen vast en zeker klusjes en activiteiten op de plank waar je maar niet aan toe komt. Dan is nu het moment om die klussen te laten oppakken tijdens NLdoet! Jouw organisatie is ermee geholpen en voor de leerlingen biedt NLdoet een uitgelezen mogelijkheid om een maatschappelijke stage te doen en kennis te maken met vrijwilligerswerk. En, wellicht blijven de jongeren ook nog eens hangen als vrijwilliger! Ook handjes nodig? Dus kun je extra handjes én nieuwe vrijwilligers gebruiken? Meld dan nu al je klussen aan, zodat je straks niet te laat bent. Stuur een mail naar [email protected] o.v.v. NLdoet 2024. Meer informatie? Bel 0229-216499, of stuur een mail naar bovenstaand e-mailadres.

In het nieuwe schooljaar aan een studie beginnen, of liever werken? Of toch volgend schooljaar een tussenjaar? Voor veel jongeren is het maken van zo’n belangrijke keuze voor de toekomst niet makkelijk. Daarom organiseert een groep studenten van de opleiding Sociaal Werk van het Horizon College, in samenwerking met Vrijwilligerspunt Westfriesland het ‘Make a Choice Café’. Tijdens het Make a Choice Café op maandag 18 december komen (oud) studenten vertellen over hun MBO/ Hbo-opleiding, werk en/of tussenjaar om zo jongeren te inspireren en te helpen met het maken van de juiste keuze. Vrijwilligerspunt begeleidt jaarlijks tientallen jongeren in hun maatschappelijke diensttijd (MDT). Fleur Neefjes, Vrijwilligerspunt: “ MDT is voor jongeren van 12 tot 30 jaar. Bij het MDT-project zet je je vrijwillig in voor een maatschappelijke organisatie. Je doet niet alleen iets voor een ander, je ontwikkelt ook jezelf, vergroot je netwerk en werkt aan je cv. MDT helpt ook bij het maken van een keuze van een studie of beroep. Vorig jaar organiseerden we voor het eerst het Make a Choice Café. Dit jaar is het een groep studenten die dit, als maatschappelijke diensttijd, gaat organiseren. Niet alleen heel leerzaam voor hen, maar ook belangrijk dat we jongeren kunnen helpen met een goede keuze voor hún toekomst.” Nicole Doevendans is een van vijf leerlingen van de opleiding Sociaal Werk die het Make a Choice Café organiseert. “Wij weten als geen ander hoe moeilijk het is om een goede keuze te maken. Je moet al best jong kiezen wat je later worden wil en dat is echt moeilijk. Ik ben blij met de studiekeuze die ik heb gemaakt, maar ik zie ook klasgenootjes die toch niet op hun plek zitten. Daarom vinden we het super leuk dat we dit jaar dit event mogen organiseren. Tijdens het 'Make a Choice Café' komen (oud) studenten vertellen over hun werk en opleiding. We hebben gekozen voor veel verschillende opleidingen en werkgebieden, zoals sociaal werk, politieacademie, media/ muziek producer, verpleegkunde, brandweer/ eigen onderneming, pedagogisch medewerker, Pabo & sport en bewegen. Een onwijs gave interactieve bijeenkomst waar je meer inzicht kunt krijgen in je kwaliteiten en ambities. En zo hopen we dat de jongeren die 18 december komen, daarna een juiste keuze kunnen maken!” Aanmelden Het Make a Choice Café is op maandag 18 december en is voor jongeren tussen 12 en 30 jaar die nog twijfelen tussen studeren, werken of een tussenjaar. Het is van 19.00 uur (inloop 18.45 uur) tot 21.15 uur, Maelsonstraat 12, Hoorn. Deelname is gratis. Aanmelden kan door een mail te sturen naar [email protected] of aan te melden via Instagram: @makeachoicecafe Meer informatie vind je hier .

Daar moet op getoost worden, want goed nieuws voor Vrijwilligerspunt Westfriesland: het project maatschappelijke diensttijd (MDT) heeft opnieuw subsidie toegekend gekregen. Directeur-bestuurder Miranda Zwart: “Met de toekenning van de subsidie voor MDT kunnen we nog meer jongeren verbinden aan vrijwilligersorganisaties. We zijn dan ook erg blij dat we voor drie jaar subsidie hebben gekregen van het ministerie van OCW.” Sinds mei 2020 biedt Vrijwilligerspunt MDT aan jongeren van 12 tot 30 jaar. Met MDT gaan de jongeren van 12 – 30 jaar minimaal 80 uur als vrijwilliger aan de slag bij een of meerdere maatschappelijke organisaties. Als MDT’er ontwikkel je je talenten, vergroot je je netwerk en doe je tegelijkertijd iets voor een ander. Fleur Neefjes, projectleider MDT bij Vrijwilligerspunt: “Ik ben echt onwijs blij dat we voor de komende drie jaar MDT kunnen blijven bieden aan jongeren. De afgelopen jaren hebben we jaarlijks zo’n 100 jongeren begeleid, maar de komende drie jaar gaan we voor 150 jongeren per jaar! Ja, dat is zeker haalbaar, want vrijwilligersorganisaties weten ons steeds gemakkelijker te vinden en ze zien de meerwaarde van een MDT’er in hun organisatie. Daarnaast merken we dat meer en meer jongeren in MDT een waardevol tussenstation zien naar werk of studie. Het zijn jongeren die zoekende zijn in de juiste keuze van werk of studie, of die extra ondersteuning zoeken in hun persoonlijke ontwikkeling; MDT helpt ze door vrijwilligerswerk met het krijgen van de benodigde bagage om uiteindelijk die juiste keuze te maken voor hun toekomst.” Trainingen en evenementen Die extra ondersteuning wordt geboden in trainingen en evenementen. Fleur: “We streven ernaar iedere maand een training, uitje of evenement te organiseren, afhankelijk van de behoeften van de jongeren. Denk aan een EHBO-training, training presentatie skills, timemanagement en communicatietraining. Op 18 december organiseren we bijvoorbeeld het Make a Choice Café. Dan komen (oud) studenten vertellen over hun MBO/ Hbo-opleiding, werk en/of tussenjaar om zo jongeren te inspireren en te helpen met het maken van een passende keuze. En deze avond wordt weer georganiseerd door MDT’ers, dus voor jongeren, door jongeren. Super dus dat we ook dit de komende drie jaar kunnen blijven doen met de toegekende subsidie!” Meer lezen over MDT? Check hier .

Op basisschool De Hoeksteen in Enkhuizen geven voorleesvrijwilligers van het project SamenVoorlezen van Vrijwilligerspunt extra aandacht aan kinderen die nog niet zo taalvaardig zijn. Dat kwartier, hooguit een halfuur, onverdeelde aandacht maakt al een groot verschil, merkt leerkracht Jolanda Andringa. ‘Je ziet kinderen echt ‘aan’ gaan als ze het snappen.’ Is je Nederlands nog niet zo goed als de rest van de klas, dan gaat de les soms te snel. ‘Wat we vertellen, gaat dan over de hoofden van die kinderen heen. Zeker als Nederlands niet hun moedertaal is, moeten ze soms flink schakelen om de uitleg in de klas te volgen. Door het rumoer in de klas kunnen leraren ook niet altijd in de gaten houden of iedereen de les nog goed kan volgen.’ Vinger opsteken Vrijwilligers van SamenVoorlezen geven op de Hoeksteen voorleeslessen, juist voor kinderen die wel wat extra aandacht kunnen gebruiken. Gewoon één op één met een geduldige vrijwilliger, werken aan een boek of een schoolopdracht. Jolanda: ‘Ik vertel de voorlezer waar we in de klas mee bezig zijn. Het is de bedoeling dat het voorlezen aansluit bij onze thema’s, dus de voorlezer kan aandacht besteden aan stof die we pas hebben behandeld, of juist iets wat er nog aan zit te komen. Gaat het in de klas bijvoorbeeld over slakken, dan kan de voorlezer dat voorbereiden door samen met het kind een boekje te lezen. Dat betekent dat het kind daarna de les veel beter kan volgen. Soms durven ze zelfs hun vinger op te steken om ook iets over slakken te vertellen!’ De voorleesvrijwilligers dragen dus bij aan het zelfvertrouwen van de kinderen. ‘De kinderen krijgen complimentjes tijdens de extra les. En ze horen dat ze niet bang hoeven te zijn om iets fout te doen.’ Woordenschat groeit Het gaat niet zozeer om begrijpend lezen, want daar zijn de kinderen in groep 1, 2 en 3 nog een beetje te klein voor. ‘Begrijpend luisteren noemen we het,’ zegt juf Jolanda. ‘Door het voorlezen groeit de woordenschat. Kinderen raken vertrouwd met de Nederlandse taal. Ze maken kilometers met de Nederlandse taal. En ze krijgen zin om het lezen te leren, hopen we.’ Op dit moment is Sinterklaas het grote thema in de klas. Maar sommige kinderen hebben nog nooit van Sinterklaas gehoord. Zij kunnen de verhaaltjes en de liedjes rond het kinderfeest niet goed volgen. ‘Een tweeling van zes, nog maar kort in Nederland, zijn naar de intocht geweest. Er werd snoep gegooid, er was een man op een paard, heel indrukwekkend. Maar hoe het nou precies zit? In de voorleesles besteedt de vrijwilliger dan extra aandacht aan Sinterklaas, bijvoorbeeld met praatplaten. Daarna is het hele gebeuren voor de kinderen beter te volgen.’ Gek op lezen De school kan altijd extra vrijwilligers gebruiken voor de voorleesles. Jolanda denkt dan aan mensen met een fijne voorleesstem, die ook wat langzamer spreken. ‘Geduld. Aandacht voor kinderen. Positief ingesteld. En ze moeten het leuk vinden om met de leerkracht samen te werken en aan te sluiten bij de lessen en de thema’s in de klas.’ Over het algemeen zijn alle voorleesvrijwilligers echte boekenwurmen. Gek op lezen en gek op kinderen. ‘Kunnen lezen is de sleutel tot zoveel andere vakken. De voorleesvrijwilligers die de liefde voor lezen overdragen op de kinderen maken een groot verschil op onze school. Het is prachtig om te zien dat de kinderen het op een bepaald moment snappen, dat ze ‘aan’ gaan.’ Ook voorlezer worden? Ook voorlezer worden van SamenVoorlezen? Kijk voor meer info op deze pagina , mail naar [email protected] , of bel 0229-216499.

Iedere maand biedt Schouwburg Het Park voor vrijwilligers voorstellingen aan met korting! Deze maand zijn dat de muziekvoorstelling IK…eh ik (6+) die al zondag 26 november speelt. Volgens een vakjury is het een bekroonde jeugdvoorstelling met waanzinnig decor. Een hilarische, speelse, fantasievolle en surrealistische voorstelling voor jong en oud! Je betaalt geen 15 euro, maar 12,50 euro per kaartje. Lees hier meer over de voorstelling en bestel je kaartjes! De tweede toffe voorstelling is op 17 januari, het theaterconcert: Ancora. Een muziekprogramma met schitterende LED-walls, oogverblindend mooi licht en oorstrelend geluid! Ancora staat met een live-band van zes personen in een spetterende show. Een muzikale mix van shanty, Irish pop en uptempo songs. Een kaartje kost 22,50 euro i.p.v. 27,50 euro. Wil jij naar deze muzikale voorstelling? Klik hier voor meer info en bestellen. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Twee jaar lang was Marko Božović uit Montenegro taalmaatje van Arnold Bakker. Hoewel Arnold Marko niet meer officieel helpt met de Nederlandse taal, zien ze elkaar nog regelmatig. Arnold: “Er is een waardevolle vriendschap ontstaan. Ik ben vorig jaar zelfs naar Montenegro op vakantie geweest om zijn geboorteland en familie te leren kennen.” Zo’n 4,5 jaar geleden kwam Marko naar Nederland. Marko: “Door de liefde. Ik leerde mijn vriendin kennen in Montenegro. Mijn beste vriend bleek haar zwager te zijn. We werden verliefd op elkaar en niet lang daarna besloot ik naar Nederland te komen om bij haar te wonen.” Maar toen liep Marko al snel tegen een taalbarrière op. Marko: “Ik sprak geen woord Nederlands en wilde zo snel mogelijk de Nederlandse taal leren. Ik kwam bij Vrijwilligerspunt terecht. Zij vertelden me dat ik naar het Clusius College kon, maar daar was nog een wachtlijst. Ik werd gekoppeld aan een taalvrijwilliger. Dan kon ik alvast Nederlands leren. Ik kwam uiteindelijk bij meneer Arnold terecht.” Meneer Arnold? “Ik zeg altijd meneer Arnold. Uit respect. Ik vind dat je ouderen met meneer of mevrouw moet aanspreken. Zo ben ik opgevoed.” Arnold: “Ik mag dan wel 82 zijn, maar van mij hoeft hij echt geen ‘meneer’ te zeggen. Maar hij blijft het doen, dus ik laat het maar zo.” Praten, praten, praten Toen Marko in Hoorn kwam wonen, kreeg hij gelukkig al snel een baan in de horeca. “Ik ben kok als beroep en kon als kok aan de slag in restaurant de Waag. Mijn collega’s begonnen direct Engels met me te praten, maar dat wilde ik niet. Ik wilde Nederlands leren. Door woorden op te laten schrijven en deze te leren, leerde ik steeds beter Nederlands.” Taalvrijwilliger Arnold hielp hem iedere week met een uurtje taalles. Maar niet met grammaticaboekjes en woordenlijstjes. “Ik werk vooral aan de spreekvaardigheid. Grammatica en woordjes stampen kan hij ook op school.” Marko vult aan: “We praten over van alles. Niet over politiek of slecht nieuws uit de kranten. Wel over alledaagse dingen, zoals Hollandse gewoonten, festivals, carnaval, eten of muziek. Leuke dingen. Ik leer veel van de gesprekken. Meneer Arnold heeft me vooral geholpen met mijn uitspraak en de zinsconstructie. Ik kan inmiddels goed Nederlands lezen, maar spreken blijft lastig. Nederlands is echt een moeilijke taal." Arnold: “Hij is heel erg vooruit gegaan en leest goed. Hij is heel leergierig en een slimme jongen. Ik vind het fijn om met hem gesprekken te voeren. We bepalen niet vooraf waar we het over hebben, dat gaat eigenlijk vanzelf. We zijn het overigens vaak niet met elkaar eens, maar we maken nooit ruzie!” Reis naar Montenegro Er wordt ook veel over elkaars cultuur gesproken. Arnold: “Marko heeft tijdens onze gesprekken ook veel verteld over zijn thuisland. Ik werd zo enthousiast van zijn verhalen, dat ik vorig jaar besloot naar Montenegro op vakantie te gaan.” “Met de auto en helemaal alleen!”, zegt Marko, nog steeds verontwaardigd. “Ik verklaarde hem voor gek, maar ik kreeg het niet uit zijn hoofd gepraat.” Na een reis van een paar dagen met tussenstops in Oostenrijk en Kroatië, verbleef Arnold tien dagen in Montenegro. “Ik heb Marko’s familie daar ontmoet en ik heb veel geleerd van het land en de cultuur. Het was een fantastische reis en geweldig om met eigen ogen zijn land te zien.” Nieuw taalmaatje Sinds een paar weken heeft Arnold een nieuw taalmaatje. Arnold: “Ik help een vrouw uit Vietnam met de Nederlandse taal. Hoewel ze getrouwd is met een Nederlander, spreekt ze slecht Nederlands. Een hele uitdaging dus. Maar dat vind ik leuk. Ik ben van huis uit schoolmeester en ik ben jaren koordirigent geweest. Ik vind het gewoon leuk om mensen iets te leren. En om andere culturen te leren kennen.” “Misschien ga je dan ook wel op reis naar Vietnam!”, grapt Marko. Arnold sluit het niet uit… Blokfluit Marko en Arnold zien elkaar nog geregeld, ondanks dat Marko niet meer officieel Arnolds taalmaatje is. Arnold: “Iedere week zie ik Marko nog in het zwembad als ik ga zwemmen en hij zijn dochtertje van zwemmen haalt. Dan maken we altijd even een praatje. En nog niet zo lang geleden heb ik bij hem gegeten toen zijn moeder, zus en neef in Nederland waren. Marko is nu met een opleiding tot personal trainer bezig, dus hij heeft het momenteel heel druk. Maar als hij klaar is, gaan we samen het blokfluiten weer oppakken.” Marko: “Ik heb nu een paar lessen van hem gehad. Ik vind het heel leuk, al ben ik helemaal niet muzikaal. Arnold heeft me nu ook twee keer meegenomen naar een klassiek concert in het concertgebouw in Amsterdam. Dat vond ik geweldig. Dus hopelijk kan ik dan straks net als meneer Arnold het volkslied van Montenegro spelen op de blokfluit.”

Vrijwilligerspunt Westfriesland organiseerde in september, oktober en november Maatschappelijke Stagemarkten op het RSG Enkhuizen, OSG Hoorn en het Martinus College in Grootebroek. 350 leerlingen vonden hier een maatschappelijke stageplek bij een vrijwilligersorganisatie uit de regio. Anouschka Timm, Vrijwilligerspunt: “Echt een super resultaat. Dit bewijst dat persoonlijk contact met de organisaties helpt bij het vinden van een passende stageplek.” De Maatschappelijke Stage (MaS) is één van de stages die leerlingen op het voortgezet onderwijs lopen. Het aantal uren en of de stage plaatsvindt binnen of buiten schooltijd, verschilt per school. Doordat de jongeren kennismaken met vrijwilligerswerk, worden ze uitgedaagd om zich onbetaald in te zetten voor hun leefomgeving en voor anderen. Ze krijgen inzicht in het reilen en zeilen van een vrijwilligersorganisatie en leren daarmee ook buiten hun eigen gezichtsveld te kijken. Vrijwilligerspunt zorgt ervoor dat de leerlingen en de organisaties bij elkaar komen. Anouschka: “Ook voor organisaties is het beschikbaar stellen van stageplekken waardevol. Je krijgt niet alleen extra handjes voor een bepaalde tijd en een jonge energie in je organisatie, maar ook nieuwe, verfrissende ideeën. Ook blijkt dat zo’n 30 procent van de jongeren die stagelopen blijven hangen als vrijwilliger.” Stageplek gevonden Amy Stevens zit in Havo 2 van het Martinus College en bezocht de stagemark: "Het is een leuke manier om te weten te komen wat je later voor werk wilt doen. Met de maatschappelijke stage kun je verschillende dingen uitproberen. Helemaal leuk is het om het samen met klasgenootjes te doen, dan heb je gezelschap en hoef je niet alleen stage te lopen. En ja, ik heb een hele leuke stageplek gevonden; ik ga bij Noppes in Grootebroek aan de slag in de winkel en het magazijn. Leuk hè?!” Netwerken Naast o.a. S.V. Enkhuizen, Hertenkamp, Jeugdbelangen, Bakkerij Museum en ’t Stadsplein was ook Stichting Park de Woid uit Lutjebroek een van de organisaties die op de markt stond: "Wij bieden maatschappelijke stageplekken aan op de kinderboerderij, onderdeel van het park. Wij hebben nu al vier aanmeldingen en we zoeken er vijf, dus we hopen dat we nog een enthousiaste leerling kunnen vinden. We vinden de markt echt een hele goeie opzet met al die kraampjes. De jongeren hebben zo de mogelijkheid op een laagdrempelige manier met je in gesprek te gaan. Ook is deze markt een goede plek om in contact te komen met andere organisaties. Je komt erachter dat je voor elkaar vaak veel meer kunt betekenen, dan je denkt. Dus naast maatschappelijke stagiaires is de maatschappelijke stagemarkt ook een goede plek om te netwerken. We zijn heel positief!" Succesvol Anouschka kijkt terug op drie succesvolle stagemarkten. “In totaal deden 46 organisaties mee. Daarmee hebben we kunnen laten zien hoe divers vrijwilligerswerk is en dat krijgen we ook als reactie terug van leerlingen. Velen wisten niet dat er zoveel te doen is als vrijwilliger. Het is dan ook geweldig dat zoveel jongeren nu een toffe stageplek hebben gevonden. Die jongeren van deze scholen die nog niets hebben gevonden, maar ook de jongeren van Oscar Romero, De Dijk in Medemblik, Copernicus en Vonk Grootebroek waar we stageplekken voor werven, kunnen terecht op een speciaal voor hun ingerichte website waar nog meer aanbod van maatschappelijke stageplekken zijn. Zo verwachten we dat we uiteindelijk alle leerlingen die een maatschappelijke stage moeten lopen, kunnen matchen aan een vrijwilligersorganisatie.” Meer info over Maatschappeijke Stage vind je hier .

Taal is zeg maar echt haar ding. Niet alleen in haar werk als jurist, maar ook als taalvrijwilliger. Carin Zwagerman maakt Oekraïners wegwijs in de Nederlandse taal. ‘Ook buiten het klaslokaal, want taal is veel meer dan alleen woordenschat en grammatica.’ Carin (foto 2e links) deed al vrijwilligerswerk als taalmaatje voor een Poolse man. Via dat vrijwilligerswerk leerde ze Nini Vietor kennen, stuwende kracht bij Taalhuis. ‘Ze zocht vrijwilligers om Nederlandse les te geven aan mensen uit Oekraïne. In de opvanglocatie in Opperdoes kwam een groep bij elkaar. Ik ging er naartoe en op de eerste bijeenkomst waren er ruim 25 mensen die les wilden.’ De deelnemers werden verdeeld in groepjes, elk met een eigen juf of meester. Na wat verschuivingen voegde Carin haar groepje samen met dat van collega-vrijwilliger Mariska. Twee leraren, twee leerlingen: een mooi stel. De taal is knap lastig, maar daar geven Carin en Mariska wel een draai aan. ‘Een strikt lesprogramma? Nee, dat volgen we eigenlijk niet. We gaan uit van wat de mensen willen leren. We proberen zoveel mogelijk Nederlands te praten, maar soms wijken we even uit om elkaar te kunnen begrijpen.’ Creativiteit in de klas Geen les met een juf voor de klas en rijtjes woorden stampen, maar meer creativiteit. ‘Soms doen we spelletjes, zoals kwartetten, of we kletsen gewoon wat. We hebben wel eens Nederlandstalige muziek geluisterd. Of een gedicht van Marieke Lucas Rijneveld gelezen samen. Zij schreef een gedicht naar aanleiding van de Russische aanval op Oekraïne dat ook in het Oekraïens is vertaald. Ze begrepen niet elk woord van de Nederlandse versie, maar dat hoeft ook niet. Je leert op die manier toch meer van een nieuwe taal.’ Daarbij is het handig dat ze niet in haar eentje voor de groep staat. ‘Je hoeft niet elke les voor te bereiden. En als een van de twee het niet meer weet, kan de ander helpen.’ Tennisles Tijdens een les over hobby’s kwam ze erachter dat een van haar studenten van tennissen houdt. Carin is lid van een tennisvereniging. Dus op naar de tennisclub. ‘Daar is op dinsdag en vrijdag een inloop. Evgenia, die ik taalles geef, is meteen warm welkom geheten. Haar dochtertje Lada komt ook vaak mee, ze werden met open armen ontvangen. Zo krijgen ze ook een bredere sociale kring.’ Sowieso houdt de Nederlandse les niet op bij het klaslokaal, vertelt Carin. ‘We hebben ook een keer met z’n vieren, dus Mariska, de twee Oekraïners en ik, een high tea gedaan in de stad. Hartstikke gezellig.’ Ook organiseren de twee regelmatig gezellige dingen, soms met een paar andere vrijwilligers, zoals een bingo of een tennisclinic voor de kinderen in de opvanglocatie. Wat het vrijwilligerswerk haar brengt? ‘Ik word hier gelukkig van’, zegt ze. Ze is kortgeleden een dag minder gaan werken om extra tijd te hebben voor vrijwilligerswerk, dat zegt toch genoeg?

Ze is onlangs gestopt met haar jarenlange vrijwilligerswerk als voorlees-coördinator en voorlezer. Hoeveel kinderen ze heeft voorgelezen? Zoveel, voormalig leerkracht Juul Tadic kan het niet meer tellen. ‘Toen ik hoorde over voorleesprojecten, was ik direct enthousiast.’ Jaren geleden begon Juul Tadic (middenvoor op foto) als voorlezer. ‘Ik werd benaderd: een Somalisch gezin in Midwoud kon wat hulp gebruiken. Ik werkte al als voorlezer bij ‘50+ Leest Voor’ en dit leek me nog leuker. Vijf kinderen kon ik voorlezen, een heel rijtje op de bank en de kleinste bij mij op schoot. Moeder deed ook mee, het was heel leuk.’ Ook na het voorlezen hield Juul contact. ‘Mijn man en ik hielpen ook wel eens met huiswerk of andere schoolopdrachten. En nog steeds spreek ik ze af en toe. De oudste kinderen hebben inmiddels een baan, voor de moeder werd ik een taalmaatje.’ Een volgend gezin volgde, zelfde verhaal. Ook die schoven aan de keukentafel van Juul aan om hun huiswerk te maken. ‘De kinderen moeten dan bijvoorbeeld een boekbespreking maken. De ouders hebben geen idee hoe ze dat moeten voorbereiden. Gelukkig zijn mijn man en ik allebei leerkracht geweest, dus we konden daarbij helpen. Was er dan een brief van de schoolarts of een ander onbegrijpelijk document, dan konden we daar de ouders ook over adviseren.’ Ook aan de keukentafel Al snel werd Juul naast haar voorleeswerk ook coördinator van het project SamenVoorlezen. Dat betekende dat ze kennismakingsgesprekken hield met nieuwe voorlezers en de aangemelde gezinnen. Daarna koppelde ze de voorlezers aan de gezinnen. ‘Niet iedereen past bij elk gezin. Als er meerdere kinderen tegelijk worden voorgelezen, is het een stuk onrustiger. Ik kon heel juffig zeggen: als je mee wilt doen, zit je stil. Dan kun je de aandacht van een grote groep langer vasthouden. Maar de meeste voorlezers zijn meer geschikt voor gezinnen met maar een, hooguit twee kinderen.’ Jarenlang werkte ze niet alleen als voorlezer, maar ook als coördinator samen met de andere vrijwilligers. Vergadering, overleg, intervisie? Allemaal aan de keukentafel van Juul, dat kon makkelijk. ‘In groepen deelden we ervaringen: wat gaat goed, wat is lastig? Zo kon iedereen van elkaar leren.’ De groep voorlezers wisselde regelmatig, het waren er door de loop van de tijd meer dan twintig. ‘Een enkeling bleef jarenlang voorlezen. Toch was het altijd een puzzel om de planning rond te krijgen. Er is meer vraag dan aanbod.’ Vriendschappen Door haar verminderde mobiliteit heeft Juul helaas moeten besluiten te stoppen met het voorleeswerk. Ook haar taken als coördinator heeft ze neergelegd. ‘Met sommige mensen heb ik jaren samengewerkt, er zijn vriendschappen ontstaan. Die contacten blijven, hopelijk.’ Ze gaat de coördinatoren en het Taalhuis van Vrijwilligerspunt missen, zegt ze. Hoewel? ‘Een van de Eritrese kinderen die ik via het voorlezen ken, komt nu bij mij langs. Ze kan goed hardop lezen, zei haar zusje, en dat wilde ze wel aan me laten horen. Het lezen gaat hartstikke goed, haar spelling is iets minder, dus daar help ik haar mee.’ Dus wat denk je? Er zit weer een leergierig kind aan de keukentafel met een mooi voorleesboek. En Juul geniet.

Ze las een advertentie in de krant, had ruimte in haar agenda en voor ze het wist was ze aan het voorlezen: zo begon Marjon Walst aan haar vrijwilligerswerk als voorlezer voor SamenVoorlezen. ‘De jongen had vooral zelfvertrouwen nodig, hij moest voelen: ik kan het.’ Jarenlang werkte ze als lerares op de basisschool. Drie jaar geleden ging ze met pensioen, maar al die kennis en ervaring mocht niet onbenut blijven, vond ze. ‘Ik zag dat voorlezers werden gezocht en ik dacht: dat is echt iets voor mij. Door Malika van Vrijwilligerspunt werd ik gekoppeld aan een gezin uit Curaçao, waar ik een meisje van negen jaar ging voorlezen. Door mijn ervaring kon ik snel bepalen wat er nodig was en op welke manier ik haar het beste zou kunnen helpen. Haar woordenschat ging door het voorlezen met sprongen vooruit.’ Kilometers maken voor leesvaardigheid In het volgende gezin ging Marjon voorlezen aan een Poolse jongen van negen jaar. Door corona had hij veel lessen gemist, zijn leesniveau was blijven steken op dat van groep 3. ‘Die digitale lessen waren niks voor hem en zijn ouders konden hem niet motiveren om toch mee te doen. We moesten dus flink wat kilometers maken om zijn leesvaardigheid op niveau te brengen. Hij vond veel dingen leuker dan lezen, dus we maakten afspraken: stukje lezen en daarna gingen we even met elkaar praten of een spelletje doen.’ De zomervakantie kwam in zicht en de twintig voorleesafspraken van Marjon waren eigenlijk op. Wat zou er gebeuren als de jongen zes weken lang geen boek zou inkijken? ‘Ik was bang dat het dan zou wegzakken. Dus heb ik in de zomervakantie nog een paar keer per week met hem afgesproken.’ Dat wierp z’n vruchten af. Hij ging over naar groep 4 en Marjon kreeg een paar weken na het begin van het schooljaar een telefoontje van de ouders, of ze even wilde langskomen. ‘Ze wilden wat vertellen. Ik was benieuwd. Was er iets mis? Maar nee, de juf was zo tevreden over hun zoon dat ze allemaal complimenten had gegeven. De jongen had vooral zelfvertrouwen nodig, hij kon echt goed lezen. Ik was heel blij, vooral voor hem.’ Vader staat op tafel Marjon past het voorlezen aan aan de kinderen. ‘Houdt iemand van treinen, dan zoek ik boeken over treinen. Ik probeer ook de ouders bij de lessen te betrekken. Het is voorlezen, maar het is tegelijk zoveel meer.’ Bij het volgende gezin lukte dat geweldig. ‘Een Syrisch gezin in Wijdenes. Ik ging voorlezen aan de zoon van vier en de dochter van twee, maar vader en moeder luisterden mee.’ In een spelletje met stickers leerde het gezin hoe alles in en om het huis heet. ‘We plakten een sticker op de tafel, met daarop het woord ‘tafel’. De stoel, de gordijnen, de vensterbank, alles kreeg een sticker. De vader stond op tafel om een sticker op de gordijnrails te plakken. De kinderen vonden het geweldig!’ Om aan te sluiten bij de belangstelling van het gezin, zocht Marjon kinderboeken die half Nederlands, half Arabisch zijn. ‘Zo kunnen de ouders Arabisch voorlezen en de kinderen Nederlands. Het is een moeilijke taal, ik ben diep onder de indruk dat ze het kunnen leren. Bovendien: hou je je moedertaal goed bij, dan leer je makkelijker een nieuwe taal, dat is wetenschappelijk bewezen. De kinderen zullen dus beter Nederlands leren als ze ook aandacht aan het Arabisch besteden.’ Ik doe ertoe Het voorlezen in dit gezin is afgelopen, maar Marjon houdt contact. ‘Met de moeder ga ik af en toe wandelen, dan oefenen we ook Nederlands onderweg. Ik merk hoe moeilijk en onlogisch Nederlands soms is. Iemand wenst ons goedemorgen en mijn wandelmaatje vroeg: hoe zit dat? Morgen is toch de volgende dag?’ Ook geeft ze het gezin af en toe advies. ‘Hun dochter wilde een verjaardagsfeestje vieren. Hoe doen we dat in Nederland? Ik kan dan vertellen hoe het werkt.’

Tien leerlingen van de eerste opvang anderstaligen (EOA) klas van Scholengemeenschap de Dijk volgen via Vrijwilligerspunt Westfriesland een traject waarbij ze de beheersing van de Nederlandse taal op een praktische manier bevorderen. Een unieke samenwerking tussen SG de Dijk, Vrijwilligersplein Omring en Vrijwilligerspunt. Alies Zwaan, coördinator vrijwilligerswerk bij Omring: “De leerlingen krijgen de kans om hun taalvaardigheden in de praktijk te brengen en te oefenen in echte situaties. Tegelijkertijd ontwikkelen ze waardevolle sociale vaardigheden en begrip.” Fleur Neefjes, Projectleider Maatschappelijke Diensttijd (MDT) bij Vrijwilligerspunt: “De leerlingen volgen een MDT-traject. Met MDT zet je je vrijwillig in voor een maatschappelijke organisatie. Je draagt bij aan een sterkere samenleving en leert hier tegelijkertijd enorm veel van. Het is ook een geweldige manier om jezelf te ontwikkelen. En daar hoort ook ontwikkeling in de Nederlandse taal bij. Door MDT kunnen deze jongeren zich buiten school ook verder ontwikkelen in de maatschappij. Een goede beheersing van de Nederlandse taal zal daaraan positief bijdragen.” Koffiedrinken met ouderen De leerlingen hebben de afgelopen weken kennis gemaakt met uiteenlopende maatschappelijke organisaties zoals het Oorlogsmuseum, Zorgboerderij Bourgondisch, De Huiskamer Medemblik, Berend Botje en woonzorglocatie Valbrug van Omring. Alies: “Wekelijks organiseren vrijwilligers bij Omring koffieochtenden voor ouderen in de woonzorglocatie Valbrug in Medemblik. De leerlingen kregen een rondleiding en leerden hoe je koffie en een koekje aanbiedt en gesprekjes voert. Dit samenbrengen van jong en oud biedt de kans voor wederzijds begrip en respect. Jongeren leren waardevolle levenslessen van de ouderen, terwijl de ouderen nieuwe inzichten en energie halen uit de jeugd. Het is een winstgevende uitwisseling van kennis, ervaringen en culturen. En het biedt voor de leerlingen een waardevolle gelegenheid om te participeren en te communiceren in de Nederlandse taal.” Win-Win Taalverwerving is een essentieel onderdeel van integratie. Door schoolkinderen kennis te laten maken met vrijwilligerswerk met ouderen, creëren we een win-winsituatie. Alies: “De jongeren brengen namelijk vreugde en gezelschap aan ouderen in de gemeenschap. Het geeft hen de kans om deel te nemen aan sociale activiteiten, waardoor ze zich minder geïsoleerd voelen en actiever betrokken zijn bij de samenleving. De samenwerking tussen Vrijwilligerspunt, SG de Dijk en Omring is daarom een prachtig voorbeeld van hoe gemeenschappen samen kunnen komen door vrijwilligerswerk en wat er kan worden bereikt wanneer die gemeenschappen samenwerken.”

Vrijwilligerspunt Westfriesland nodigt stichtingen en verenigingen uit voor de Omdenkshow. De Omdenkshow is een ultieme mix van theater, cabaret en voordracht die je op een hilarische manier de voordelen laat zien van omdenken. Auke Abbekerk, adviseur bij Vrijwilligerspunt: "Het is een show vol eyeopeners en inspiratie die organisaties zullen helpen bij hun organisatiedilemma's.” De Omdenkshow vindt plaats op donderdag 30 november van 20:00 –22.30 in Huis Verloren in Hoorn. Toegang is gratis. Omdenken is een manier van denken en doen, waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is en onderzoekt wat je daarmee zou kunnen. Omdenken benadert een probleem die je niet wegdenkt, maar juist gebruikt. Voorbeelden van omdenken volgens het bedrijf Omdenken, de makers van de Omdenkshow? Een kleine greep: 'Waar niets mag mislukken, kan niets nieuws ontstaan.', en, 'Sommige mensen hebben liever bekende problemen, dan nieuwe, onbekende mogelijkheden.', maar ook 'De dingen simpel houden, is vrij moeilijk. De dingen moeilijk maken, is daarentegen vrij simpel.' Problemen oplossen Auke: "Deze omdenkquotes zetten je toch gelijk aan het denken op een positieve manier? Precies wat stichtingen en verenigingen goed kunnen gebruiken. Door de snelle veranderingen, worden we namelijk continu geconfronteerd met nieuwe problemen en ook maatschappelijke organisaties lopen daar tegenaan. Denk aan een terugloop van vrijwilligers en leden, veroudering van het bestuur, accommodatie aanpassing/vervanging en beperkte beschikbare financiële middelen. En dat alles staat nieuwe ideeën en ontwikkelingen in de weg, denken ze… De problemen probeert men vaak op te lossen met bestaande manieren van denken. Maar daar wordt het veelal of erger van, of het lost gewoonweg niets op. De Omdenkshow biedt een frisse en andere manier van het oplossen van die problemen. Bij Vrijwilligerspunt adviseren en ondersteunen wij maatschappelijke organisaties op allerlei vlakken. Door deze show aan te bieden verwachten wij op een creatieve manier nog meer organisaties op weg te kunnen helpen." Aanmelden voor de Omdenkshow Zie jij omdenken als een uitdagende stap voor jouw organisatie? Kom dan naar de Omdenkshow! Er is beperkt plek, dus meld je snel aan via deze link of bel 0229-216499. Want, ‘Niets is zo blijvend, als verandering’. Na afloop sluiten we af met een hapje en een drankje en voldoende gelegenheid om na te praten en elkaar te leren kennen. Het aanbieden van de Omdenkshow door Vrijwilligerspunt is mogelijk gemaakt door de subsidie Versterken maatschappelijke sector van de Provincie Noord Holland.

Donderdag 2 november won Tessa Sijm (19 jaar) uit Zwaag de Young Impact Award, categorie Maatschappij in de Q-Factory in Amsterdam. Fleur Neefjes van Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Geweldig dat ze door het volgen van een MDT-traject niet alleen ontdekte dat ze ook met haar autisme veel te bieden heeft, maar dat ze ook nog eens deze geweldige waardering heeft gekregen. We kunnen alleen maar supertrots op haar zijn!” Tessa volgde tijdens haar examenjaar via Vrijwilligerspunt een MDT-traject. Een traject waarbij je minimaal 80 uur vrijwilligerswerk gaat doen bij een of meerdere maatschappelijke organisaties. Daarnaast krijg je begeleiding vanuit Vrijwilligerspunt en de mogelijkheid om trainingen te volgen die helpen bij je ontwikkeling. “En ontwikkeld heeft Tessa zich!”, vertelt Fleur enthousiast. “Tessa zat in haar examenjaar, had tijd over en besloot vrijwilligerswerk te gaan doen. Tessa heeft autisme en wist toen ze bij ons kwam niet goed wat ze wel en niet aankon. Ik adviseerde haar vrijwilligerswerk te gaan doen bij Het Risdamhuis, een kleinschalig woonzorgcentrum in Hoorn voor mensen met dementie. Leek mij een goede plek voor Tessa, want ook mensen met dementie hebben structuur en regelmaat nodig. Het bleek een perfecte match, want ik zag Tessa alleen maar groeien. Ze werd opener en ze durfde contacten aan te gaan. Ook door de trainingen gericht op zelfontwikkeling groeide ze in haar zelfvertrouwen. En dan werd ze ineens genomineerd voor de Young Impact Award en heeft ze nu zelfs gewonnen. Onwijs gaaf!” Young Impact Award Young impact is een stichting die helpt de wereld te verbeteren, door jongeren in actie te laten komen voor thema’s als klimaat, maatschappij, diversiteit, gelijke kansen en gezondheid. Tessa Sijm: “Toen ik hoorde dat ik voor de categorie ‘maatschappij’ was genomineerd, appte ik gelijk Fleur. Help! Wat moet ik nu doen? Vond het allemaal hartstikke spannend. Ja, natuurlijk ben ik al een stuk zelfverzekerder geworden en heb ik geleerd dat mijn autisme me niet in de weg hoeft te staan, maar genomineerd worden, is toch wel heel wat! Gelukkig bood Fleur aan te helpen. En mede dankzij de hulp van Vrijwilligerspunt maar ook door de enorme support van Het Risdamhuis en natuurlijk mijn ouders en iedereen die vertrouwen in mij heeft, heb ik gewoon gewonnen! Ik kan het nog steeds niet geloven.” Toekomst Eerst bijkomen van een spannende avond en geweldige award op zak, maar hoe nu verder? Tessa: “Daar ga ik eens goed over nadenken. Ik realiseer me dat ik een voorbeeld ben voor andere jongeren met autisme. Als het mij lukt om te bereiken wat ik wil, waarom zouden andere jongeren met autisme dat dan niet ook kunnen? Met dit hele nominatietraject en het podium dat ik daar al voor heb gekregen, heb ik mijn doel eigenlijk al driedubbel bereikt. Maar natuurlijk ga ik door, want er zijn veel jongeren die ik wil inspireren. Dus ik ga de komende tijd goed nadenken over hoe ik het prijzengeld van 2.500 euro ga inzetten om nog meer jongeren te overtuigen van hun kracht. Maar eerst even genieten van deze award. Ik ben echt superblij!”

Speciaal voor vrijwilligers heeft Schouwburg Het Park deze maand weer toffe voorstellingen met korting. Deze keer: Kruimels van Toneelgroep Maastricht en Boni de Musical. Kruimels is een poëtische en intieme voorstelling waarin een oudere vrouw die aan Alzheimer leidt en een jongere vrouw elkaar vinden in elkaars pijnlijke verleden. Voor deze mooie voorstelling betaal je i.p.v. € 22,50, € 17,50. De toneelvoorstelling speelt 25 november. Lees hier meer over de voorstelling. Boni de Musical vertelt het levensverhaal van Boni en zijn strijd tegen de slavernij en ongelijke behandeling. Een musical over een wonde in de tijd, liefde, verzet en broederschap die ons ook kracht en trots schenkt. Je betaalt geen € 42,50 maar € 35,00 per kaartje. De musical is op 20 december. Lees hier meer over de voorstelling. Zo profiteer je van de kortingsactie: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Vanaf 1 november worden 200 asielzoekers opgevangen door de gemeente Medemblik op het perceel aan de Volk Koomenweg 3 (“De Tegel”) in Wervershoof. Veiligheidsregio Noord-Holland Noord is verantwoordelijk voor de organisatie van de opvang, maar zet de hulp van Vrijwilligerspunt Westfriesland in voor de werving van de vrijwilligers. Udate (7-11): er zijn momenteel voldoende vrijwilligers De opvang is hard nodig, omdat er in het aanmeldcentrum in Ter Apel onvoldoende plek is voor mensen die in Nederland op zoek zijn naar veiligheid en bescherming. Om te voorkomen dat mensen buiten moeten slapen, heeft het Rijk gemeenten gevraagd te helpen. De gemeenten in de regio West-Friesland hebben afgesproken elkaar te steunen en samen asielzoekers op te vangen. Daarom vangt de gemeente Medemblik vanaf 1 november voor zes maanden een groep asielzoekers op. De opvang in Medemblik is tot mei 2024 en tot die tijd is de hulp van vrijwilligers nodig voor het organiseren van activiteiten voor de tijdelijke bewoners. Vrijwilligerspunt Westfriesland is benaderd voor het werven van de vrijwilligers. Klaas-Jan Groot van Vrijwilligerspunt: "Wij hebben een breed netwerk en bereik in de Westfriese gemeenten. Dit zetten wij graag in om te helpen bij het vinden van vrijwilligers. Begin vorig jaar hebben we dat ook gedaan voor de vluchtelingen uit Oekraïne en eind vorig jaar voor de crisisopvang in Enkhuizen. Het is ons gelukt toen veel vrijwilligers te vinden om te helpen. Wij hopen dat mensen nu weer bereid zijn de asielzoekers, die het al zo zwaar hebben, wat plezier en gezelligheid te bieden." Organiseren activiteiten De gevraagde hulp is vooral gericht op het organiseren en begeleiden van activiteiten. Deze activiteiten hoeven zeker niet ingewikkeld te zijn. Denk aan sportactiviteiten zoals wandelen en voetballen, creatieve activiteiten zoals handwerken of schilderen, of spelletjes doen met de kinderen. Aan Nederlandse les voor volwassenen en kinderen is ook behoefte. De ervaring van Veiligheidsregio Noord-Holland Noord leert dat de vluchtelingen vooral in de middag behoefte hebben aan activiteiten, daarom wordt er voornamelijk gezocht naar mensen die in de middag tussen 14.00 - 17.00 uur enkele uren tijd hebben. Aanmelden als vrijwilliger Via deze link kun je je aanmelden als vrijwilliger. Iedereen die wil helpen bij activiteiten kan zich via dit formulier aanmelden. Ook als je je op een andere manier wilt inzetten voor de vluchtelingen of alleen ’s avonds beschikbaar bent, is hulp welkom. Vrijwilligerspunt zorgt ervoor dat de aanmeldingen bij de veiligheidsregio terechtkomen. Zij zullen het verdere contact op zich nemen en met de vrijwilligers de mogelijkheden van inzetbaarheid en beschikbaarheid afstemmen.

Donderdagmiddag, 19 oktober, vond in de Dres in Nibbixwoud de 14e editie van de Westfriese Beursvloer plaats, een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met Westfriese Uitdaging. 67 maatschappelijke organisaties en 53 bedrijven uit West-Friesland handelden als ware beursgangers niet in geld of aandelen, maar in Kennis & Kunde, Materialen & Middelen, Klussen en Mensen voor Mensen. Aan het einde van de beursmiddag stond de teller op 213 matches! Om 16.15 uur sloeg wethouder Yannick Nijsingh van de gemeente Medemblik officieel op de gong voor de start van de 14e beursvloer. Maar vlak daarvoor maakte Miranda Zwart, directeur-bestuurder van Vrijwilligerspunt Westfriesland samen met Roel Vente, directeur van Schouwburg Het Park, de eerste match tussen beide bekend: de 15e editie zal plaatsvinden in de schouwburg. Miranda Zwart: “We zijn super blij dat we deze geweldige match hebben kunnen maken voor aanstaand jubileumjaar. Het is een prachtige locatie.” Na dit goede voorbeeld was het aan de andere organisaties om de beursvloer op te gaan en hun vraag neer te leggen bij de aanwezige bedrijven. En met succes: 213 matches zijn er gesloten en dat worden er zeker meer, want de ervaring leert dat ook na de beursvloer nog matches worden gemaakt. Eerste keer Tussen de organisaties zaten ‘ouwe rotten’ maar ook beginnelingen. Zoals Aida Logister en Lisette van Lienen van Leviaan. Aida stapte er luchtig in: “Ik dacht: ik ga en ik zie wel wat op me afkomt.” En dat was veel! Leviaan maakte namelijk vier matches. Aida: “We wilden graag wat meer bekendheid voor onze stichting met een artikel van Rodi. En die match lukte vrij snel. Super.” Ook onverwachte matches ontstonden. Lisette: “Zo kwam ik in gesprek met iemand van Scootmobiel4all en voordat ik het wist, matchte we een scootmobiel in bruikleen. Sowieso is het heel waardevol veel in gesprek te gaan. Zowel met de bedrijven als met andere organisaties. Het brengt je op ideeën en je kunt vaak meer voor elkaar betekenen dan dat je denkt.” Ook Warm Medemblik deed voor het eerst mee. Theo van Lieshout: “Ik had me goed voorbereid. Zo heb ik veel aan de training gehad die Vrijwilligerspunt gaf over deelname aan de Beursvloer. De tips die je meekrijgt, hebben me zeker geholpen. Niet alles is gelukt om te matchen. Zo wilden we hulp bij de keuze van de rechtsvorm van Warm Medemblik. Helaas had de aanwezige notaris al met een andere organisatie gematcht. Maar we wilden ook advies over vrijwilligersvergoeding: hoe kunnen we vrijwilligers die bijvoorbeeld een uitkering hebben toch een vergoeding geven, zonder dat dat ten koste gaat van hun uitkering? We matchte met BDO accountants & adviseurs. Erg blij mee. En we zagen op de website van Westfriese Beursvloer dat de SED gemeenten presentjes weggaven voor vrijwilligers. Geen idee wat het presentje is, maar ik heb er 20 geregeld voor onze vrijwilligers.” Geslaagde editie Miranda Zwart: “We kijken nu al terug op een geslaagde editie! Het was weer lekker hectisch, zoals altijd. Vorig jaar hadden we 182 matches tijdens de beursvloer gesloten, vandaag dus 213. Dankzij de goede samenwerking met de Westfriese Uitdaging hebben we er voor kunnen zorgen dat bedrijven en organisaties elkaar hebben weten te vinden.” De 15e beursvloer vindt plaats op 17 oktober 2024 in Schouwburg Het Park. De Westfriese Beursvloer is mede mogelijk gemaakt door Rabobank Westfriesland.

Fondsen werven, verantwoording schrijven voor de subsidievertrekker, omgaan met dementie…. Slechts enkele van de vraagstukken die leven bij maatschappelijke organisaties. Vrijwilligerspunt Westfriesland adviseert en ondersteunt organisaties, bijvoorbeeld door een gevarieerd aanbod in gratis trainingen. Brigitta Posch, adviseur van Vrijwilligerspunt: “Bij het besturen van een organisatie komt veel kijken. Wij zijn op de hoogte van de veranderingen in de markt en weten wat een organisatie nodig heeft om goed te kunnen functioneren. Door onze kennis en kunde te delen, helpen wij organisaties op weg.” Tot einde jaar zijn er nog diverse interessante trainingen bij te wonen. Georganiseerd door Vrijwilligerspunt zelf, of door partners. Brigitta: “Het aanbod is divers. Zo organiseren we op 2 november de training ’GOED omgaan met dementie’. Wat als je merkt dat één van je vrijwilligers last krijgt van het geheugen? Hoe ga je daar als organisatie én collega vrijwilligers mee om? Tijdens de training leer je onder andere dementie herkennen en hoe je vrijwilligers met dementie zo lang mogelijk bij de organisatie betrekt.” Fondsen Op 7 november is de training ‘Fondswerving’. Brigitta: “Er ontstaan veel goede ideeën bij stichtingen en verenigingen, maar dan kijken ze naar het kostenplaatje en moeten ze constateren: geen geld, daar gaat het goede idee. Nee, er zijn ook fondsen die kunnen helpen. Wat heb je nodig om fondsen aan te schrijven? Hoe pak je het aan? Waar ga je zoeken? Tijdens de training kijken we ook naar alternatieven zoals de inzet van het bedrijfsleven, vrijwilligers of crowdfunding.” En dan is er de aanvullende training ‘Verantwoording schrijven’. Brigitta: “Gemeenten en fondsen willen weten hoe hun financiële middelen worden besteed en wat de resultaten zijn. Wij leren tijdens de training op 12 december hoe je dit goed doet.” Deze twee trainingen worden gefinancierd uit de ‘Subsidie Versterken maatschappelijke sector’ van de Provincie Noord Holland. Trainingsaanbod Een overzicht van alle trainingen staat op deze webpagina . Ook biedt Vrijwilligerspunt workshops op maat aan bij de organisatie op locatie. Meer informatie via Brigitta Posch, [email protected] of via 0229-216499.

Kleinschalig Wonen Westwoud hebben in de vijf jaar dat ze al meedoen met de Westfriese Beursvloer veel matches gemaakt. Maar dit jaar doen ze niet mee. Erica van der Meulen: “Wij redden onszelf nu goed en slaan dit jaar over. Maar voor organisaties die nog niet veel zelf hebben kunnen opbouwen, raad ik zeker aan mee te doen.” Tijdens de eerste Westfriese Beursvloer maakten ze gelijk een grote match. Erica: “Van de arbeidsinspectie moest de trap van de oude pastorie voorzien worden van twee armleuningen. Al vrij snel kwam ik in gesprek met een aannemersbedrijf die ons wilde helpen. Ze hebben uiteindelijk niet alleen die twee, maar ook in de rest van het pand armleuningen gemaakt. De eerste keer was dus gelijk goed raak!” Konijntjes erbij? Kleinschalig Wonen Westwoud heeft in de jaren heel wat matches gemaakt. “Een printer en laptop met een IT-bedrijf. Een ander bedrijf heeft ons in coronatijd geadviseerd over ons luchtafzuigsysteem. We hebben ook een keer een konijnenhok gematcht met een kringloopwinkel. En dat kan dus ook tijdens de beursvloer: dat je niet met een commercieel bedrijf, maar met een andere maatschappelijke organisatie een match maakt! En wat helemaal leuk was; de kringloopwinkel had recent konijntjes gevonden, dus die konden we erbij krijgen. Dat is toch leuk dat je voor een konijnenhok komt en dat je dan ook nog met konijntjes terugkomt!” Brochures en meer Vorig jaar ging Erica de beursvloer op voor weer iets heel anders. Erica: “We wilden nieuwe brochures hebben en dus stapte ik op Villa Vormgeving uit Berkhout af. Ik liet zien wat we hadden en wat we graag anders zouden zien. Het klikte gelijk goed, al vond ik het ook best spannend. Je kent elkaar niet, dus je weet niet of de samenwerking goed zal gaan. Maar die zorg was echt niet nodig. De samenwerking ging hartstikke soepel. Marc Mol van Villa Vormgeving voelt ons heel goed aan, begrijpt ons werk en heeft duidelijk hart voor onze doelgroep. Dat heeft zich vertaald in niet alleen een mooie brochure, maar ook nog een kaart met tips over hoe om te gaan met mensen met dementie. Nog steeds schakelen we Marc in als we weer iets nodig hebben. Betaald uiteraard ;-).” Maatschappelijke betrokkenheid Ellen Koning en Marc Mol van Villa Vormgeving hebben inmiddels ook al een paar keer meegedaan met de Westfriese Beursvloer. Marc: “Ik vind het belangrijk om maatschappelijk betrokken te zijn en sociaal iets bij te dragen. En, laten we eerlijk zijn, je hoopt toch ook dat er uit een match in een toekomst een betaalde klus komt. Zo was een van onze eerst matches een match met Stichting Varend Erfgoed. Daarvoor heb ik het logo aangepast en een folder gemaakt. En nog steeds krijg ik af en toe een opdrachtje. Heel leuk. Maar, dat is zeker niet de voornaamste reden dat we meedoen. Een brochure, een folder of flyer, nieuw logo, goede website… het kost nou in eenmaal geld. Geld dat niet iedere organisatie heeft liggen. Ik help dan graag de organisatie op weg, want ik weet hoe belangrijk het is je organisatie goed te presenteren. Ik moet wel uitkijken dat ik niet overal ‘ja’ op zeg, want we zijn met z’n tweetjes en ik moet er wel tijd voor kunnen vrijmaken. Half werk afleveren, doe ik niet.” Appeltaart Aan de organisaties wordt gevraagd een tegenprestatie te leveren. Bijvoorbeeld een rondleiding in de organisatie, een traktatie van eigen producten, het aanbieden van een teamuitje voor het bedrijf… of een appeltaart. Erica: “Alle bedrijven waar wij mee hebben gematcht kregen van ons een appeltaart. Nee, niet uit de supermarkt of van de locale bakker: zelfgemaakt door onze bewoners. Zo geven we echt iets van onszelf terug en betrekken we de ouderen bij de match.” “Ja, die appeltaart was heerlijk!”, zegt Marc. “Leuk dat de organisaties moeite doen voor een leuke of lekkere tegenprestatie. We hebben al van alles gekregen: een uitgebreid borrelpakket, vrijkaartjes voor een muziekvoorstelling en zelfs een workshop. Ik ben benieuwd waar de organisaties dit jaar mee komen. Want, uiteraard zijn wij er dit jaar weer bij!” Tip voor de organisaties Erica: “Ik raad beginnende organisaties zeker aan om mee te doen. Dan heb je vaak geld nodig. Om spullen te kopen, of kennis en kunde in te schakelen. Dat kun je dus vinden op de beursvloer, maar dan zonder dat er geld aan te pas komt! Het is ook een plek om te netwerken, mensen te ontmoeten. Ik zou wel als tip willen geven je goed voor te bereiden. Welke bedrijven zijn er? Wat is precies je vraag? Je bent namelijk niet de enige organisatie die wat wil.” Marc vult aan: “Klopt, het is fijn als je vraag duidelijk is. Ik heb een keer gehad dat een organisatie naar me toe kwam en zei: ‘Ik hoorde dat je mooie dingen kunt maken. Hebben we nu een match?' Ze wisten echt niet wat ze wilden. Nou, dan verzoek ik ze toch vriendelijk er even goed over na te denken en volgend jaar terug te komen. Dat was bij Kleinschalig Wonen Westwoud wel anders: die wisten precies wat ze wilden. Dat is heel fijn, want dan kan ik ook goed inschatten hoeveel tijd het kost en of ik die tijd kan vrijmaken. Ik kon dan ook direct ‘ja’ zeggen op deze leuke hulpvraag.” Feestje Erica heeft nog meer tips: “Kijk ook al vooruit naar de consequenties van je vraag. Zoek je bijvoorbeeld een grote tafel voor in de kantine, bedenk je dan dat je die tafel ook naar je organisatie moet zien te krijgen. Neem dat mee tijdens je gesprekken. En als laatste: geniet er vooral van. De Westfriese Beursvloer is echt een feestje!”

Keti Koti in Enkhuizen? Goed idee! En lichtjes plaatsen op de militaire oorlogsgraven op kerstavond? Mooi initiatief. Herdenking van de Februaristaking, Kristallnacht, de Walk of Peace… Het comité 4 en 5 mei in Enkhuizen wordt regelmatig benaderd door allerlei interessante burgerinitiatieven. Mooi, zou je zeggen, maar het comité is veel te klein om alles bij te houden. Ze hebben hulp nodig! De basis van het comité is de dodenherdenking op 4 mei en de viering van de bevrijding op 5 mei, legt voorzitter Dieneke van Tongeren – Schuijt uit. “Maar er zijn zoveel andere activiteiten waarbij we de boodschap rondom anti-discriminatie kunnen uitdragen. Daar hebben we nu helaas geen tijd voor. Het comité bestaat uit te weinig mensen. Als we met alle mooie initiatieven mee willen doen, is dat veel meer werk dan wij voor elkaar kunnen krijgen.” Vuur van de vrijheid Zelf zet Dieneke, ook al is ze 71 jaar, zich volledig in voor het comité. Neem nou de dodenherdenking op 4 mei. “Ik ben erbij, om 20.00 uur. Als dat is afgelopen, sjees ik naar huis, gauw verkleden en daarna met de bus naar Wageningen. Daar halen we met een steeds wisselende vereniging het Bevrijdingsvuur op voor Enkhuizen. We fietsen op tandems met de brandende fakkel weer naar Enkhuizen om daar tijdens een ceremonie op 5 mei de vlam te ontsteken.” Tegen discriminatie Het comité is opgericht in 1982. Al ruim veertig jaar zet het comité zich in om op een passende manier stil te staan bij de dodenherdenking en Bevrijdingsdag te vieren. Maar het comité doet meer. “Bij de oprichting in de jaren tachtig hebben we uitgesproken dat we ons ook inzetten tegen discriminatie. Daarom heten we ook anti-discriminatiecomité. Jammer genoeg zie ik dat er nog veel discriminatie is in de samenleving. Veel mensen worden nog steeds weggezet, de polarisatie groeit.” Samen in Enkhuizen Gelukkig kloppen regelmatig mensen aan bij het comité, met de vraag of de groep mee wil doen aan interessante initiatieven die een standpunt innemen tegen uitsluiting. “Deels doen we dat al, met ons initiatief ‘SAMEN in Enkhuizen’. Daarbij maken we matches tussen nieuwkomers in Enkhuizen en mensen die hier al lang wonen. Zo kunnen mensen elkaar een beetje op weg helpen en hun netwerk uitbreiden. We matchen mensen die bij elkaar passen, bijvoorbeeld op basis van hobby’s of andere gemeenschappelijke interesses, zodat er echt een positief, duurzaam contact ontstaat.” Tevens worden er Ontmoetingsdagen georganiseerd om mensen te verbinden. Basisscholen Andere initiatieven kunnen maar deels op hulp van het comité rekenen, want tja, met een kleine groep mensen kun je niet alles. “We werken samen met basisscholen en voortgezet onderwijs, bijvoorbeeld door ze een oorlogsmonument te laten adopteren en samen te herdenken. In de klas wordt dan aandacht besteed aan het verhaal achter zo’n gedenkplek. Gelukkig hebben we nu een secretaris met een netwerk op dat gebied, die dat weer oppakt.” Een ander initiatief waar het comité graag bij zou willen aanhaken, is bijvoorbeeld de herdenking op kerstavond bij de militaire oorlogsgraven. “We kunnen daar op dit moment niet zoveel aan bijdragen, net zoals het creatieve idee om na de dodenherdenking een theatervoorstelling te organiseren, vergelijkbaar met het Amsterdamse Theater na de Dam. Prachtig, maar wie kan ons geluid daarbij vertegenwoordigen? Dat geldt ook voor Keti Koti of een samenwerking met Cinema Enkhuizen. Ook bij de organisatie van de Walk of Peace en de Vrijheidsmaaltijd kunnen we versterking gebruiken.” Jonge mensen Het is duidelijk: Dieneke is op zoek naar nieuwe mensen. Wie zoekt ze? “Iedereen die zich herkent in de activiteiten van ons comité. Interesse in en kennis van het oorlogsverleden is zeker een vereiste, maar we zoeken vooral een open blik naar de maatschappij van nu met nieuwe, frisse ideeën. Het zou leuk zijn als wat jongere mensen zich aanmelden, want ik zie ons comité een beetje vergrijzen. Het is mooi om met een gemêleerd comité te werken. Er is nog zoveel te doen!” Foto helemaal boven: Dieneke (3e van rechts) met burgemeester tijdens ceremonie in Enkhuizen. Foto boven: Vrijwilligers (met Dieneke in het midden) staan klaar om het vuur in Wageningen in ontvangst te nemen

Christa de Lange en haar zoontjes en Cor Kistemaker zijn slechts enkelen van de vele vrijwilligers die in hun vrije tijd hun woonomgeving in de gemeente Medemblik schoonhouden. Eén keer per maand, of zelfs dagelijks ruimen zij het zwerfafval op. Cor: “Iedere dag haal ik 7 à 8 vuilniszakken met rotzooi op. Het geeft me voldoening als het weer is opgeruimd.” Ruim 40 vrijwilligers hebben zich verzameld in het Wapen van Medemblik. Daar worden zij in het zonnetje gezet door de gemeente met een drankje, hapje, een klein aandenken en een gezellig samenzijn. Een blijk van waardering voor deze betrokken inwoners die belangeloos meehelpen om de gemeente schoon te houden. Betrokkenheid De vrijwilligers komen uit verschillende gemeentekernen, zowel jong als oud is vertegenwoordigd. Ook Christa de Lange, samen met haar vier zoontjes. Acht jaar geleden kwam zij in Medemblik wonen. Christa: “Ik kende niemand in Medemblik en wilde meer mensen leren kennen en meer betrokken raken bij de gemeente. Ik kreeg het advies om vrijwilligerswerk te doen en dat advies heb ik heel letterlijk genomen! Zo heb ik onder andere vrijwilligerswerk voor de KWF gedaan, de Harddraverij en Huttendorp. En nu help ik dus, samen met mijn zoontjes, met het opruimen van zwerfafval.” Jeugdjournaal Het was haar oudste zoon Mathijs die met het idee kwam. Mathijs: “Op het Jeugdjournaal ging het over vrijwilligerswerk en over het opruimen van afval op straat. Ik hou heel erg van de natuur en vind het stom dat mensen vuil zomaar op straat gooien. Dus ik wil graag helpen om de natuur mooi en schoon te houden.” “Ja, natuurlijk vond ik het een goed idee”, zegt Christa trots. “Ik geef de kinderen mee dat het zomaar op straat gooien van vuil niet oké is. Daarnaast leren ze dat ze niet alleen aan zichzelf moeten denken, maar dat het ook belangrijk is iets voor een ander te doen. Dus geweldig dat ze dat op deze manier al zo jong willen doen.” Enthousiast Een keer per maand gaat Christa met haar vier zoontjes op pad. Christa: “We lopen dan zo’n anderhalf uur door de buurt om vuil te ruimen. Mathijs neemt geregeld een vriendje mee. Die heeft hij met zijn enthousiasme ook enthousiast gekregen om mee te doen. We hebben zelfs de buurvrouw aangestoken met het opruimvirus: die gaat nu ook af en toe met ons mee. De jongens hebben er echt plezier in. Vooral als ze thuiskomen met een zak vol vuilnis, zijn ze supertrots. En ik natuurlijk ook!” Elke dag Cor Kistemaker ruimt nu twee jaar lang, zelfs iedere dag vuil op in de gemeente. Cor heeft al jaren flinke pijn in zijn rug, maar kan door een zwak hart hier niet aan geopereerd worden. Sinds een paar jaar verplaatst hij zich voornamelijk met een scootmobiel. Cor: “Ik kan steeds minder en heb elke dag pijn. Het opruimen van zwerfafval is vooral een vlucht. Het houdt me bezig. Maar de reden dat ik zwerfafval opruim, is voornamelijk omdat ik me enorm erger aan die rotzooi. Je wilt niet weten wat er elke dag weer ligt. Per dag haal ik zo’n 7 à 8 vuilniszakken vuil op. Dat is toch niet normaal?!” Door weer en wind “Ik start om een uur of half 10 en kom dan pas rond half 6 weer thuis. Elke dag weer. Ook als het regent. Regenjasje aan en rijden maar. Ik rijd zowat de hele gemeente door. Door de woonwijken, langs de dijk, winkelstraat, haven… ik kom overal. Ik geloof dat ik in de twee jaar dat ik dit nu doe al 7.000 kilometer heb gereden!” Waardering De waardering die Cor vandaag van de gemeente krijgt, doet hem goed, maar vooral ook die van de inwoners van Medemblik zorgt dat hij iedere dag weer met een doel opstaat. Cor: “Iedereen kent me inmiddels wel in Medemblik. En de waardering is groot. Behalve dat ik geregeld krijg toegeroepen dat ik zo’n goed werk doe, steunen mensen me ook op andere manieren. Zo mankeerde er laatst wat aan mijn scootmobiel. Een man vond het zo geweldig dat ik dit doe, dat hij aanbood de kosten voor reparatie op zich te nemen. En vorig jaar met Sint-Maarten kwam een man uit de buurt met zijn twee kinderen aan de deur met een envelop met daarin een lieve kaart en 100 euro. Als dank voor al het goede werk. Daar word ik echt emotioneel van.” Opa Cor De waardering komt niet alleen van volwassenen. Ook jongeren zien wat Cor betekent voor de gemeente. Cor: “Ik neem ook altijd de speeltuin mee, want ook daar ligt genoeg troep. Daar zat laatst een jongen van 12 met een zak snoep. ‘Hé, opa Cor!’, riep hij. ‘Wil je ook een snoepje?’. En toen vertelde hij dat hij nog wisselgeld over had; 1 euro 50. ‘Die is voor jou. Omdat je het speeltuintje altijd netjes houdt.’ Dat heb ik natuurlijk niet aangenomen, maar dat is toch hartverwarmend? Daar doe ik het ook voor!” Iets terug doen Het opruimen van zwerfafval is voor Cor niet alleen een vlucht. “Ik heb een scootmobiel, krijg iedere dag hulp van de thuiszorg, krijg een uitkering… en daar ben ik heel dankbaar voor. Met het opruimen van het zwerfafval kan ik mijn dankbaarheid tonen en iets terug doen. Het doet me goed als ik aan het einde van de dag zie dat het weer schoner is in de gemeente. Ook al weet ik dat er morgen weer troep ligt.” Cor gaat dagelijks op pad om zwerfafval op te ruimen

Tessa Sijm volgde via Vrijwilligerspunt Westfriesland een MDT-traject. Twee keer per week deed ze activiteiten met de bewoners van het Risdamhuis in Hoorn. Door dit MDT-traject ontdekte ze dat ze, ondanks haar autisme, veel te bieden heeft en dat ze andere jongeren met autisme wil inspireren hun dromen na te jagen. Voor de organisatie van de Young Impact Award dé reden om haar te nomineren voor de Award, categorie 'maatschappij'. Stem op Tessa! Fleur Neefjes van Vrijwilligerspunt begeleidde Tessa tijdens haar MDT-traject. “MDT is een traject waar je minimaal 80 uur vrijwilligerswerk gaat doen bij een maatschappelijke organisatie over een periode van maximaal een half jaar tijd. In die tijd krijg je van ons begeleiding, ontwikkel je jezelf, breid je je netwerk uit en kun je trainingen volgen die je helpen bij die ontwikkeling. Het traject wordt afgesloten met een Europees Erkend Certificaat. Tessa had tijd over in haar examenjaar en wilde vrijwilligerswerk gaan doen. Ik stelde Tessa voor om het MDT-traject te volgen en samen te kijken of een kleinschalig woonzorgcentrum voor mensen met dementie een geschikte MDT-plek zou zijn. Leek mij een goede match. Mensen met dementie hebben namelijk structuur en regelmaat nodig. Precies waar Tessa behoefte aan heeft.” Zelfverzekerder Het bleek een hele goede match! Tessa: "Ik vond het wel spannend, maar besloot het toch te proberen. En het was superleuk! En daarom kostte het me ook minder moeite dan ik zelf dacht. Ik kreeg veel vrijheid en dat was goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik merkte dat mijn autisme me niet in de weg hoeft te staan en dat heeft me een stuk zelfverzekerder gemaakt." Stem op Tessa Dat kan Fleur alleen maar beamen: “Tessa is veel opener en durft nu contacten aan te gaan. Tijdens de trainingen samen met andere MDT’ers kwam ze steeds meer op de voorgrond. Ze kreeg duidelijk meer zelfvertrouwen. Ze is een totaal andere meid dan toen ze voor het eerst bij ons binnenstapte. Echt mooi om te zien, dat MDT dat haar heeft gebracht. Zij is echt een voorbeeld voor andere jongeren met autisme. Zie autisme niet als een belemmering, maar juist als een kracht! Geweldig dat zij nu hiervoor genomineerd is. En wij zijn heel erg trots op "onze" Tessa en daarom hopen we dat iedereen op haar gaat stemmen. Zo kan zij nog meer jongeren met autisme inspireren ook hun droom achterna te gaan!" Young Impact award Young impact is een stichting die helpt de wereld te verbeteren, door jongeren in actie te laten komen voor thema’s als klimaat, maatschappij, diversiteit, gelijke kansen en gezondheid. Op 2 november 2023 worden voor de zevende keer de Young Impact Awards uitgereikt. De vijftien genomineerde jongereninitiatieven staan symbool voor een generatie die laat zien hoe het anders kan. Tessa is de enige genomineerde uit West-Friesland. Breng dus ook je stem uit op Tessa via deze link . Stemmen kan tot 1 november.

De tweede editie van de Vrijwilligersmarkt in Medemblik, georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Medemblik, werd afgelopen zaterdag goed bezocht. Zo’n 250 bezoekers kwamen op de Vrijwilligersmarkt af in woonzorglocatie Valbrug waar ruim 30 organisaties uit Medemblik e.o. lieten zien hoe divers vrijwilligerswerk is. Alies Zwaan van de Omring: “We doen al jaren mee met de vrijwilligersmarkt, maar ik weet niet wat me overkomt: zoveel vrijwilligers hebben we nog nooit geworven!” Niet alleen de Omring wist bezoekers enthousiast te maken, ook Tourist Information Medemblik. Tineke Druijff: “We doen voor de eerste keer mee, dus wist niet wat ik kon verwachten. Maar wat een succes! Ik begin met een praatje, mensen informeren over wat wij doen en daar worden de meesten blijkbaar enthousiast over. Ik heb al van zes potentiële vrijwilligers gegevens mogen noteren.” Sandra Boes van EdiNOVA: “Wij hoorden pas twee dagen geleden dat we toch op de vrijwilligersmarkt konden staan; er was een plek vrij gekomen. Wat ben ik blij dat ik hier ben! Veel leuke en serieuze gesprekken gevoerd. Ik heb al vijf bezoekers genoteerd die anderstaligen willen helpen met participeren in de maatschappij. Van het begeleiden naar sociale activiteiten tot het helpen bij het invullen van formulieren.” Taalvrijwilligers Vrijwilligerspunt stond met een aparte markttafel voor afdeling Taalhuis. Irene Mosch (links op de foto): “We hebben dringend taalvrijwilligers nodig. Niet alleen in Medemblik overigens, in heel West-Friesland! Taalvrijwilligers die een-op-een mensen die nieuw zijn in Nederland willen helpen met de Nederlandse taal. Maar ook taalvrijwilligers die conversatielessen willen geven. Vooral in Medemblik zoeken we daarnaast voorlezers voor ons project SamenVoorlezen. Inmiddels heb ik zeven namen genoteerd van mensen die taalvrijwilliger willen worden. Dus ik ben super enthousiast over vandaag!” Oriënteren Bezoekers lieten zich verrassen door de aanwezige organisaties, of kwamen gericht naar een organisatie. Mevrouw De Bot: “Ik heb een slechte schouder, dus kan helaas niet alles. Maar ik wil heel graag iets doen. Ik ben snel enthousiast, maar heb met mezelf afgesproken dat ik niet meteen ‘ja’ zeg. Ik ga informatie verzamelen en dan kijk ik thuis rustig wat me het meest aanspreekt.” Christian Metsel: “Ik heb drie zoontjes, dus eigenlijk ben ik daar al heel druk mee, maar ik wil toch graag nog iets van vrijwilligerswerk doen. Maar dan niet op een vaste dag of tijdstip. Ik heb al veel organisaties gesproken waar het mogelijk is om vrijwilligerswerk te doen, ook wanneer het mij uitkomt. Dus ik denk dat ik wel iets passends ga vinden tussen al het aanbod!” Vacaturebank De Vrijwilligersmarkt gemist? Op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt staan ruim 400 vrijwilligersvacatures. De Vrijwilligersmarkt Medemblik was dit jaar onderdeel van het ‘Kom erbij Festival’ dat zaterdag 7 oktober door de gemeente Medemblik werd georganiseerd in het kader van de Week tegen Eenzaamheid.

JOGG staat voor een gezonde jeugd die opgroeit in een gezonde omgeving. Lisette Boon, regisseur JOGG Medemblik: “En dat willen we zoveel mogelijk uitdragen, maar hoe kunnen we meer bekendheid geven aan JOGG?” Een duidelijke missie voor JOGG Medemblik tijdens de Westfriese Beursvloer: een bedrijf vinden die kan helpen met het vergroten van de bekendheid. “Het was voor mij de eerste keer dat ik meedeed aan de Westfriese Beursvloer”, vertelt Lisette. “Eerlijk gezegd had ik geen verwachting; ik stapte blanco de beursvloer op. Het was vooral onwennig in het begin. Waar moet ik heen? Wie moet ik hebben? Ik had wel al vooraf op de website van de Westfriese Beursvloer gekeken naar de bedrijven die meededen en ik zag dat Annemieke Hageman er was namens haar eigen bureau Hageman Marketing & Communicatie . Die kan ons vast helpen! Maar ja, hoe vind ik haar tussen al die mensen? Gelukkig vond ik haar al vrij snel, maar ik bleek niet de enige te zijn die interesse had in haar expertise…” Netwerken Dat werd dus even wachten. Erg? Zeker niet! Want juist dat wachten leverde veel op! Lisette: “Ik raakte in gesprek met andere organisaties en bedrijven en kon vertellen over wat we doen. Ik denk dat ik de mensen die ik heb gesproken heb kunnen meegeven hoe belangrijk een gezonde leefomgeving is, vooral voor de jeugd. Maar er kwam meer uit. Zo raakte ik spontaan in gesprek met Toyota Botman. Toen ik vertelde dat we geregeld evenementen organiseren waarvoor soms extra vervoer nodig is, zoals een busje, bood Toyota Botman ons een busje te leen aan. Daar hebben we nog geen gebruik van hoeven maken, maar super toch dat zo een match spontaan ontstaat?!” Match Over matches gesproken, is de match met Annemieke Hageman nog gelukt? “Zeker”, zegt Lisette enthousiast. “Het ging eigenlijk heel snel en gemakkelijk. Ik vertelde dat wij niet goed wisten hoe we meer publiciteit konden realiseren en dan met name via onze social mediakanalen. JOGG gebruikt Facebook en Instagram maar eigenlijk deden we maar wat. Al snel kwam Annemieke met het aanbod van een workshop social media. En die heb ik inmiddels gevolgd, samen met collega’s van JOGG Enkhuizen en JOGG Schagen. We willen meer samen optrekken, want alle JOGG’s hebben immers hetzelfde doel. En daar hoort ook publiciteit bij. Een super leerzame workshop, waar we nu al de vruchten van plukken: we hebben inmiddels een groter bereik en ook meer volgers. We hopen dat ook bedrijven ons nu beter kunnen vinden, zodat we hen kunnen helpen een gezondere omgeving voor hun eigen werknemers maar ook voor klanten te bieden.” Dit jaar weer meedoen? “Ja! Ook dit jaar doen we weer mee. We zouden op de beursvloer graag in contact komen met fruit- en of groentetelers en bedrijven die op evenementen met kinderen fruit en groente willen sponsoren. En we hopen met bedrijven te kunnen sparren over gezondheid en gezonde keuzes en hoe we mensen meer kunnen laten bewegen. En als we dit jaar weer een spontane match krijgen, zou dat natuurlijk geweldig zijn! Ik zou zeker andere organisaties aanraden mee te doen. Er is zoveel divers aanbod en het is een geweldige plek om te netwerken. En ook al wordt de hulpvraag waarvoor je kwam niet beantwoord: je komt met mooie nieuwe contacten terug en een spontane match is dus ook niet ondenkbaar. Dus altijd de moeite waard om mee te doen!”

Welk vrijwilligerswerk heeft Tineke Kaat NIET gedaan, kun je beter vragen. Een spelotheek gestart, een gastouderproject opgezet, een kinderkoor, een ouderenkoor geleid en gewandeld met ouderen in een rolstoel. En nee, dat is nog niet alles; met twee andere muziekliefhebbers de muziekmappen gereorganiseerd en gedigitaliseerd bij het gemengde koor in Venhuizen waar ze als sopraan ook in meezong, collectes georganiseerd…noem het maar op. En dat allemaal naast haar werk als inval-leerkracht op de basisschool. Eigenlijk spreken we Tineke over haar werk als taalvrijwilliger. Maar in het gesprek komt ze erachter dat ze al jarenlang vrijwilligerswerk doet. “Na mijn verhuizing van Heiloo naar West-Friesland ben ik vrijwilligerswerk gaan doen, naast mijn parttime baan als leerkracht en het opvoeden van drie kinderen. Een goede manier om mensen te leren kennen in een nieuwe woonplaats. Bovendien: het leven bestaat uit meer dan alleen maar werken, eten en slapen, toch?” Verjaardagsvisite Tineke neemt het ene initiatief na het andere. Zo komt het leukste vrijwilligerswerk op haar pad. De spelotheek in Wervershoof bijvoorbeeld, die zette ze – met hulp van een opbouwwerker - gewoon zelf op. “Het leek me een goed idee. Op mijn verjaardag nodigde ik wat mensen uit de buurt uit. Ik besprak mijn idee en iedereen wilde meedoen. Toen moesten we nog de gemeente overtuigen, want we hadden een plek en geld nodig. Het begon met een kast en speelgoed dat we als bestuur zelf verzamelden door de deuren langs te gaan. Veel speelgoed dat we kregen was kapot of incompleet. Dat repareerden we dan. Met subsidie van de gemeente en geld uit fondsen konden we ook nieuw speelgoed kopen.” Ouderen Ze stapt gewoon het verzorgingshuis binnen als ze wat activiteiten zoekt. “Toevallig konden ze iemand gebruiken om het ouderenkoor te leiden. Ik bracht wat nieuw repertoire in met ouderwetse kinderliedjes. De begeleidend pianiste zei: ik weet niet of de ouderen dat aan kunnen, maar wat denk je? Het ging hartstikke goed. We bedachten bewegingen bij de muziek en zetten de hele boel op stelten.” Groepje van negen Ook de taallessen kwamen zo op haar pad. “Lezen is mijn leven lang een redding geweest. Dus toen in Venhuizen de bibliotheek een kinderbieb werd, wist ik dat ik daar graag zou willen helpen. In de bibliotheek werd ik aangesproken door een Somalische vrouw die graag Nederlands wilde leren, of ik haar niet kon helpen? Dat leek me ook leuk. Voor ik het wist had ik een groepje van negen mensen die ik Nederlandse les gaf. Nou ben ik als leerkracht wel een groep gewend, maar dit werd me toch een beetje veel. Dus ik heb er andere vrijwilligers bij gevraagd.” Zo kwam Tineke ook bij Vrijwilligerspunt in beeld, want ook bij ons komen veel vragen binnen van mensen die graag Nederlands willen leren. “In Enkhuizen heb ik drie jaar conversatieles gegeven, maar al langer werkte ik een-op-een met mensen om hun Nederlands praktisch te verbeteren. De laatste jaren zet ik me in mijn nieuwe woonplaats Wervershoof in als vrijwilliger om nieuwkomers Nederlands te leren.” Ook het taalcafé in Enkhuizen en Hoogkarspel mocht een tijdje op haar medewerking rekenen. Het is haar op het lijf geschreven: Tineke communiceert makkelijk met iedereen. “Soms spreek ik mensen bij de bushalte, die willen dan ook Nederlandse les. Of ik raak in gesprek met mensen op straat. Ik vind het altijd interessant om van mensen te horen wie ze zijn en wat hun verhaal is.” Hoofd, schouders, knieën, teen Linksom of rechtsom, het lukt haar altijd om mensen les te geven, zelfs als ze nog geen woord Nederlands spreken. “In de klas praten we Nederlands, ik wil liever niet dat een van de deelnemers gaat tolken. Met handen en voeten komen we een heel eind.” Ze heeft allemaal handige trucs voor de lessen. “Ik beeld veel uit, gewoon zelf. We behandelen bijvoorbeeld het gezicht: oren, ogen, neus, haar, mond. Ga zitten, ga staan, lopen, links, rechts. Alles is lesmateriaal. En soms gebruik ik een vertaalapp, dat werkt ook. Ook zingen we, zo’n liedje als ‘hoofd, schouders, knieën, teen’. Altijd lachen, die lessen. Humor is belangrijk!” Tijdens de taallessen van Tineke ontstaat een band. Sommige nieuwkomers kent ze al jarenlang. “Ze zien me bijna als een soort moeder. Ik ervaar warmte die we soms als Nederlanders missen. Nu mijn partner pas is overleden, krijg ik van mijn leerlingen ontroerende cadeautjes. Iemand stond zelfs met een kam bananen op mijn stoep, zo lief. Mensen hebben zo weinig, maar ze geven zo veel.”

Speciaal voor vrijwilligers heeft Schouwburg Het Park een aantal toffe voorstellingen met korting. Die korting kan oplopen tot wel 7,50 euro per kaartje! De korting geldt voor deze vijf voorstellingen: Het toneelstuk De smeekbede - zoektocht naar een Surinaams verleden op 8 november, de dansvoorstelling The Ruggeds en Ghetto Funk Collective op 14 november, het cabaret van Marja van Katendrecht op 18 november, het toneelstuk Disgraced op 18 november en de familievoorstellingToneelmakerij - 1000+1 nacht (8+). Laat deze culturele aanbiedingen niet aan je voorbij gaan en geniet van een heerlijk avondje uit! Zie hieronder de kortingen en hoe je je kaartjes kunt bestellen. Bestellen gaat als volgt: Ga naar www.hetpark.nl Ga naar de voorstellingspagina van de voorstelling naar keuze Klik op de button ‘bestellen’ Bovenaan verschijnt een balk waarin de kortingscode ingevuld kan worden Vul de volgende kortingscode in: VRIJWILLIGERSACTIE Vervolgens verschijnt automatisch de kortingsprijs en kun je het bestelproces vervolgen.

Zaterdag 7 oktober organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Medemblik de Vrijwilligersmarkt Medemblik in Valbrug. Wil je vrijwilligerswerk doen, maar weet je nog niet wat en waar? Laat je inspireren door maar liefst 30 verschillende maatschappelijke organisaties uit de gemeente Medemblik e.o. Niet voor niets is gekozen voor de locatie Valbrug. Op 7 oktober vindt namelijk op de Ridderstraat, waar Valbrug gevestigd is, het ‘Kom erbij Festival’ plaats. Van 13.00 – 17.00 uur zijn hier volop activiteiten, is er muziek en staan er in Het Sint Pieter diverse kraampjes. Een Vrijwilligersmarkt is dus een geweldige aanvulling op dit festival dat in het teken staat van de week tegen de eenzaamheid, want het doen van vrijwilligerswerk helpt eenzaamheid tegen te gaan! Diverse vrijwilligersorganisaties Er is een enorme diversiteit aan organisaties te vinden op de Vrijwilligersmarkt, zodat de bezoeker een goed beeld krijgt van hoe divers vrijwilligerswerk is! Zo zal Oorlogsmuseum Medemblik, Wereldwinkel Medemblik, Buurtbus de Kromme Leek en de Dierenbescherming aanwezig zijn. Maar ook WilagaerdenLeekerweideGroep, Het Zwembad Midwoud, In de Familietuin en nog veel meer organisaties. Er zal voor iedereen passend vrijwilligerswerk te vinden zijn op de Vrijwilligersmarkt Medemblik! Alle deelnemende organisaties zijn te vinden op deze pagina . Vrijwilligerspunt helpt Weet je ondanks het grote aanbod van maatschappelijke organisaties op de markt toch nog niet wat je leuk vindt en hoe je jouw talenten kunt inzetten? Kom dan langs de marktkraam van Vrijwilligerspunt Westfriesland. We hebben een vacaturebank met ruim 300 openstaande vrijwilligersvacatures in West-Friesland. Daarnaast kunnen we op basis van je wensen en mogelijkheden in een persoonlijk gesprek zoeken naar vrijwilligerswerk dat je plezier geeft én bij je past! Doe es gewoon vrijwillig en kom naar de Vrijwilligersmarkt Medemblik! Wanneer: zaterdag 7 oktober van 13.00 – 17.00 uur Waar: Valbrug, Valbrug 1 Medemblik Parkeren en toegang gratis.

Kevin Blom van Moestuinvereniging Kweeklust in Grootebroek wist voor de start van de Westfriese Beursvloer al met welk bedrijf hij een match wilde maken: “We zochten bouwmateriaal voor een overkapping van onze activiteitenruimte, dus hadden direct Heddes Bouw & Ontwikkeling in ons vizier. En de uiteindelijke match was boven onze verwachting!” Via Ons Stede Broec werd Kweeklust geattendeerd op de Westfriese Beursvloer. Kevin Blom: “Ik had nog nooit van de Beursvloer gehoord, totdat Ons Stede Broec van onze hulpvraag hoorde en adviseerde om mee te doen. Wij waren net een jaar daarvoor verhuisd en hadden al veel van onze financiële middelen in de verhuizing zitten. Onze wens was nog een overkapping te maken tussen de keet en de opslagruimte, zodat we daaronder beschut activiteiten voor onze leden kunnen organiseren. We hadden geen idee wat we konden verwachten, maar meldden ons aan voor de Beursvloer. En dat is ons meer dan bevallen!” Netwerken “Het begon al bij de ontvangst. Die was hartelijk en we kregen heerlijk koffie met iets lekkers. De maatschappelijke organisaties en de bedrijven stonden aanvankelijk in een apart gedeelte van de zaal, zodat we niet alvast konden beginnen met handelen. Maar, dat was juist ontzettend leuk, want zo kon je ook van andere organisaties horen waarvoor zij kwamen. En dat resulteerde bij ons al gelijk in een match! Zo vertelde het Leger des Heils over de maaltijden die zij verzorgen voor mensen die tussen de middag daar aten en wij boden aan overgebleven groente en fruit uit de moestuin naar hun te brengen. We hadden dus gelijk al succes, terwijl de Beursvloer nog niet eens officieel was begonnen!” Recht op doel af Toen de Westfriese Beursvloer na de gongslag officieel van start ging en het handelen tussen de bedrijven en organisaties begon, ging Kevin direct recht op zijn doel af. “We hadden op de website westfriesebeursvloer.nl al gezien dat Heddes Bouw aanwezig zou zijn, dus daar gingen we eigenlijk meteen naartoe. We legden onze hulpvraag uit en we kregen gelijk goed nieuws. Heddes Bouw heeft namelijk geregeld bouwmaterialen over, zoals restmateriaal, of bouwmateriaal dat ze niet gebruikt hebben tijdens de bouwklus. Ze lieten ons weten dat als materiaal geschikt zou zijn voor onze overkapping, ze dat apart zouden leggen. Al konden ze niet beloven dat het allemaal zou lukken. Wij waren met alle beetjes tevreden, dus in vijf minuten waren we eigenlijk klaar. Uiteraard zijn we tot het einde gebleven, want ook het netwerken is super waardevol. Wat een geweldige middag was het! Ik zou echt iedere organisatie aanraden om mee te doen. Er loopt van alles rond: ik zag een notaris, een hovenier, een vormgever… volgens mij kan elke organisatie wel een match vinden!” Nieuwe overkapping En toen kwam een paar weken erna het verrassende belletje. Kevin: “Ik werd gebeld dat ze al het materiaal voor ons hadden. Wanneer ze konden langskomen? En zo stond een paar dagen later een werknemer van Heddes Bouw voor onze deur met een aanhanger. Ze hadden zelfs golfplaten mee, die we graag als dak wilden hebben. Die hadden ze voor een goede prijs voor ons op de kop getikt en die kregen wij van ze. Nou je begrijpt hoe blij we waren. De werknemer ging meteen aan de slag om de overkapping te bouwen, maar dat hadden we helemaal niet verwacht, want dat konden we best zelf. Maar de werknemer stond erop en met, uiteraard, hulp van enkele van onze handige vrijwilligers was de klus in twee ochtenden geklaard! Super blij zijn we met het resultaat en enorm dankbaar voor de hulp die we van Heddes Bouw hebben gekregen. Dit hadden we niet durven dromen. Dat zo een groot bedrijf dat voor onze kleine vereniging wil doen. Geweldig! Uiteraard zijn wij onze belofte van tegenprestatie nagekomen: we hebben een flinke mand vol aardappelen, komkommers, tomaten en meer naar het hoofdkantoor gebracht.” Ongemakkelijk Kevin zou iedere organisatie adviseren om mee te doen, al vond hij het wel wat ongemakkelijk in het begin. “Het voelt een beetje als je hand ophouden. Wij vragen en het mag vooral niets kosten. Maar we moeten ons ook realiseren dat de bedrijven die meedoen met de Beursvloer ons nou juist willen helpen. Om iets vragen, zonder dat daar kosten aan verbonden zijn, hoeft dus helemaal niet ongemakkelijk te zijn. Dus wij hebben onze schaamte maar opzij gezet en zie wat het ons heeft opgeleverd! Ik zou daarom tegen iedere organisatie zeggen: Heb je een hulpvraag waar je zelf de middelen of kennis niet voor hebt? Op de Beursvloer lopen veel experts rond. De kans op een match is echt heel groot. Wij slaan dit jaar over, maar als we weer iets te wensen hebben, doen we zeker weer mee!”

Met maatschappelijke diensttijd (MDT) gaan jongeren van 13 – 30 jaar intensief als vrijwilliger aan de slag bij een of meerdere maatschappelijke organisaties. Doe je als jongere mee met MDT, dan ontwikkel je je talenten, vergroot je je netwerk en doe je tegelijkertijd iets voor een andere. Dominique Trippelvitz van Vrijwilligerspunt Westfriesland: ‘MDT is gemakkelijk te combineren met een studie of naast het werk tijdens een tussenjaar. Een MDT duurt namelijk 80 uur in een periode van maximaal zes maanden. Het is aan jou hoe je de uren verdeelt.’ Vrijwilligerspunt helpt bij het vinden van een organisatie om het MDT-traject bij te lopen. Maar MDT kan ook gelopen worden bij een organisatie waar de jongere al vrijwilligerswerk doet. Dominique: ‘In de afgelopen drie jaar dat wij MDT aanbieden hebben we al voor 246 jongeren een MDT-plek bemiddeld. Dat kan bij één organisatie zijn voor het hele MDT-traject, maar je kunt ook bij verschillende organisaties je uren vullen. Dat hangt helemaal af van wat de jongere als doel heeft. Twijfel je bijvoorbeeld tussen twee opleidingen, dan kunnen we twee organisaties zoeken die passen bij die studies. Zo kom je er vanzelf achter welk toekomstig werk en dus welke studie het beste bij je past.’ Tussenjaar Maar ook als je een tussenjaar hebt en je wilt jezelf (meer) ontwikkelen of ervaring opdoen, dan adviseert Dominique MDT. Dat deed ze ook aan Loekie Beentjes. Loekie zit namelijk tussen een afgebroken studie en een reis naar het buitenland in. Dominique: ‘Loekie wilde die tijd gebruiken voor vrijwilligerswerk. Haar moeder las in de krant een bericht over het project SamenVoorlezen waar je twintig weken achter elkaar een uurtje per week gaat voorlezen aan een kind met een taalachterstand. Wij adviseerde haar om dat als MDT te gaan doen, zodat ze ook kan profiteren van de diverse trainingen die wij tijdens het MDT-traject aanbieden. Denk aan een training Personal Branding, Gesprekstechnieken en EHBO. Super voor je ontwikkeling en doordat je met andere MDT’ers in contact komt ook goed voor je netwerk. En MDT staat natuurlijk top op je cv; je ontvangt namelijk na afloop een Europees Erkend certificaat.’ Loekie heeft veel geleerd van het vrijwilligerswerk. ‘Ik wil in september naar de pabo. Voordat ik ging voorlezen, had ik alleen maar ervaring met kinderen door oppasklusjes. Dat is nu wel anders. Op mijn reis kan ik dit ook toepassen, want ik ga vrijwilligerswerk doen met kinderen met een handicap. Anders dan het voorlezen dat ik gedaan heb, maar ook dan zal ik moeten inschatten wat ze begrijpen en wat niet en op een creatieve manier daarop inhaken.’ Doe mee met MDT! Is MDT ook iets voor jou? Lees hier meer over MDT.

Het was in 2022 de eerste keer dat Toneelgroep Drommedaris meedeed met de Westfriese Beursvloer, maar het was gelijk een goede eerste keer. Judy Kaagman: “We zochten een bergruimte voor onze toneelspullen, kleding en accessoires en vonden dat bij Soci.Bike. En we maakten onverwachts nog een geweldige match met Berend Botje.” De voorzitter van Toneelgroep Drommedaris kwam met de tip mee te doen met de Westfriese Beursvloer. “Ik was zelf nog nooit naar de Westfriese Beurvloer geweest, maar we dachten meteen: we gaan er naartoe en dan zien we wel.” En dus trokken Judy en haar collega Anna van de Toneelgroep, hun opvallendste tenue aan en trokken naar de Westfriese Beursvloer. “We wisten niet wat we meemaakten. Dan gaat ineens de gong en gaat iedereen los en rént bijna door elkaar. Hilarisch.” We hebben een match! De dames wisten niet goed waar ze naartoe moesten, maar uiteindelijk liepen ze naar een zogenoemde ‘hoekman’ die in een van de hoeken ‘materialen’, ‘mensen voor mensen’, ‘expertise’ en ‘klussen’ stond. Judy: “Heel fijn zo’n hoekman, want die staan er om je op weg te helpen. Hij verwees ons naar het bedrijf Soci.Bike, want volgens hem hadden die nog wel wat ruimte. We hadden mazzel want de persoon die vanuit Soci.Bike op de Beursvloer was, kende weer iemand van de Toneelgroep, dus het contact ging heel gemakkelijk. En voor we het wisten, hadden we een match, want ze hadden wel een plekje voor onze spullen.” En zo liggen allerlei toneelspulletjes nu opgeslagen bij Soci.Bike. “We kunnen er heel gemakkelijk bij: alleen even laten weten wanneer we willen komen. Alles kan, alles mag en we mogen voorlopig ook gebruik blijven maken van hun ruimte. Echt heel fijn.” Tegenprestatie Bij een match met een bedrijf, hoort ook een mooie tegenprestatie van de maatschappelijke organisatie. Judy: “Als tegenprestatie boden we een toneelact aan voor hun personeelsfeest. Dat hebben we nog niet gedaan overigens; er is nog geen feest geweest, maar dat komt zeker nog! Spontane match Toneelgroep Drommedaris maakte nog een onverwachte mooie match tijdens de Beursvloer. Judy: “We kwamen voor een bergruimte, maar gingen met nog een onverwachte mooie match naar huis: met Kinderopvang Berend Botje. Om onze toneelgroep meer bekendheid te geven, mochten we gebruik maken van hun adressenbestand. In ruil daarvoor hebben we vrijkaarten voor een van onze toneelvoorstellingen aangeboden en gaat een van onze toneelspelers binnenkort een poppentheatervoorstelling geven aan de kinderen van Berend Botje. Dat is dus zo leuk aan de Westfriese Beursvloer: er ontstaan ook spontane matches!” Westfriese Beursvloer 2023 Gaat Toneelgroep Drommedaris dit jaar weer meedoen? “Eigenlijk hebben we alles, nou ja, we zoeken nog wel een repetitieruimte. Maar dat zal wel moeilijk worden om te vinden. Alhoewel, dat dachten we ook van bergruimte en dat is ook gelukt, dus misschien komen we wel weer dit jaar. En ja, dan net zo uitgedost als vorig jaar, want we denken toch wel dat dat werkt: je wordt eerder aangesproken en voordat je het weet heb je dus een overwachte match. Wij hebben het in ieder geval een superleuke ervaring gevonden. En ook goed verzorgd met de ontvangst met koffie en iets lekkers en een borreltje na afloop.”

Onkruid weghalen, bemesten, snoeien, terras schoonmaken, zaaien en planten... er is altijd werk in de tuin. En zeker met het natte weer van de laatste tijd, groeit alles zo hard, dat onderhouden een must is. Maar niet iedereen heeft de mogelijk zelf op de knieën te gaan en de snoeischaar ter hand te nemen. Daarom is Vrijwilligerspunt Westfriesland op zoek naar enthousiaste tuinvrijwilligers zoals Jos en Leon. Jos deed zijn eerste ervaring als tuinvrijwilliger op door een verplichte vrijwilligerswerk-dag vanuit zijn werkgever. ‘Verplicht vrijwilligerswerk doen, is dat een goed idee?’, dacht Jos. ‘Dus schoorvoetend ging ik vorig jaar aan de slag. Ik ging met collega’s in de tuin werken bij een zorginstelling voor jongeren met een beperking. Maar toen ik daar aan de slag was, gingen mijn ogen open. Zoveel werk bij zo’n instelling wordt door vrijwilligers gedaan! Als zij er niet zijn, staat alles stil. Ik begreep in één klap hoe belangrijk vrijwilligerswerk is.’ Het smaakte naar meer. Jos ging op zoek naar vrijwilligerswerk in zijn woonplaats. Al snel vond hij een project dat goed bij hem past. ‘Zo heb ik een paar keer de tuin opgeknapt van mensen die dat zelf niet meer redden. Dan ga ik een tijdje lang regelmatig aan de slag, tot het er weer netjes uitziet.’ Niet alleen die mooie tuin geeft Jos een goed gevoel, het is vooral het contact met de mensen die hij kan helpen. ‘Mensen zijn dankbaar dat de tuin is opgeknapt. Dat geeft me een goed gevoel.’ Voldoening Ook vrijwilliger Leon haalt voldoening uit zijn vrijwilligerswerk als tuinvrijwilliger. ‘Ik ben geen professionele tuinman, maar vind het wel heel leuk. Als iemand mij vertelt wat er gedaan moet worden, dan doe ik dat. Dat gaat hartstikke lekker. Die tuin staat er dan weer prima bij en ik krijg een lekkere kop koffie als bedankje.' Leon raadt het iedereen aan om tuinvrijwilliger te worden. 'Ik kon met vervroegd pensioen, ik heb de tijd. Het is goed om iets voor een ander te doen zonder dat je er iets voor terugkrijgt. Tegen mensen die twijfelen of ze zich zullen opgeven om vrijwilligerswerk te doen, zeg ik: doen. Het geeft zoveel voldoening!' Tuinvrijwilliger iets voor jou? Er zijn veel mensen in West-Friesland die hulp kunnen gebruiken bij hun tuin. Heb jij een paar uurtjes de tijd om te helpen? Meld je dan aan als tuinvrijwilliger en 'doe es gewoon vrijwillig'! Meld je direct aan via deze link , of stuur een mail naar onze afdeling Hulp Dichtbij via [email protected]. Bellen kan natuurlijk ook: 0229-216499.

Komt jouw maatschappelijke organisatie uit de gemeente Medemblik of is daar actief? Doe dan mee met de Vrijwilligersmarkt Medemblik. Op zaterdag 7 oktober van 13.00 – 17.00 uur organiseert Vrijwilligerspunt Westfriesland in opdracht van de gemeente Medemblik een vrijwilligersmarkt in Omring Valbrug in Medemblik. De vrijwilligersmarkt is onderdeel van het ‘Kom erbij Festival’ dat de gemeente organiseert in en om de Ridderstraat. De vrijwilligersmarkt is een geweldig platform om jouw organisatie te presenteren, vrijwilligers te werven én te netwerken met andere organisaties uit de regio. En, deelname is gratis! Ontdekken en netwerken De markt is voor potentiële vrijwilligers dé uitgelezen plek om op een laagdrempelige manier te ontdekken wat er voor diversiteit aan vrijwilligerswerk in de gemeente Medemblik en omgeving wordt aangeboden. Waarom meedoen met de Vrijwilligersmarkt? Allereerst omdat je zo je organisatie in de schijnwerpers kunt zetten. Daarnaast is de kans heel groot dat je naar huis gaat met een of meerdere nieuwe vrijwilligers! Uit de voorgaande edities is bovendien gebleken dat de markt voor de deelnemende organisaties een waardevolle gelegenheid is om andere organisaties te ontmoeten en tot mooie samenwerkingen te komen. Alle redenen dus om mee te doen! Kom erbij Festival Medemblik Tijdens het Kom erbij Festival zijn er volop activiteiten, is er muziek en staan er in de straat diverse kraampjes. Een vrijwilligersmarkt is dus een geweldige aanvulling op dit festival dat in het teken staat van de Week tegen de eenzaamheid. En we weten allemaal dat je met vrijwilligerswerk eenzaamheid kunt tegengaan! Meedoen? Meld jouw organisatie dan z.s.m. aan want er is beperkte plek. Stuur een mail naar [email protected] o.v.v. ‘Vrijwilligersmarkt Medemblik’. Voor meer informatie kijk hier .

De gemiddelde leeftijd in de Huiskamer van Medemblik ging met sprongen omlaag toen Zeynep en Sherin binnen stapten, twee jonge stagiares van de schakelklas van scholengemeenschap De Dijk uit Medemblik. ‘De klik met onze deelnemers was er meteen, dat kon je aan alles zien’, zegt begeleider Margreet de Jong van de Huiskamer. In de Huiskamer van Medemblik schuiven mensen met lichamelijke klachten, beginnende dementie of een beetje eenzaamheid aan tafel voor verschillende gezellige activiteiten. Een perfecte plek voor scholieren Zeynep en Sherin om hun Maatschappelijke Stage te lopen. De twee meiden, 13 en 15 jaar oud, zitten in de schakelklas van de middelbare school, waar ze als nieuwkomers in Nederland hun taal bijspijkeren en tegelijkertijd andere schoolvakken volgen. ‘Hier kunnen ze volop Nederlands oefenen’, zegt Margreet de Jong, een van de professionele begeleiders in De Huiskamer. ‘Mensen ontmoeten elkaar hier, drinken samen koffie of lepelen een advocaatje, we eten samen en we doen vaak spelletjes. Daar kunnen deze twee stagiairs goed bij helpen.’ Nieuwsgierigheid Ze schoven aan bij de koffietafel, waar ze zich voorstelden. De deelnemers vonden het meteen gezellig, vertelt Margreet. ‘Iedereen was nieuwsgierig en ik moet eerlijk zeggen, de meiden voelden het ook goed aan. Ik zag van allebei de kanten belangstelling. De meisjes komen natuurlijk uit een andere cultuur, daar stelden de deelnemers vragen over. Dat ging op een leuke manier, ze brachten een gezellige sfeer met zich mee. Je ziet gewoon dat de klik er is.’ In de dagen daarna ging het eigenlijk vanzelf. Zeynep en Sherin haakten aan bij activiteiten en stapten zelf op mensen af om met ze te praten. ‘Ik vind dat in het algemeen we stagiaires met open armen moeten verwelkomen. Ook om ze een positieve indruk te geven van wat werken in de zorg kan inhouden. Als ze alleen maar mogen koffiezetten of papieren kopiëren, dan krijgen ze geen beeld. Nee, gaan jullie maar met de mensen praten, zeiden we als begeleiders tegen ze. De vaatwasser instapelen doen wij wel.’ Moeder mee, oma mee Op de laatste stagedag hadden Zeynep en Sherin een bijzondere verrassing voor alle deelnemers. “Mogen we iets koken?”, hadden ze gevraagd. We eten hier namelijk met de deelnemers tussen de middag een warme maaltijd. Natuurlijk, leuk! Ze hadden allemaal gerechten uit hun moederland gemaakt. Een van de moeders en een oma, toevallig op bezoek uit het buitenland, kwamen mee om het eten af te maken en te serveren. Wij hebben een grote tafel gemaakt in de Huiskamer, mooi gedekt, zodat alle deelnemers konden gaan genieten. En het was heerlijk!’ Ontroerend Met zulke leuke stagiaires kun je de diploma-uitreiking niet ongemerkt voorbij laten gaan. Margreet ging er naartoe en ze nam twee deelnemers mee naar het feestelijke evenement op de school. ‘Win-win, want dat is voor onze deelnemers ook een uitje. Wanneer komen zij nou op een middelbare school? We hadden cadeautjes meegenomen voor onze stagiaires en een van de deelnemers gaf spontaan een prachtige speech. Eerlijk: ik kreeg een brok in m’n keel.’ De stage is voorbij, maar Zeynep en Sherin worden gemist in de Huiskamer. Margreet: ‘Laatst vroeg een deelnemer: “Wanneer komen die meisjes weer?”’ Meer weten over MaS? Of hoe ook jouw organisatie profijt kan hebben van het bieden van een stageplek aan jongeren? Vind hier meer info.

Ineens zag Loekie een rijtje lege maanden in haar agenda, tussen haar afgebroken studie en een reis naar het buitenland. Tijd voor wat vrijwilligerswerk, dacht ze. ‘Door de activiteiten voor MDT doe ik alvast ervaring op voor mijn vervolgopleiding’, zegt ze. ‘Met nog een certificaat als extraatje.’ Loekie Beentjes begon vorig jaar aan de studie Bestuurskunde, maar merkte gaandeweg dat die opleiding toch niet zo goed bij haar past. ‘Ik moest veel plannen maken, terwijl ik liever met mensen werk. De studie was op zich wel interessant, maar het uitzicht op het werkveld sprak me niet aan. Dus ik ben gestopt.’ Maar ja, toen had ze ineens een paar lege maanden voor de boeg. ‘Ik kan wel een baantje nemen, maar vrijwilligerswerk leek me leuker. Mijn moeder las in de krant een artikel over het project SamenVoorlezen en zei: is dat niks voor jou?’ De letter-grabbelton Het Eritreese jongetje Musai van vijf jaar moest even wennen aan het wekelijkse voorleesuurtje van Loekie. ‘Hij vond het niet makkelijk om zijn aandacht bij het voorleesboekje te houden’, vertelt ze. ‘De woorden waren te moeilijk en zijn concentratieboog was maar kort.’ Maar Loekie liet zich niet ontmoedigen: ze zocht andere boekjes voor hem uit bij de bibliotheek, met meer plaatjes en minder tekst, zodat ze samen kunnen kletsen over alles wat ze op de tekeningen zien. En ze bedacht zelf taalspelletjes om de taalvaardigheid van Musai te verbeteren, zoals de letter-grabbelton. ‘Ik heb de letters van het alfabet uitgeknipt van papier. We pakken zonder te kijken een letter uit de bak en dan gaan we woorden opnoemen die met die letter beginnen.’ Meer van de wereld zien Loekie besloot haar uren vrijwilligerswerk mee te nemen in de Maatschappelijke Diensttijd (MDT), een project waarbij jongeren 80 uur vrijwilligerswerk doen in een paar maanden, om daarmee nieuwe ervaringen op te doen en zichzelf verder te ontwikkelen. ‘Toen moest ik wel wat extra vrijwilligerswerk erbij doen. Want ik ga in september op reis, voor die tijd wil ik de MDT afronden. Maar ik kan niet ineens vier uur achter elkaar voorlezen aan Musai om aan m’n uren te komen.’ En zo kwamen wat losse klusjes op haar pad. De tuin opknappen, een wandelingetje maken, allemaal kleine opdrachtjes van een paar uur. ‘Die vind ik via de website van Vrijwilligerspunt. Daar staat ook vrijwilligerswerk op dat maar een paar uur duurt.’ Creativiteit In augustus ontvangt Loekie haar MDT-certificaat. Dat staat goed op haar cv, zegt ze, maar het is vooral een waardevolle ervaring. ‘Ik heb veel geleerd van het vrijwilligerswerk, met name van het werken met Musai. Ik wil hierna de pabo gaan doen. Voordat ik ging voorlezen, had ik alleen maar ervaring met kinderen door oppasklusjes. Dat is nu wel anders. Op mijn reis kan ik dit ook toepassen, want ik ga vrijwilligerswerk doen met kinderen met een handicap. Anders dan Musai, maar ook dan zal ik moeten inschatten wat ze begrijpen en wat niet en op een creatieve manier daarop inhaken.’ Is MDT ook iets voor jou? Lees hier meer over MDT.

In de leslokalen boven het Postkantoor in Bovenkarspel wordt altijd rustig lesgegeven, maar elke donderdagavond hoor je dwars door de dichte deuren van één lokaal hard gelach. Wat is daar aan de hand? Natalia Boborowska geeft Nederlandse les aan een Oekraïens echtpaar van zeventig-plus. En dat is een vrolijke toestand! Klussen? Tuinieren? Dat wordt niks. Helpen met verhuizen? Daar moet je Natalia ook niet voor bellen. Toen ze op zoek ging naar vrijwilligerswerk in de buurt, zocht ze juist werk met andere mensen. ‘Ik werk in mijn tussenjaar in een plantenlaboratorium en hoewel ik dat best leuk werk vind, zocht ik ook een manier om mezelf te ontwikkelen. Ik wilde uit mijn comfortzone komen en juist sociaal contact opzoeken. Fleur van Vrijwilligerspunt adviseerde taalles aan vluchtelingen, dat leek me erg leuk.’ Mengelmoes Natalia werd gekoppeld aan een ouder echtpaar uit Oekraïne. ‘We spreken een mengelmoes van Duits, Engels, Pools, Russisch, Oekraïens én Nederlands met elkaar’, vertelt Natalia. ‘Op die manier kunnen we elkaar toch goed verstaan. Ik kom zelf uit Polen, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om Nederlands te leren. Tijdens de lessen maken we veel grappen, elk op onze eigen manier, en het echtpaar leert op deze manier Nederlands. Sommige dingen blijven lastig: wanneer schrijf je één klinker en wanneer schrijf je er twee? Dat zoek ik dan uit, zodat ik het kan uitleggen.’ MDT De Nederlandse lesuren tellen mee in de Maatschappelijke Diensttijd van Natalia, een initiatief waarbij jongeren tot dertig jaar vrijwillig aan de slag gaan bij een of meerdere maatschappelijke organisaties in de buurt. Naast lesgeven als taalvrijwilliger zette Natalia zich ook in voor de zomervakantiespelen en hielp ze op Bevrijdingsdag bij de vrijheidsmaaltijd in Enkhuizen. Op die manier doet ze in zes maanden minimaal tachtig uur vrijwilligerswerk en krijgt ze na afloop een certificaat dat bewijst dat ze zich vrijwillig heeft ingezet. Opa en oma ‘Dat certificaat, daar gaat het me eigenlijk niet om’, zegt Natalia. ‘Ik vind het geweldig dat ik via MDT cursussen kan volgen, zoals de EHBO-cursus die we komende week hebben. Zo’n training kost zomaar honderd euro. En het vrijwilligerswerk is erg gezellig. Ook na de MDT blijf ik de Nederlandse les gewoon geven, het echtpaar voelt een beetje als een opa en oma van me.’ Ze raadt het alle scholieren aan om een tijdje vrijwilligerswerk te doen. ‘Ik heb er veel van geleerd. Ik heb inzicht gekregen in hoe andere mensen leven. En ik maak nu makkelijker contact met andere mensen. Ik stap sneller op iemand af om een praatje te maken.’ Vrijwilligerswerk doen met MDT ook iets voor jou? Lees hier meer !

Het doen van een boodschapje, hulp in de tuin, een klusje in huis, behoefte aan een praatje, vervoer naar de huisarts, het uitlaten van de hond… bij de afdeling Hulp Dichtbij van Vrijwilligerspunt Westfriesland komen diverse hulpvragen binnen, waar vrijwilligers voor gezocht worden. Charlotte Uffelie, Vrijwilligerspunt, afdeling Hulp Dichtbij: “Gelukkig weten steeds meer mensen die hulp nodig hebben ons te vinden, maar dat houdt wel in dat we ook steeds meer handjes kunnen gebruiken. We zoeken daarom uitbreiding van ons Hulp Dichtbij team met een of meerdere enthousiaste vrijwilligers!” Bij Hulp Dichtbij gaat het om zowel incidentele hulpvragen als structurele hulpvragen. Charlotte: “Denk bij structurele hulpvragen aan het wekelijks bezoeken van een oudere heer voor een spelletje en een praatje, of een jongeman om mee te wandelen. Maar het kan ook een dame zijn die iedere week een uurtje wil gaan zwemmen en een zwemmaatje zoekt, of iemand die wekelijks de vuilnis aan de kant van de weg wil zetten. De hulpvragen zijn echt divers! Zo ook de incidentele hulpvragen. Bijvoorbeeld hulp bij het verhuizen, het eenmalig opknappen van de tuin, het wegbrengen van vuil naar de stort, of het in elkaar zetten van een babybedje. Al deze verschillende vragen en meer komen bij onze afdeling Hulp Dichtbij binnen.” Hulpvraag plaatsen Iedereen die een hulpvraag heeft, kan zelf contact opnemen met Hulp Dichtbij, maar ook een familielid of organisatie kan voor iemand een hulpvraag aanmelden. Charlotte: “Na het, veelal telefonische, intakegesprek proberen we zo goed mogelijk de hulpvraag onder woorden te brengen in een vacature en die plaatsen we dan online in onze digitale vacaturebank. Deze vacatures delen we dan ook via onze social mediakanalen, zodat de kans groter is dat een vrijwilliger reageert.” Dankbaar En als zich dan een vrijwilliger aanbiedt, dan zorgen Charlotte en haar team ervoor dat de vrijwilliger wordt gematcht met de hulpvrager. “En dat is toch wel het allerleukste werk”, vertelt Charlotte. “Soms zitten mensen al heel lang op hulp te wachten en is het ons gewoon gelukt een passende match te vinden. De mensen zijn dan zo blij! En, vooral als het een spoedhulpvraag is, bijvoorbeeld wanneer een hulpvrager net heeft gehoord dat hij eindelijk bij een specialist terecht kan, maar geen vervoer kan regelen, omdat er gewoon niemand in de sociale omgeving is die kan helpen. Dan is het echt zo te gek dat zich gewoon een wildvreemde meldt om deze persoon de helpende hand te bieden! We bellen ook altijd nog even na om te horen of het allemaal goed is gegaan. En dat is het eigenlijk altijd, dus dat is echt geweldig. Dan zijn we zo dankbaar dat we dit werk mogen doen!” Versterking gezocht Vrijwilligerspunt zoekt een of meerdere vrijwilligers om de afdeling te ondersteunen. Dat kan al met een uurtje per week, maar ook voor een dag per week. Vrijwilliger Hulp Dichtbij is een diverse en vooral heel dankbare functie. Charlotte: “Geen dag is hetzelfde, want iedere hulpvraag is weer anders. Je moet het leuk vinden om mensen te helpen, maar dat mag duidelijk zijn… en je moet goed kunnen luisteren, want mensen moeten ook vaak hun verhaal even kwijt. En daarnaast kom je in een organisatie terecht met gezellige collega’s!” Interesse in deze leuke vrijwilligersfunctie? Neem contact op met Charlotte via [email protected] of bel 0229-216499. Eerst meer lezen over de vacature? Lees hier de hele vacature.

Op donderdag 19 oktober vindt voor de 14 e keer de Westfriese Beursvloer plaats: dé ontmoetingsplek voor non-profit organisaties en maatschappelijk betrokken bedrijven uit West-Friesland. Organisaties en bedrijven gaan een uur lang actief handelen, maar; zonder geld! Er wordt gehandeld in kennis en kunde, materialen en middelen, klussen en mensen voor mensen. De Beursvloer vindt dit jaar plaats in De Dres in Nibbixwoud. Bedrijven en organisaties uit West-Friesland die mee willen doen, kunnen zich aanmelden via westfriesebeursvloer.nl . De Westfriese Beursvloer is een initiatief van Vrijwilligerspunt Westfriesland in samenwerking met de Westfriese Uitdaging. De Westfriese Beursvloer is een uitgesproken gelegenheid voor bedrijven en organisaties om met elkaar in contact te komen. Organisaties hebben vaak vragen waarvoor binnen de eigen organisatie de expertise, materialen of mankracht ontbreekt. Denk aan ontwerp van een nieuw logo, meubilair, juridisch advies, een locatie voor een vrijwilligersevent, of een kleine verbouwing. Bedrijven kunnen hierop inspelen door vanuit hun bedrijfsvoering de organisatie te ondersteunen, zonder dat daar geld aan te pas komt. Dit allemaal voor een leuke maatschappelijke, tegenprestatie van de organisatie. Op zoek naar de match Na de gongslag gaan ondernemers en vrijwilligers van de organisaties uit de regio tegelijkertijd de vloer op met hun vraag en aanbod. Het handelen kan beginnen! Beide partijen proberen binnen een uur een zo goed mogelijke match te vinden. Is die er, dan wordt deze officieel vastgelegd. In de afgelopen 13 edities zijn bij elkaar al zo’n 1.700 matches gesloten. Succes verzekerd dus! Aanmelden Aanmelden voor de Westfriese Beursvloer kan via www.westfriesebeursvloer.nl . Meer informatie over de Westfriese Beursvloer? Stuur een mail naar Brigitta Posch, [email protected] of bel 0229-216499.

De ruim veertig vrijwilligers van zelfregie- en herstelorganisatie De Hoofdzaak zorgen voor een inspirerende, welkome plek voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Alle activiteiten, van wandelgroep tot groepsbegeleiding, worden bedacht, georganiseerd en uitgevoerd door de vrijwilligers zelf. ‘Een psychische kwetsbaarheid is bij ons als het ware een functie-eis, zonder dat kom je hier niet aan de bak’, grapt coördinator Jeanet Hoiting. Taalmaatje, buurtambassadeur… Guido was als vrijwilliger aan het werk, maar de perfecte klus zat er echt niet tussen. Tot hij kennismaakte met iemand die net als hij ervaring had met angst en depressies, en als ervaringsdeskundige aan het werk was. ‘Dat raakte me. Ons gesprek was volledig gelijkwaardig. Ik wist meteen: dit wil ik ook doen. Dat was nog niet zo makkelijk, ik had een werkcoach die me vroeg: wat is je plan B? Ik heb geen plan B, want dit is wat ik wil! Gelukkig kwam ik bij De Hoofdzaak terecht, waar ik een traject kon volgen om ervaringsdeskundige te worden. Nu kan ik mijn ervaringen inzetten om andere mensen te helpen.’ Dat doet hij bijvoorbeeld als begeleider van herstelcursussen, als crisiskaartconsulent en als trainer van ervaringsdeskundigen. Wandelen en kaizen Typisch De Hoofdzaak, vertelt Jeanet. Zij zorgt als coördinator, met haar collega’s, dat alle zaken rondom de activiteiten en alle voorwaarden rondom het vrijwilligerswerk geregeld zijn. ‘De activiteiten worden allemaal bedacht en uitgevoerd door de vrijwilligers. Een van de vrijwilligers had tijdens zijn herstel veel aan dagelijkse wandelingen, hij stelde voor om een wandelclub te beginnen. Goed idee, doen! Dus nu gaat elke week met een groepje een flinke wandeling maken.’ Zo bedacht ervaringsdeskundige Roopa een nieuwe cursus voor De Hoofdzaak: de kunst van kaizen. ‘Er zijn zeven manieren om met angst om te gaan’, vertelt ze. ‘Daar wil ik een cursus voor gaan geven, inclusief steun in het vervolg voor de deelnemers. Ik heb zelf veel aan de inzichten, die hun oorsprong hebben in Japanse filosofie. Het gaat erom dat je kleine stappen neemt, om je angst daarmee te omzeilen.’ Eerst kennismaken Als je vrijwilliger wilt worden bij De Hoofdzaak, heb je eerst een kennismakingsgesprek. ‘We kijken samen welke activiteiten aansluiten bij jouw interesse en talent. Niet iedereen zal het leuk vinden om een cursus te geven, sommige mensen schuiven liever aan in een gespreksgroep of ze komen in ons café om eens lekker te kletsen. We zien ook dat mensen langzamerhand opschuiven: ze beginnen dan als gastheer of gastvrouw, maar na verloop van tijd gaan ze andere activiteiten oppakken. Iedereen krijgt ruimte om te groeien en te ontwikkelen. Voor sommige mensen heeft het vrijwilligerswerk bij De Hoofdzaak ook geleid tot betaald werk.’ Succesgeheimen Het geheim van het succes van De Hoofdzaak is vooral de sfeer, zeggen zowel Roopa als Guido. ‘Warm, vertrouwd, veilig’, zegt Roopa. ‘Een warm bad’, noemt Guido het. Waar zit ‘m dat nou in? ‘Hier ben je goed zoals je bent’, legt Roopa uit. ‘We begrijpen elkaar, er wordt echt naar je geluisterd.’ ‘En er wordt gedacht in mogelijkheden’, voegt Guido toe. ‘Je kunt groeien, je dromen waarmaken, je passie achternagaan’,’ vult Roopa aan. Jeanet is blij als ze dat hoort. ‘Die veilige sfeer, waarbij mensen echt worden gehoord, dat is prachtig. Precies wat we willen bereiken.’ Ervaring vereist Wil jij je ook inzetten voor De Hoofdzaak? Door activiteiten te volgen of door zelf wat te organiseren? Neem contact op met de organisatie en plan een kennismaking. Jeanet heeft één voorwaarde: ‘We zoeken uitsluitend ervaringsdeskundigen, mensen die zelf een psychische kwetsbaarheid hebben én ervaring hebben met herstel. Voor ons is die ervaring onmisbaar.’ Op de foto, van links naar rechts: Jeanet, Roopa en Guido.

Jongeren maken je maatschappelijke organisatie sterker, maar hoe vind je die jongeren? En, vooral; hoe zorg je ervoor dat ze ook vrijwilligerswerk bij je organisatie komen én blijven doen? Vrijwilligerspunt Westfriesland is van mening dat de jongeren zélf daar het beste antwoord op weten. Daarom zet Vrijwilligerspunt jongerenadviseurs in, die organisaties helpen ‘verjongen’ door ze te adviseren over hoe jongeren te vinden én te binden. Domique Trippelvitz van Vrijwilligerspunt: “We zoeken nog versterking voor ons team jongerenadviseurs.” ‘We willen meer jongeren in onze organisatie’, krijgt Dominique vaak te horen als ze met organisaties in gesprek gaat. Maar vaak wordt al snel duidelijk dat het lastig voor de organisaties is die jongeren te vinden en vervolgens enthousiast te maken voor vrijwilligerswerk. Dominique: “Veel organisaties hebben geen jongeren in de organisatie en dan is het lastig je in de jongere generatie te verplaatsen. De jongerenadviseurs zijn zelf de doelgroep en zijn expert in wat er speelt onder jongeren. Zij weten als de besten wat wel en niet aansluit en hoe je de jongeren bereikt en aanspreekt.” Advies De jongerenadviseurs gaan persoonlijk in gesprek met de organisaties. Uiteindelijk brengen ze een advies uit, over hoe de organisatie vrijwilligerswerk aantrekkelijker kan maken voor jongeren. Dat organisaties gebaad zijn bij het advies, weet Renske Bakker, zelf jongerenadviseur, uit ervaring.: “Vaak zien we na het uitbrengen van ons advies, snel resultaat. Dan kom je zo’n organisatie bijvoorbeeld ineens tegen op de socials. Of we zien ze terug op een evenement. Na een tijdje geven we een terugkoppeling. Dan zien we wat er lukt en wat niet, en misschien kunnen we nog een keer helpen.” Jongerenadviseurs gezocht Het team met jongerenadviseurs is op zoek naar meer jongeren die hun stem willen laten horen en vrijwilligersorganisaties op goede ideeën willen brengen. “En dat doe je niet alleen”, vertelt Renske. “Je gaat met z’n tweeën naar een organisatie en maakt daarvan een gespreksverslag. De vragen bespreken we dan met het hele team. Je hoeft het dus niet alleen te doen. En heel waardevol: de organisatie krijgt advies van een hele groep jongeren.” Dominique: “Jongerenadviseur is niet alleen een hele leuke vrijwilligersfunctie, het is ook heel leerzaam. Je komt binnen bij veel verschillende organisaties en elk advies is weer anders. Je leert samen te werken, je advies goed te onderbouwen en te presenteren. Een vrijwilligersfunctie die ook nog eens goed op je cv staat! We hopen snel ons team uit te kunnen breiden, zodat we nog meer organisaties kunnen helpen en nog meer jongeren enthousiast kunnen maken voor vrijwilligerswerk!” Geïnteresseerd in de functie van jongerenadviseur, of wil je als organisatie advies van een jongerenadviseur van Vrijwilligerspunt? Neem dan contact op met Dominique Trippelvitz via [email protected] of bel/whatsapp 06 - 82 06 86 24. Foto: Dominique Trippelvitz voert een adviesgesprek

Verhuizen mensen met dementie naar een woonzorglocatie, dan wordt hun kennissenkring kleiner. De klaverjaspartners, kennissen van de moestuin, de koffiekring of de voetbalclub: door de omstandigheden worden de contacten minder. Project Zorgsamer, een samenwerking van Vrijwilligerspunt Westfriesland, Omring en morgenmakers, gaat onderzoeken hoe het sociale netwerk kan meeverhuizen naar een woonvoorziening. De verhuizing naar een woonzorglocatie heeft vaak effect op de contacten die bewoners hebben met hun brede sociale netwerk. Daarbij doelen we niet op alleen vrienden en familie, maar ook het contact met bijvoorbeeld buren of vrijwilligers en de link met stichtingen, verenigingen en clubs. Adriënne Oud, locatiemanager van De Hoge Hop en De Kade bij Omring: “Opname in een woonvoorzienig versterkt voor mensen met dementie de ‘knip’ met de samenleving. Voor Omring is het belangrijk dat we binnen en buiten met elkaar verbinden. Project Zorgsamer geeft ons de mogelijkheid om te onderzoeken hoe we bestaande contacten kunnen behouden voor onze bewoners.” Kick-off met taart Project Zorgsamer is gestart met een kick-off. Als kennismaking kregen de bewoners van De Hoge Hop en De Kade en hun verzorgers taart van de samenwerkingspartners. Tijdens de eerste bijeenkomst gingen stichtingen, organisaties, medewerkers van Omring, mantelzorgers en vrijwilligers met elkaar in gesprek. Sociaal ontwerpbureau morgenmakers gaat de input verwerken in nieuwe ontwerpen, die de komende maanden worden getest en uitgewerkt. Binnen en buiten Vrijwilligerswerk gaat een steeds grotere rol spelen binnen de uitdagingen waar de zorg de komende jaren voor staat, vertelt Mariska Woudenberg, coördinator van het project bij Vrijwilligerspunt. “Wij willen graag meegaan in die veranderingen in de zorg. Wat hebben vrijwilligers nodig om hun rol goed te vervullen? Project Zorgsamer geeft ons de kans om samen met de Omring dit samenspel te onderzoeken en ‘binnen en buiten’ duurzaam met elkaar te verbinden.” Ontwerpende aanpak Zorgsamer werkt persoonsgericht. De bewoner staat centraal. Wat heeft hij of zij nodig? Waar heeft hij of zij behoefte aan? En hoe kan daar gezamenlijk met de zorgmedewerkers en het sociaal netwerk invulling aangegeven worden? “We hebben een ontwerpende aanpak”, legt Tove Elfferich uit. Zij werkt bij morgenmakers, het sociaal ontwerpbureau dat dit project organiseert. “Dat betekent dat we niet vooraf allemaal oplossingen gaan bedenken of advies geven hoe iets moet worden opgelost, maar juist met alle belanghebbenden gaan uitzoeken wat werkt en hoe dat werkt. De eerste fase van het project loopt tot eind oktober. Met de resultaten gaan we het vervolg vormgeven.”

Wist je dat mensen die vrijwilligerswerk doen, gelukkiger zijn dan mensen die geen vrijwilligerswerk doen? Deze fijne conclusie komt uit een onderzoek dat het CBS heeft gehouden van 2013 tot en met 2018 onder ruim 45 duizend personen van 15 jaar en ouder. Het leuke van vrijwilligerswerk is namelijk dat jij bepaalt wat je gaat doen, hoe vaak, wanneer en voor hoe lang. Je ontdekt wat je echt leuk vindt om te doen en waar je talenten liggen. Én het kan je helpen bij het vinden van die baan die helemaal bij je past. Charlotte: ‘Ik heb nu een vast contract, in een hele andere branche dan waar ik altijd heb gewerkt. Als ik geen vrijwilligerswerk had gedaan, was ik er nooit achter gekomen wat ik echt leuk vind en waar ik goed in ben.' Rustig beginnen met vrijwilligerswerk Door corona moest Charlotte plotseling stoppen met haar schoonheidssalon. ‘Het was een heftige tijd. Organisaties en mensen die allemaal iets van je willen, dat greep me aan.’ Na een tijd begon ze voorzichtig weer te denken aan werken. Maar wat? ‘Werkdruk was nog lastig voor me, als ik voelde dat er eisen aan me werden gesteld, haakte ik af. Mijn vrijwilligerswerk vond ik wel fijn, dus ik zocht online naar meer vrijwilligerswerk. Dat leek me een goede manier om weer te beginnen.’ Van MDT naar vaste baan Charlotte kwam bij Vrijwilligerspunt Westfriesland terecht en begon een MDT-traject, ofwel Maatschappelijke Diensttijd; 80 uur vrijwilligerswerk doen in een half jaar tijd, dat je afsluit met een erkend certificaat. ‘Door MDT heb ik ontdekt wat voor werk echt iets voor mij is. Ik heb nu een superleuke baan gevonden.’ Werkloos Ook Annette ontdekt wat ze leuk vindt door het doen van vrijwilligerswerk. Sinds een paar maanden heeft zij een uitkering: ‘Ik heb jaren in de bouw gewerkt, maar had het daar echt niet meer naar m’n zin. Ik raakte werkloos en had geen idee wat nu te doen. In de bouw blijven werken is geen optie, maar wat dan? Het is heel moeilijk om in een andere branche terecht te komen, als je de achtergrond niet hebt. Niet alleen is de kans dat je wordt aangenomen kleiner, maar zelf weet je ook niet of de branche of de functie wel bij je past.’ Oriënteren met vrijwilligerswerk Annette nam contact op met Vrijwilligerspunt. ‘Daarom wilde ik me gaan oriënteren via vrijwilligerswerk. Ik wilde mijn netwerk vergroten, ontdekken wat ik nou echt leuk vind en waar ik (nog meer) goed in ben, zonder de druk van solliciteren. Ik ben nu vrijwilliger bij Vrijwilligerspunt en doe daar kantoorwerk. Een hele nieuwe maar leuke ervaring! En ik zie veel diverse organisaties en functies voorbijkomen. Er is zoveel leuks te doen! Het inspireert me enorm om straks die betaalde baan te vinden, waar ik weer blij van word.’ Je talent inzetten Ook als je geen vaste baan in het vooruitzicht hebt, kun je je met vrijwilligerswerk je eigen talenten inzetten en ontwikkelen en iets betekenen voor en ander. Zoals Richard. Hij hoorde op Radio WEEFF de oproep: wie kan bij een mevrouw in Enkhuizen een muurtje in de badkamer betegelen? Richard: ‘Ik dacht dat vrijwilligerswerk alleen met bejaarden was, niks voor mij. Maar vrijwilligerswerk waarbij je kunt klussen, perfect! Ik mag graag klussen, ik stond er dan ook van versteld dat je ook kunt klussen als vrijwilligerswerk.’ Inmiddels is de klus geklaard bij mevrouw. Is Richard vaker in te zetten voor klussen zoals dit? ‘Absoluut! Zo lang ik nog niet fulltime aan het werk ben, heb ik tijd om andere mensen te helpen. Voor mij ook fijn, want zo kom ik onder de mensen.’ Doe es gewoon vrijwillig Wil je je structureel verbinden aan een stichting of verenging, of wil je eenmalig iets betekenen voor een ander? Doe es gewoon vrijwillig! Op de vacaturebank van Vrijwilligerspunt vind je ruim 350 vacatures in West-Friesland. Kijk op onze vacaturebank of maak een afspraak met een van de medewerkers van Vrijwilligerspunt; wij helpen graag met het vinden van die vrijwilligersklus waar jij blij van wordt! Bel 0229-216499 of stuur een mail naar [email protected] Nog meer lezen van Richard? Lees hier zijn hele verhaal! Foto: Charlotte (l) en Annette

Heel eerlijk: dat vrijwilligerswerk via zijn werkgever zag Jos Wouda niet zo zitten. Maar toen hij eenmaal aan de slag was, kreeg hij het vrijwilligers-virus te pakken. En nu doet hij regelmatig vrijwillige klusjes voor mensen in zijn woonplaats. ‘Zo leer ik ook mensen kennen buiten mijn eigen bubbel.’ Woningbouwvereniging Intermaris had vorig jaar een ge-wel-dig idee: alle collega’s doen eens per jaar samen vrijwilligerswerk. Met collega’s spitten in de moestuin, schilderen bij een kinderboerderij, koffiedrinken met ouderen van een verzorgingstehuis: iedereen steekt z’n handen uit de mouwen, ook de directie. ‘Ik was sceptisch over dat idee,’ zegt Jos Wouda. Hij is controller bij Intermaris. ‘Verplicht vrijwilligerswerk doen, is dat een goed idee? Dus schoorvoetend ging ik vorig jaar aan de slag. Ik ging met collega’s in de tuin werken bij een zorginstelling voor jongeren met een beperking. Maar toen ik daar aan de slag was, gingen mijn ogen open. Zoveel werk bij zo’n instelling wordt door vrijwilligers gedaan! Als zij er niet zijn, staat alles stil. Ik begreep in één klap hoe belangrijk vrijwilligerswerk is.’ Tuin opknappen Het smaakte naar meer. Jos ging op zoek naar vrijwilligerswerk in Alkmaar, zijn woonplaats. Al snel vond hij een project dat goed bij hem past. ‘Zo heb ik een paar keer de tuin opgeknapt van mensen die dat zelf niet meer redden. Dan ga ik een tijdje lang regelmatig aan de slag, tot het er weer netjes uitziet.’ Niet alleen die mooie tuin geeft Jos een goed gevoel, het is vooral het contact met de mensen die hij kan helpen. ‘Mensen zijn dankbaar dat de tuin is opgeknapt. Dat geeft me een goed gevoel.’ Vriendin aangestoken Het enthousiasme van Jos heeft zelfs zijn vriendin aangestoken. Zij helpt nu als taalvrijwilliger een uur per week een nieuwkomer met de Nederlandse taal. Jos zoekt juist afgeronde, korte klussen. Dat soort vrijwilligerswerk past het beste bij hem. ‘Mijn werk kent pieken en dalen. Soms is het heel druk, dan kom ik niet toe aan vrijwilligerswerk. Als het dan weer wat rustiger wordt, kan ik weer een klusje oppakken. Ik heb ook niet zoveel zin om me een jaar of langer vast te leggen aan een organisatie of een persoon.’ Buiten de bubbel Het vrijwilligerswerk biedt Jos vooral de kans om zijn blik te verruimen. ‘Ik leer mensen kennen die in een andere sociale bubbel zitten dan ik. De afgelopen tijd hielp ik een mevrouw die dertig euro leefgeld per week te besteden heeft. Ik realiseer me nu goed hoe weinig dat is. Tegelijkertijd zie ik hoe zij het toch redt, haar doorzettingsvermogen en haar positieve instelling. Heel knap. Dat vertel ik ook aan mijn kinderen.’ Vrijblijvend Een jaar later komt een nieuwe editie voorbij van Intermaris Doet, de drie dagen waarin alle collega’s van Jos vrijwilligerswerk doet. Wat zegt hij tegen de sceptici? ‘Vrijwillig is niet vrijblijvend, als vrijwilliger kun je hartstikke veel toevoegen. Een dag, een heel jaar of een paar klussen: als vrijwilliger maak je het verschil!’

Tweede editie Intermaris Doet groot succes Ruim 160 medewerkers van Intermaris verruilden de afgelopen drie dagen hun vaste werkplek voor het verzorgingshuis, de moestuin of het buurthuis, want ze hebben met elkaar ruim veertig vrijwilligersklussen opgeknapt. De klussen werden speciaal voor Intermaris Doet geselecteerd, onder andere door Vrijwilligerspunt Westfriesland. Intermaris-directeur Cees Tip: ‘Het vrijwilligerswerk maakt het voelbaar: een fijn huis is belangrijk, een fijne buurt is minstens zo belangrijk.’ Dinsdagochtend om negen uur schonk Intermaris-directeur Cees Tip samen met de HR-adviseur Dorine koffie in bij Lindendael. ‘Een indrukwekkende ervaring, want op de afdeling waar wij werden ingezet, zitten mensen met dementie. Het gaf ons een indruk van hun leven. We hebben gezellig met mensen gepraat, herinneringen opgehaald, ervaringen uitgewisseld en daarna een wandelingetje door de stad gemaakt.’ Indrukken die Tip meeneemt naar de directiekamer van Intermaris. ‘Er komen steeds meer mensen met dementie, terwijl de plekken in een verpleeghuis beperkt zijn. Wij huisvesten dus kwetsbare mensen. Hoe ziet onze verantwoordelijkheid eruit? Wat kunnen we voor deze groep betekenen? Het vrijwilligerswerk heeft mijn blik zeker verbreed.’ Dat wordt mooi! Andere medewerkers waren aan het spitten, wieden en snoeien, zij knapten een tuin van WilgaerdenLeekerweideGroep op. Een fijne klus, volgens kwaliteitsmedewerkster Esther. ‘Hier krijg je echt een goed gevoel van. En het wordt erg mooi!’ Ook in de kindermoestuin De Groentenwaal laten Intermaris-medewerkers hun handen wapperen. Het onkruid groeide de afgelopen tijd zo hard, dat extra hulptroepen nodig waren om dat allemaal weer in het gareel te brengen. Een team van zestien medewerkers hielp deze week bij de fietsexamens die alle basisschoolleerlingen deze week afleggen. Hesjes uitdelen, zenuwachtige kinderen geruststellen en even de bel en de rem checken: met z’n zestienen hebben ze zich een slag in de rondte gewerkt, want bijna zevenhonderd kinderen begeleiden is geen geringe taak. Fijn huis, fijn buurtje Intermaris Doet, de drie dagen vrijwilligerswerk voor alle medewerkers van Intermaris, is geïnspireerd op het landelijke initiatief NL Doet. Het evenement kent dit jaar de tweede editie. En volgend jaar de derde? ‘Absoluut’, zegt directeur Cees Tip. ‘Ons bedrijf richt zich voornamelijk op de fysieke kwaliteit van de leefomgeving. Door met z’n allen vrijwilligerswerk te doen, zien we ook het belang van de sociale kwaliteit. Want mensen vinden een fijn huis belangrijk, maar een fijn buurtje vinden ze minstens zo belangrijk.’

Op 19 juni zullen zo’n 45 Oekraïense (wees)kinderen met hun Oekraïense begeleiders verhuizen naar het voormalige weeshuis De Schuilhoeve in Grootebroek. Vrijwilligerspunt Westfriesland is gevraagd de werving van vrijwilligers op zich te nemen. Klaas-Jan Groot van Vrijwilligerspunt: ‘We zoeken niet alleen extra handjes voor de verhuizing, maar ook voor daarna als de kinderen gesetteld zijn.’ Momenteel zijn de weeskinderen nog gevestigd in de gemeente Neder Betuwe, maar het pand waar ze zitten wordt gesloopt. Op 19 juni is de verhuizing van Neder Betuwe naar Grootebroek. Klaas-Jan Groot: ‘Het gaat om kinderen met een lichamelijke en verstandelijke beperking die wees zijn, of door omstandigheden niet meer bij hun ouders kunnen wonen. Toen de oorlog vorig jaar begon, zijn alle kinderen van het weeshuis in Oekraïne samen met hun Oekraïense begeleiders naar Neder Betuwe verhuisd. Om de verhuizing naar hun nieuwe huisvesting snel en soepel te laten verlopen, zoeken wij vrijwilligers die in Grootebroek willen helpen met het uitladen van de spullen en inrichten van het weeshuis. De kinderen gaan dezelfde dag nog over, dus de verhuizing moet in één dag plaatsvinden. We hebben dus veel extra handjes nodig!’ Hulp na de verhuizing Naast hulp op de verhuisdag, wordt ook hulp van vrijwilligers gevraagd als de kinderen hun intrek in het nieuwe weeshuis hebben genomen. Bijvoorbeeld bij het organiseren van activiteiten voor de kinderen. Klaas-Jan: ‘Denk aan het organiseren van een spelletjesmiddag of sportieve activiteiten. Maar ook praktische hulp zoals helpen bij het bestellen van de boodschappen of het wegwijs maken in de omgeving. De alledaagse werkzaamheden worden door de professionele Oekraïense begeleiders opgevangen.’ Aanmelden als vrijwilliger Via deze link vind je het aanmeldformulier. Iedereen die wil helpen bij activiteiten kan zich via dit formulier aanmelden. Ook als je je op een andere manier wilt inzetten voor de vluchtelingen, is hulp welkom. Vrijwilligerspunt zorgt voor de coördinatie en zal met de vrijwilligers de mogelijkheden van inzetbaarheid en beschikbaarheid afstemmen.

Werken bij een sportvereniging, helpen in een zorginstelling of dieren verzorgen op de kinderboerderij: de leerlingen van het Martinus College kunnen de Maatschappelijke Stage (MaS) op hun eigen manier invullen. Tess Rorije en Rowena Boelen (allebei 13 jaar) deden vorig jaar vrijwilligerswerk op de manege Stal Dijkman in Wijdenes en zijn er nog steeds enthousiast over. Rowena: ‘En ik was hartstikke bang voor paarden! Maar dat is nu voorbij.’ In het tweede leerjaar van de havo- en vwo doen leerlingen van het Martinus College in Grootebroek een maatschappelijke stage. Dertig uur vrijwilligerswerk bij non-profitorganisaties, omdat je zelf veel leert van iets doen voor iemand anders. Stageplekken worden door Vrijwilligerspunt gezocht en op de website mas.vrijwilligerspunt.com geplaatst. Door het geven van gastlessen op het Martinus College worden de leerlingen door Vrijwilligerspunt geïnformeerd over de mogelijkheden en geënthousiasmeerd vrijwilligerswerk te gaan doen. ‘Iedereen zocht zelf een plek uit om stage te lopen. Kwam je er niet uit, dan kon Vrijwilligerspunt je helpen met het vinden van een stageplek. Via Tess kwamen wij met z’n tweeën bij de manege terecht', vertelt Rowena. ‘Best lastig dat corona uitbrak toen we begonnen. De paardrijlessen lagen stil en zo min mogelijk mensen mochten op de manege komen. Gelukkig konden we ons werk vanaf begin januari toch gaan doen.’ Ochtendhumeur Die stage is echt niet alleen maar knuffelen met de paarden en rondjes rijden. Rowena: ‘We doen niet alleen maar leuke klusjes. We moesten ook stallen uitmesten en vegen. Soms moesten we paarden in de paddock zetten. Tess was meer van de paarden, ik bleef altijd bij ze uit de buurt. Ik was zelfs bang voor ze toen we hier begonnen! Ik heb gemerkt dat mensen en paarden op elkaar lijken. Sommige paarden hebben een ochtendhumeur, dat verwacht je toch niet?’ Lijst met klusjes Inmiddels hebben ze de maatschappelijke stage achter de rug. En, wat hebben ze geleerd? ‘Heel veel!’ zegt Tess. ‘Plannen, bijvoorbeeld. We kregen verschillende klusjes, er lag altijd wel een lijstje voor ons klaar. En dan moet je kiezen wat je eerst gaat doen, en wat kan wachten. We hebben geleerd dat we eerst moeten denken: wat is het beste voor de paarden. En dat je ook rekening moet houden met wat goed is voor jezelf. Dus soms moet je even pauze nemen.’ Verantwoordelijk De grootste les die Rowena en Tess hebben geleerd van de paarden: verantwoordelijkheid. Rowena: ‘De zorg voor die grote dieren werd aan ons toevertrouwd. Daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Ze moeten op ons kunnen rekenen.’ Het was best spannend om te beginnen bij de manege, vertelt Tess. ‘We kenden er eigenlijk niemand. Gelukkig waren we met z’n tweeën. En we werden goed geholpen en begeleid, dat maakt een groot verschil.’ Na de stageperiode is de meiden door de manege een vast baantje aangeboden. Tess: 'Superleuk dat een stage dat kan brengen. We moeten er alleen nog wel even over nadenken, maar het is natuurlijk tof dat ze zo blij met ons zijn dat we mogen blijven!' Foto van Manege Dijkstal Wijdenes

Het project SamenVoorlezen van Vrijwilligerspunt Westfriesland is een van de vier projecten die een financiële bijdrage heeft gekregen van Coörperatiekring Noord-Holland Noord. Vier verschillende projecten die ervoor zorgen dat schoolgaande kinderen in de regio een kansrijke toekomst tegemoet gaan. SamenVoorlezen heeft een bedrag van 15.000 euro gekregen. Sabina Zondag, Vrijwilligerspunt: ‘Dit hadden we niet verwacht, wat geweldig!’ Ieder kind verdient een kans om zich optimaal te ontwikkelen, ongeacht zijn achtergrond, thuissituatie en financiën. Dat is de gedachte achter de eind vorig jaar opgerichte Coöperatiekring Noord-Holland Noord. De vier projecten die deze week tijdens de eerste bijeenkomst van Coöperatiekring Noord-Holland Noord werden gepresenteerd, sluiten naadloos bij deze gedachte aan. SamenVoorlezen Het project SamenVoorlezen is er voor kinderen vanaf 2 tot 12 jaar die taal- of leesondersteuning kunnen gebruiken. De nationaliteit van de kinderen maakt niet uit, hier geboren of nieuw in Nederland. Bij SamenVoorlezen gaat een voorlezer gedurende twintig weken één uur per week bij een gezin thuis voorlezen. Voorlezen is heel belangrijk voor kinderen, ook als het kind al (een beetje) kan lezen. Het is niet alleen gezellig, maar ook goed voor de taalontwikkeling. Het heeft namelijk een positief effect op de woordenschat en spelling en kinderen leren teksten beter te begrijpen. Alle kinderen verdienen een kans Eigenlijk zouden twee projecten een bijdrage krijgen, maar tijdens de deelnemersbijeenkomst bleek het voor de aanwezige deelnemers onmogelijk om een keuze te maken tussen deze projecten. Vandaar dat werd besloten alle vier de projecten te ondersteunen met een financiële bijdrage. ‘De vier projecten verschillen van elkaar en versterken elkaar’, stelt een bestuurslid. ‘Door alle projecten te ondersteunen, kunnen we ons samen op een brede manier inzetten voor de kansengelijkheid van alle kinderen in de regio Noord-Holland Noord. Daar doen we het met elkaar voor.’ Coöperatiekring Noord-Holland Noord bestaat uit betrokken bewoners uit de regio en wordt ondersteund door Rabobank. Verrast Sabina Zondag (rechts op de foto): ‘Eerlijk gezegd hadden we niet verwacht dat wij deze geweldige bijdrage zouden krijgen, want de andere projecten zijn echt stuk voor stuk mooie projecten. Verrast waren we dan ook dat wij een bedrag van 15.000 euro krijgen. En natuurlijk ook super blij dat ze uiteindelijk besloten hebben alle vier de projecten een bijdrage te geven. We gunnen het iedereen! Natuurlijk gaan we het geld goed besteden. We kunnen namelijk nu nog meer gezinnen met een taalachterstand helpen met SamenVoorlezen. Daarnaast kunnen we extra ondersteunend materiaal kopen zoals lees- en letterspellen, als afwisseling op het voorlezen. En we kunnen extra deskundigheidstrainingen geven aan onze voorlezers.’

Een Taalcafé voor nieuwe Nederlanders is er, maar een Taalcafé voor specifiek jonge nieuwe Nederlanders is lastiger te vinden. De drie studenten Quinty Renting, Asli Ozkan en Louise Stokman zetten als opdracht vanuit hun studie Social Work een Taalcafé op voor, door en met jongeren. Quinty: 'Het was heel leerzaam. Superleuk om wat voor deze doelgroep te kunnen doen. En als het dan ook zo enorm gewaardeerd wordt, dan word je daar heel blij van.' Quinty, Asli en Louise volgden vanuit hun opleiding een hybride project en konden kiezen uit drie kleine projecten. Een daarvan was het opzetten van een Taalcafé voor Taalhuis Westfriesland, onderdeel van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Ze kregen hulp van Fleur Neefjes van Vrijwilligerspunt. Fleur: 'Vanuit Taalhuis leeft al lang de wens om een Taalcafé op te zetten voor jongeren. We merken dat hier bij deze doelgroep behoefte aan is. Het is nou in eenmaal makkelijker om met leeftijdsgenootjes op te trekken en zo de taal te leren en zo aansluiting te krijgen met andere jongeren. De dames mochten helemaal zelf bedenken hoe het Taalcafé eruit zou gaan zien. Wanneer en hoe laat het plaats zou vinden en de inhoud van het programma.' Doelgroeponderzoek Taalcafés zijn laagdrempelige bijeenkomsten waar nieuwkomers samenkomen om Nederlands te spreken. Onder leiding van een of meerdere taalvrijwilliger spreken zij in groepjes over een bepaald actueel thema. Quinty: 'Om meer te leren over de doelgroep, volgden we een korte training van Nini Viëtor van Taalhuis. We leerden hoe je deze doelgroep het beste kan benaderen en met ze kan communiceren, want ze spreken natuurlijk geen tot nauwelijks Nederlands. Nini liet ons voorbeelden van materiaal zien, die je in de lessen kunt gebruiken. Denk aan woordplaatjes, spelletjes en klankenkaarten. Daarnaast vertelde ze ook over cultuurverschillen. Belangrijk om te weten, omdat je dan ook beter weet hoe je deze doelgroep moet benaderen.' Jonge nieuwe Nederlanders Louise: 'We zijn ook in gesprek geweest met docenten van Fiolet Taaltrainingen, Edinova en het Horizon College en hebben hun gevraagd of ze wilden helpen met het werven van jongeren voor het Taalcafé. Daarvoor hebben we een flyer gemaakt, die de docenten hebben uitgedeeld aan hun leerlingen.' Met alle input op zak en de aangemelde deelnemers, kon het Taalcafé dan echt plaatsvinden. Asli: 'Super fijn dat we zoveel input hebben gekregen, dat maakte ons een stuk zelfverzekerder om met deze, voor ons, nieuwe doelgroep aan de slag te gaan. We begonnen het Taalcafé altijd met een beetje kletsen. Hoe gaat het met iedereen? En dan volgde een kort dictee, want de jongeren wilden ook graag Nederlands leren lezen en schrijven. We hebben ook spelletjes gedaan zoals 'Wie ben ik'. Super goed spelletje om te leren hoe je iemand moet omschrijven. Maar we bekeken ook samen een kort nieuwsitem en behandelden dan woorden die ze niet begrepen. Heel veel verschillende activiteiten dus, waarbij we zeker ook rekening hielden met wat de deelnemers leuk vonden en waar hun interesses lagen.' Leerzaam Na een paar avonden Taalcafé zat het project er voor de dames op. Asli: 'Eerlijk gezegd vroeg ik me eerst af of ik deze doelgroep wel leuk zou vinden, maar dat vind ik zeker! Ze zijn super gemotiveerd om Nederlands te leren en dat motiveerde mij weer enorm. Ik wist niet dat ik kon lesgeven, dus dat heb ik ook van dit project geleerd.' Louise vult aan: 'Ik heb vooral geleerd hoe je goed kunt communiceren met mensen die niet of niet goed Nederlands spreken. Niet te moeilijke woorden gebruiken bijvoorbeeld. Zo vroeg ik een keer "Hebben jullie het naar je zin?" Maar toen zag ik alleen maar blikken van onbegrip. Toen ik zei "Vinden jullie het leuk?” begrepen ze me wel en reageerde iedereen enthousiast. Je merkt vanzelf wanneer ze het begrijpen of niet, je moet alleen wel weten hoe je dat oplost. En iedere week weer een andere les bedenken is best een uitdaging, maar maakt het wel veel leuker voor de deelnemers.' Quinty was vooral heel blij met de vrijheid die ze kregen. 'We werden totaal losgelaten door Vrijwilligerspunt. Dat gaf ons heel veel vertrouwen. We zaten wel iedere week even samen om de voortgang te bespreken, maar dat was juist heel fijn. En als we tussendoor even niet wisten hoe nu verder, dan konden we bij Fleur aankloppen. Het was een heel leerzaam project voor ons en we zijn eigenlijk best trots op onszelf dat het Taalcafé zo'n succes was! De deelnemers waren namelijk alleen maar enthousiast.’

Dagbesteding In de Familietuin in Zwaagdijk-Oost is spiksplinternieuw: in maart gingen de deuren open en kwamen de eerste zorgcliënten binnen. Tegelijkertijd bestaat de plek al jaren, als bloembollenbedrijf van de opa en oma van Ineke en Bette. De twee nichtjes hebben er een duurzaam zorgbedrijf van gemaakt, waar iedereen met een zorgvraag kan meewerken in de tuin. Ineke: ‘Met je handen in de aarde en rommelen met plantjes is gewoon goed voor je, dat merkt iedereen hier.’ Iedereen is welkom In de Familietuin: mensen met dementie, met een verstandelijke beperking of een andere zorgvraag. Bette en Ineke hebben namelijk jaren ervaring met werken in de zorg met verschillende doelgroepen, dus ze kijken nergens van op. ‘We merkten wel dat ons werk in grote organisaties steeds minder bij ons ging passen. We misten de persoonlijke touch. Toen een familielid van ons naar een dagbesteding ging, zagen we dat er maar weinig plaatsen waren waar de deelnemers lekker naar buiten kunnen.’ Het familiebedrijf, een agrarisch bedrijf, stond leeg en dat bood de twee de mogelijkheid om hun droom uit te laten komen: een kleinschalige dagbesteding in het groen, waar iedereen kan meedoen. Fruit plukken, theedrinken Inmiddels is het zorgbedrijf een paar maanden open, het loopt lekker. ‘Het is kleinschalig, we hebben ruimte voor ongeveer twaalf mensen per dag. Drie dagen per week zijn we open. We hebben grote plannen: de moestuin moet worden aangelegd, het liefst in grote bakken zodat ook mensen met een rolstoel erbij kunnen. Van de oogst maken we de lunch voor de deelnemers en we verkopen groente en fruit aan de weg. Deelnemers kunnen helpen in de moestuin, kruiden plukken, theedrinken in het zonnetje in de theetuin of wat lekkers maken in de keuken, allemaal mogelijk.’ Ineke weet uit eigen ervaring hoe heerlijk dat werken in de tuin kan zijn. ‘Ik heb een grote tuin bij mijn huis en ik merk het meteen: wroeten in de aarde en een beetje rommelen met plantjes is heel rustgevend en het geeft voldoening.’ Dat zien Bette en Ineke ook bij de deelnemers: ‘Iedereen kan wel iets bijdragen, bijvoorbeeld de planten watergeven of rustig meekijken en meebeleven wat er buiten allemaal gebeurt.’ Betrokken familie Waar komt die naam eigenlijk vandaan, In de Familietuin? Bette: Dit was natuurlijk het bollenbedrijf van opa en oma. Ook is onze familie betrokken bij ons bedrijf: mijn ouders helpen in de tuin, onze oom heeft geholpen bij het afbreken van een grote schuur. Maar met de naam willen we ook het huiselijke gevoel benadrukken. Hier is altijd wat te doen, iedereen is welkom. Met elkaar zijn we een grote familie.’ Die familie kan nog wel wat vrijwilligers gebruiken, vertellen de nichtjes. ‘We hebben werk voor vrijwilligers die willen tuinieren, koken of eens een spelletje of een kopje koffie met de deelnemers willen doen. We zoeken met name mensen om deelnemers ’s ochtends op te halen en hierheen te brengen, want ze hebben geen eigen vervoer. En aan het einde van de dag moet iedereen ook weer naar huis worden vervoerd. We hopen dat we nog wat chauffeurs kunnen vinden, maar andere vrijwilligers zijn ook welkom. En deelnemers natuurlijk, daar hebben we ruimte voor!’

Vrijwilligersbeleid opstellen, fondsen werven, omgaan met dementie… Slechts enkele van de vraagstukken die leven bij maatschappelijke organisaties. Vrijwilligerspunt Westfriesland adviseert en ondersteunt organisaties, bijvoorbeeld door een gevarieerd aanbod in gratis workshops en themabijeenkomsten. Brigitta Posch, adviseur van Vrijwilligerspunt: ‘Wij zijn op de hoogte van de veranderingen in de markt en wat er speelt bij organisaties. Door onze kennis en expertise te delen, hoeven de organisaties niet zelf het wiel uit te vinden.’ Gedurende het hele jaar zijn er interessante workshops, trainingen en themabijeenkomsten bij te wonen. Georganiseerd door Vrijwilligerspunt zelf, of door partners. Brigitta: ‘Het aanbod is divers. Zo organiseren we op 9 mei de training “Verantwoording schrijven”. Gemeenten en fondsen willen weten hoe hun financiële middelen worden besteed en wat de resultaten zijn. Wij leren hoe je dit goed doet.’ Sociale veiligheid Een andere training die binnenkort, 15 mei, op de agenda staat is ‘Sociale Veiligheid in jouw organisatie’. Brigitta: ‘Ongewenst gedrag bestaat in verschillende vormen: seksueel ongewenst gedrag, pesten, discriminatie, uitsluiten en negeren. Helaas kan dat in iedere organisatie voorkomen. Maar hoe ga je hier als bestuur of coördinator het beste mee om? Hoe herken je het? Een belangrijke training voor iedere organisatie. Vrijwilligerswerk moet wel leuk blijven en zeker veilig!’ Netwerken kun je leren Op 8 juni geeft Vrijwilligerspunt de workshop ‘Leren actief te netwerken’. Brigitta: ‘Voor deze workshop hebben we de “meester in verbinden” Tienko Siersema uitgenodigd. Hij weet als geen ander hoe je moet netwerken, wat het je brengt en hoe je dat netwerk moet onderhouden. Tijdens de inmiddels vijf vrijwilligersmarkten die we hebben georganiseerd, hebben we gezien hoe vruchtbaar netwerken is! Door op elkaar af te stappen en met elkaar in gesprek te gaan, kunnen hele mooie samenwerkingen ontstaan. Maar, dan moet je wel weten hoe je dat doet!’ Bestuursleden gezocht De laatste workshop voor de zomer is de workshop “Besturen in minder uren” en vindt plaats op 28 juni. Brigitta: ‘Voor veel besturen is het lastig om nieuwe bestuursleden te vinden, vooral jonge(re) bestuursleden. Door kritisch te kijken naar je bestuur en de functies, kan besturen vaak effectiever. Zo interesseer je ook nieuwe bestuurders voor een functie én maak je je eigen bestuurswerk leuker.’ Trainingsaanbod Bovengenoemde bijeenkomsten worden alle gefinancierd uit de Subsidie Versterken maatschappelijke sector van de Provincie Noord Holland. Brigitta: ‘Wij bieden ook workshops op maat aan bij de organisatie zelf. Organisaties kunnen ons daarvoor benaderen via mij, of mijn collega Auke Abbekerk via 0229-216499. Voor de trainingen kunnen organisaties zich nog inschrijven.’

Tessa Sijm volgt een MDT-traject via Jong Westfriesland in Actie van Vrijwilligerspunt Westfriesland. Twee keer per week doet ze activiteiten met de bewoners van Risdamhuis in Hoorn. Tessa: ‘Werken met mensen met dementie, is helemaal niet eng. Ik vind het hartstikke leuk en heb al veel geleerd.’ In november kwam Tessa samen met haar persoonlijk begeleider bij Fleur Neefjes van Jong Westfriesland in Actie terecht. Tessa zit in haar examenjaar en hoeft minder vaak op school te zijn. Deze extra tijd wilde ze nuttig besteden en besloot vrijwilligerswerk te gaan doen. Tessa: ‘Ik weet al zeker dat ik na mijn examen de zorg in wil. Ervaring heb ik alleen nog niet in de zorg, daarom wilde ik door vrijwilligerswerk ervaring opdoen. Ik las over Maatschappelijke Diensttijd, waarbij je in een half jaar tijd ongeveer 80 uur vrijwilligerswerk gaat doen en waarbij je ook jezelf gaat ontwikkelen en je talenten gaat ontdekken. Ik besloot contact te gaan zoeken met Vrijwilligerspunt en zo kwam ik bij Fleur terecht.’ Tessa heeft autisme en is daar heel open over: ‘Doordat ik autisme heb, is structuur voor mij heel belangrijk. Ik moet duidelijk weten wat er van me verwacht wordt en ik moet me ook kunnen terugtrekken als de prikkels me teveel worden. Met MDT hoopte ik meer vertrouwen in mezelf te krijgen en leren loslaten.’ Dagbesteding Fleur: ‘Tessa vertelde dat ze bij een woonzorgcentrum had gesolliciteerd voor een functie waarbij ze met mensen met dementie zou gaan werken. Maar, toen haar werd verteld dat ze in haar eentje een groep van acht mensen moest begeleiden en dat ze soms agressief konden zijn, schrok ze zo, dat ze besloot nooit met mensen met dementie te gaan werken. Ik zag juist in deze doelgroep een hele goeie match met Tessa. Mensen met dementie hebben namelijk structuur en regelmaat nodig, net als mensen met autisme. Daarom heb ik Tessa voorgesteld om kennis te maken met een kleinschalig woonzorgcentrum voor mensen met dementie en Tessa kwam met het voorstel voor het Risdamhuis in Hoorn. Gewoon om te kijken of het wat voor haar is.’ Tessa vult aan. ‘Ik vond het wel spannend, maar besloot het toch te proberen. En nu zit ik er al vanaf december, twee dagen in de week, en help ik op de dagbesteding. Super leuk vind ik het. Ik ben zelf heel creatief en vind het heel leuk om samen met de mensen te schilderen. Met kerst hebben we kerstversieringen gemaakt en heb ik geholpen bij het opzetten van een lichtjeswandelroute in de tuin. Ik weet nu dat de angst voor deze doelgroep super onterecht was.’ Zelfvertrouwen Tessa vind het juist heel leuk en leert zichzelf ook beter kennen. Tessa: ‘Omdat ik het zo leuk vind, kost het me ook niet zoveel energie. Ik krijg heel veel vrijheid en vertrouwen en dat is weer heel goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik merk nu dat mijn autisme me niet in de weg hoeft te staan en dat maakt me zelfverzekerder. Ze zijn hier ook heel blij met me, dat laten ze merken. Niet alleen de bewoners, maar ook mijn collega’s. Met kerst heb ik een geweldig kerstpakket gekregen en ik krijg geregeld te horen dat ze blij met me zijn. Ik voel me gewaardeerd. Ik ben echt blij dat Fleur me aan het Risdamhuis heeft gematcht.’ Fleur ziet nog veel meer ontwikkeling bij Tessa: ‘Ik merk dat ze veel opener is en meer contacten durft aan te gaan. Binnen het MDT-traject krijgen de MDT’ers geregeld trainingen samen met andere MDT’ers. Ook tijdens de trainingen is ze veel meer op de voorgrond, ze heeft duidelijk meer zelfvertrouwen gekregen. Echt mooi om te zien. Dat is wat MDT dus ook met je doet. Gaaf toch?’ Tessa wint Young Impact Award Donderdag 2 november won Tessa de Young Impact Award, categorie Maatschappij in de Q-Factory in Amsterdam. Fleur Neefjes van Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Geweldig dat ze door het volgen van een MDT-traject niet alleen ontdekte dat ze ook met haar autisme veel te bieden heeft, maar dat ze ook nog eens deze geweldige waardering heeft gekregen. We kunnen alleen maar supertrots op haar zijn!” Lees hier het hele verhaal!

In de Bibliotheek Medemblik bevindt zich een van de Taalpunten in West-Friesland. Daar kan iedereen terecht die geholpen wil worden met het verbeteren van de Nederlandse taal. Wethouder Yannick Nijsingh van de gemeente Medemblik wilde daar meer over weten en bracht een bezoek aan het Taalpunt. “Mooi dat onze inwoners door dit Taalpunt een stap verder kunnen komen.” Na een rondleiding door de bibliotheek volgt uitleg over het doel en de werkwijze van het Taalpunt. “Je bent nu even Dario uit Afghanistan”, begint Irene Mosch haar uitleg, die gelijk in de rol van Taalpuntmedewerker van het Taalpunt zit. Niet zomaar een willekeurig fictief persoon overigens, want haar laatste intakegesprek was met een Afghaanse vluchteling. Uit dat gesprek zal naar voren komen wat de wensen en doelen zijn van de nieuwe Nederlander. Irene: “Dat is heel verschillend. De ene kan al een beetje Nederlands en wil het verbeteren door bijvoorbeeld een taalmaatje of conversatieles. De ander kan nog geen woord Nederlands en kiest voor een taalopleiding bij Vonk. Maar, het kan ook zijn dat de persoon Nederlands wil leren én meer sociale contacten wil opdoen. Dan is vrijwilligerswerk heel geschikt. We maken concrete afspraken over het vervolg van het taaltraject. En aanvullend volgt er nog een taaltoets zodat taalhulp op het juiste niveau aangeboden wordt.“ Maartje Kok, programmamanager Westfriese Bibliotheken: “Wij zijn als bibliotheek heel blij dat we inwoners dichtbij huis een plek kunnen bieden waar ze binnen kunnen lopen voor informatie en advies over het leren van de taal. We plannen een intake in én kunnen iemand gelijk verder op weg helpen met ons aanbod. Denk aan een computers waar je gebruik van kunt maken zonder lid te zijn, gratis online oefenmateriaal, een cursus digitale vaardigheden of voorleespret voor de kleintjes. Kunnen wij ze niet het gewenste taalaanbod bieden, dan verwijzen wij door naar andere taalaanbieders in de regio, zoals Taalhuis Westfriesland en Vonk.” Toekomst Wethouder Nijsingh is blij verrast: “Wat goed dat er een plek is waar mensen laagdrempelig kunnen binnenlopen. De bibliotheek leent zich daar natuurlijk uitermate goed voor. Mooi dat het voor deze mensen niet hoeft te stoppen na het inburgeringsproces, maar dat we ze een betere toekomst en perspectief kunnen bieden. Ik kan me voorstellen dat het enorm intens is als je nieuw in Nederland bent, vooral als je door oorlog in je geboorteland een goed leven achter je hebt moeten laten. Fijn dat wij ze dan door het bieden van handvatten voor het verbeteren van de Nederlandse taal, kunnen helpen om hier in Nederland weer een toekomst op te bouwen.” Meer informatie over de Taalpunten en een overzicht van de Taalpunten in West-Friesland via deze link .

Bijen spelen een onmisbare rol bij zo’n beetje alles wat groeit en bloeit, inclusief al onze groente en fruit. Zorgelijk dat het de laatste tijd slecht gaat met de bijenstand, want de varroamijt vermoordt elk jaar honderden, misschien wel duizenden bijenvolken. ‘Het is ons gelukt om varroa-resistente volken te kweken,’ zegt Bert-Jan Hoff van Teeltstation West-Friesland. ‘Waar vinden wij fondsen om onze oplossing voor dit probleem te realiseren?’ Drama’s, elk jaar weer. Als een imker na de winter bij zijn bijenkasten komt om te zien of zijn volkjes klaar zijn voor het voorjaar en de kasten zijn stil, doodstil. Of de imker tilt de raten uit de kast en de dode bijen rollen er zomaar uit. Verschrikkelijk. ‘Elk jaar overleeft ongeveer een-derde van alle bijenvolken de winter niet. De oorzaak is de varroamijt, die hele volken kan vermoorden. Rampzalig voor bijenhouders én voor de natuur.’ De laatste jaren worden de problemen groter, vijftien jaar geleden was er nog geen sprake van bijensterfte op deze schaal. ‘Dat heeft ook met klimaatverandering te maken,’ zegt Bert-Jan. ‘Bijen houden van een koude winter en een echt voorjaar, maar de laatste jaren zijn de seizoenen er anders uit.’ Schoonmaak-bijen Bert-Jan is al dertig jaar imker en vanuit zijn werkervaring in de land- en tuinbouw en zijn passie voor genetica bijzonder geïnteresseerd in de bijenproblemen. Hij bestudeerde stapels vakliteratuur, op zoek naar een antwoord op de vraag: waarom hebben bepaalde bijenvolken geen last van varroa? ‘Dat verschil zit ‘m niet in verschillende bijenrassen of hun afkomst. Het blijkt dat bepaalde volken nogal schoon en poetsgraag zijn en andere volken niet. En bij die propere bijenvolken krijgt de varroamijt minder kans. Zij ruimen aangetaste larven direct op en maken de cellen in een raat goed schoon.’ Uit andere onderzoeken blijkt dat de schoonmaakgewoontes van een bijenvolk afhangen van de genetische afkomst van de koningin én dat het mogelijk is om een heel volkje schoonmakers te kweken als de koningin van het opruimerige soort is. ‘Dat is de basis van het werk van onze stichting,’ vertelt Bert-Jan. ‘We insemineren bijenkoninginnen met de juiste genetische informatie, zodat zij op haar beurt een heel volk creëert met schoonmaakijver. De darren van dat volkje bevruchten daarna andere koninginnen, die op hun beurt dan ook weer een poetsgraag volkje krijgen. Op die manier kunnen we ervoor zorgen dat de varroamijt uiteindelijk niet meer zoveel slachtoffers kan maken.’ Fondsen gezocht Teeltstation West-Friesland, een organisatie van vijf vrijwilligers, werkt dus aan een baanbrekende techniek, die helaas nog vrij onbekend is in Nederland. En onbekend maakt onbetaald, in dit geval. ‘We doen dit werk als vrijwilligers en we zijn hard op zoek naar financiering, bijvoorbeeld bij grote fondsen, zodat we kunnen opschalen en onze oplossing aan meer mensen beschikbaar stellen. Helaas, wij hebben veel verstand van bijen, maar niet van fondswerving.’ Daar komt Vrijwilligerspunt Westfriesland om de hoek. Marlies Vos, adviseur bij Vrijwilligerspunt, had onlangs een goed gesprek met Bert-Jan. ‘Wij hebben een cursus fondsenwerving, dat zou voor het teeltstation een goede oplossing kunnen zijn. Daar leggen we uit hoe je als vrijwilligersorganisatie fondsen kunt vinden en aanschrijven. Ook kunnen we als Vrijwilligerspunt organisaties helpen wat meer bekendheid te krijgen. Hoe meer mensen weten wat het teeltstation doet, hoe makkelijker het misschien wordt om geldschieters of andere vrijwilligers te vinden.’ Nieuwe vrijwilligers Bert-Jan: ‘We zoeken ook vrijwilligers die ons hierbij kunnen helpen. Iemand die een paar uur per maand tijd heeft om de juiste fondsen aan te schrijven en de juiste toon daarbij te treffen, daar zijn we enorm mee geholpen. De beloning? Wat dacht je, een pot honing op z’n minst.’

Na een audit van het praktijkonderzoeksteam van MDT heeft Jong Westfriesland in Actie van Vrijwilligerspunt Westfriesland het MDT-prooflabel gekregen. Fleur Neefjes, Vrijwilligerspunt: ‘Een geweldige bevestiging dat we goed bezig zijn en de juiste kwaliteiten leveren aan de jongeren die via ons een MDT-traject volgen.’ MDT, ofwel Maatschappelijke Diensttijd, is een programma van het ministerie van OCW voor jongeren tussen 12 en 30 jaar die zich willen inzetten voor een ander én zichzelf willen ontwikkelen. Fleur (rechts op de foto): ‘Met MDT kunnen jongeren meer uit vrijwilligerswerk halen. Ze doen werkervaring op, leren hun talenten verder ontwikkelen en voelen zich meer gezien en gewaardeerd. Daarin worden ze door ons begeleid, volgen ze trainingen en krijgen ze aan het einde van het MDT-traject een Europees erkend certificaat.’ Een MDT-traject bevat ongeveer 80 werkuren, verspreid over zes maanden. MDT-prooflabel Als partnerorganisatie van MDT krijg je niet zomaar het MDT-prooflabel. Fleur: ‘We hebben diverse documenten moeten aanleveren, zoals werkmethoden, informatie over betrokkenheid van jongeren en het jaarverslag. Daarna kwam het praktijkonderzoeksteam bij ons op kantoor om te toetsen of wij aan de normen van het MDT-projectlabel voldoen.’ Het was vervolgens even wachten op de uitslag, maar Vrijwilligerspunt kreeg die erkenning voor kwaliteit: het MDT-prooflabel. Fleur: ‘We zijn onwijs trots dat we bijna 200 jongeren hebben bereikt met ons MDT-traject. Het is ons gelukt in zowel de wensen en behoeften van de jongeren te voorzien, als in die van de maatschappelijke organisaties waar de jongeren vrijwilligerswerk doen. Jongeren krijgen door MDT meer zelfvertrouwen en weten beter waar hun talenten en interesses liggen. Organisaties leren veel van de jongeren en profiteren van de extra handjes die ze vaak zo hard nodig hebben. Trots zijn we ook op de verbindingen en samenwerkingen die we initiëren en faciliteren, waardoor we een mooi aanbod kunnen bieden voor de jongeren in West-Friesland’ Ontwikkeling Vrijwilligerspunt gaat nu echter niet achteroverleunen. Fleur: ‘We moeten scherp blijven, want de markt is continu in beweging en ook wensen en behoeften van jongeren én organisaties veranderen. We moeten dus niet alleen kijken naar de impact die het heeft gehad op jongeren die een MDT-traject hebben gevolgd, maar ook vooral vooruitkijken: hoe kunnen we jongeren blijven stimuleren om voor MDT te kiezen? Het is dus niet alleen een eer om het MDT-prooflabel te krijgen, maar geeft ook aan dat we ons moeten blijven ontwikkelen!’ Op de foto: Dominique Trippelvitz en Fleur Neefjes van team Jong Westfriesland in Actie

De vierde editie van de Vrijwilligersmarkt in Hoorn, georganiseerd door Vrijwilligerspunt Westfriesland, was met zo’n 200 bezoekers weer gezellig druk! Bijna 50 maatschappelijke organisaties uit West-Friesland presenteerden zich vandaag in Sportcentrum Vredehof. Er werden contacten gelegd met potentiële vrijwilligers, genetwerkt tussen organisaties onderling en zelfs al vrijwilligers geworven. Theater Het Pakhuis: “Ik heb zeker meer dan tien e-mailadressen van mensen die geïnteresseerd zijn in vrijwilligerswerk bij Het Pakhuis! Onze dag kan niet meer stuk.” Knipbeurten geven, dieren verzorgen, (eerste) hulp verlenen, een luisterend oor bieden, helpen met de Nederlandse taal, koken voor ouderen, een vacaturebank met ruim 350 vacatures…. volop aanbod in vrijwilligerswerk op de Vrijwilligersmarkt. Gerry Temma-Vulke, bezoekster: “Ik heb jaren in de zorg gewerkt en dat wil ik niet meer. Ik had geen idee wat dan wel, dus ben blij dat hier veel verschillende organisaties bij elkaar staan. Veel makkelijker dan dat je zelf via internet op zoek moet. Ik heb me vandaag bij vier organisaties ingeschreven, maar wil eerst even een dagje meelopen. Dan maak ik een keuze.” Jan Broersen, doet al vrijwilligerswerk, maar wil er wat bij: “Ik help al diverse organisaties met de aangifte inkomstenbelasting, maar daar ben ik eind deze maand klaar mee. Ik heb een tasje vol informatie, dus ik ga thuis even goed bedenken wat ik wil gaan doen.” Bekendheid Bezoekers lieten zich verrassen door de aanwezige organisaties, of kwamen gericht naar een organisatie. Praethuys ’t Slot, voor het eerst deelnemer aan de Vrijwilligersmarkt: “Een jongedame zag onze organisatie vermeld staan op de website van Vrijwilligerspunt en besloot toen te komen. Ze wil creatieve workshops komen geven. We zijn heel blij dat we dit jaar hebben meegedaan, want het blijkt dat toch veel mensen ons niet kennen. Deze markt heeft ons dan ook echt geholpen om meer bekendheid te krijgen en hopelijk tenminste één vrijwilliger. Dus, ja, volgende keer komen we graag weer!” Waardevol Clean Up Hoorn heeft niet directe aanmeldingen van vrijwilligers, maar wel mensen die willen helpen Hoorn schoon te houden. “We hadden een stuk of 15 vuilgrijpers mee en die zijn nu op. De mensen willen graag, wanneer het hen uitkomt, meehelpen schoonmaken. Dat is natuurlijk ook al een winst voor vandaag. Volgende keer nemen we er meer mee!” Kindermoestuin Groente Waal heeft hoogstwaarschijnlijk beet vandaag: “Als het goed is, komt er morgen iemand bij ons kijken. Zou super zijn als die als vrijwilliger wil blijven. Wat leuk is, is dat we ook andere organisaties hebben gesproken die graag met hun cliënten naar ons toe willen komen. En ouders met kinderen. Al met al voor ons een leuke en waardevolle markt!” Wethouder Karin Hakhoff van de gemeente Hoorn sloot de Vrijwilligersmarkt officieel af: “Ik heb veel organisaties gesproken vandaag. Organisaties uit Hoorn, maar ook vele buiten Hoorn. Door de diversiteit van de organisaties hebben we kunnen laten zien hoe divers vrijwilligerswerk is. Heel mooi om te zien dat organisaties ook elkaar kunnen helpen en kunnen versterken. Het was een succesvolle vrijwilligersmarkt. Bedankt voor jullie komst vandaag!” Ook leuk en passend vrijwilligerswerk vinden? Kijk op onze vacaturebank !

In 2022 heeft Taalhuis Westfriesland maar liefst 361 taaltrajecten aan inwoners geboden. Taalondersteuning in de vorm van taalmaatjes, conversatielessen en instroomgroepen, o.a. voor de Oekraïense vluchtelingen. Ook is Taalhuis, onderdeel van Vrijwilligerspunt Westfriesland, in 2022 officieel gecertificeerd. Mooie resultaten en voor opdrachtgever WerkSaam Westfriesland reden voor taart. En taart was er dan ook, tijdens de ondertekening van het nieuwe samenwerkingsconvenant tussen WerkSaam en Taalhuis op 12 april 2023. In opdracht van WerkSaam biedt Taalhuis (namens de 7 Westfriese gemeenten) diverse taaltrajecten voor inwoners van Westfriesland. Laaggeletterd en anderstalig Lezen, schrijven, spreekvaardigheid, rekenen en digitale vaardigheden zijn de basisvaardigheden die onmisbaar zijn om in onze maatschappij mee te kunnen doen. De aanpak van laaggeletterdheid in Westfriesland richt zich op het bereiken van mensen die laaggeletterd zijn en anderstaligen om vervolgens hun Nederlandse taal te verbeteren. Taalhuis gaat met deelnemers in gesprek: wat wil je leren, waarom en wat heb je nodig? Taalhuis heeft een coördinerende functie in de regio en zorgt samen met andere aanbieders voor een mooi aanbod. Ook biedt Taalhuis de training ‘Herkennen van laaggeletterdheid’. Taallessen Met de komst van vluchtelingen uit Oekraïne hebben de Westfriese gemeenten aan Taalhuis gevraagd om taallessen te organiseren met inzet van vrijwilligers. Taalhuis inventariseerde de taalvragen van de vluchtelingen en verzorgde daarna de inschrijvingen bij VONK. Ook heeft Taalhuis met vrijwilligers taallessen opgestart voor Oekraïners. Er zijn 9 groepen gestart. Daarnaast is ruim 240 keer doorverwezen naar aanbod van samenwerkingspartners zoals taalscholen, bibliotheken en wijkcentra. Meedoen telt Marjolijn Dölle, algemeen directeur van WerkSaam en Miranda Zwart, directeur-bestuurder van Vrijwilligerspunt zijn het eens: meedoen telt. ‘Als je mee wilt doen in de samenleving, dan moet je kunnen lezen en schrijven,’ zegt Zwart. ‘De samenwerking is dan ook vanzelfsprekend, vult Dölle aan. ‘Helpen bij meedoen aan de samenleving.’

Op zondag 16 april wordt door wethouder Marian van Kempen op feestelijke wijze het officiële startsein gegeven van het buurtplatform Koggenbuurtjes. Iedereen uit de gemeente Koggenland is welkom. Vrijwilligerspunt Westfriesland is door de gemeente Koggenland gevraagd de coördinatie van dit online dorpsplein op zich te nemen. Charlotte Uffelie van Vrijwilligerspunt Westfriesland: “Vrijwilligerspunt staat voor verbinden door taal en vrijwilligerswerk. Dit platform dat inwoners op diverse manieren met elkaar verbindt, past daarom goed bij ons.” De feestelijkheden vinden plaats tijdens het Dagje bij de Boer Dag bij de André Hoeve in Spierdijk. Het digitale platform www.koggenbuurtjes.nl biedt een plek waar inwoners, verenigingen en organisaties uit de gemeente Koggenland dichter bij elkaar worden gebracht en informatie uitwisselen. Zij staan centraal en zijn diegenen die de informatie op het platform plaatsen, zoals (nieuws)berichten, mededelingen, activiteiten maar ook aanbod van spullen en hulpvragen. Buurtverbinders Op Koggenbuurtjes zorgen niet alleen de buurtbewoners voor verbinding in hun eigen buurt, wijk en dorp. Dat doen zij samen met gebiedsregisseurs en buurtverbinders (vrijwilligers). Annelies Timmer is een van de zes buurtverbinders. Annelies heeft het platform helpen opzetten en vullen met informatie. Daarnaast verbindt zij de inwoners en organisaties binnen haar dorp. “Mij viel vaak op dat in de buurtkrantjes ik niet goed kon vinden wat er in mijn dorpje te doen was. Ik zag dan vaak pas achteraf een leuk artikeltje over iets wat was geweest. Met dit platform kan nu iedereen op één centrale plek vinden wat er te doen is en wat er leeft in de gemeente Koggenland.” Hulp Dichtbij Niet alleen in de coördinatie van het platform, maar vooral in de hulpvragen speelt Vrijwilligerspunt een rol. Charlotte: “Vrijwilligerspunt is een van de actieve organisaties op het platform met de dienst Hulp Dichtbij. Met Hulp Dichtbij brengen wij hulpvragers en hulpbieders bij elkaar. Ik ben zelf ook een buurtverbinder en zag gelijk de toegevoegde waarde van Hulp Dichtbij. Het is fijn dat deze dienst via dit platform kan worden gedeeld, want ook in de gemeente Koggenland leven veel hulpvragen. Maar niet iedere buurtbewoner durft om hulp te vragen. Denk aan een bewoner die hulp nodig heeft bij het doen van boodschappen, of bij het aan de weg zetten van de vuilnis. Of iemand die “gewoon” behoefte heeft aan een gezellig praatje. Wij verwachten dat de saamhorigheid die juist in de dorpskernen groot is, eraan bijdraagt dat hulpvragen sneller worden opgelost.” Welkom op zondag 16 april De feestelijk start van het digitale dorpsplein Koggenbuurtjes is van 10-16 uur op de André Hoeve (familie Schilder), Noord-Spierdijkerweg in Spierdijk. Het officiële startmoment is om 11.00u. Op 16 april kunnen mensen zich ter plekke aanmelden bij Koggenbuurtjes.nl en krijgen zij ook een leuke attentie mee. Na 16 april kunnen mensen zich gratis aanmelden via www.koggenbuurtjes.nl Koggenbuurtjes is opgezet met steun van de gemeente Koggenland. Op de foto: Annelies Timmer (2e van links), Charlotte Uffelie mist op de foto.

Huis voor de Stad is op zoek naar kunstenaars die hun schilderij of tekening willen tentoonstellen in de hal. Vrijwilligerspunt Westfriesland zit in het gebouw ‘Huis voor de Stad’ aan de Maelsonstraat in Hoorn. Het Huis voor de Stad biedt een plek aan verschillende maatschappelijke organisaties, waar wij regelmatig mee samenwerken. In Huis voor de Stad komen dus verschillende mensen samen. Hangt jouw kunstwerk straks in de gemeenschappelijke hal? De hal van Huis voor de Stad is nu leeg en kaal. Daar willen we verandering in brengen. Daarom zijn we op zoek naar kunstenaars die hun schilderij of tekening willen tentoonstellen. Op 1 juni start de tentoonstelling in de hal. Het kunstwerk hangt er drie maanden. Daarna maken we plek voor nieuwe kunstwerken. Zo zal er steeds een andere tentoonstelling te zien zijn in de hal. Waar moeten de kunstenaar en het kunstwerk aan voldoen? • Het kunstwerk mag niet choqueren en discrimineren. • Het kunstwerk mag een maximale afmeting van 100 x 80 cm hebben (inclusief eventuele lijst). • Alleen schilderijen en tekeningen van amateur/hobby kunstenaars uit de gemeente Hoorn worden tentoongesteld. • Je moet het kunstwerk zelf verzekeren. • Is het kunstwerk ook te koop? Dan bepaal je zelf de verkoopprijs. • Het schilderij of de tekening moet gespannen zijn en een bevestigingspunt hebben zodat we het schilderij kunnen ophangen. Komt jouw kunst in Huis voor de Stad? Wil je je schilderij of tekening tentoonstellen in Huis voor de Stad? Stuur dan voor 15 mei een mail naar [email protected] . Stuur in je mail: • een foto van het schilderij; • je naam, adres en telefoonnummer; • afmetingen van het schilderij; • is het schilderij ook te koop? Geef dan de verkoopprijs door. We hopen dat je een mooi kunstwerk hebt dat onze gemeenschappelijke hal kan opfleuren! Wordt jouw kunstwerk uitgekozen om tentoon te stellen? Dan neemt Intermaris contact met je op. Je kunt dan op 22 mei je kunstwerk bij Intermaris langsbrengen. Zij hangen je kunstwerk op. Nog vragen? Stuur dan een mail naar [email protected] .

Op zaterdag 15 april van 10.00 – 13.00 uur is de Vrijwilligersmarkt in Sportcentrum Vredehof in Hoorn. Wil je vrijwilligerswerk doen, maar weet je nog niet wat en waar? Laat je inspireren door maar liefst 50 verschillende maatschappelijke organisaties uit de gemeente Hoorn e.o.! Zoals Inloophuis Hoorn Inn de Koepel, SchuldHulpMaatje, Begraafplaats Keern, Theater Het Pakhuis, Dorcas Hoorn, EHBO St. Jan Hoorn, De Oogvereniging, Stichting Netwerk, Amnesty en Philadelphia Zorg. Volop diversiteit dus op de Vrijwilligersmarkt! Toegang is gratis. Vrijwilligerspunt helpt Weet je ondanks het grote aanbod van maatschappelijke organisaties op de markt toch nog niet wat je leuk vindt en hoe je jouw talenten kunt inzetten? Kom dan langs de marktkraam van Vrijwilligerspunt Westfriesland. We hebben een vacaturebank met ruim 350 openstaande vrijwilligersvacatures in West-Friesland. Daarnaast kunnen we op basis van je wensen en mogelijkheden in een persoonlijk gesprek zoeken naar vrijwilligerswerk dat je plezier geeft én bij je past! Doe es gewoon vrijwillig en kom naar de Vrijwilligersmarkt! Wanneer: zaterdag 15 april, 10.00 – 13.00 uur Waar: Sportcentrum Vredehof, Vredehofstraat 5, Hoorn Parkeren en toegang gratis. Voor meer informatie en een overzicht van de deelnemende maatschappelijke organisaties, ga naar deze pagina .

Een half-af muurtje in de badkamer was al jaren een doorn in het oog. Richard Riewald loste het voor haar op. ‘Ik wist helemaal niet dat dit soort vrijwilligerswerk bestond!’ Richard hoorde op radio WEEFF een oproepje: wie kan bij een mevrouw in Enkhuizen een muurtje in de badkamer betegelen? Mooi klusje voor mij, dacht Richard meteen. Hij heeft tijd om z’n handen te laten wapperen en hij is, zegt hij bescheiden, best handig. ‘We proberen wel eens wat. Ik mag graag in huis klussen, zo’n wandje tegelen heb ik wel vaker gedaan.’ Dus meldde hij zich aan, ging kennismaken met mevrouw en even dat muurtje inspecteren. ‘De andere muren waren wel betegeld, dus daar kon ik mooi bij aansluiten. En tegels waren ook al aangeschaft, dus ik kon snel aan de slag.’ Vrijwilligerspunt onbekend Van Vrijwilligerspunt Westfriesland had Richard nog nooit gehoord. ‘Ik stond ervan versteld dat er zoiets bestaat. Ik dacht dat vrijwilligerswerk alleen met bejaarden was, niks voor mij. Maar vrijwilligerswerk waarbij je kunt klussen, perfect.’ Ook de mevrouw waar Richard ging klussen was tot nu niet bekend met Vrijwilligerspunt: haar buurvrouw had haar geadviseerd om Vrijwilligerspunt in te schakelen. ‘Toen haar badkamer was verbouwd, heeft het klusbedrijf de muur zo half-af laten zitten. Dat was drie jaar geleden, mevrouw wist gewoon niet wat ze ermee aan moest.’ Vakwerk Twee dagen was Richard aan het werk. ‘Het was toch iets meer werk dan ik in eerste instantie dacht. De tegeltjes konden mooi aansluiten bij de andere muren, die waren wel gedaan. Maar er waren toch wat hoekjes, beugels en leidingen waar ik rekening mee moest houden. Je weet hoe dat gaat met klusjes zoals dit.’ Nu is de badkamer weer helemaal netjes, Richard heeft de foto’s op zijn telefoon. Kan zo in zo’n woonprogramma op televisie, vakwerk! Tranen En niet alleen het strakbetegelde muurtje is het resultaat van deze klus. ‘De mevrouw was zo blij dat het was geregeld, ze had de tranen in haar ogen. Dan weet je waar je het voor doet. En ik werd er ook blij van om dit klusje voor haar te klaren. Dat geeft mij een goed gevoel.’ En is Richard vaker in te zetten voor klussen zoals dit? ‘Absoluut! Zo lang ik nog niet fulltime aan het werk ben, heb ik tijd om andere mensen te helpen. Voor mij ook fijn, want zo kom ik onder de mensen.’

Het is Vrijwilligerspunt Westfriesland gelukt om voor 750 leerlingen van het Oscar Romeo en Copernicus SG in Hoorn en de Dijk in Medemblik klussen te vinden voor NLdoet! Op vrijdag 10 maart staken de leerlingen de handen uit de mouwen bij ruim 100 maatschappelijke organisaties in West-Friesland, ondanks het winterse weer! Maar ook diverse wethouders uit de Westfriese gemeenten lieten zich niet weerhouden door de extreme weersomstandigheden om binnen of buiten te klussen. NLdoet 2023 was een succes! Anouschka Timm, Vrijwilligerspunt: “Vorig jaar deden twee scholen mee en hebben we klussen moeten zoeken voor 540 leerlingen, maar dit jaar deden drie scholen mee en hadden we er maar liefst 750. Dus dat was een flinke uitdaging, maar het is ons wederom gelukt om voor alle leerlingen klussen te vinden én voor alle klussen leerlingen! Dat bewijst ook maar weer dat er bij organisaties veel werk ligt, waar ze met de huidige bezetting van vrijwilligers niet aan toe komen. Fijn dat we daarbij hebben kunnen helpen! En, hoewel een aantal buitenklussen niet door kon gaan wegens het winterse weer, wisten de organisaties goede alternatieven te bieden, zodat alle leerlingen aan de bak konden tijdens NLdoet. Ook de wethouders hebben zich geweldig ingezet. Velen stonden in weer en wind zelfs tuinwerkzaamheden te doen. Echt top. Het was een succesvolle Nldoet!” Opruimen en sorteren Wanden schilderen in een jongerencentrum, high-tea verzorgen in een verzorgingstehuis, helpen in een bijvriendelijke tuin: de klussen waren dit jaar weer divers. In Cinema Oostereiland werd door de jongeren een ruimte leeggeruimd die dienst gaat doen als vergader- en feestzaaltje. Ton van Rheenen, bedrijfsleider: “Het is veel kruip-door-sluip-door-werk en daarom zijn we vooral heel blij met deze jongeren, want onze vrijwilligers zijn gemiddeld 70, dus dat gaat wat minder soepel. Over een maand hopen we deze ruimte te kunnen gebruiken voor de nieuwe bestemming!” In het Museum van de twintigste eeuw gingen 12 leerlingen LEGO sorteren, zodat de LEGO expositie verder kan worden afgebouwd. Thijmen, een van de leerlingen, heeft niet voor niets voor deze klus gekozen. “Ik ben een enorme fan van LEGO. Ik bouw van alles, City, Technic, Creator en ik had geen zin om veel te lopen, dus vind deze klus wel leuk! En, ja, ik zou hier wel willen helpen met bouwen hoor, dus als het museum me wil hebben, kom maar op!” Sieradendoosje Fien neemt de servieskast van de Museumboerderij West-Frisia onder handen “Kijk Isa”, zegt ze tegen haar klasgenootje, “wat een mooi doosje, en er zitten allemaal sieraden in!” Isa en Fien vinden het werk leuk om te doen. Isa: “Ik heb al heel veel spulletjes in handen gehad die ik nog nooit heb gezien. Echt leuk!” Vrijwilliger José legt haar graag uit wat het allemaal is. “In het begin waren ze nog wat verlegen, maar nu vragen ze steeds vaker wat iets is. Zo geven we ze ook nog wat kennis mee. Het zijn echt toppertjes. Heel fijn dat ze helpen schoonmaken, want het is al vier jaar niet gedaan, dus hard nodig!” Lekker buiten Ook de wethouders staken de handen uit de mouwen. Het College van Hoorn ging ondanks het barre weer, gewoon de buitenklus doen bij Kindcentrum Het Fluitschip. De heggen moesten worden gesnoeid en de (moes)tuin opgeknapt. “Het is fijn om een keertje niet op kantoor te werken, maar lekker buiten aan de slag te zijn. En helemaal fijn dat je daarmee ook nog eens een ander helpt. We hebben het graag voor Het Fluitschip gedaan!” LEGO sorteren bij Museum van de 20e eeuw

Taalhuis Westfriesland, onderdeel van Vrijwilligerspunt Westfriesland, heeft van Soroptimistenclub Hoorn e. o. een donatie van 1.000 euro gekregen. Mariska Woudenberg, Taalhuis: “Het geld hebben we gebruikt voor de aanschaf van lesmateriaal voor onze lesgroepen.” Met het geld heeft Taalhuis een aantal boekjes van de series SpreekTaal 1 en 2 kunnen aanschaffen voor de lesgroepen van vluchtelingen uit de Oekraïne. Vijftien deelnemers tegelijk worden begeleid door een groep van vijf taalvrijwilligers. Maja de Haan is een van de taalvrijwilligers: “Ik maakte in mijn lessen al gebruik van deze boekjes van Van Dale, maar dan van de digitale versie. Ik verwerkte delen van de lessen in een Powerpoint. Ik ben heel enthousiast over de werkmethode en ik ben dan ook heel blij dat we de lesboekjes nu ook fysiek hebben. Het werkt voor de deelnemers gewoonweg fijner als ze het boekje in handen hebben.” Gezinnen helpen Soroptimistenclub Hoorn e.o. zet zich via acties, belangenbehartiging en bewustwording in voor ondersteuning van vrouwen en meisjes. Liesbeth Klaarenbeek van de Soroptimisten: “Maja is lid van de Soroptimisten en zij kwam eigenlijk bij ons met het verzoek om vanuit de vereniging een donatie te geven aan dit project van Taalhuis. Wij zien dat er behoefte is bij de vluchtelingen om de Nederlandse taal te leren en zijn dan ook blij dat wij nu iets tastbaars voor deze doelgroep kunnen doen. Hoewel onze vereniging zich richt op vrouwen en meisjes, ondersteunen wij dit project natuurlijk voor zowel vrouwen als mannen. Met deze bijdrage kunnen wij hele gezinnen op weg helpen met de Nederlandse taal.” Dankbaar Mariska: “Maja is een taalvrijwilliger met veel ervaring en een onderwijsachtergrond. Zij weet daarom heel goed wat werkt voor deze bijzondere doelgroep. Zij heeft haar lessen opgebouwd rond de boekjes van SpreekTaal. Wij zijn haar heel dankbaar dat zij ons project heeft voorgesteld aan de projectadviescommissie van de Soroptimisten. Maar ook voor kennis en ervaring; zo kunnen we blijven doorontwikkelen en de lessen nog beter laten aansluiten op de behoeften van de doelgroep.”

Ruim drie maanden heeft een groep van maximaal 225 asielzoekers in de tijdelijke crisisopvang gezeten op het parkeerterrein van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Medio maart verhuizen zij naar Avenhorn. Veiligheidsregio Noord-Holland Noord is verantwoordelijk voor de organisatie van de opvang. Vrijwilligerspunt Westfriesland is gevraagd te helpen met de werving van de vrijwilligers. Vanwege de opening van het buitenmuseum is verblijf op de parkeerplaats van het Zuiderzeemuseum niet langer mogelijk. Opvang is echter nog steeds hard nodig, omdat er in het aanmeldcentrum in Ter Apel onvoldoende plek is. Sinds deze week wordt er hard gewerkt om de nieuwe locatie gereed te maken voor de asielzoekers die 15 maart verwacht worden. De opvang in Avenhorn zal tot november dit jaar duren. Vrijwilligerspunt is benaderd voor het werven van de vrijwilligers. Klaas-Jan Groot van Vrijwilligerspunt: “Wij mochten ook voor de locatie in Enkhuizen de werving op ons nemen. En met succes, want wij wisten ruim 70 vrijwilligers enthousiast te krijgen. Hoewel er vrijwilligers zullen zijn die meegaan naar Avenhorn, zal er ook behoefte zijn aan nieuwe vrijwilligers. Wij hopen ook op deze locatie weer te mogen rekenen op de bereidwilligheid van de Westfriezen om een ander in nood veiligheid en bescherming te bieden.” Organiseren activiteiten De gevraagde hulp is vooral gericht op het organiseren en begeleiden van laagdrempelige activiteiten. Denk aan activiteiten op het gebied van sport, spelletjes, handwerken, maar ook taalles voor volwassenen en kinderen. De activiteiten zullen vooral in de middag plaatsvinden en daarom wordt er voornamelijk gezocht naar mensen die tussen 14.00 - 17.00 uur enkele uren beschikbaar zijn. Aanmelden als vrijwilliger Via deze link vind je het aanmeldformulier. Iedereen die wil helpen bij activiteiten kan zich via dit formulier aanmelden. Ook als je je op een andere manier wilt inzetten voor de vluchtelingen, of alleen ’s avonds beschikbaar bent, kun je je aanmelden. Vrijwilligerspunt zorgt ervoor dat de aanmeldingen bij de veiligheidsregio terechtkomen. Zij zullen het verdere contact op zich nemen en met de vrijwilligers de mogelijkheden van inzetbaarheid en beschikbaarheid afstemmen.

Taalhuis Westfriesland, onderdeel van Vrijwilligerspunt Westfriesland, heeft een bijdrage van het Microsoft Datacenter Communitiy Fonds gekregen. Mariska Woudenberg, Taalhuis: “Met deze bijdrage kunnen we direct starten met de werving en het koppelen van taalmaatjes aan inburgeraars.” Mensen die nieuw zijn in Nederland en inburgeringsplichtig zijn, moeten de taal leren spreken en de Nederlandse samenleving leren kennen. Een taalmaatje kan daarbij enorm helpen. Mariska: “De Nederlandse taal leer je toch het beste door veel te oefenen en dat kan heel goed met een taalmaatje. Je praat over alledaagse dingen, zoals elkaars hobby en interesses, gewoonten, vrienden en familie. Je gaat ook samen op pad, zoals naar de supermarkt, de sportvereniging of naar het park. Je leert met een taalmaatje dus niet alleen de taal, maar ook de Nederlandse samenleving sneller kennen. We zijn heel blij met de bijdrage van Microsoft, want met dit bedrag kunnen we veel nieuwe Nederlanders blij maken met een taalmaatje. Heel fijn dat Microsoft het belang inziet van de beheersing van de Nederlandse taal voor een goede start in de Nederlandse maatschappij!” Mircrosoft Datacenter Community Fonds kwam snel tot het besluit een mooi bedrag toe te kennen aan Taalhuis voor dit project. Florien ten Hove, Microsoft: “Onze adviesraad was het er direct over eens: dit project verdient onze bijdrage. We hebben te maken met een forse krapte op de arbeidsmarkt, dus hoe meer mensen kunnen deelnemen aan de arbeidsmarkt, hoe beter! Een goede beheersing van de Nederlandse taal draagt daaraan bij. We weten dat Taalhuis het bedrag goed zal besteden, want ook vorig jaar kozen wij voor een project die zij deden, toen in samenwerking met onderwijsorganisatie Vonk. Met onze bijdrage konden twee extra lesgroepen voor anderstaligen van start gaan. We hebben er dan ook alle vertrouwen in dat dit project weer net zo succesvol zal zijn!”

Binnen tien minuten waren de beschikbare plekken voor de Kindervakantiespelen in Wervershoof gereserveerd. De organisatie is vanwege het overdonderende succes op zoek naar extra vrijwilligers, zodat meer kinderen mee kunnen spelen. ‘Er staan nog tachtig kinderen op de wachtlijst’, vertelt coördinator Kayleigh Dudink. ‘De Kindervakantiespelen zijn legendarisch, daar wil je toch aan meewerken?’ Kun je je de zomervakanties van vroeger nog herinneren? Spelletjes doen met alle kinderen uit de buurt, levend Stratego, superspannend pionnenroof spelen, dagen achter elkaar aan een hut timmeren en daar dan uiteindelijk een nachtje in slapen? Dat staat ook allemaal op het programma bij de Kindervakantiespelen in Wervershoof, deze zomer van 24 juli tot en met 3 augustus. Verdeeld over twee weken, van maandag tot en met donderdag, komen kinderen tussen 6 en 12 jaar in de zomervakantie meedoen met allemaal zomerse activiteiten. Probleem is wel: de vakantiespelen zijn zo populair, dat alle 260 beschikbare plekken binnen no time waren volgeboekt. Meer kinderen laten meespelen kan, maar alleen als de organisatie extra vrijwilligers vindt die willen meehelpen om al dat zomerplezier in goede banen te leiden. In de gaten houden ‘We zijn hard op zoek naar mensen die houden van kinderen, die het leuk vinden om te helpen bij activiteiten’, vertelt coördinator Kayleigh Dudink. ‘We werken met zo’n dertig vrijwilligers per week, zodat we alle kinderen goed in de gaten kunnen houden. Veel vrijwilligers werken in het onderwijs of ze zijn erg sportief, maar dat is niet noodzakelijk. Natuurlijk vragen we wel om een VOG, maar die kun je als vrijwilliger gratis aanvragen. Als het je gezellig lijkt om mee te doen, ben je van harte welkom.’ De activiteiten vinden plaats op verschillende locaties in en om Wervershoof. ‘De pionnenroof is in de loop van de jaren echt een begrip geworden bij de Kindervakantiespelen’, zegt Kayleigh. ‘Net als het hutten bouwen. Bedrijven in de buurt sparen het hele jaar houten pallets voor ons. De kinderen timmeren daar een mooie hut van en daar blijven ze een nachtje in slapen. Spannend!’ Kampvuurtje, nakletsen De Kindervakantiespelen zijn niet alleen voor de kinderen een groot feest, de begeleiders maken het ook elk jaar erg gezellig. Kayleigh: ‘De begeleiders zijn allemaal tussen de 16 en ongeveer 25 jaar. Als de kinderen naar huis gaan, kletsen wij nog even na. Kampvuurtje aan, hartstikke leuk. Als de twee weken achter de rug zijn, moet ik altijd wel een paar dagen bijslapen, zo’n feest maken we ervan.’ Vakantiespelen iets voor jou? Wil je helpen als vrijwilliger bij de Kindervakantiespelen? Meld je dan aan via een van onderstaande linken. De vakantieweken zijn van 24 tot en met 27 juli en van 31 juli tot en met 3 augustus. Aanmelden voor vakantieweken 24 tot en met 27 juli Aanmelden voor vakantieweken 31 juli tot en met 3 augustus

In het nieuwe schooljaar aan een studie beginnen, of liever werken? Of toch volgend schooljaar een tussenjaar? Het is niet voor iedere jongere even eenvoudig om een goede keuze te maken die zo bepalend is voor de toekomst. Daarom organiseert Jong Westfriesland in Actie van Vrijwilligerspunt Westfriesland het ‘Make a Choice Café’ op dinsdag 21 februari vanaf 19.00 uur waar (oud) studenten komen vertellen over hun HBO-opleiding, werk en/of tussenjaar. Jong Westfriesland in Actie begeleidt jaarlijks tientallen jongeren in hun Maatschappelijke Diensttijd (MDT). Fleur Neefjes, Vrijwilligerspunt: “ MDT is voor jongeren van 13 tot 30 jaar. Bij het MDT-project zet je je vrijwillig in voor een maatschappelijke organisatie. Je doet niet alleen iets voor een ander, je ontwikkelt ook jezelf, vergroot je netwerk en werkt aan je cv. MDT helpt ook bij het maken van een keuze van een studie of beroep. Toch is er bij de MDT’ers soms twijfel of ze moeten gaan studeren, toch werken, of een tussenjaar moeten nemen. Daarom ontstond ons idee om de inspirerende bijeenkomst Make a Choice Café te organiseren, waar (oud) studenten die diezelfde keuze hebben moeten maken, komen vertellen over hun ervaringen. Zo kunnen we de jongeren op weg helpen met het maken van de juiste keuze voor hún toekomst.” Interactieve bijeenkomst Tijdens de bijeenkomst komen diverse opleidingen aan bod: social work, veiligheid/ politieacademie, media, toegepaste psychologie en verpleegkunde. Maar ook wordt informatie gegeven over MDT. De deelnemers gaan aan de slag met leerzame en leuke opdrachten, zodat ze goed inzicht krijgen in hun kwaliteiten en ambities. Én er is volop tijd om de (oud) studenten vragen te stellen en er zo achter te komen wat ze volgend jaar gaan doen! Aanmelden Fleur: “Iedereen tussen 13 en 30 jaar die nog twijfelt tussen studeren, werken of een tussenjaar is van harte welkom! Er is volop gelegenheid om vragen te stellen aan de (oud) studenten, aan ons en natuurlijk aan elkaar.” Meedoen? Meld je aan voor het Make a Choice Café. Dinsdag 21 februari, 19.00 uur (inloop 18.45 uur), Maelsonstraat 12, Hoorn. Deelname is gratis. Aanmelden kan door een mail te sturen naar [email protected] of door Fleur Neefjes een whatsapp te sturen of te bellen: 06-82651230. Je kunt je ook direct aanmelden via deze link .

Heeft jouw maatschappelijke organisatie een flinke klus op de plank liggen, waar de nodige handjes, kennis, materialen of spullen voor ontbreken? Dan is er nu de kans dat de Westfriese Uitdaging met ‘Project XL’ deze klus samen met jou gaat klaren! Is jouw organisatie actief in West- Friesland en is er behoefte aan hulp? Meld jouw klus dan uiterlijk 10 maart aan voor Project XL! Westfriese uitdaging bemiddelt in vraag en aanbod van materialen (meubels, spullen), menskracht (kennis, extra handen, creativiteit) en middelen (media). Daarvoor zet zij haar netwerk in van betrokken ondernemers uit de regio. Met Project XL biedt de Westfriese Uitdaging jouw organisatie de mogelijkheid om met gesloten beurs of tegen gereduceerde tarieven jullie droom werkelijkheid te laten worden. Behalve dat Westfriese Uitdaging de hulp van de betrokken ondernemers uit haar netwerk inzet, verwacht zij dat de organisatie zelf actief meewerkt bij het verwezenlijken van de droom. Samen bereiken we meer! Aanmelden Wordt jouw klus Project XL? Meld jouw klus uiterlijk 10 maart aan en maak kans! Uit alle inzendingen kiest de matchgroep van de Westfriese Uitdaging één droom uit die gerealiseerd wordt. Aanmelden kan via de website van Westfriese Uitdaging .

Op vrijdag 10 maart zorgt Vrijwilligerspunt Westfriesland in West-Friesland voor de coördinatie van klussen voor de grootste vrijwilligersactie van Nederland: NLdoet. Ruim 700 leerlingen van het Oscar Romeo en Copernicus SG in Hoorn en de Dijk in Medemblik zullen zich dan inzetten voor maatschappelijke organisaties in West-Friesland. Heel veel extra handjes dus, maar we kunnen nog vrijwilligersklussen gebruiken! Heeft jouw maatschappelijke organisatie nog klussen liggen? Meld je klus dan aan bij Vrijwilligerspunt via [email protected] ! Muurtje schilderen, schoonmaken, tuintje voorjaar-klaar maken, spelletjesmiddag begeleiden, high-tea organiseren, opruimwerkzaamheden… in en om jouw stichting, vereniging, zorginstelling of club liggen vast en zeker klusjes en activiteiten op de plank waar je maar niet aan toe komt. Dan is nu het moment om die klussen te laten oppakken tijdens NLdoet! Jouw organisatie is ermee geholpen en voor de leerlingen biedt NLdoet een uitgelezen mogelijkheid om een maatschappelijke stage te doen en kennis te maken met vrijwilligerswerk. Ook handjes nodig? Organisaties die vorig jaar hebben meegedaan waren super geholpen. Zoals Activiteitencentrum Woudrust uit Oostwoud die toen hun enthousiasme met Vrijwilligerspunt deelde: “De jongeren zijn echt harde werkers en ze zijn super enthousiast. We zijn heel blij met ze, want onze eigen vrijwilligers zijn een stuk ouder en dan worden deze tuinklussen toch wat lastiger om te doen.” Ook extra handjes nodig? Meld je klus aan via [email protected] of bel 0229-216499 voor meer informatie.

Buurtkamer Praethuys ’t Slot in Hoorn, de naam zegt het al: hier wordt gepraat. Maar ook worden hier wekelijks leuke activiteiten georganiseerd. Een gezellige ontmoetingsplek voor iedereen die daar behoefte aan heeft. Voor de Turkse Fethullah Koca (24) een hele fijne plek om een Maatschappelijke Diensttijd (MDT) te lopen en de Nederlandse taal beter te leren. Fethullah: ‘Zelfs tijdens het afwassen leer ik nieuwe Nederlandse woorden.’ Inmiddels volgt Fethullah al een paar maanden een MDT-traject via Jong Westfriesland in Actie van Vrijwilligerspunt bij Praethuys ‘t Slot in Hoorn. MDT is voor jongeren van 13 tot 30 jaar. Bij het MDT-project zet je je vrijwillig in voor een maatschappelijke organisatie. Behalve dat je als MDT-er iets betekent voor een ander, ontwikkel je ook jezelf, vergroot je je netwerk én werk je aan je cv. Veel praten Fethullah wil zich vooral ontwikkelen in de Nederlandse taal. Fethullah: ‘Twee keer per week is hier een koffieochtend. Ik ontvang op één ochtend de bezoekers, geef ze koffie of thee en zorg er ook voor dat alles weer wordt opgeruimd. Natuurlijk probeer ik ook met de bezoekers Nederlands te praten, want ik wil mijn Nederlands verbeteren. En dat gaat ook steeds beter. Ik leer veel door te praten met de bezoekers, maar ook met de andere vrijwilligers. Zoals tijdens het afwassen. Dan leer ik van vrijwilliger Ria nieuwe woorden zoals kopje, afwasmiddel en het verschil tussen een theedoek en handdoek. Ik voel me hier heel welkom en ik vind het erg leuk.’ Meer Fethullah’s Dat merken ook vrijwilligers Rikie en Anne Mieke: ‘Fethullah heeft duidelijk plezier in zijn vrijwilligerswerk. In het begin was hij nog wat afwachtend, maar dat komt natuurlijk door de taalachterstand. Fethullah vindt het leuk om met de bezoekers te praten. Zoals met meneer Meertens van 93 die hier af en toe komt. Maar ook met de wethouders gaat hij het gesprek aan. Dat is zo leuk om te zien! Met wethouder Dick Bennis heeft hij een klik. Fethullah is niet bang om Nederlands te praten en fouten te maken. Dat helpt hem enorm, want je ziet hem iedere week vooruitgaan! Hij is heel rustig, openminded en heel invoelend. Dat past heel goed in ons buurthuis. We zijn dan ook super blij met hem! Stuur maar meer Fethullah’s!’ Iedereen is welkom Niet alleen Fethullah, maar iedereen is welkom in het buurthuis. Iedereen is hier gelijkwaardig, ongeacht afkomst, leeftijd, geloof, of de bagage die je met je meedraagt. 'We hebben hier dan ook een belangrijke voorwaarde; er wordt niet lelijk over elkaar gepraat. Gebeurt dat wel, dan gaan we daarover in gesprek. Iedereen moet zich hier veilig en welkom voelen.’ Nieuwe vrijwilligers Naast de koffieochtenden wordt door ‘t Praethuys meer georganiseerd. Er zijn bijvoorbeeld wandelgroepen, praatgroepen en er kan samen geklaverjast worden. Maar er is ook mogelijkheid om een verjaardag, of een babyshower te vieren. 'En er komt om de week een kok voor gasten koken. Iedereen kan zich daarvoor aanmelden en voor een klein bedrag mee-eten en genieten van een gezellige avond en een lekkere driegangenmaaltijd. Vrijwilligers zorgen voor de organisatie.’ Zijn er nog vrijwilligers nodig? ‘Zeker! We zien dat de koffieochtenden steeds populairder worden, dus we zouden er meer per week willen organiseren. Hiervoor zoeken we nog vrijwilligers. Ook voor de eetgroep kunnen we nog extra handjes gebruiken en voor de andere activiteiten. Dus iedereen die het leuk vindt om met mensen om te gaan, is van harte welkom als vrijwilliger!’

Dankzij zo’n tachtig vrijwilligers biedt de Baanbreker in Enkhuizen elke werkdag een werkplek, inloop en kunstzinnig atelier voor mensen die dat nodig hebben. ‘Stoppen onze vrijwilligers ermee, dan kunnen wij de tent wel sluiten’, zegt leidinggevende Debbie van Dokkum. Eigenlijk hebben Corrinna Grupstra en Debbie van Dokkum, respectievelijk coördinator en leidinggevende, niet zoveel tijd voor een interview. Het is hartstikke druk, ze zijn bezig met de jaarlijkse kerstpakkettenactie. ‘Die pakketten gaan naar kwetsbare inwoners van Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland. We stellen de pakketjes samen uit de kerstpakketten die Enkhuizers ons geven. We kopen zelf ook nog wat in en soms doneren mensen geen kerstpakket, maar een tas boodschappen. Houdbare levensmiddelen zoals pasta, rijst, specerijen en kruidenmixen, maar ook iets extra’s voor de kerst, zoals chocolade of snoepjes, allemaal van harte welkom!’ Kop koffie en een boterham De kerstpakketten zijn inmiddels een begrip in Enkhuizen. Maar er gebeurt veel meer aan de Harpstraat. Op dit adres is ook de dagbesteding voor kwetsbare mensen, staat de deur open voor iedereen die wil aanschuiven voor een kop koffie en een boterham en kunnen dak- en thuislozen terecht voor een warme maaltijd, een bak koffie en wat praktische voorzieningen, zoals een douche en een wasmachine. Debbie: ‘Gemiddeld maken daar zo’n dertig mensen per dag gebruik van, toch een grote groep. We bieden allemaal activiteiten aan, onder andere werk in het keramiekatelier, een cadeauwinkel, een houtwerkplaats, repaircafé en een handwerkgroep.’ Schilderkunst ‘We zijn blij dat we tachtig vrijwilligers hebben die ons kunnen helpen’, zegt Corrinna. ‘We hebben bijvoorbeeld een kunstatelier, maar ik weet helemaal niks van kunst. Gelukkig kan ik die dagbesteding samen met een vrijwilliger geven, zij weet alles over technieken en creativiteit.’ Ook zijn er vrijwilligers die de warme maaltijd koken, helpen als chauffeur of bij andere dagactiviteiten. ‘Dat zijn soms mensen die tijdelijk tussen twee banen in zitten of opbouwen naar betaald werk’, zegt Corrinna. ‘En voor andere mensen is het vrijwilligerswerk ook een manier om weer eens onder de mensen te komen. Dan snijdt het mes aan twee kanten.’ Debbie: ‘Ik ben ze heel dankbaar. Als onze vrijwilligers er vandaag allemaal mee stoppen, kunnen we direct de tent wel sluiten. Even een blokje om De vrijwilligers zorgen juist voor dat beetje extra bij de Baanbreker. Debbie: ‘Gisteren heeft een vrijwilliger samen met deelnemers de locatie gezellig in kerstsferen versierd. Ze nemen de tijd om rustig met iemand een kop koffie te drinken en even te kletsen, of een rondje te wandelen. Dingen waar we als betaalde krachten niet altijd aan toekomen, helaas.’ Nieuwe vrijwilligers zijn van harte welkom, benadrukt Corrinna. ‘Bijvoorbeeld koks, chauffeurs of mensen voor de houtwerkplaats kunnen we goed gebruiken. Sommige mensen vinden het leuk om meer met onze deelnemers bezig te zijn, anderen blijven liever wat meer op de achtergrond. Affiniteit met de doelgroep is belangrijk, een VOG (verklaring omtrent gedrag, red.) is een must. En verder kunnen we voor iedereen die wil komen helpen, wel een passende leuke klus vinden.’

Kinderen uit groep 7 en 8 die vrijwillig in het weekend naar school gaan, hoe kan dat? De Weekendschool in Enkhuizen geeft eens in de twee weken interactieve, spannende en inspirerende lessen, die ervoor zorgen dat de leerlingen meer zien van de wereld en hun vervolgopleiding beter kunnen kiezen. Aan het einde van de lagere school moet je kiezen: ga je naar het vmbo, wil je naar de havo of het vwo? Of heb je zin om aan een beroepsopleiding te beginnen? Niet makkelijk, zeker niet als je elf of twaalf bent. ‘Op de Weekendschool nodigen we mensen met een bijzonder beroep uit om hun ervaringen te delen’, zegt Chantal de Gast, directeur van de Weekendscholen in West-Friesland. ‘Op die manier krijgen kinderen een beter idee welke beroepen er allemaal zijn.’ De weekendschool in Enkhuizen is gehuisvest in de RSG Enkhuizen, de bijeenkomsten zijn eens in de twee weken op zondag. Achter de schermen Van bouwvakker tot burgemeester, alle beroepen komen voorbij op de Weekendschool. ‘De burgemeester van Enkhuizen heeft ons uitgenodigd om met de hele klas langs te komen op het stadhuis. We gaan daar ook met de leerlingen een raadsvergadering houden,’ vertelt Marieke van Horst, coördinator van de Weekendschool in Enkhuizen. ‘Ook een tai chi master staat op het programma, iemand komt vertellen over werken in het ziekenhuis en we gaan achter de schermen kijken bij Van der Valk.’ Zo krijgen de kinderen een beter idee wat er allemaal mogelijk is op de arbeidsmarkt. Bovendien laten de gastsprekers zien dat maar weinig carrières volgens planning verlopen. Neem nou de loopbaan van coördinator Marieke: ‘Ik ben begonnen op de mode-academie omdat ik modefotograaf wilde worden,’ vertelt ze. ‘Toen ging ik iets in HR doen, en nu werk ik bij de Weekendschool. Zo zie je maar: je hoeft niet altijd precies te weten wat je wilt gaan doen, als je maar doet wat je leuk vindt.’ Groter zelfvertrouwen Zelfontwikkeling staat ook op het schoolprogramma. ‘Veel kinderen kunnen wel een zetje gebruiken,’ vertelt Chantal. ‘We willen ze laten weten dat ze veel meer kunnen dan ze denken. Als hun zelfvertrouwen groeit, zullen ze ook durven kiezen voor opleidingen en loopbanen die niet in hun directe omgeving voorkomen. Je hoeft niet hetzelfde beroep te kiezen als je vader of moeder, je hoeft niet naar de school te gaan waar je grote broer of zus ook op zit. Gewoon je eigen keuzes maken, gebaseerd op je eigen interesses en mogelijkheden, daar kom je veel verder mee.’ Allemaal meedoen De eerste aanmeldingen voor de Weekendschool komen al binnen, er is plek voor maximaal dertig leerlingen. ‘Aanmelden is vrijwillig en gratis, maar niet vrijblijvend’, legt Marieke uit. ‘We hebben maar voor een beperkt aantal kinderen plek, dus we verwachten wel dat je bij de bijeenkomsten aanwezig bent en niet afhaakt.’ Ook mensen die het leuk lijkt om een ochtend op de school te vertellen over hun beroep kunnen zich melden bij Chantal of Marieke. Vrijwilligers En de nieuwe Weekendschool zoekt nog vrijwilligers die de schooldagen in goede banen willen leiden. Ervaring met onderwijs is geen vereiste, affiniteit en geduld met kinderen wel. ‘We gaan van de Weekendschool iets hartstikke leuks maken’, zegt Marieke. ‘Het worden gezellige, ongedwongen zondagochtenden. Zodat de kinderen met veel plezier een extra dagje naar school gaan.’

Loopt het om een of andere reden niet lekker thuis? Dan kan Buurtgezinnen uitkomst bieden. Het is een nieuw initiatief in Enkhuizen, waarbij gezinnen die vastlopen, kunnen rekenen op hulp van gezinnen in de buurt. ‘Eigenlijk gaan we weer terug naar vroeger, toen buren en familieleden in de buurt een helpende hand konden toesteken,’ zegt coördinator Melissa Deenstra. Er kunnen allemaal redenen zijn waarom een gezin even niet lekker draait. De relatie van de ouders staat onder spanning, bijvoorbeeld. Of een van de kinderen heeft een intensieve zorgvraag, waardoor de andere kinderen in het gezin een beetje ondersneeuwen. In zo’n situatie kun je als gezin hulp inroepen van Buurtgezinnen. ‘Je kunt het vergelijken met de hulp van buren, zoals dat vroeger ging. Toen was het doodnormaal om de buurtkinderen op te vangen als het thuis niet zo lekker ging,’ vertelt coördinator Melissa Deenstra. ‘Tegenwoordig lijkt de samenleving meer individualistisch, de drempel om hulp te vragen aan de buren is hoger. Buurtgezinnen doorbreekt dat. Gezinnen die hulp nodig hebben, kunnen zich bij ons melden. Wij zoeken dan een gezin in de buurt dat af en toe kan bijspringen.’ Schuif een stoel bij Buurtgezinnen is een nieuw initiatief in Enkhuizen, maar niet in Nederland. Inmiddels loopt het project al in honderd gemeenten en dat aantal groeit snel. In Enkhuizen hebben zich nu vier gezinnen gemeld die hulp kunnen gebruiken, vertelt Melissa. ‘Gelukkig zijn er ook steungezinnen die zich aanbieden. Nieuwe aanmeldingen zijn altijd welkom.’ Dat hoeven niet altijd ouderwetse gezinnen te zijn, alleenstaande moeders, opa’s en oma’s of enthousiaste puberouders kunnen zich ook aanmelden, als ze maar affiniteit met kinderen en opvoeden hebben. Wat verwacht Buurtgezinnen van zo’n steungezin? ‘De hulp is laagdrempelig. Als steungezin ga je geen ingewikkelde gesprekken voeren met ouders en kinderen, je hoeft de kinderen niet op te voeden en ook niet elke keer allerlei activiteiten te organiseren. Een kind draait gewoon mee in het gezin. Gaan jullie met de hele ploeg naar Ballorig, dan is dat gezellig. Maar samen naar de supermarkt is ook prima. Schuif een stoel bij, zet een bordje extra op tafel, dat is het.’ Vrijwilligerswerk met z’n allen Buurtgezinnen is vrijwilligerswerk waar een heel gezin tegelijk aan meedoet. ‘Vaak is er eentje in het gezin die het voortouw neemt,’ merkt Melissa. ‘Maar het hele gezin doet mee, je doet dit echt samen. Bij het matchen van gezinnen kijken we naar de leeftijd van de kinderen in het gezin, het is leuk als dat aansluit. Een samenwerking tussen de gezinnen begint met een proefperiode van twee maanden. Daarna gaan we elk half jaar evalueren. Zo houden we in de gaten: past het allemaal nog goed. Na twee jaar besluiten we: gaan we dit voortzetten of gaan we wat veranderen? De situatie kan natuurlijk veranderen, zowel bij het steungezin als het vraaggezin. En als kinderen groter worden, verandert hun interesse ook.’ Het doel van Buurtgezinnen: verdere hulpverlening voorkomen. ‘We merken dat het werkt. Door hulpvaardige mensen in de buurt hoeft geen andere hulpverlening te worden ingeschakeld. Toch mooi als je daaraan kunt bijdragen?’

Het was gezellig druk zaterdag tijdens de Vrijwilligersmarkt Medemblik die Vrijwilligerspunt Westfriesland mocht organiseren voor de gemeente Medemblik. In Sociaal Cultureel Centrum De Schoof in Wervershoof kwamen zo’n 150 geïnteresseerden inspiratie opdoen en informatie halen over vrijwilligerswerk in de regio. Sleutelen aan voortuigen en machines, koken voor ouderen, activiteiten organiseren voor mensen met een beperking, roofvogels verzorgen, kleding inzamelen, bezoekers ontvangen in een museum… het gevarieerde aanbod van bijna 30 maatschappelijke organisaties uit de regio gaven een goed beeld van hoe divers vrijwilligerswerk is. En, was er geen passend vrijwilligerswerk te vinden tussen de aanwezige organisaties, dan kon men terecht bij Vrijwilligerspunt waar men nog eens digitaal kon neuzen tussen ruim 300 digitale vrijwilligersvacatures. Extra vrijwilligers De reacties van de deelnemende organisaties waren zeer positief. Maar het was ook goed voor de bekendheid, zoals voor de organisatie ‘In de Familietuin’ die nog niet zo lang bestaat en veel contacten heeft kunnen leggen. Humanitas/Home-Start heeft niet alleen veel mensen kunnen vertellen over hun organisatie, maar hebben er ook een nieuwe vrijwilliger bij gekregen! Het Oorlogsmuseum kon zijn geluk niet op: “We zijn super enthousiast: we hebben maar liefst dertien namen mogen noteren van mensen die binnenkort een dagje komen meelopen. Voor ons kan deze markt echt niet meer stuk!” Verbinden van organisaties en vrijwilligers Ook de markttafel van Vrijwilligerspunt werd goed bezocht. Anouschka Timm: “Onze collega van Taalhuis Westfriesland heeft twee dames kunnen interesseren voor Taalmaatje. Ook hebben we een aantal mensen enthousiast gemaakt die bewoners uit de regio willen helpen, zoals met een boodschapje, een klusje in huis of voor gewoon een gezellig praatje. En een aantal organisaties hebben klussen aangeboden voor NLdoet volgend jaar; dé landelijke vrijwilligersactie. We zoeken er nog heel veel voor de ruim 700 leerlingen van diverse scholen uit West-Friesland, maar hiermee zijn alweer een aantal leerlingen onder de pannen! Ook voor ons dus een hele waardevolle markt!” Loes Kamma van de gemeente Medemblik is blij met de vrijwilligersmarkt in haar gemeente: “We zijn als gemeente trots op zo’n mooi breed en gevarieerd aanbod van maatschappelijke organisaties. Wij faciliteren als gemeente graag in het verbinden van organisaties en vrijwilligers. De vrijwilligersmarkt blijkt hiervoor een mooi en geslaagd middel en we zijn blij dat Vrijwilligerspunt de organisatie op zich heeft willen nemen!” Bekijk het filmpje!

Wat zou een voetbalvereniging zijn zonder vrijwilligers? Een peperdure sportclub en knap ongezellig bovendien. Dat weet Heidi Stapper, vrijwilligerscoördinator bij s.v. Enkhuizen, maar al te goed. ‘Met z’n allen zorgen we ervoor dat het hier goed draait.’ Voetbalvereniging s.v. Enkhuizen bestaat vanaf 2021. De vereniging ontstond door een fusie van twee andere voetbalclubs. Heidi kent de vereniging nu een paar jaar, vanaf het moment dat haar jongste zoon Denn ging voetballen in het kabouterteam. ‘Vrij snel volgde mijn oudste zoon. Zelf ben ik helemaal niet sportief, maar de kinderen vinden het leuk dat ik bij hun club betrokken ben. Ik hou ervan om mee te denken en dingen op te lossen. Daarom werd ik door de vereniging gevraagd of ik kon helpen met het coördineren van het vrijwilligerswerk.’ Blad van het gras De vereniging heeft mazzel; een grote groep vrijwilligers zet zit in voor de voetbalclub. ‘Ik denk dat we zo’n 250 vaste vrijwilligers hebben. Bijvoorbeeld in de herfst halen vrijwilligers van de facilitaire dienst elke dag afgevallen bladeren van het gras. En we hebben veel meer vrijwilligerstaken, variërend van helpen in de kantine, fluiten van wedstrijden, helpen bij de trainingen en andere klusjes.’ De ouders van kinderen die sporten worden gevraagd om een paar uur te helpen. ‘Zes uur per jaar, verdeeld over twee diensten. Schoonmaken van de kleedkamers, bijvoorbeeld, helpen in de keuken of in de kantine. Broodnodig om de vereniging te laten draaien, maar het is ook gezellig. Bij het schoonmaken drinken we vaak een kopje koffie, zo leer je elkaar een beetje kennen.’ Keepertrainer Heidi betrok sinds vorig seizoen ook de jongeren bij het vrijwilligerswerk voor de vereniging. ‘Zij kunnen helpen bij de trainingen, of als coach van een jonger team. Onze oudste zoon Kell is een van de jongste trainers van de vereniging, vorig jaar gestart bij de JO7 als assistent en nu meeverhuisd naar JO8. Ook voor andere jongeren is er plek genoeg. We zijn bijvoorbeeld hard op zoek naar keepertrainers. Dankbaar werk. Hun inzet wordt enorm gewaardeerd door de jongere spelers. Zo houden we de kennis van de vereniging in de vereniging!’ Helpende handen Een vereniging zoals dit draait bijna helemaal op vrijwilligers. Ze zijn onmisbaar, weet Heidi: ‘Als we niet op onze vrijwilligers konden rekenen, zou het veel duurder worden om hier te sporten.’ En er is nog plek voor extra helpende handen. ‘Ook het bestuur van de vereniging is honderd procent vrijwillig. We vergaderen ongeveer eens in de maand, afhankelijk van de drukte. We zoeken nog twee nieuwe bestuursleden, dus als mensen zich willen aanmelden; graag!’

Op het parkeerterrein van het Zuiderzeemuseum aan de Sluisweg in Enkhuizen komt vanaf 1 december een crisisnoodopvang voor 225 asielzoekers. Veiligheidsregio Noord-Holland Noord is verantwoordelijk voor de organisatie van de opvang, maar zet de hulp van Vrijwilligerspunt Westfriesland in voor de werving van de vrijwilligers. De opvang is hard nodig, omdat er in het aanmeldcentrum in Ter Apel onvoldoende plek is voor mensen die in Nederland op zoek zijn naar veiligheid en bescherming. De opvang in Enkhuizen duurt tot maart 2023 en tot die tijd is de hulp van vrijwilligers hard nodig voor het organiseren van activiteiten voor de tijdelijke bewoners. Vrijwilligerspunt Westfriesland is benaderd voor het werven van de vrijwilligers. Klaas-Jan Groot van Vrijwilligerspunt: "Wij hebben een breed netwerk en bereik in de West-Friese gemeenten. Dit zetten wij graag in om te helpen bij het vinden van vrijwilligers. In maart hebben wij dit ook gedaan voor de Oekraïense vluchtelingen en dat heeft geresulteerd in honderden mensen die hulp aanboden. Hartverwarmend dat wij kunnen rekenen op de enorme bereidwilligheid van de Westfriezen om een ander in nood te helpen." Organiseren activiteiten De gevraagde hulp is vooral gericht op het organiseren en begeleiden van activiteiten. Deze activiteiten hoeven zeker niet ingewikkeld te zijn. Denk aan sportactiviteiten zoals wandelen en voetballen, creatieve activiteiten zoals handwerken of schilderen, of spelletjes doen met de kinderen. Aan Nederlandse les voor volwassenen en kinderen is ook behoefte. De ervaring van Veiligheidsregio Noord-Holland Noord leert dat de vluchtelingen vooral in de middag behoefte hebben aan activiteiten, daarom wordt er voornamelijk gezocht naar mensen die in de middag tussen 14.00 - 17.00 uur enkele uren tijd hebben. Aanmelden als vrijwilliger Op de website www.vrijwilligerspunt.com staat op de homepage een aanmeldformulier. Iedereen die wil helpen bij activiteiten kan zich via dit formulier aanmelden. Ook als je je op een andere manier wilt inzetten voor de vluchtelingen of alleen ’s avonds beschikbaar bent, is hulp welkom. Vrijwilligerspunt zorgt ervoor dat de aanmeldingen bij de veiligheidsregio terechtkomen. Zij zullen het verdere contact op zich nemen en met de vrijwilligers de mogelijkheden van inzetbaarheid en beschikbaarheid afstemmen. Hier aanmelden als vrijwilliger

Ze was kleuterjuf, ze is nu voorleesheld: Liesbeth van Eik heeft al vier gezinnen de liefde voor kinderboeken bijgebracht. ‘Ik lees niet alleen maar voor,’ zegt Liesbeth. ‘Ik doe ook taalspelletjes en zing liedjes met de kinderen.’ Het project Samenvoorlezen van Vrijwilligerspunt Westfriesland koppelt voorlezers aan gezinnen met kinderen die een taalachterstand hebben. Twintig weken lang gaat de voorlezer een uurtje per week bij het gezin thuis voorlezen. Door samen te gaan lezen, maakt de taalontwikkeling van de kinderen, die vaak Nederlands als tweede taal leren, een grote sprong. Dat merkt Liesbeth van Eik tenminste in de vier gezinnen waar ze heeft voorgelezen. ‘In elk gezin waren meerdere kinderen, die allemaal mee wilden doen met het voorlezen. Gezellig, de kleinste op schoot en de rest ernaast, boek open en daar begint het avontuur.’ Televisie uit, boek open Liesbeth heeft altijd gewerkt als onderwijzeres bij de kleuters. Daarom weet ze heel goed hoe ze het voorlezen leuk kan maken en de kinderen erbij kan betrekken. ‘Het is handig als je wat regels kunt afspreken met elkaar, maar dat kan natuurlijk niet als je nog maar net bij een gezin over de vloer komt. Pas na een paar weken kun je vragen of de televisie uit mag tijdens het voorlezen. En proberen of de kinderen op de bank kunnen blijven zitten, ook al lukt dat niet altijd.’ Ze weet ook dat vooral de kleintjes maar een korte aandachtsboog hebben. Dan is een uur lang voorlezen te lang. ‘Ik wissel dat af met taalspelletjes. Of we zingen samen liedjes. Daar leer je ook goed Nederlands van.’ Zo weet ze zelfs verlegen kinderen uit hun tent te lokken. ‘Ik las voor bij een gezin waar het jongste niks zei. Ze lachte wel, ze wilde graag naar het voorlezen luisteren maar ze bleef helemaal stil. Ja, als dat kindje dan met een geheugenspelletje na een paar weken toch zomaar wat zegt, vind ik dat prachtig.’ Samen lezen Tip van Liesbeth voor andere voorlezers: kies plaatjesboeken. ‘Je hebt van die zoekboeken, waar op elke pagina van alles gebeurt. Met kleine kinderen kun je samen kijken of ze de kat op de afbeelding zien, of waar Waldo is. Grotere kinderen verzinnen hele verhalen gebaseerd op de plaatjes.’ Pas ontdekte Liesbeth de zogenaamde Samenlezers. ‘Een van de kinderen die ik nu voorlees, vindt dat geweldig. Om en om lezen we een stukje, de tekst die ik lees staat in het groen en haar zinnen zijn in het blauw. Die boeken halen we in de bibliotheek.’ Want dat hoort ook bij de voorleeslessen van Liesbeth: een bezoekje aan de bieb. ‘De drempel om de bibliotheek te bezoeken kan best hoog zijn. Ik leg aan de ouders en kinderen uit hoe het werkt met boeken uitlenen, zodat mensen daarna zelf boeken kunnen uitzoeken en meenemen. Een app op je telefoon stuurt herinneringen als de boeken moeten worden ingeleverd, handig. De kinderen duiken meestal meteen op de kleurplaten en ze zoeken boeken uit die we al een keer hebben gelezen. We zoeken dan samen naar boeken die net zo leuk zijn, maar die we nog niet kennen. Dat houdt het spannend.’ Diploma Aan het einde krijgen de kinderen een voorleesdiploma. Daar zijn ze ontzettend trots op. En dan: door naar het volgende gezin. ‘De gezinnen vinden het jammer dat ik vertrek. Vraag maar opnieuw aan bij Samenvoorlezen, zeg ik dan. Misschien kom ik nog een keertje.’

Als een van de jongste deelnemers ooit, begon Eva Botman vorig jaar als 13-jarige haar Maatschappelijke Diensttijd (MDT) bij Stichting Merakel. In juni dit jaar rondde ze haar MDT-traject af met een erkend Europees Certificaat. Eva: “Ik word echt heel blij van vrijwilligerswerk. De dankbaarheid die ze uitspraken en toonden voor mijn aanwezigheid en werk dat ik gedaan heb, heeft me echt een heel goed gevoel gegeven.” MDT is voor jongeren van 13 tot 30 jaar. Bij het MDT-project zet je je vrijwillig in voor een maatschappelijke organisatie. Je doet niet alleen iets voor een ander, maar je ontwikkelt ook jezelf, vergroot je netwerk en werkt aan je cv. Fleur Neefjes, projectleider bij Jong Westfriesland in Actie van Vrijwilligerspunt: “Eva zat toen nog in klas 3 van het gymnasium en had geen idee voor welk vakkenpakket ze het jaar erop moest kiezen. En al helemaal niet wat ze later voor beroep wilde uitoefenen. Wel wist ze dat ze graag anderen helpt." Meer zelfvertrouwen Eva kwam bij Jong Westfriesland in Actie terecht en Fleur vond een MDT-plek voor haar bij Stichting Merakel, een zorglocatie voor kinderen en volwassenen met een verstandelijke beperking. Fleur: "Iedere zaterdag deed ze verschillende activiteiten met de kinderen, zoals spelletjes en buitenactiviteiten. Ook hielp ze het personeel met kleine (huishoudelijke) klusjes. Mijn contactpersoon bij Merakel vertelde dat ze duidelijk groei zag bij Eva; ‘Ze kreeg steeds meer zelfvertrouwen en werd assertiever. We hoefden haar vaak niet eens te zeggen wat ze kon doen; dat zag ze zelf en ze werd steeds zelfstandiger.’” Keuzes voor de toekomst Het MDT-traject heeft Eva nog veel meer gebracht: “Mijn netwerk is enorm gegroeid. Niet alleen doordat ik bij Merakel veel mensen heb leren kennen, maar ook andere jongeren die een MDT-traject volgden. Jong Westfriesland in Actie organiseert namelijk geregeld trainingen om onszelf nog beter te ontwikkelen en dan kom je met andere MDT’ers samen. Heel leerzaam, want ook van elkaars ervaringen kun je veel leren! Door MDT wist ik ook wat voor vakkenpakket ik moest kiezen en ik weet al dat ik in ieder geval de zorg of hulpverlening in wil. Ik ben echt heel blij dat ik dit gedaan heb en zou het iedereen aanraden. Zeker als je net als ik nog niet weet wat je wilt worden, of jezelf wilt ontwikkelen. Ik ben een stuk zelfverzekerder geworden en kijk terug op een superleuke en waardevolle ervaring.”

In een opwelling meldt Astrid (64) zich aan als vrijwilliger bij Vrijwilligerspunt Westfriesland, om met Ans (87) regelmatig een rondje met de rolstoel te gaan lopen. Naar de markt, naar de stad, even een rondje om… ze hebben er zin in. Eén probleem: de rolstoel laat lang op zich wachten. ‘We hebben alvast een paar keer samen koffie gedronken, het klikt goed tussen ons.’ Hoe fijn het kan zijn om af en toe een rondje buiten te maken met de rolstoel, dat wist vrijwilliger Astrid Kruijer al via haar moeder. ‘Zij is ook op leeftijd en ik weet hoe ze ervan geniet als we samen naar buiten kunnen. Dus toen ik op de website van Vrijwilligerspunt las dat ze in Enkhuizen iemand zochten om met een oudere dame te gaan wandelen, heb ik me in een opwelling aangemeld. Ik ben een doener en graag in beweging, dus samen wandelen leek me leuk.’ Goeie klik Kleine hindernis: die rolstoel. Die is aangevraagd, maar laat maanden op zich wachten. ‘Ans kan zonder rolstoel niet naar buiten, dus zij zit al een jaar noodgedwongen thuis. Ongelofelijk toch?’ Terwijl ze wachten op de rolstoel, spreken Ans en Astrid alvast een paar keer af om kennis te maken. ‘We klikken goed met elkaar. Ze is slim en grappig, van oorsprong Amsterdamse. Het is leuk om met haar te kletsen, gespreksstof genoeg.’ De kroeg in Goed nieuws afgelopen week: een splinternieuwe rolstoel is bij Ans afgeleverd. Nu kan het wandelen eindelijk beginnen. Astrid: ‘Waar zullen we naartoe gaan?, vroeg ik. Ans heeft allemaal leuke ideeën: naar de markt in Bovenkarspel, een terrasje pakken in de stad, een rondje door het winkelcentrum. En ze wil graag naar de supermarkt. Haar boodschappen worden voor haar gedaan, maar het lijkt haar fijn om zelf ook langs de schappen te gaan en te kiezen waar ze trek in heeft. Gewoon even eruit.’ Samen gaan we de stad onveilig maken, grapte Astrid tegen Ans. ‘Ze reageerde direct gevat: dan gaan we ook de kroeg in!’

‘Een cappuccino en een worteltaart.’ De eerste officiële bestelling in het Nederlands is voor de Oekraïense instroomgroep een feit. Een groep van vijf Oekraïners zit samen met vijf taalvrijwilligers op het terras van Strandpaviljoen Oranje Buiten in Hoorn. ‘We hebben gisteravond tijdens de les de menukaart doorgenomen. Vandaag kunnen ze het geleerde in praktijk brengen’, vertelt Masjenka Ruiter, een van de taalvrijwilligers en eigenaresse van Oranje Buiten. Helaas zijn niet alle deelnemers erbij vandaag, maar het is een gezellige groep. Twee maanden geleden zijn Tanja, Victoria, Nica, Marina en Svitlana samen met nog twaalf vluchtelingen uit Oekraïne gestart met taalles in de instroomgroep. Iedere week komen ze op dinsdagavond bij elkaar om de beginselen van de Nederlandse taal te leren, zodat ze daarna gemakkelijker kunnen instromen bij een taalles van een taalschool. Tijdens de les worden ze verdeeld in groepjes. Masjenka: ‘Taalvrijwilliger Eva en ik doen samen een vast groepje van vier deelnemers. Het is fijn dat je het samen met een andere taalvrijwilliger doet. Zo kun je elkaar helpen. Je merkt dat een vast groepje deelnemers ook goed werkt. Je leert elkaar beter kennen, waardoor de deelnemers zich beter op hun gemak voelen. Ze helpen ook elkaar en dat is fijn, want niet iedereen heeft hetzelfde niveau binnen de groep. De ene kan bijvoorbeeld redelijk goed Engels, terwijl een ander alleen Oekraïens spreekt. Er is zelfs iemand die moeite heeft met lezen en schrijven, dus dan is het heel fijn als ze ook elkaar kunnen helpen in hun eigen taal. Komen we er toch niet uit, dan hebben we gelukkig nog de vertaalapp.’ Menukaart Gisteren had Masjenka de menukaart van Oranje Buiten meegenomen. ‘We hebben de verschillende koffies, theetjes en gebak geoefend. En ook gelijk maar de snacks zoals bitterballen en frikandellen, voor het geval we daar nog tijd voor hebben.’ Elke les is er weer een ander onderwerp. Taalvrijwilliger Anneke: ‘We hebben inmiddels de tijd en de verschillende kleuren behandeld, maar ook wat je kunt vinden in de keuken en alles wat komt kijken bij een bezoek aan de dokter.’ Masjenka vult aan: ‘Iemand van de groep voelde zich laatst niet goed en moest naar de dokter, dus toen hebben we het lied ‘Dokter Bernard’ van Bonnie St. Claire gezongen. Zo leren ze niet alleen al zingend de Nederlandse taal, maar maken we er ook een gezellige les van!’ Fietsles Dat het ook buiten de les gezellig is, bewijst deze middag. Er wordt volop gekletst en Nederlands geoefend. Nica laat weten het leuk te vinden zoveel mogelijk van Nederland en vooral Hoorn te willen leren. ‘Ik ben naar Open Monumentendag geweest en het Westfries Museum. Ik hou heel veel van kunst- en cultuur.’ Op de vraag wat de deelnemers nog willen leren, reageert Nica als eerste: ‘Fietsen! In Oekraïne heb je nauwelijks fietspaden en verkeersregels, dus fietsles zou heel goed zijn.’ Ook Tanja ziet fietsles wel zitten: ‘Ik ben met de fiets naar Oranje Buiten gekomen, maar het fietsen was wel 30 jaar geleden! Daarom was ik ook een beetje laat; ik fiets nog niet zo goed.’ Dankbaar De redenen voor de taalvrijwilligers om deze groep mensen te helpen met de Nederlandse taal zijn divers. Eva: ‘Mijn zoontje is dyslectisch, dus ik weet hoe moeilijk het is als je moeite hebt met de Nederlandse taal. Vooral voor deze groep mensen is het extra moeilijk. Ze hebben hun land moeten verlaten en dan begrijpen ze ook nog eens niets van het Nederlands. En Nederlands is ook nog eens moeilijk! Ik help ze daarom heel graag.’ Masjenka; ‘Tot twee jaar geleden had ik een drukke baan. Ik wilde dat niet meer en ben sindsdien mijn man Arnoud gaan helpen in de zaak. Ik heb nu meer vrije tijd en wilde vrijwilligerswerk erbij doen. Toen kwam ik bij Vrijwilligerspunt terecht. Ik ben super dankbaar dat ik op deze voor mij eenvoudige manier kan helpen. Ze zijn allemaal zo lief!’ Die dankbaarheid is geheel wederzijds. En wanneer dan toch die bitterballen en frikadellen op tafel komen, spreekt Victoria haar dankbaarheid uit: ‘Wij willen jullie allemaal bedanken dat jullie de tijd nemen voor ons en ons willen helpen. Daar zijn we jullie echt heel dankbaar voor!’ Een mooie afsluiting van een gezellige en leerzame middag!