Frank brengt groene magie in de klas

Lijkt je klaslokaal ineens op een jungle of een tuincentrum, dan is Frank Timmerman van GreenBee Foundation op je basisschool. Zijn GreenBee Foundation geeft gastlessen op de basisschool over de power van planten. Frank: “Ik weet zeker dat in elke klas bij een paar kinderen een vonkje overslaat. En daar doen we het voor.”

Hij weet zelf wanneer bij hem een schakelaar om ging: de les bloemschikken op de basisschool, gegeven door een broer van mijn opa. “Alles wat mijn oudoom vertelde over de bloemen ben ik nooit vergeten, van de andere lessen kan ik me niks meer herinneren. Dat maakte zo’n indruk op me, dat ik me meer ging verdiepen in bloemen en planten.” Dat heeft uiteindelijk geleid tot GreenBee, de organisatie met een team van vier mensen, die gastlessen geven op scholen om de kinderen een liefde voor planten bij te brengen.

Planten hebben superkrachten

Zo’n gastles begint altijd op dezelfde manier: Frank - of een van z’n collega’s - staat voor de klas, omringd door allemaal kamerplanten. Op elke pot staat de naam van een kind in de klas. “Ik deel die planten uit en vertel bij elke plant wat voor superkrachten hij heeft. De lepelplant, hij heet officieel spathiphyllum, zuivert bijvoorbeeld de lucht. De geldboom kan stokoud worden en de aloe vera helpt een droge huid. Zo heeft elke plant zijn eigen verhaal.”

Ieder kind krijgt z’n eigen plant, die gaat na de les mee naar huis. “Sommige kinderen slaan meteen hun armen om de pot van hun plant. In de les die volgt gaan we uitzoeken wat planten nodig hebben om te groeien en te bloeien. Lucht, licht, warmte en vooral: liefde. En we praten over wat de planten voor ons doen. Ze geven ons zuurstof, ze zorgen ervoor dat het in huis gezellig is, je kunt je beter concentreren als er planten in de buurt zijn en je wordt creatiever, om maar wat voorbeelden te noemen.”

Groen is belangrijk

Elke klas is anders, maar in elke klas ziet Frank hetzelfde gebeuren: de kinderen worden enthousiast, ze zijn blij met hun plant en ze raken geïnteresseerd in groen. “De kracht van planten is wat dat betreft ongelofelijk. Als je je erin gaat verdiepen, merk je dat planten om je heen zo ontzettend belangrijk zijn. Ik weet zeker dat er in elke klas een paar kinderen zijn bij wie een vonk overslaat. Dat worden de change makers, die gaan op een andere manier naar de natuur kijken. Dat is ook de reden dat we met GreenBee zijn begonnen: we willen de liefde van kinderen voor groen aanwakkeren. Zo groeit hun respect voor planten en dat draagt weer bij aan een mooiere wereld, met evenwicht tussen mensen en de natuur.”

Daarom wil GreenBee uitbreiden. Ze hebben al 85 gastlessen gegeven, in het hele land, maar streven er nu naar om alle 220 basisscholen in Noord-Holland te bezoeken. Daar is wel wat extra menskracht voor nodig. Frank: “Ik zou graag in contact willen komen met mensen die als vrijwilliger die gastlessen willen geven. Natuurlijk lopen ze eerst een paar keer met ons mee om te zien hoe we dat doen. En daarna kunnen ze zelf aan de slag met de draaiboeken en de uitgewerkte methode.”

De planten, de potten en het lesmateriaal: voor alles heeft GreenBee sponsors kunnen vinden of donaties weten binnen te halen. Wat nog ontbreekt, is een bedrijfsbus. “We proppen nu alle spullen in de auto, ik kan in mijne voor twee klassen planten kwijt. Maar een bus zou veel praktischer zijn.” Bedrijven die op een of andere manier willen samenwerken, zijn ook van harte welkom. “We staan open voor verbinding,” zegt Frank. “We zoeken partners, die op welke manier dan ook iets willen terugdoen voor de maatschappij. Financieel of zelf lesgeven, vanuit je bedrijf of in je eentje, iedereen doet het op z’n eigen manier.”

Goed zorgen

En wie nu bang is dat die prachtige planten die mee naar huis gaan, binnen de kortste keren zijn veranderd in bossen stro of een handje snot: mis. “De kinderen zorgen allemaal vol overgave voor hun planten. In het boekje dat ze mee naar huis kunnen nemen, staat hoe ze dat het beste kunnen doen. En na een tijdje krijgen ze er zelf gevoel voor of de plant water nodig heeft, of misschien op een lichtere plek moet staan. Vorige week sprak ik een jongen die vijf jaar geleden in een van de eerste gastlessen zat. Hoe gaat het met je plant, vroeg ik. Die is zó groot", wees hij aan met z’n handen. "Prachtig toch?”