Kinderburgemeester Dex zwaait af

Waar blijft gemeente Hoorn zonder vrijwilligers? Helemaal nergens, als je het burgemeester Jan Nieuwenburg vraagt. Taalmaatjes, hockeycoaches, leiding bij de scouting of carnavalsvierders, alle vrijwilligers samen maken van Hoorn een warme, sociale gemeente. “Van vrijwilligerswerk leer je: als je onbaatzuchtig geeft, krijg je veel terug.” Jan Nieuwenburg is een trotse burgemeester. Trots op de historische stad, op de dorpen waar iedereen elkaar helpt zonder poeha, op de verenigingen waar jong en oud lekker kunnen sporten, om maar wat te noemen. En hij is heel trots op de vrijwilligers in de gemeente Hoorn die dat allemaal mogelijk maken. “Op talloze plekken in onze gemeente zie ik veel mensen die zich vrijwillig inzetten. Hele bijzondere mensen zie ik jaarlijks bij de lintjesregen waarbij ik vrijwilligers die al jarenlang hun werk doen mag onderscheiden. Niet als vrijwilliger bij één organisatie, maar meestal bij meer. En dat allemaal naast hun werk en privéleven. Iets willen bijdragen aan de samenleving, ik ben er trots op dat dat leeft hier. Het zit de mensen in mijn gemeente in het DNA.” Structuur en zeilen De burgemeester heeft zelf jarenlang vrijwilligerswerk gedaan voor de scouting, een organisatie die hij nog steeds koestert. “Als 15-jarige heb ik daar veel geleerd: verantwoordelijkheid, structuur en natuurlijk zeilen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe leuk en belangrijk scouting is, daar worden kinderen en jongeren goed begeleid, zonder aanziens des persoons. Ik heb er ook geleerd: als je onbaatzuchtig geeft, krijg je veel terug.” Elkaar begrijpen Het belang van vrijwilligerswerk voor Hoorn, Zwaag en Blokker is niet te onderschatten. “Al onze sportclubs draaien op vrijwilligers. En denk eens aan de carnavalsvereniging in Zwaag, die de grootste optocht boven de rivieren organiseert: allemaal vrijwilligers die een week na de optocht alweer plannen maken voor volgend jaar. Aan de vrijwillige budgetmaatjes en de andere vrijwilligers in het sociaal domein. Of de taalvrijwilligers, die nieuwkomers in onze gemeente helpen bij de taal en de Nederlandse cultuur. Bij de naturalisatiebijeenkomsten, elke maand, zie ik ze voorbij komen en daar benadruk ik ook hoe belangrijk hun werk is: zonder taal kunnen mensen elkaar niet begrijpen. En zonder communicatie kunnen we niet goed samenleven.” De vrijwilligers zorgen met elkaar voor een plezierige, sociale samenleving. En dat is hard nodig, zegt de burgemeester. “Kijk maar naar het huidige politieke klimaat, kijk maar naar het wereldnieuws. We moeten op elkaar kunnen rekenen, op elkaar kunnen bouwen. Zo blijft de samenleving vitaal en veerkrachtig.” Vrijwilligerspunt 40 jaar Dit jaar viert Vrijwilligerspunt Westfriesland haar 40ste verjaardag. Iedere maand delen we een verhaal met het thema ‘vrijwilligerswerk’ van de burgemeesters van West-Friesland en organisaties en vrijwilligers die een bijzondere bijdrage leveren aan vrijwilligerswerk in de regio.

Lijkt je klaslokaal ineens op een jungle of een tuincentrum, dan is Frank Timmerman van GreenBee Foundation op je basisschool. Zijn GreenBee Foundation geeft gastlessen op de basisschool over de power van planten. Frank: “Ik weet zeker dat in elke klas bij een paar kinderen een vonkje overslaat. En daar doen we het voor.” Hij weet zelf wanneer bij hem een schakelaar om ging: de les bloemschikken op de basisschool, gegeven door een broer van mijn opa. “Alles wat mijn oudoom vertelde over de bloemen ben ik nooit vergeten, van de andere lessen kan ik me niks meer herinneren. Dat maakte zo’n indruk op me, dat ik me meer ging verdiepen in bloemen en planten.” Dat heeft uiteindelijk geleid tot GreenBee, de organisatie met een team van vier mensen, die gastlessen geven op scholen om de kinderen een liefde voor planten bij te brengen. Planten hebben superkrachten Zo’n gastles begint altijd op dezelfde manier: Frank - of een van z’n collega’s - staat voor de klas, omringd door allemaal kamerplanten. Op elke pot staat de naam van een kind in de klas. “Ik deel die planten uit en vertel bij elke plant wat voor superkrachten hij heeft. De lepelplant, hij heet officieel spathiphyllum, zuivert bijvoorbeeld de lucht. De geldboom kan stokoud worden en de aloe vera helpt een droge huid. Zo heeft elke plant zijn eigen verhaal.” Ieder kind krijgt z’n eigen plant, die gaat na de les mee naar huis. “Sommige kinderen slaan meteen hun armen om de pot van hun plant. In de les die volgt gaan we uitzoeken wat planten nodig hebben om te groeien en te bloeien. Lucht, licht, warmte en vooral: liefde. En we praten over wat de planten voor ons doen. Ze geven ons zuurstof, ze zorgen ervoor dat het in huis gezellig is, je kunt je beter concentreren als er planten in de buurt zijn en je wordt creatiever, om maar wat voorbeelden te noemen.” Groen is belangrijk Elke klas is anders, maar in elke klas ziet Frank hetzelfde gebeuren: de kinderen worden enthousiast, ze zijn blij met hun plant en ze raken geïnteresseerd in groen. “De kracht van planten is wat dat betreft ongelofelijk. Als je je erin gaat verdiepen, merk je dat planten om je heen zo ontzettend belangrijk zijn. Ik weet zeker dat er in elke klas een paar kinderen zijn bij wie een vonk overslaat. Dat worden de change makers, die gaan op een andere manier naar de natuur kijken. Dat is ook de reden dat we met GreenBee zijn begonnen: we willen de liefde van kinderen voor groen aanwakkeren. Zo groeit hun respect voor planten en dat draagt weer bij aan een mooiere wereld, met evenwicht tussen mensen en de natuur.” Daarom wil GreenBee uitbreiden. Ze hebben al 85 gastlessen gegeven, in het hele land, maar streven er nu naar om alle 220 basisscholen in Noord-Holland te bezoeken. Daar is wel wat extra menskracht voor nodig. Frank: “Ik zou graag in contact willen komen met mensen die als vrijwilliger die gastlessen willen geven. Natuurlijk lopen ze eerst een paar keer met ons mee om te zien hoe we dat doen. En daarna kunnen ze zelf aan de slag met de draaiboeken en de uitgewerkte methode.” De planten, de potten en het lesmateriaal: voor alles heeft GreenBee sponsors kunnen vinden of donaties weten binnen te halen. Wat nog ontbreekt, is een bedrijfsbus. “We proppen nu alle spullen in de auto, ik kan in mijne voor twee klassen planten kwijt. Maar een bus zou veel praktischer zijn.” Bedrijven die op een of andere manier willen samenwerken, zijn ook van harte welkom. “We staan open voor verbinding,” zegt Frank. “We zoeken partners, die op welke manier dan ook iets willen terugdoen voor de maatschappij. Financieel of zelf lesgeven, vanuit je bedrijf of in je eentje, iedereen doet het op z’n eigen manier.” Goed zorgen En wie nu bang is dat die prachtige planten die mee naar huis gaan, binnen de kortste keren zijn veranderd in bossen stro of een handje snot: mis. “De kinderen zorgen allemaal vol overgave voor hun planten. In het boekje dat ze mee naar huis kunnen nemen, staat hoe ze dat het beste kunnen doen. En na een tijdje krijgen ze er zelf gevoel voor of de plant water nodig heeft, of misschien op een lichtere plek moet staan. Vorige week sprak ik een jongen die vijf jaar geleden in een van de eerste gastlessen zat. Hoe gaat het met je plant, vroeg ik. Die is zó groot", wees hij aan met z’n handen. "Prachtig toch?” Vrijwilligerswerk Ook vrijwilliger worden bij GreenBee? Check hier hun organisatiepagina voor de openstaande vrijwilligersfuncties.

Vakantiefoto’s, selfies voor Instagram en tientallen plaatjes van de kat: we maken de hele dag foto’s. Wat zeggen die foto’s over onszelf? In West-Friesland start Jan Sitvast, bestuurslid van Humanitas West-Friesland, een fotogroep waarbij beelden meer zijn dan mooie plaatjes: ze worden een spiegel van je leven. “Foto’s geven inzicht in wat jij belangrijk vindt,” zegt hij. De activiteiten van Humanitas in West-Friesland beslaan een breed aanbod aan hulp. Dat gaat van hulp bij het op orde brengen van de administratie, hulp bij opvoeden, tot het schrijven van een levensboek en een telefooncirkel van mensen die elkaar elke ochtend opbellen om kort te kletsen. Naast directe hulp bij concrete problemen gaat het ook om verbinding en zingeving, vertelt Jan Sitvast: “Onderling contact en verbinding helpt tegen eenzaamheid.” Dat is ook het uitgangspunt van de nieuwe activiteit die Jan gaat starten in Stede Broec: de fotogroep. Scherpe foto’s? Niet nodig Perfecte foto’s maken of technisch je camera leren kennen, daar is de fotogroep van Jan Sitvast niet mee bezig. “De foto’s hoeven zelfs niet scherp te zijn”, zegt hij. “Het gaat erom wat je vastlegt, en wat het verhaal daarbij is. De fotogroep begint met het maken van foto’s van de omgeving. Dat kan van alles zijn: dingen die je leven de moeite waard maken, waar je van geniet of waar je je goed door gaat voelen.” Jan heeft al jaren ervaring met fotogroepen om jezelf beter te leren kennen. Sterker nog: hij ontwikkelde zelf deze methode om met foto’s te werken. “Na mijn opleiding als historicus ben ik in de psychiatrie gaan werken. Daar heb ik meerdere fotogroepen begeleid, uiteraard met mensen die vastliepen en een diagnose hadden. Maar ik weet zeker dat de fotogroep zoals ik die voor me zie, voor iedereen interessant kan zijn.” Diepere laag De foto’s uit de eerste bijeenkomst worden in de volgende bijeenkomsten geordend en besproken. De inzichten komen op papier en ook die teksten worden besproken. “Op die manier komen we tot een verhaal bij de foto’s. We komen uiteindelijk op een diepere, meer abstracte laag. En dat kan inzicht geven in alles wat je echt belangrijk vindt.” Jan heeft het meerdermalen zien gebeuren: mensen die aan de hand van foto’s die zelf hadden gemaakt, gingen nadenken over hun eigen leven en over wat ze misschien daarin willen veranderen. “Indrukwekkend. Het is ook mooi om aan de hand van de foto’s in gesprek te gaan met andere mensen. Zo leer je elkaar op een andere manier kennen.” Expositie Uiteindelijk kan de fotogroep toewerken naar een expositie. “Die tentoonstelling is in eerste instantie bedoeld voor onszelf, voor de deelnemers. Maar als iedereen dat leuk vindt, kunnen we ook vrienden en familie uitnodigen om de foto’s te bekijken.” Maar zover is het nog niet, nu zoekt Jan vooral mensen die mee willen doen met de fotogroep die in september gaat beginnen. Jan: “Ervaring met fotografie is niet nodig, deelname kost geen geld en iedereen kan meedoen. De enige voorwaarde is dat je het leuk vindt om over de foto’s te praten met andere mensen en dat je ervoor open staat om jezelf beter te leren kennen.” Humanitas zoekt vrijwilligers Ook vrijwilliger worden bij Humanitas West-Friesland zoals Jan Sitvast? Op onze vacaturebank vind je de vacatures die openstaan bij Humanitas! Klik op deze link voor een overzicht.